Ψυχική υγεία και οι λόγοι που την διαταράσσουν..

[Helm21]

...και άλλοι δεν σπάνε με τίποτα. Με. Τίποτα.

 

Τους ρωτάς το μυστικό της καλής τους λειτουργίας και σου λένε 'περπατάω πολύ' ή κάποια άλλη πίπα. Some people are just made that way, man.

[punky]

Μπορεί, mate.

Ή απλά μπορεί κι αυτοί να σπάνε. Διαφορετικά.

 

Χα, το "περπατάω πολύ" πιάνει πάντως. Take it from me.

[Helm21]

Το είπα επειδή είναι από τις αγαπημένες μου φάσεις. Το ρασιονάλε λέει ότι κυλάνε διάφορα ευχάριστα μέσα σου όταν είσαι σε on the move. Σαν γυμναστική, αλλά όχι τόσο συγκεντρωμένα. Ενδορφίνη, ντοπαμίνη, αδρεναλίνη.

[1980]

Το είπα επειδή είναι από τις αγαπημένες μου φάσεις. Το ρασιονάλε λέει ότι κυλάνε διάφορα ευχάριστα μέσα σου όταν είσαι σε on the move. Σαν γυμναστική, αλλά όχι τόσο συγκεντρωμένα. Ενδορφίνη, ντοπαμίνη, αδρεναλίνη.

 

αυτος ειναι ο λογος που το γυμναστηριο σου προκαλει εθισμο. εγω οταν δεν παω αρρωσταινω κανονικα.

[punky]

Είχα κι εγώ μια ανεκπαίδευτη υποψία, ότι το καθημερινό περπάτημα 20 χιλιομέτρων είναι καλός αντιπερισπασμός για ένα μυαλό που ψωλάρει.

 

Το γεγονός ότι όλοι μου οι φίλοι το έβρισκαν υπερβολή, ενίσχυσε την πεποίθηση μου ότι έκανα το σωστό.

 

It's nice to know ότι υπάρχουν κι άλλοι άσκοποι περιπατητές εκεί έξω.

[Helm21]

20 χιλιόμετρα είναι καλά. Θα γελάμε ολοι όταν θα πεθάνεις από αδύναμη καρδιά στα 40.

[punky]

Εννοώ σαν ξεμούδιασμα μετά από 40 χιλιόμετρα ποδήλατο

 

Για να μη ξεφεύγουμε από το θέμα πάντως, νομίζω ότι το να πουσάρεις σωματικά τον εαυτό σου είναι καλός αντιπερισπασμός. Οτιδήποτε σε βγάζει από την κατάσταση της αυτολύπησης δηλαδή και σου βάζει προκλήσεις.

[pappous_soulis]

H πιο μεγάλη περίοδος που πέρασα μες την μελαγχολία ήταν πριν δυο χρόνια.

Όλα οφείλονταν σε μια κοπελιά.Είχα γίνει πολύ ευαίσθητος και απέκτησα πολλές ανασφάλειες,οι οποίες ενίσχυσαν αυτή την κατάσταση.

Αλλά πέρα απ'το ψυχολογικό ξεπεσμό αποκόμισα πολλές γνώσεις για την ζωή.

Π.χ. με τα μυαλά που έχω τώρα,δεν θα κάτσω να ξαναπαρακολουθήσω τον κολλητό μου να κολλάει στην κοπέλα που αγαπώ.

Αντι αυτού θα γνωρίσω στην μασέλα του τα DC παπούτσια μου.

[punky]

H πιο μεγάλη περίοδος που πέρασα μες την μελαγχολία ήταν πριν δυο χρόνια.

Όλα οφείλονταν σε μια κοπελιά.Είχα γίνει πολύ ευαίσθητος και απέκτησα πολλές ανασφάλειες,οι οποίες ενίσχυσαν αυτή την κατάσταση.

Αλλά πέρα απ'το ψυχολογικό ξεπεσμό αποκόμισα πολλές γνώσεις για την ζωή.

Π.χ. με τα μυαλά που έχω τώρα,δεν θα κάτσω να ξαναπαρακολουθήσω τον κολλητό μου να κολλάει στην κοπέλα που αγαπώ.

Αντι αυτού θα γνωρίσω στην μασέλα του τα DC παπούτσια μου.

 

First off, πολύ γενναίο post.

Δεύτερον, μάλλον ενισχυμένος μου φαίνεται ότι βγήκες από αυτή την ιστορία.

Αν και βέβαια ποτέ δεν πίστεψα στο παραμύθι ότι ο χρόνος τα γιατρεύει όλα.

[zazik]

H πιο μεγάλη περίοδος που πέρασα μες την μελαγχολία ήταν πριν δυο χρόνια.

Όλα οφείλονταν σε μια κοπελιά.Είχα γίνει πολύ ευαίσθητος και απέκτησα πολλές ανασφάλειες,οι οποίες ενίσχυσαν αυτή την κατάσταση.

Αλλά πέρα απ'το ψυχολογικό ξεπεσμό αποκόμισα πολλές γνώσεις για την ζωή.

Π.χ. με τα μυαλά που έχω τώρα,δεν θα κάτσω να ξαναπαρακολουθήσω τον κολλητό μου να κολλάει στην κοπέλα που αγαπώ.

