Iron_Druid Δημοσ. 25 Σεπτεμβρίου 2007 Share Δημοσ. 25 Σεπτεμβρίου 2007 Μετάφραση από εμένα, θα το βρείτε και σε άλλα website σχετικο με το linux με username WiludrakeGR, BlackSlash13, Dr.Paneas, Iron_Druid. Μην τρομάξετε, εχω πολλά διαβατήρια και ταυτότητες lol. YUM Software Management Η Fedora παρέχει λογισμικό και τεκμηρίωση μέσω κάποιων ειδικών αρχείων που ονομάζονται RPM packages. Κάθε RPM package, είναι ένα συμπιεσμένο πρόγραμμα που παρέχει πληροφορίες σχετικές με το πρόγραμμα (πχ τον Firefox, αν κατεβάσετε το RPM package του Firefox), όπως αρχεία, εικονίδια, τεκμηρίωση, scripts κλπ. Για να μπορέσετε να κατεβάσετε να εγκαταστήσετε και να ρυθμίσετε αυτόματα τα πακέτα RPM, πρέπει να χρησιμοποιήσετε μια εφαρμογή Management Application. Τέτοιου είδους εφαρμογή, χρησιμοποιείται και κατά την διάρκεια της διαδικασίας εγκατάστασης/αναβάθμισης της Fedora στον υπολογιστής σας. Όλα τα Fedora Packages είναι Open Source Repositories Το repository είναι ένα έτοιμο directory ή ένα Web site το οποίο περιέχει software packages και index files. Η πιο διάσημη Management Application, για να κατεβάζετε και να εγκαθιστάτε αυτά τα RPM packages από τα repositories, είναι γνωστή ως YUM. To yum βρίσκει αυτόματα τα σωστά RPM packages από αυτά τα repositories. Αυτή η μέθοδος – δηλαδή η χρήση του yum – έχει ως αποτέλεσμα να σας αποδεσμεύει από το να ψάχνετε manually τα «σωστά» RPM Packages και συνεπώς να σας γλυτώνει από πολύτιμο χρόνο. Το Yum ψάχνει, βρίσκει, εγκαθιστά και ρυθμίζει νέες εφαρμογές ή updates αυτών. Μπορείτε πολύ εύκολα να χρησιμοποιήσετε το yum για να αναβαθμίσετε το συνολικό σας σύστημα ή για να βρείτε νέες εφαρμογές . Ένα δίκτυο από Servers παρέχει πολλά repositories για κάθε έκδοση της Fedora Core. Τα Package Management Utilities (όπως το yum) είναι ήδη εγκαταστημένα και ρυθμισμένα για να χρησιμοποιούν τρία ( 3 ) repositories. - Base Τα packages που αποτελούν την Fedora Core, όπως είναι στο CD/DVD. - Updates Οι ανανεωμένες εκδόσεις των packages του Base. - Extras Packages για περισσότερο/επιπρόσθετο λογισμικό. Fedora Development Repositories H Fedora Core περιέχει ρυθμίσεις για αρκετά εναλλακτικά repositories. Αυτά παρέχουν πακέτα που βρίσκονται ακόμα σε δοκιμαστική φάση, και αντικαθιστούν ένα η περισσότερα Standard repositories. Ενεργοποιείστε την υποστήριξη για ΜΟΝΟ ΕΝΑ από τα παρακάτω repositories ΕΑΝ θέλετε να δοκιμάσετε ή να αναπτύξετε τις δικές μας εφαρμογές για την Fedora: 1) fedora-devel (Rawhide) 2) fedora-extras-devel 3) updates-testing. Αν θέλετε να μάθετε πως το Fedora μπορεί να χρησιμοποιεί third-party repositories μπορείτε να διαβάσετε την ενότητα «Ρυθμίζοντας πρόσβαση σε Software Reposotiries». Μπορείτε επίσης να θέλετε να χρησιμοποιήσετε τα packages groups για να διαχειριστείτε καλύτερα τα συσχετιζόμενα μεταξύ τους πακέτα (πχ Gnome πακέτα, Games πακέτα, Multimedia πακέτα κτλ). Μερικά third-party repositories προσθέτουn packages σε αυτά τα groups ή παρέχουν τα δικά τους επιπρόσθετα