Ψυχική υγεία και οι λόγοι που την διαταράσσουν..

[Φρού-Φρού]

Πόσο σημαντική είναι η ψυχική μας υγεία?

Ποιοί οι λόγοι που την διαταρράσουν?

Θέλουμε και χάνουμε τον αυτοέλεγχο?

Είναι όλα θέμα ψυχαναγκασμού?

Ποιά η γνώμη σας ????

[χάπι]

Καλημέρα ! Αν και δεν είμαι ειδική σε θέματα ψυχολογίας, νομίζω ότι η ψυχική υγεία διαταράσσεται εξαιτίας οργανικών λόγων (απότομες ορμονικές αλλαγές, παθήσεις αδένων κ.α.) και διάφορων εξωγενών παραγόντων που προκαλούν έντονα συναισθηματικά ερεθίσματα. Κανενας λογικός άνθρωπος δεν επιθυμεί να χάνει τον αυτοέλεγχο αλλά, αν σε "καβαλήσει" το θυμικό σου, μάλλον δεν μπορείς να κάνεις και πολλά πράγματα... (εκτός ίσως από group therapy για διαχείρηση θυμού)

[Φρού-Φρού]

Καλημέρα ! Αν και δεν είμαι ειδική σε θέματα ψυχολογίας, νομίζω ότι η ψυχική υγεία διαταράσσεται εξαιτίας οργανικών λόγων (απότομες ορμονικές αλλαγές, παθήσεις αδένων κ.α.) και διάφορων εξωγενών παραγόντων που προκαλούν έντονα συναισθηματικά ερεθίσματα. Κανενας λογικός άνθρωπος δεν επιθυμεί να χάνει τον αυτοέλεγχο αλλά, αν σε "καβαλήσει" το θυμικό σου, μάλλον δεν μπορείς να κάνεις και πολλά πράγματα... (εκτός ίσως από group therapy για διαχείρηση θυμού)

 

χμμμ... γι' αυτό διατηρώ τις επιφυλάξεις μου χωρίς και εγώ να μπορώ να είμαι σίγουρη.. Απλά έχω την αίσθηση οτι είναι και θέμα ανασφάλειας και είναι ένας λανθασμένος κατ' εμέ αλλά πολύ συχνός τρόπος έκφρασης του "κοιτάξτε με, φροντίστε με, αγαπήστε με..."

[χάπι]

χμμμ... γι' αυτό διατηρώ τις επιφυλάξεις μου χωρίς και εγώ να μπορώ να είμαι σίγουρη.. Απλά έχω την αίσθηση οτι είναι και θέμα ανασφάλειας και είναι ένας λανθασμένος κατ' εμέ αλλά πολύ συχνός τρόπος έκφρασης του "κοιτάξτε με, φροντίστε με, αγαπήστε με..."

 

Όλοι οι άνθρωποι έχουμε τις ανασφάλειές μας αλλά, δεν πιστεύω ότι κανείς επιδιώκει να "βγει εκτός εαυτού" (=να χάσει τον αυτοέλεγχο) προκειμένου να τραβήξει την προσοχή ! Εκτός κι αν είναι για "δέσιμο".

[flo1]

Πόσο σημαντική είναι η ψυχική μας υγεία?

Ποιοί οι λόγοι που την διαταρράσουν?

Θέλουμε και χάνουμε τον αυτοέλεγχο?

Είναι όλα θέμα ψυχαναγκασμού?

Ποιά η γνώμη σας ????

 

Παρα πολυ σημαντικη, οσο και η σωματικη υγεια.

Καθε ψυχικη ασθενεια εχει τους λογους της.

Για να λες αυτοελεγχος και ψυχαναγκασμος αναφερεσαι στις αγχωδεις Διαταραχες? (Διαταραχή γενικευμένου άγχους,Διαταραχή πανικού κτλ)

....θεμα ψυχαναγκασμου? Ψυχαναγκασμος ειναι διαταραχή. Σχετίζεται με την κατάθλιψη σε τέτοιο βαθμό ώστε η διάκριση τους δεν ειναι και τοσο ευκολη.