Αντι αυτού θα γνωρίσω στην μασέλα του τα DC παπούτσια μου.

 

 

ωχ....:-?:-?:-?:?:?:?

[pappous_soulis]

Δεύτερον, μάλλον ενισχυμένος μου φαίνεται ότι βγήκες από αυτή την ιστορία.

Βγήκα ενισχυμένος,αλλά σ'αυτό έπαιξε ρόλο και αυτά που ανέφερε ο 1980 περι ψυχαναγκασμου.

Μεσα στο χρονικό διάστημα αυτό,συνειδητοποίησα το ποιος είμαι και το τι θέλω να είμαι,και έγινα αυτό που εγώ είμαι.

Απέριψα πρώτυπα και "must" είπα,είμαι αυτό που γουστάρω,και σε όποιον αρέσω.

 

Edit:

Αν και βέβαια ποτέ δεν πίστεψα στο παραμύθι ότι ο χρόνος τα γιατρεύει όλα.

Ψέμα είναι.Ο χρόνος δεν γιατρεύει τέτοιου είδους πληγές.Οι εμπειρίες της ζωής είναι που τις γιατρεύουν.

[Helm21]

ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΝΑΣ ΠΑΠΠΟΥΣ ΠΟΥ ΤΟΝ ΛΕΝΕ SOULI:

Ψέμα είναι.Ο χρόνος δεν γιατρεύει τέτοιου είδους πληγές.Οι εμπειρίες της ζωής είναι που τις γιατρεύουν.

 

Yup. Ή σε γιατρεύουν ή σε αποτελειώνουν. Καλλίτερα από την ακινησία-λήθη-θάνατο πάντως.

 

ΕΙΝΑΙ ΑΣΦΑΛΕΣ ΝΑ ΥΠΟΘΕΣΟΥΜΕ ΟΤΙ ΕΙΠΕ Ο PUNKY ΠΑΡΑΠΑΝΩ:

Για να μη ξεφεύγουμε από το θέμα πάντως, νομίζω ότι το να πουσάρεις σωματικά τον εαυτό σου είναι καλός αντιπερισπασμός. Οτιδήποτε σε βγάζει από την κατάσταση της αυτολύπησης δηλαδή και σου βάζει προκλήσεις.

 

Όταν το σώμα εργάζεται, το μυαλό δεν έχει ελεύθερο χρόνο. Όταν έχεις ελεύθερο χρόνο και είσαι introspective τύπος, κάτι σκαλίζεις μέσα σου... συχνά πρέπει, συχνά δεν πρέπει, συνέχεια σίγουρα όχι. Γενικά.

 

Οι άνθρωποι λένε τα καλλίτερα (read: χειρότερα) ψέμματα απ'ολα στον εαυτό τους, και το χειρότερο είναι ότι τα θεωρούν δεσμευτικά ("είμαι καλά. είμαι καλά. είμαι καλά. για όλα φταίνε οι κουρτινες"), σχίζεται η πραγματικότητα μεταξύ πάθησης και θέλησης. Συχνότερα από ότι όχι δυστυχώς, η πάθηση προκύπτει εκεί που η θέληση δεν φτάνει, βαθιά ριζωμένη μέσα στο μηχάνημα. άνθρωποι που δεν είναι προετοιμασμένοι να δεχτούν ότι δεν είναι στον έλεγχο του εαυτού τους, λυγίζουν άσχημα μόλις καταλάβουν ότι η υγεία τους δεν εξαρτάται από το πόσο θα προσπαθήσουν να γίνουν καλα, αλλά από τι κοκτέιλ ψυχοφάρμακα θα πιάσει, αν πιάσει.

 

Και τώρα ο καιρός.

[-nick-]

Όλα συγκλίνουν στο πόσο καλά νιώθει ο καθένας στην τελική - διαφωνώ γενικά με κατηγοριοποιήσεις όπως 'μανιοκαταθλιπτικός' κλπ κλπ, όλοι κρύβουμαι μέσα μας όλων των ειδών τις συμπεριφορές , σε κάποιους για χ λόγους εμφανίζονται εντονότερα.

& είμαι κάθετα αντίθετος σε χορήγηση ψυχοφαρμάκων (αντιψυχωτικά αντικαταθλιπτικά κλπ)

[Helm21]

Είσαι ακριβώς το είδος ανθρώπου μου μπορεί να κάνει την μεγαλύτερη ζημιά σε κοντινό του αν έχει πρόβλημα δηλαδή. Ελπίζω να μην χρειαστεί να δοκιμαστούν αυτές σου οι πεποιθήσεις ποτέ, αλλά αν χρειαστεί, περισσότερο ελπίζω να αναθεωρήσεις ταχύτατα.

[flo1]

αυτος ειναι ο λογος που το γυμναστηριο σου προκαλει εθισμο. εγω οταν δεν παω αρρωσταινω κανονικα.

 

Me too. Οταν σταματησα να πηγαινω μετα απο αρκετο διαστημα ενιωθα οτι κατι μου ελειπε. :|

αλλα τωρα εχω καιρο να παω γιατι δεν εχω χρονο.