groups. Διαθέσιμα Package Groups Για να δείτε τα διαθέσιμα package groups για τη Fedora, τρέξετε την εντολή su -c 'yum grouplist' Χρησιμοποιείστε τα repositories για να βεβαιωθείτε ότι πάντα κατεβάζετε τις πρόσφατες versions των προγραμμάτων. ΕΑΝ πολλές versions του ΙΔΙΟΥ package είναι διαθέσιμες , το Management Utility που έχετε (πχ το yum) θα κατεβάσει και θα εγκαταστήσει την ΠΙΟ ΚΑΙΝΟΥΡΙΑ έκδοση. ΛΟΓΙΣΜΙΚΟ ΕΚΤΟΣ REPOSITORY Αν κάνετε εγκατάσταση ενός πακέτου RPM το οποίο δεν το πήρατε από repository, τότε είναι μοιραίο λάθος για την λειτουργία του προγράμματος αλλά και της σταθερότητας του συστήματός σας. Γενικά, να προτιμάτε αυτή τη μέθοδο ΜΟΝΟ όταν ΔΕΝ υπάρχει το πρόγραμμα που θέλετε στα repositories. Για να μάθετε περισσότερα για τις εντολές του yum, διαβάστε την ενότητα «Εγκαθιστώντας λογισμικό από απομονωμένα πακέτα». Dependencies Μερικά από τα αρχεία που έχει η Fedora, είναι libraries οι οποίες παρέχουν functions ( λειτουργίες) για εφαρμογές / προγράμματα. Όταν ένα πρόγραμμα χρειάζεται μια συγκεκριμένη library, το πακέτο το οποίο περιέχει αυτή τη library, λέγεται dependency. Για να εγκαταστήσετε σωστά ένα package, η Fedora είναι σε θέση να επιλέξει τα dependencies που χρειάζονται. Η πληροφορίες για τα dependencies που χρειάζονται για ένα RPM package, βρίσκονται αποθηκευμένες μέσα στο ίδιο το RPM αρχείο. Το yum χρησιμοποιεί τα dependencies των RPMs, για να επιβεβαιώσει αν requirements της εφαρμογής (πχ Firefox) συμπίπτουν με τα dependencies του RPM package (πχ firefox.rpm). Εάν όμως μία νέα εφαρμογή έχει requirements που προκαλούν conflict με το υπάρχων λογισμικό, το yum τερματίζει χωρίς να κάνει ΚΑΜΙΑ αλλαγή στο σύστημά σας. Package Naming Κάθε package, έχει ένα μακρύ όνομα το οποίο περιέχει αρκετές πληροφορίες. Για παράδειγμα, ορίστε το full name του tsclient package: tsclient-0.132-6.i386.rpm Τα Management Utilities (όπως το yum) αναφέρουν πακέτα με την εξής ονομασία: 1) Package name: tsclient 2) Package name με version release: tsclient-0.132-6 3) Package name με hardware arch: tsclient.i386 Για ένα πιο ευανάγνωστο αποτέλεσμα, το yum, δίνει μια λίστα με τη μορφή name.architecture . Τα Repositories συνήθως αποθηκεύουν τα packages σε διαφορετικά directories με βάση την hardware architecture. Σε κάθε περίπτωση λοιπόν, η hardware arch, είναι το ελάχιστο που πρέπει να γνωρίζει κανείς για να εγκαταστήσει ένα πακέτο. 1) i386 Κατάλληλη για desktop Intel συμβατούς υπολογιστές. 2) Noarch Συμβατή με όλες τις αρχιτεκτονικές 3) Ppc Συμβατή με PowerPC, όπως τα Mac 4) X86_64 Συμβατή με 64-bit επεξεργαστές intel. Μερικά πακέτα είναι φτιαγμένα να παίζουν καλύτερα σε ειδικούς τύπους επεξεργαστών της Intel. Διαφορετικά πακέτα παρέχονται σε i386, I 586, και x86_64. Ένας υπολογιστής με τουλάχιστον έναν Intel Pentium, VIA C3 ή κάποιος συμβατός CPU μπορεί να παίξει με i586 packages. Υπολογιστές με Intel Pentium Pro και μεγαλύτερο ή οι πρόσφατοι AMD, παίζουν σε i686 packages. Εσείς απλά το μόνο που έχετε να