[Φρού-Φρού]

Ναι ας μιλήσουμε για τέτοιου είδους παθήσεις για αρχή και οχι για ακραίες καταστάσεις όπως αυτές της σχιζοφρένειας...

Μιλάω για κατάθλιψη, μανία κτλ...

Οσο για τον ψυχαναγκασμό συμφωνώ οτι εντάσσεται στις διαταραχές όμως ποιοί παράγοντες οδηγούν έναν άνθρωπο να φτάσει και ίσως να ξεπεράσει τα προσωπικά του όρια?

Μήπως η έλλειψη ικανότητας αξιολόγησης των καταστάσεων?

Τα γονίδια και η δομή του χαρακτήρα που χωρίζει τους ανθρώπους σε "αισιόδοξους" και "απαισιοδοξους" ?

[flo1]

Παιζουν ρολο και τα γονιδια και οι ψυχιατρικές παθήσεις που μπορεί να προκαλέσουν κατάθλιψη δευτερογενώς και Ψυχοκοινωνικοί παράγοντες.

Μπορεις να δεις εδω τα αιτια της καταθλιψης.

http://web4health.info/el/answers/bipolar-cau-depr.htm

[1980]

ο ψυχαναγκασμος ειναι διαταραχη που προκαλειτε απο την ανασφαλεια. η ανασφαλεια προκαλειτε απο τα προτυπα. κλεισε την τηλεοραση και σταματα να βλεπεις ταινιες για 6 μηνες και η διαταραχη εξαφανιζετε. ανακαλυπτεις τι θελεις εσυ για εσενα.

[punky]

Είναι λίγο επικίνδυνο εδώ, να πει ο καθένας το μακρύ του και το κοντό του, καλύτερα να μιλήσει κάποιος ειδικός.

Όμως υποψιάζομαι (χωρίς να έχω τις απαραίτητες επιστημονικές γνώσεις) πως υπάρχει μια προδιάθεση και ένα ιδιαίτερο setup στον κάθε άνθρωπο. Δεν ξεκινάμε όλοι από την ίδια αφετηρία.

[flo1]

ο ψυχαναγκασμος ειναι διαταραχη που προκαλειτε απο την ανασφαλεια. η ανασφαλεια προκαλειτε απο τα προτυπα. κλεισε την τηλεοραση και σταματα να βλεπεις ταινιες για 6 μηνες και η διαταραχη εξαφανιζετε. ανακαλυπτεις τι θελεις εσυ για εσενα.

 

Τι σκεψη ειναι αυτη παλι?

Δεν ειναι ακριβως ετσι τοσο απλα. (μακαρι να ηταν ετσι παντως!!)

[1980]

Είναι λίγο επικίνδυνο εδώ, να πει ο καθένας το μακρύ του και το κοντό του, καλύτερα να μιλήσει κάποιος ειδικός.

Όμως υποψιάζομαι (χωρίς να έχω τις απαραίτητες επιστημονικές γνώσεις) πως υπάρχει μια προδιάθεση και ένα ιδιαίτερο setup στον κάθε άνθρωπο. Δεν ξεκινάμε όλοι από την ίδια αφετηρία.

 

ναι τα γονιδια παιζουν πολυ σημαντικο ρολο στο πως αντιδραει ο οργανισμος σε μια κατασταση. αυτο για τον ψυχαναγκασμο δεν το εγραψα απο το κεφαλι μου παντως το εχω βιωσει στο παρελθον και ειναι απαισιο. και δεν ειναι απαραιτητο να

συνοδευετε απο καταθλιψη οπως εγραψε καποιος. ειναι απλα μια εμμονη που πηγαζει απο ενα αορατο πρεπει να ειναι ολα αψογα.

[1980]

Τι σκεψη ειναι αυτη παλι?

Δεν ειναι ακριβως ετσι τοσο απλα. (μακαρι να ηταν ετσι παντως!!)

