Ο Σατανάς στην Επιστήμη, ο Μεσαίωνας στη Θρησκεία, ο Γιώργος στο Τηλέφωνο.

[punky]

η γυναίκα φαίνεται νορμάλ άνθρωπος, καμία σχέση με σένα

 

To ίδιο ακριβώς πιστεύει και αυτή

Μάντεψε αν συμφωνούμε

 

Ρε συ πανκιό, αν όπως λές την κόρη του την βάφτισες, την γυναίκα σου φαντάζομαι θα την παντρεύτηκες με τον παραδοσιακό τρόπο (μιας και απο τα λίγα που διάβασα η γυναίκα φαίνεται νορμάλ άνθρωπος, καμία σχέση με σένα), ε τότε τι και καλά κατά της εκκλησίας είσαι???

 

Οκ, αυτό έχει απαντηθεί ήδη πολλές φορές εδώ μέσα, αλλά πάμε άλλη μία.

Το αποδέχθηκα στο τέλος να γίνει έτσι (παρά τις αντιδράσεις μου και παρά το γεγονός ότι δεν μουλάρωσα απλά λέγοντας ένα όχι αλλά εξέθεσα τους λόγους) επειδή αυτό θα στεναχωρούσε κάποιους δικούς μου ανθρώπους αν δεν γινόταν. Το αποδέχθηκα σαν φολκλόρ και σαν επιθυμία αυτών που τους νοιάζομαι. Δεν ήταν αποδοχή πίστης. Αν (θεωρητικά) μας βάφτιζαν στα 18 μας, αυτό θα αφορούσα καθαρά εμένα τότε. Και δεν θα επέλεγα τη βάφτιση.

Το 99,9% των γυναικών (είτε πιστεύουν είτε όχι) έχουν στο μυαλό τους όλο αυτό το νταβαντούρι του να ντυθούν νυφούλες και όλα τα συμπαραμαρτούντα.

 

Από την άλλη (δεύτερο σκέλος της απάντησης), ακριβώς αυτή η κοινωνική πίεση που ασκείται σε εμάς τους άθεους είναι που μας οδηγεί σε αυτή την πολεμική εναντίον της θρησκείας.

Τη συνάντησα στο στρατό που με καμπάνιαζαν επειδή αρνήθηκα να μάθω την προσευχή. Τη συνάντησα στο γάμο και στη βάφτιση.

Αυτό το "σεβαστείτε την πίστη μας" λοιπόν που εκφράζετε μερικοί, ελπίζω να καταλαβαίνεις πόσο υποκριτικό είναι απέναντι σε εμάς που είμαστε αποδέκτες καθημερινής πίεσης από γεννησημιού μας.

[paredwse]

@ Συνήθεις 'Υποπτους: Παρακαλώ τις χαιρετούρες, τα φιλιά και τα λοιπά χαριεντίσματα στο Off-topic thread. Για εσάς δημιουργήθηκε, εσείς το κάνατε αυτό που είναι (ό,τι είναι τέλος πάντων), περιοριστείτε σε αυτό.

 

Την επόμενη φορά δεν θα μεταφερθούν μόνο τα off-topic μυνήματα.

Αυτό δεν είναι απειλή, είναι υπόσχεση

[1980]

γιατι μεταφερθηκαν στο οφφ τοπικ? δεν υπαρχουν. η μαλλον μα δεν μεταφερθηκαν στο οφφ τοπικ.

[Helm21]

Σόζ, ήταν μια ώρα δύσκολη. Θέλω να πω πως ο Luci δηλώνει πως καταλαβαίνει τον εαυτό του, ενώ εσύ επιμένεις πως απλά "αντιλαμβάνεται τις επιφανειακές [...] μπλά μπλά μπλα". Που το στηρίζεις αυτό;

 

Εφαρμόζω το δικό μου μοντέλο στους άλλους. Γενικά από τις πιο ασφαλείς δηλώσεις που μπορεί να κάνει κανεις είναι ότι 'δεν καταλαβαίνει κανεις τίποτα'. Δεν χρειάζεται και πολλές αποδείξεις, είναι αρκετά αυταπόδεικτο άμα κοιτάς τα πράγματα αρκετά. Το απότοκο τις ασυνεννοησίας μας και έλλειψης κατανόησης είναι παντού. Μοιάζει ενίοτε η ζωή σαν μια μανιώδης απελπισμένη προσπάθεια για επικοινωνία, ανοίγει το στόμα και βγαίνουν ήχοι αλλα δεν βγαίνουν σωστά. Σκέφτεσαι χίλια-δυο πράγματα, δεν είναι όλα όμορφα. Θέλει υπομονή η υπαρξιστική μοναξιά, επειδή είναι τέλεια και τέλος. Τελικά καταλήγεις να ζωγραφίζεις πέτρες.