κάνετε είναι να επιλέξετε το όνομα του αρχείου μέσω του yum. Έτσι το yum επιλέγει αυτόματα τον καταλληλότερο τύπο αρχιτεκτονικής του πακέτου σε αναλογία με τον επεξεργαστή σας. Μερικές φορές… και τα PC κάνουν λάθη. Αν δείτε ότι το yum βάζει άσχετο architecture type, τότε κάντε override και force στην αρχιτεκτονική που θέλετε. Συνήθως κάτι τέτοιο συμβαίνει αν υπάρχει ένα bug στο yum (ε τι να κάνουμε… δεν είναι Synaptic). Package Names: Μπορείτε να χρησιμοποιήσετε τις παρακάτω μορφές για να εκτελέσετε μια εντολή στο yum yum εντολή: name, name.architecture, name-version, name-version-release, name-version-release.architecture,και epoch:name-version-release.architecture. Software Management Tools To yum είναι ένα πλήρες software management system. Ναι αυτό είναι. Αν σας ρωτήσουν λοιπόν τι είναι το yum, θα πείτε: Software Management System της Fedora Core. Η Fedora Core, παρέχει δύο γραφικές εφαρμογές για software management που χρησιμοποιούν το yum. 1) pup utility Παρέχει ένα interface για αναβάθμιση λογισμικού 2) pirut application Ενεργοποιεί την δυνατότητα προσθαφαίρεσης λογισμικού. Και τα δύο τα γραφικά εργαλεία, βρίσκονται στο Menu Applications. Αναβαθμίστε το σύστημά σας μέσω του pup και επιλέξτε Applications System Tools Software Updater. Για να αφαιρέσετε ή να προσθέσετε λογισμικό με το pirut επιλέξτε Applications Add/Remove Software. Η εντολή rpm (στο terminal) παρέχει πολλές λειτουργίες για να παίξετε με τα individual RPM packages. Μπορεί να θέλετε να εγκαταστήσετε / αφαιρέσετε manually packages από το σύστημά σας. ΕΑΝ θέλετε να το κάνετε αυτό με το rpm utility, πρέπει χειροκίνητα να ελέγξετε και να εγκαταστήσετε ΟΛΑ τα απαραίτητα DEPENDENCIES. Με απλά λόγια… πρέπει να είστε πολύ μαζόχες. Η προτιμότερη λύση είναι η χρήση των pirut και yum για εγκατάσταση software. Μέσω του pirut και του yum βεβαιωθείτε ότι έχετε τις πιο πρόσφατες versions του software σας. Άλλες μέθοδοι δεν το εγγυώνται αυτό. Managing Software με το yum Χρησιμοποιήστε το yum για να κάνετε τα εξής: 1) Εγκατάσταση καινούριου λογισμικού από package repositories 2) Εγκατάσταση λογισμικού από individual package file. 3) Αναβάθμιση του παρόντος λογισμικού σας. 4) Για την απεγκατάσταση λογισμικού από το σύστημα. Για να λειτουργήσει το yum πρέπει να διαλέξετε μια λειτουργία (πχ εγκατάσταση ) και το πακέτο ή τα πακέτα που θέλετε να εγκατασταθούν. Για κάθε λειτουργία το yum, κατεβάζει την πιο πρόσφατη version του πακέτου που επιλάξτε μέσω των ρυθμισμένων repositories. Εάν έχετε αργό internet, θα πάρει αρκετή ώρα να γινει index των header files για κάθε packages. To yum ψάχνει στα σε αυτά τα αρχεία για να καθορίσει τις καλύτερες επιλογές για την καλύτερη απόδοση στο σύστημά σας και σας παραπέμπει σε μια transaction την αποδοχή σας. Η διεκπεραίωση περιέχει την εγκατάσταση, την αναβάθμιση, ή την απομάκρυνση Packages ώστε να μην υπάρχει conflict σε dependencies. Ορίστε ένα παράδειγμα διεκπεραίωσης μια εγκατάσταση του tsclient: ===================================================================== Package Arch Version Repository Size ===================================================================== Installing: tsclient i386 0.132-6 base 247 k Installing for dependencies: rdesktop i386 1.4.0-2 base 107 k Transaction Summary ===================================================================== Install 2 Package(s) Update 0 Package(s) Remove 0 Package(s) Total download size: 355 k Is this ok [y/N]: Κοιτάξτε την λίστα με τα packages , και πατήστε y για να ξεκινήσει η διαδικασία. Εάν πατήσετε N ή Enter , το yum δεν θα κατεβάσει τίποτα και γενικά δεν θα πραγματοποιήσει καμία αλλαγή. Το yum εισάγει το public key του repository αν αυτό δεν είναι εγκατεστημένο στο rpm keyring. Παράδειγμα εισαγωγής public key: warning: rpmts_HdrFromFdno: Header V3 DSA signature: NOKEY, key ID 4f2a6fd2 public key not available for tsclient-0.132-6.i386.rpm Retrieving GPG key from file:///etc/pki/rpm-gpg/RPM-GPG-KEY-fedora Importing GPG key 0x4F2A6FD2 "Fedora Project <[email protected]>" Is this ok [y/N]: Πατήστε y για να εισάγετε το key και να είστε authorized για την χρήση του συγκεκριμένου repository. Για να βεβαιωθείτε ότι τα κατεβασμένα packages είναι τα αυθεντικά, το yum πιστοποιεί τα ψηφιακή υπογραφή κάθε πακέτου σύμφωνα με το public key. Όταν όλα είναι έτοιμα, το yum αποδέχεται να τα εγκαταστήσει στο σύστημα. Κάθε transaction record γράφεται στο log file /var/log/yum.log . Μπορείτε να τα διαβάσετε μόνο με root access. Εγκαθιστώντας λογισμικό με το yum Για να εγκαταστήσετε το πακέτο tsclient, δώστε την εντολή: su -c 'yum install tsclient' Γράψτε το password του root όταν σας ζητηθεί και πατήστε Enter. Για να εγκαταστήσετε το package group MySQL Database , δώστε την εντολή: su -c 'yum groupinstall "MySQL Database"' Γράψτε το password του root όταν σας ζητηθεί και πατήστε Enter. Όταν κάνετε εγκατάσταση ένα service, αυτό δεν τρέχει αυτόματα αλλά πρέπει εσείς να το ξεκινήσετε( πχ /etc/init.d/servicename start). Για να ρυθμίσετε ένα Service να τρέχει στην εκκίνηση πρέπει να πάτε Desktop → System Settings → Server Settings → Services ή να τρέξετε την εντολή chkconfig καιι service . Αναβαθμίζοντας λογισμικό με το yum Για να αναβάθμιση του tsclient στην πιο πρόσφατη έκδοση, δώστε: su -c 'yum update tsclient' Γράψτε το password του root όταν σας ζητηθεί και πατήστε Enter. ΠΡΟΣΕΞΤΕ: Αν αναβαθμίζετε μια εφαρμογή που τρέχει στο σύστημά σας, τότε δεν ανανεώνεται αυτόματα και συνεχίζετε να χρησιμοποιείτε την παλιά έκδοση. Η αντικατάσταση της παλιάς με την καινούρια γίνεται με reboot του PC. Το ίδιο συμβαίνει και με τα kernel packages. Με τα την επανεκκίνηση υπάρχει ο καινούριος kernel αλλά και ο παλιός (σε περίπτωση που τον χρειαστείτε). Για να αναβαθμίσετε όλα τα πακέτα που υπάρχου μέσα σε package group πχ MySQL Database τότε δώσε: su -c 'yum groupupdate "MySQL Database"' Γράψτε το password του root όταν σας ζητηθεί και πατήστε Enter. Συνοχή Data και