 

δοκιμασε το και θα δεις. το δηλητηριο που ποτιζουν το κεφαλι σου μεσα απο οτιδηποτε οπτικοακουστικο στις μερες μας ειναι απλετο.

[Φρού-Φρού]

Είναι λίγο επικίνδυνο εδώ, να πει ο καθένας το μακρύ του και το κοντό του, καλύτερα να μιλήσει κάποιος ειδικός.

Όμως υποψιάζομαι (χωρίς να έχω τις απαραίτητες επιστημονικές γνώσεις) πως υπάρχει μια προδιάθεση και ένα ιδιαίτερο setup στον κάθε άνθρωπο. Δεν ξεκινάμε όλοι από την ίδια αφετηρία.

 

Μα δεν θα βγάλουμε κάποια διάγνωση για κάποια συγκεκριμένη περίπτωση.. Απλά με ενδιαφέρει να δω πως μπορεί να αντιλαμβάνεται ο καθένας μας τέτοιες περιπτώσεις και αν για τους πολλούς ισχύει αυτό που ισχύει για μένα...

Σίγουρα τα γονίδια παίζουν σημαντικό ρόλο, καθώς και τα βιώματα του καθενός.

Απο κεί και πέρα με ενδιαφέρει τι είναι αυτό που κάνει κάποιους να βουλιάζουν στην κατάθλιψη και δεν έχουν την δύναμη να δώσουν ένα χαστούκι στον εαυτό τους και να δούν οτι η ζωή είναι τόσο ωραία με τα μικρά ή μεγάλα της προβλήματα και να την αξιολογήσουν πιο σωστά.

Ολοι έχουμε περάσει απο διάφορες φάσεις στην ζωή μας, φάσεις που μας ρίχνουν, καταστάσεις που μας εξοργίζουν και μας πονάνε.

Τι είναι αυτό που κάποιους τους ξανασηκώνει και κάποιους άλλους οχι?

[1980]

Μα δεν θα βγάλουμε κάποια διάγνωση για κάποια συγκεκριμένη περίπτωση.. Απλά με ενδιαφέρει να δω πως μπορεί να αντιλαμβάνεται ο καθένας μας τέτοιες περιπτώσεις και αν για τους πολλούς ισχύει αυτό που ισχύει για μένα...

Σίγουρα τα γονίδια παίζουν σημαντικό ρόλο, καθώς και τα βιώματα του καθενός.

Απο κεί και πέρα με ενδιαφέρει τι είναι αυτό που κάνει κάποιους να βουλιάζουν στην κατάθλιψη και δεν έχουν την δύναμη να δώσουν ένα χαστούκι στον εαυτό τους και να δούν οτι η ζωή είναι τόσο ωραία με τα μικρά ή μεγάλα της προβλήματα και να την αξιολογήσουν πιο σωστά.

Ολοι έχουμε περάσει απο διάφορες φάσεις στην ζωή μας, φάσεις που μας ρίχνουν, καταστάσεις που μας εξοργίζουν και μας πονάνε.

Τι είναι αυτό που κάποιους τους ξανασηκώνει και κάποιους άλλους οχι?

 

εγωισμος και θεληση. τελος. πιο πολυ το δευτερο.

[flo1]

δοκιμασε το και θα δεις. το δηλητηριο που ποτιζουν το κεφαλι σου μεσα απο οτιδηποτε οπτικοακουστικο στις μερες μας ειναι απλετο.

προσωπικα ευτυχως δεν βασανιζομαι απο ψυχαναγκασμο.

 

λες "αυτο για τον ψυχαναγκασμο δεν το εγραψα απο το κεφαλι μου παντως το εχω βιωσει στο παρελθον και ειναι απαισιο."

για σενα αυτο ηταν αιτια αλλα δεν ειναι για ολους αυτη η αιτια.

για αλλον ομως μπορει να ειναι μια σειρά γεγονότων ζωής.. και ο τροπος σκεψης με τον οποίο οι άνθρωποι σκέφτονται και αντιλαμβάνονται τα καθημερινά τους προβλήματα διαφερει..