 

Η συνείδηση είναι ένα πολύ μικρό μέρος της εγκεφαλικής/σωματικής λειτουργίας, ένα φάντασμα αυτοαναφορικό που προκύπτει για διαφορους περίπλοκους λόγους αλλα δεν ορίζει το σύστημα ριζικά. Η συνείδηση είναι debugger. Το σύστημα κάνει πολλά αλλα περίπλοκα πριν και μετά και παράλληλα με το που εγώ σκέφτομαι τι χαζομαρούλες σκέφτομαι. Αν κάποιος νομίζει ότι μπορεί να στρέψει αυτό το debugger προς το ίδιο το μηχάνημα (που το μηχάνημα δεν είναι ένας άνθρωπος, ούτε δέκα, είναι το σύνολο της ύπαρξης ολιστικά. Δεν υπάρχουν 'κλειστά συστήματα') και να βγάλει συμπέρασμα εγώ το βρίσκω κωμικοτραγικό, πια. Γενικά, μεγάλο ζήτημα αυτό το περί γνώσης, ολισμού κλπ και δεν ξέρω αν έχω δυνάμεις τώρα. Ένα άλλο thread αργότερα ίσως.

 

Επιπλέον: Τι εννοείς εσύ όταν λές "καταλαβαίνω τον εαυτό μου"; Είναι κάτι το τόσο περίπλοκο και αδύνατο να το κάνει κάποιος;

 

Ξέρω γω, δεν είναι? Νομίζω κοροϊδευόμαστε όταν λέμε ότι το κάνουμε. Επειδή ανιχνεύσαμε μια αιτιατή σειρά γεγονότων που τάχα μου βγαίνει νόημα να εξηγούν το γιατί κάναμε ότι κάναμε εκείνο το δευτερόλεπτο, χαρήκαμε σαν μαλακες ότι καταλάβαμε πως λειτουργούμε. Τι μας κινεί, τι μας έφερε εδώ, γιατί έχουμε θέληση και ανάγκη. Καλά κρασά. Είμαστε υπερσύνθετοι, αλήθεια, και τα μέσα κατανόησης μας πολύ περιορισμένα. Πρώτα το σύστημα αρχίζει να κινείται, και μετά στέλνει και μια μαλακιτσα δικαιολόγηση στο συνειδητό να μην παραπονιέται να νομίζει ότι καταλαβαίνει. Επειδή το να καταλαβαίνεις σημαίνει ασφάλεια. Η ασφάλεια είναι καλή. Η αβεβαιότητα είναι νεύρωση.

 

Κάθε φορα που κανεις κάτι και σου ζητείται να επεξηγήσεις γιατί το έκανες, βρίσκεις μια επίφαση και την παρουσιάζεις. Αν αρχίσεις να ρωτάς ένα βήμα και πιο πίσω, προς τα μέσα 'και γιατί αυτό είναι το γιατί του γιατί της πράξης μού' τότε αρχίζεις να κοιτάς τα γρανάζια μέσα και αυτό το θέαμα είναι δύσκολο για την περιορισμένη μας ματια. Το debugger να κοιτάει το infodump της γλώσσας μηχανής να τρέχει με ταχύτητα απίστευτη, και να προσπαθεί να βγάλει άκρη, γενικά λίγο δράμα. Η πιο ειλικρινής απάντηση στο 'γιατί κανεις αυτό' είναι 'δεν ξέρω', αλλα όχι η ποιο διασκεδαστική. Και εγώ λέω πολλά αλλα του 'δεν ξέρω' για να διασκεδάσω, αλλα δεν πιστεύω και τα ψέμματα μου. Οι πιο επιρρεπείς στο να πιστεύουν τα ψέματα τους είναι οι εφύης άνθρωποι, λόγο έπαρσης. "Άμα δεν καταλάβω τους ανθρώπους εγώ, τότε ποιος θα το κάνει?" αλλα το να προσπαθεί να καταλάβει ένας άνθρωπος το σύνολο είναι σαν να πολεμάει ένα μυρμήγκι τον θεό... και το πιο έξυπνο μυρμήγκι δεν λέει πολλά.