Configuration: Η απεγκατάσταση ενός πακέτου αφήνει πίσω της τα user data αλλά δυστυχώς απομακρύνει τα configuration files (σε μερικές περιπτώσεις). Εάν ένα πακέτο δεν περιέχει configuration file και τα κάνετε reinstall το πακέτο, μπορεί να χρησιμοποιήσει το παλιό configuration file. Αναζήτηση για Πακέτα μέσω yum Χρησιμοποιείστε τις ικανότητες του yum για βρείτε τα πακέτα που είναι διαθέσιμα μέσω των repositories που είναι ήδη εγκατεστημένα στο σύστημά σας. Η αναζήτηση βρίσκει αυτόματα και τα δύο. Η μορφή του τελικού αποτελέσματος εξαρτάται από την επιλογή της αναζήτησης. Αναζήτηση με το Package Name Για να αναζητήσετε συγκεκριμένο package name , χρησιμοποιείστε την list . Για να αναζητήσετε το πακέτο tsclient δώστε: su -c 'yum list tsclient' Γράψτε το password του root όταν σας ζητηθεί και πατήστε Enter. Για να κάνετε τις αναζητήσεις σας πιο συγκριμένες, δώστε πιο συγκεκριμένο όνομα ή attributes ή hardware arch. Πχ για την έκδοση 0.132 της εφαρμογής δώσε: su -c 'yum list tsclient-0.132' Αναζήτηση για προχωρημένους Εάν δεν ξέρετε το όνομα του package, χρησιμοποιείστε το Search ή το provide ως options. Εναλλακτικά, χρησιμοποιείστε wild cards σε συνδυασμό με το yum search για περισσότερα αποτελέσματα. H επιλογή search , ελέγχει τα ονόματα, τις περιγραφές, τα Summaries και τις Listed package maintainers ΟΛΟΥ του διαθέσιμου λογισμικού που ταιριάζει με τα κριτήρια της αναζήτησή σας. Για παράδειγμα, για να αναζητήσετε όλα τα πακέτα σχετικά με το Palm Pilots, δώστε: su -c 'yum search PalmPilot' Γράψτε το password του root όταν σας ζητηθεί και πατήστε Enter. Η επιλογή provide ελέγχει και τα δυο: 1) τα αρχεία που περιέχονται στο package 2) τα τις functions που παρέχει το λογισμικό. Πχ για να αναζητήσετε όλα τα πακέτα που περιέχουν αρχεία με το όνομα libneon, δώστε: su -c 'yum provides libneon' Γράψτε το password του root όταν σας ζητηθεί και πατήστε Enter. Για να αναζητήσετε όλα τα πακέτα που παρέχουν ένα MTA (Mail Transport Agent) service, ή περιέχουν το MTA στο όνομά τους, δώστε: su -c 'yum provides MTA' Σε κάθε su εντολη να δίνετε το password. Μην το λέω συνέχεια. Χρησιμοποιείστε τα wildcards για να τρέξετε μια αναζήτηση για ένα όνομα ή μια λέξη: 1) ? Αναπαριστάνει ένα χαρακτήρα 2) * Αναπαριστάνει κανένα ή περισσότερους χαρακτήρες. Πάντα να χρησιμοποιείτε τον Escape Character ( / ) πριν από τα wildcard. Για να δείτε μια λίστα με όλα τα πακέτα που το όνομά τους ξεκινά από tsc δώσε: su -c 'yum list tsc\*' Αναβαθμίζοντας το Σύστημα με το yum Χρησιμοποιήστε την επιλογή update για να κάνετε upgrade όλο το σύστημα του Fedora στις latest versions. Για να εκπληρώσετε λοιπόν ένα full system update, δώστε: su -c 'yum update' Αυτόματη Αναβάθμιση του συστήματος To πακέτο yum που παρέχεται μαζί με το Fedora Core περιέχει scripts για να εκτελέσουν μια full system update σε καθημερινή βάση. Για να ενεργοποιήσετε την automatic daily update, δώστε την εντολή: su -c '/sbin/chkconfig --level 345 yum on; /sbin/service yum