 

Για πολύ κόσμο (που δεν έχει στρέψει την κριτική του ικανότητα προς την φύση της γνώσης) αυτό που παρουσιάζω παραπάνω είναι αλλόκοτη σύλληψη. Είναι απολύτως πεπεισμένοι ότι καταλαβαίνουν τα πάντα, και τους έρχεται βαρύ ότι κάποιος εικάζει ότι δεν καταλαβαίνουν τίποτα. Συνδέεται και με την ελεύθερη βούληση κλπ, το σύνολο ψιλομπλοκάρει κόσμο ενίοτε. Νομίζω πάντως ότι υπάρχει πιο άνετος τρόπος να ζει κανεις μετά την συνειδητοποίηση του ότι δεν ξέρει τίποτα, πάντως. Λιγότερα ψέμματα σημαίνει λιγότερη νευρωτική ενοχη που δεν είμαστε αυτό που περιγράφουμε.

 

Αν κάποιος αφουγκράζεται προσεκτικά το μηχάνημα του όσο αυτό ζει είναι πιο ευτυχισμένος από αυτόν που προσπαθεί να καταλάβει τι κάνει το μηχάνημα του, εικάζω.

 

 

Πόσο πιο εύκολα θα αντιμετώπιζε την ιδέα αυτή, ένα παιδί που είχε μεγαλώσει με την ιδέα ότι δεν υπάρχουν θεοί και διάβολοι και αιώνιες ψυχές;

Get my point?

 

Ναι, το σκέφτομαι συχνά αυτό. Δεν ξέρω τι είναι πιο σωστό. Σίγουρα ότι κατάλοιπο και να μείνει πάντως η κριτική σκέψη θα της δώσει τα εφόδια να παλέψει τα μεγάλα κεντρικά ζητήματα. Κανεις δεν πορεύεται μέσα από την παιδική του ηλικία αλώβητος έτσι κι αλλιώς.

 

Φάε και εσύ την φρίκη λίγο του ότι ένα παιδί είναι ρίσκο και ίσως σπάσει ανεξάρτητα από το ποσο προσπαθήσεις να το εφοδιάσεις και προστατεύσεις.

[fireflies]

Helm,

 

υποκλίνομαι.

/me bows που λένε πολλοί εδώ.

[Helm21]

Με τρομάζει όταν άνθρωποι συμφωνούν μαζί μου ότι ναι, όντως, δεν καταλαβαίνει κανεις τίποτε.

 

Δ...δηλαδή, με καταλαβαίνουν?!

 

Πέρα από την πλακ... όχι, όχι κάτσε, καλά είμαστε

[1980]

helm ενα σημαντικο βημα για την κατανοηση του εαυτου σου δεν ειναι να αποδεχτεις και την κακη σκοτεινη πλευρα σου που λεει και ο πολυς ο κοσμος? εγω δεν θα την αποκαλουσα ποτε κακη η σκοτεινη η οτιδηποτε απλα ειναι κοματι του εαυτου μου.εγω θεωρω κατανοητη οποιαδηποτε ανθρωπινη αντιδραση γιατι ειναι δικια του. το πως θα την αντιμετωπισω ειναι αλλο θεμα. απλα εχω βαρεθει να βλεπω ανθρωπους που δεν δεχονται τα ενστικτα τους και εκει θεωρω οτι εχει βαλει γκολ η εκκλησια στο να ενοχοποιει τα ενστικτα.

[horsepower]

Η αλήθεια είναι ότι ο λόγος σου είναι κάπως επιτηδευμένος...μερικές προτάσεις σου τις διαβάζω δεύτερη φορά γιατί την πρώτη μου φαίνονται παραλογισμοί...

έτσι είσαι και όταν μιλάς με κάποιον??

[fireflies]

Helm, η υπόκλιση πήγαινε περισσότερο σε προηγούμενο ποστ σου, έτσι για να σε γλυτώσω από αυτά τα τρομακτικά συμπεράσματα.

 

Τα καλλίτερα ναρκωτικά τρέχουν στις φλέβες σου. Δεν χρειάζονται καλλίτερα.

[1980]

Helm, η υπόκλιση πήγαινε περισσότερο σε προηγούμενο ποστ σου, έτσι για να σε γλυτώσω από αυτά τα τρομακτικά συμπεράσματα.

 

φερορμονες τεστοστερονη κτλ φανταζομαι.

[punky]

Ξέρω γω, δεν είναι? Νομίζω κοροϊδευόμαστε όταν λέμε ότι το κάνουμε. Επειδή ανιχνεύσαμε μια αιτιατή σειρά γεγονότων που τάχα μου βγαίνει νόημα να εξηγούν το γιατί κάναμε ότι κάναμε εκείνο το δευτερόλεπτο, χαρήκαμε σαν μαλακες ότι καταλάβαμε πως λειτουργούμε. Τι μας κινεί, τι μας έφερε εδώ, γιατί έχουμε θέληση και ανάγκη.

 

Δεν κάνω σχόλιο για τα υπόλοιπα γιατί προσυπογράφω και με τα δυο χέρια.

Ούτε στο παραπάνω διαφωνώ. Απλά να προσθέσω πως το γιατί μας φτάνει μέχρι την "επιβίωση" και ίσως την "ηδονή". Μέχρι εκεί καταλαβαίνουμε το γιατί πίσω από τις πράξεις μας. Νομίζω ότι ακόμη και η πυραμίδα του Maslow, σε αυτούς τους δύο άξονες μπορεί να συνοψιστεί. Αυτά τα δύο μας κινούν και στις μικρές και στις μεγάλες αποφάσεις. Πιο πίσω από αυτό το πέπλο δεν μπορούμε να εξηγήσουμε (ακόμη).

 

Φάε και εσύ την φρίκη λίγο του ότι ένα παιδί είναι ρίσκο και ίσως σπάσει ανεξάρτητα από το ποσο προσπαθήσεις να το εφοδιάσεις και προστατεύσεις.

 

Καλά, στάνταρ. Έχω πλήρη επίγνωση αυτού.

Καθαρά για damage control μιλάω.

[antreaslam]

Ώπα, μισό ρε μάγκες, γιατί αναμασάτε συνέχεια αυτή την καραμέλα της διάκρισης χριστιανισμού-εκκλησίας. Και είστε αναγκασμένοι να το κάνετε βέβαια, γιατί είστε νέοι άνθρωποι και ολίγον υποψιασμένοι και ξέρετε πως αν αυτά τα δύο τα συνδέσετε τότε πάει περίπατο όλη η ιστορία και η επιχειρηματολογία σας. Σύνδεση όμως που την κάνουν πολλοί ομοϊδεάτες σας, είτε ηλικιωμένοι είτε θαμώνες της εκκλησίας.

 

Εσάς δηλαδή ποιος σας το μεταλαμπάδευσε το δόγμα;

Σας επισκέφθηκε ο ίδιος ο Θεός και σας ανέλυσε όλο το master plan του εμπιστευτικά;

Έχετε καβαντζωμένες κάτω από το κρεβάτι σας τις δέκα εντολές, υπογεγραμμένες από τον ίδιο "με αγάπη στον Προκόπη, Θεός"?

Ποιος είπε ότι τον λένε Χριστό τον εσταυρωμένο και όχι Καλκαντέρα;

Ποιοι γράψαν τις γραφές και τις επιστολές;

Ποιος το όρισε το δόγμα;

Ποιος όρισε τα "μυστήρια"?

Όλο το gossip τριγύρω από τα "θαύματα"?

Η γιαγιά σας; Ή η εκκλησία;

 

Η διάκριση θρησκείας-εκκλησίας είναι απλά αστήριχτη. Η εκκλησία είναι η θρησκεία. Χωρίς το δημιουργό και το θεματοφύλακα της ιδέας, δεν θα φτάνατε 2000 χρόνια μετά να πιστεύετε στα ίδια πράγματα.

:lol::twisted::twisted::twisted:

RESPECT!

[punky]

Thank you andrew.

Θα σε κέρναγα μια μπύρα "Θύρα 13", αλλά σας έφαγε το συναίσθημα και δεν επιτρέψατε την εμφιάλωση.