start' Πώς τρέχουν οι αυτόματες Daily Updates: Δεν δημιουργείται ένα διαφορετικό service του yum που τρέχει στο σύστημά σας. Η εντολή που δώσατε νωρίτερα, ενεργοποιεί το script /etc/rr.d/init.d/yum . Αυτό το script ενεργοποιεί ένα άλλο script , το /etc/cron.daily/yum.cron το οποίο προκαλεί το cron service να εκκινεί αυτόματα μια System update κάθε μέρα στις 4 μμ. Ρυθμίζοντας την πρόσβαση σε Repositories Η Fedora αυτόματα χρησιμοποιεί repositories από την Fedora Project. Συμπεριλαμβάνει και τα Fedora Extras, που είναι η προεπιλεγμένη πηγή λήψης πακέτων λογισμικού η οποία δεν συμπεριλαμβάνεται στο Fedora Core. Σε περίπτωση που η Fedora Project δεν παρέχει πακέτα για ένα προϊόν, τότε είναι πολύ πιθανό να βρείτε το repository του κατασκευαστή του προϊόντος. Μην ανησυχείτε πάντως, ότι ψάχνετε είναι σίγουρο πως θα το βρείτε. Προσθέτοντας ένα Repository ως Package Source Για να προσθέσετε ένα επιπλέον repository στα ήδη υπάρχοντα, βάλτε το αρχείο του, στο /etc/yum.repos.d/ .Το κάθε repository έχει το δικό του αρχείο (γνωστό ως definition file) και είναι διαθέσιμο στο web site του repository. ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΤΕ: Τα ονόματα όλων των repository definition files πρέπει να τελειώνουν με : .repo. Πρέπει να έχετε root access για να προσθέσετε το definition file ενός repository. Για παράδειγμα έστω ότι θέλετε να προσθέσετε το example.repo . Δείτε τι θα κάνετε: su -c 'cp example.repo /etc/yum.repos.d/' Δεν τελειώσαμε όμως φίλοι μου, το repository πρέπει να ξέρει ότι είστε νόμιμος για την ανάκτηση των πακέτων του. Γι αυτό πρέπει να υπάρχει ένας τρόπος ώστε να σας δοθεί η άδεια ανάκτησης των δεδομένων του. Αυτό γίνεται με την ρύθμιση του gpgkey .Αυτή η επιλογή δείχνει την περιοχή που βρίσκεται το public key το οποίο σας δίνει την πρόσβαση που ζητάτε. Το public key, εισάγεται αυτόματα στο μηχάνημά σας την ΠΡΩΤΗ φορά που δοκιμάζετε να εγκαταστήσετε προγράμματα από αυτό το repository. Manually Authorizing Package Sources Για να προσθέσετε χειροκίνητα ( manually) ένα Public Key στο σύστημά σας ( rpm keyring), χρησιμοποιείστε την επιλογή import του rpm utility. Για να εισάγετε το GPG-PUB-KEY.asc , δώστε: su -c 'rpm --import GPG-PUB-KEY.asc' Υπάρχει και μία διαφορετική λύση σε αυτό, να κάνετε import το public key απευθείας μέσω του website του repository. Για παράδειγμα για να προσθέσετε το GPG-PUB-KEY.asc του website http://www.therepositorory.com δώστε: su -c 'rpm --import http://www.therepository.com/GPG-PUB-KEY.asc' Συμβατότητα Repository Το Fedora Extras Repository παρέχει πακέτα τα οποία έχουν φτιαχτεί με τα ίδια στάνταρτ των πακέτων του Fedora Core. Τα Third-party πακέτα, θα πρέπει να είναι συμβατά με αυτά, εκτός κι αν ο προμηθευτής αυτών αναφέρει το αντίθετο. Επειδή λοιπόν όταν κάνετε λήψη πακέτων από Third-Party Repositories υπάρχει ο κίνδυνος να μην πάνε όλα καλά, λόγω της κακής συνεργασίας που πιθανόν να υπάρχει μεταξύ του Repository που επιλέξατε και τα αντίστοιχα