[antreaslam]

Το να μην πιστεύω σε θεό μου κάνει το ίδιο με το να μη πιστεύω σε νεράιδες και τον άγιο Βασίλη...

 

ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ Ο ΑΓΙΟΣ ΒΑΣΙΛΗΣ????:(:(:cry:

 

Thank you andrew.

Θα σε κέρναγα μια μπύρα "Θύρα 13", αλλά σας έφαγε το συναίσθημα και δεν επιτρέψατε την εμφιάλωση.

Είδες κάτι αλήτες που κυκλοφορούν, που τολμούν να έχουν και συναίσθημα???ΑΙΣΧΟΣ!

[Lucifer]

Εφαρμόζω το δικό μου μοντέλο στους άλλους. Γενικά από τις πιο ασφαλείς δηλώσεις που μπορεί να κάνει κανεις είναι ότι 'δεν καταλαβαίνει κανεις τίποτα'. Δεν χρειάζεται και πολλές αποδείξεις, είναι αρκετά αυταπόδεικτο άμα κοιτάς τα πράγματα αρκετά. Το απότοκο τις ασυνεννοησίας μας και έλλειψης κατανόησης είναι παντού. Μοιάζει ενίοτε η ζωή σαν μια μανιώδης απελπισμένη προσπάθεια για επικοινωνία, ανοίγει το στόμα και βγαίνουν ήχοι αλλα δεν βγαίνουν σωστά. Σκέφτεσαι χίλια-δυο πράγματα, δεν είναι όλα όμορφα. Θέλει υπομονή η υπαρξιστική μοναξιά, επειδή είναι τέλεια και τέλος. Τελικά καταλήγεις να ζωγραφίζεις πέτρες.

 

Η συνείδηση είναι ένα πολύ μικρό μέρος της εγκεφαλικής/σωματικής λειτουργίας, ένα φάντασμα αυτοαναφορικό που προκύπτει για διαφορους περίπλοκους λόγους αλλα δεν ορίζει το σύστημα ριζικά. Η συνείδηση είναι debugger. Το σύστημα κάνει πολλά αλλα περίπλοκα πριν και μετά και παράλληλα με το που εγώ σκέφτομαι τι χαζομαρούλες σκέφτομαι. Αν κάποιος νομίζει ότι μπορεί να στρέψει αυτό το debugger προς το ίδιο το μηχάνημα (που το μηχάνημα δεν είναι ένας άνθρωπος, ούτε δέκα, είναι το σύνολο της ύπαρξης ολιστικά. Δεν υπάρχουν 'κλειστά συστήματα') και να βγάλει συμπέρασμα εγώ το βρίσκω κωμικοτραγικό, πια. Γενικά, μεγάλο ζήτημα αυτό το περί γνώσης, ολισμού κλπ και δεν ξέρω αν έχω δυνάμεις τώρα. Ένα άλλο thread αργότερα ίσως.

 

-----

 

Ξέρω γω, δεν είναι? Νομίζω κοροϊδευόμαστε όταν λέμε ότι το κάνουμε. Επειδή ανιχνεύσαμε μια αιτιατή σειρά γεγονότων που τάχα μου βγαίνει νόημα να εξηγούν το γιατί κάναμε ότι κάναμε εκείνο το δευτερόλεπτο, χαρήκαμε σαν μαλακες ότι καταλάβαμε πως λειτουργούμε. Τι μας κινεί, τι μας έφερε εδώ, γιατί έχουμε θέληση και ανάγκη. Καλά κρασά. Είμαστε υπερσύνθετοι, αλήθεια, και τα μέσα κατανόησης μας πολύ περιορισμένα. Πρώτα το σύστημα αρχίζει να κινείται, και μετά στέλνει και μια μαλακιτσα δικαιολόγηση στο συνειδητό να μην παραπονιέται να νομίζει ότι καταλαβαίνει. Επειδή το να καταλαβαίνεις σημαίνει ασφάλεια. Η ασφάλεια είναι καλή. Η αβεβαιότητα είναι νεύρωση.