Repositories του Fedora Core, καλό θα ήταν και σοφό, να διαβάζετε το Website του 3dparty repository για τυχόν ασυμβατότητες. Αυτό γίνεται γιατί ο κάθε κατασκευαστής μπορεί να παρέχει διαφορετικά πράγματα στο ίδιο πακέτο. Δηλαδή διαφορετική έκδοση με διαφορετικά Features πράγμα που μπορεί μην ισχύει για την Standard έκδοση του ίδιου πακέτου μέσω των Fedora Core Repositories. Ετσι δημιουργείται αστάθεια και μπέρδεμα. Αν όμως πάρετε το ρίσκο να κατεβάσετε από third party repository τότε να είτε σίγουροι ότι το yum, σε περίπτωση ασυμβατότητας, θα τα κάνει μαντάρα. Απενεργοποιώντας τα Package Sources Θέστε το enable=0 στο definition file για να εμποδίσετε το yum να χρησιμοποιεί αυτό το repository. Το yum utility αγνοεί οποιοδήποτε definition file με αυτή τη ρύθμιση. Για να απομακρύνετε πλήρως την πρόσβαση χρήσης σε ένα αποθετήριο (repository) 1) Διαγράψτε το σχετικό αρχείο από το /etc/yum.repos.d/ 2) Διαγράψτε το cache directory από /var/cache/yum/ Ρυθμίζοντας το yum Προφανώς για να φέρετε το yum στα μέτρα σας θα πρέπει να ρυθμίσετε τα configuration files ή να εγκαταστήσετε plugins που κάνουν αυτή τη δουλειά, δηλαδή να προσθέτουν επιπρόσθετες λειτουργίες στο yum. Ρυθμίζοντας το yum Configuration Το configuration file του yum είναι το /etc/yum.conf . Παρόλα αυτά αν έχετε σε αυτό το αρχείο ρυθμίσει ένα repository αλλά έχετε επίσης και το Definition file αυτού, τότε το Yum θα διαβάσει το Definition file και όχι τις ρυθμίσεις που δώσατε στο configuration file γι αυτό το repository. Με πιο απλό λόγια το Definition File ενός Repository υπερισχύει του Configuration File του yum (αν έχετε ρυθμίσει κι εκεί το ΙΔΙΟ repository). Για να επεξεργαστείτε το /etc/yum.conf τρέξτε έναν text editor με root δικαιώματα. Πχ : su -c 'gedit /etc/yum.conf' Το κεντρικό αυτό configuration file παρέχει ρυθμίσεις που τις αποδέχονται όλες οι λειτουργίες του yum. Αυτές παρέχουν Ρυθμίσεις Caching και Ρυθμίσεις Proxy Server. Το Directory /etc/yum.repos.d/ κρατάει τα πολυπόθητα Definition File για κάθε repository που χρησιμοποιείται από το yum. Τα Plugins χρησιμοποιούν άλλα configuration files Που βρίσκονται στο /etc/yum/pluginconf.d/ Plugins και yum Κάθε plugin του yum έχει ένα αρχείο ρύθμισης, γραμμένο σε Python. Μπορείτε να κάνετε λήψη αυτών των Plugins του yum μέσω Web Site ή από Third Party. Μια λίστα που περιέχει Plugins για το yum Βρίσκεται στη σελίδα http://wiki.linux.duke.edu/YumPlugins ΠΡΟΣΟΧΗ:: Τα Plugins του yum τελειώνουν με την κατάληξη *.py ως Python script. ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΗ PLUGIN: (απαιτείται Root Access) Για να εγκαταστήσετε ένα Plugin, αντιγράψτε στο directory /etc/lib/yum-plugins/ . Δημιουργείστε ένα configuration file για το Plugin στο /etc/yum/pluginconf.d . Αποθηκεύστε το configuration file με το ίδιο όνομα του Plugin, αλλά με την κατάληξη .conf . Για παράδειγμα για να αντιγράψετε το Plugin exampleplugin.py δώστε: su -c 'cp exampleplugin.py /usr/lib/yum-plugins/' Κάθε plugin στο Configuration File του περιέχει την ρύθμιση enable. Κάποια plugins απαιτούν επιπρόσθετες ρυθμίσεις. Για να καθορίσετε τις σωστές ρυθμίσεις, ψάξτε σε documentation που παρέχεται για το plugin ή διαβάστε το ίδιο το Plugin με κάποιον text editor. Πχ μπορεί να μοιάζει έτσι: [main] enabled=1 anotheroption=0 Caching και yum (MUST READ) Ως προεπιλογή, το τωρινό yum του Fedora Core 7 αλλά οι προκάτοχοί του, διέγραφαν τα data files του yum μετά από οποιαδήποτε επιτυχημένη λειτουργία. Αυτό φυσικά είναι καλό για το λόγο, ότι δεν δεσμεύει χώρο στο δίσκο για να κρατάει data files, έτσι έχετε περισσότερο ελεύθερο χώρο. Όμως μπορείτε αν θέλετε να ενεργοποιήσετε το yum να κάνει caching για τους παρακάτω λόγους: 1) Η ταχύτητα του yum γίνεται πιο γρήγορη. 2) Θα μπορείτε να πραγματοποιείτε λειτουργίες του yum offline 3) Θα μπορείτε να αντιγράφετε πακέτα από την cache και να τα χρησιμοποιείτε αλλού. Ως προεπιλογή το yum αποθηκεύει τα προσωρινά αρχεία του, στο directory /var/cache/yum/ με ένα subdirectory για κάθε repository. Το directory packages/ που βρίσκεται μέσα σε κάθε Repository κρατάει τα caches packages. Για παράδειγμα το Directory /var/cache/yum/development/packages/ Κρατάει τα πακέτα που κατεβάσατε από το development repository. Ενεργοποιώντας τις Caches Για να ρυθμίσετε το yum να αφήνει τα αρχεία που κατεβάζετε να παραμένουν στον σκληρό δίσκο κι όχι να τα απορρίπτει, τότε θέστε την επιλογή keepcache που βρίσκεται στο /etc/yum.conf σε 1 . keepcache=1 Μόλις το κάνετε αυτό, το yum ενεργοποιεί την caching. Αυτό σημαίνει ότι για κάθε λειτουργία που πραγματοποιείτε στο yum, αυτό θα κατεβάζει πακέτα από τα ρυθμισμένα repositories της cache. Για να βεβαιωθείτε ότι οι caches έχουν ρυθμισμένα repositories που μπορούν να βγάλουν εις πέρας μία λειτουργία, απλά δοκιμάστε μια λειτουργία του yum. Πχ χρησιμοποιείστε το list ή το search και δείτε τι γίνεται. Yum σε Cache-Only Mode Για να βγάλετε εις πέρας μια λειτουργία του yum χωρίς να είστε Online, προσθέστε την παράμετρο –c . Αυτό προκαλεί στο yum να λειτουργήσει χωρίς να ψάξει για network repositories, και να χρησιμοποιήσει τα caches files. Σε αυτό το mode, το yum θα εγκαταστήσει τα πακέτα που έχετε ήδη κατεβάσει από την προηγούμενη εμπειρία σας με το yum. Πχ για να ψάξετε αν υπάρχει το πακέτο tsclient χωρίς network connection: su -c 'yum -C list tsclient' Διαγράφοντας την yum Cache Για να διαγράψετε τους headers: su -c 'yum clean headers' Για να διαγράψετε όλα τα πακέτα που βρίσκονται στην cache su -c 'yum clean packages' Φυσικά αυτό σημαίνει ότι την επόμενη φορά που θα τρέξετε το yum αυτό θα τα ξανακατεβάσει. Έτσι η διαδικασία θα γίνει πιο αργή. Μετάφραση από http://docs.fedoraproject.org/yum/en/ Paul Frields. Timothy Murphy reviewed the beta release. Συνδέστε για να σχολιάσετε Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες άλλες επιλογές
Προτεινόμενες αναρτήσεις
Αρχειοθετημένο
Αυτό το θέμα έχει αρχειοθετηθεί και είναι κλειστό για περαιτέρω απαντήσεις.