 

Κάθε φορα που κανεις κάτι και σου ζητείται να επεξηγήσεις γιατί το έκανες, βρίσκεις μια επίφαση και την παρουσιάζεις. Αν αρχίσεις να ρωτάς ένα βήμα και πιο πίσω, προς τα μέσα 'και γιατί αυτό είναι το γιατί του γιατί της πράξης μού' τότε αρχίζεις να κοιτάς τα γρανάζια μέσα και αυτό το θέαμα είναι δύσκολο για την περιορισμένη μας ματια. Το debugger να κοιτάει το infodump της γλώσσας μηχανής να τρέχει με ταχύτητα απίστευτη, και να προσπαθεί να βγάλει άκρη, γενικά λίγο δράμα. Η πιο ειλικρινής απάντηση στο 'γιατί κανεις αυτό' είναι 'δεν ξέρω', αλλα όχι η ποιο διασκεδαστική. Και εγώ λέω πολλά αλλα του 'δεν ξέρω' για να διασκεδάσω, αλλα δεν πιστεύω και τα ψέμματα μου. Οι πιο επιρρεπείς στο να πιστεύουν τα ψέματα τους είναι οι εφύης άνθρωποι, λόγο έπαρσης. "Άμα δεν καταλάβω τους ανθρώπους εγώ, τότε ποιος θα το κάνει?" αλλα το να προσπαθεί να καταλάβει ένας άνθρωπος το σύνολο είναι σαν να πολεμάει ένα μυρμήγκι τον θεό... και το πιο έξυπνο μυρμήγκι δεν λέει πολλά.

 

Για πολύ κόσμο (που δεν έχει στρέψει την κριτική του ικανότητα προς την φύση της γνώσης) αυτό που παρουσιάζω παραπάνω είναι αλλόκοτη σύλληψη. Είναι απολύτως πεπεισμένοι ότι καταλαβαίνουν τα πάντα, και τους έρχεται βαρύ ότι κάποιος εικάζει ότι δεν καταλαβαίνουν τίποτα. Συνδέεται και με την ελεύθερη βούληση κλπ, το σύνολο ψιλομπλοκάρει κόσμο ενίοτε. Νομίζω πάντως ότι υπάρχει πιο άνετος τρόπος να ζει κανεις μετά την συνειδητοποίηση του ότι δεν ξέρει τίποτα, πάντως. Λιγότερα ψέμματα σημαίνει λιγότερη νευρωτική ενοχη που δεν είμαστε αυτό που περιγράφουμε.

 

Αν κάποιος αφουγκράζεται προσεκτικά το μηχάνημα του όσο αυτό ζει είναι πιο ευτυχισμένος από αυτόν που προσπαθεί να καταλάβει τι κάνει το μηχάνημα του, εικάζω.

 

Ωραίο πόστ!!! Υπέροχο πόστ! Είμαι σχεδόν ενθουσιασμένος, έχω να δω ίσως και χρόνια κάτι ενδιαφέρον εδώ μέσα! =D

 

Ξεκινώντας απ' την αρχή λοιπόν και γνωρίζοντας πως έχεις τον αντιπαθή Πλάτωνα να σου κάνει πλάτες (τσσσ) στη θεωρία σου, αυτό που με προβληματίζει είναι η τάση από την αρχή των ποστ σου, να διαχωρίζεις το ειδικό από το γενικό, να ζουμάρεις και να απομακρύνεσαι και πάλι, μόνο για να επανέλθεις αργότερα με ένα σκεπτικό που άμεσα ή έμμεσα υποστηρίζει πως το "εμείς και ο κόσμος" του δημοτικού είναι ψεύτικο χάσμα. Πριν λοιπόν συνεχίσω (και σε τσιγκλίσω ζητώντας σου εξηγήσεις για το πως και μπορείς να εξηγείς τόσο καλά την επικρατούσα κατάσταση του μεγάλου ανεξήγητου, χοχο) θα ήθελα να κάνεις ένα πράγμα για κάθε παράγραφο.

 

Θα ήθελα για την πρώτη να μου εξηγήσεις πως νοείς τον υπαρξισμό χωρίς μοναξιά και πως ακριβώς αντιλαμβάνεσαι το άτομο μέσα στον κόσμο -αν το αντιλαμβάνεσαι έτσι. Αυτό το τελευταίο το θέλω για να καταλάβω πως όταν εγώ θεωρώ πως καταλαβαίνω και -get this- ξέρω τον εαυτό μου, εσύ συμπεραίνεις πως λέω πως καταλαβαίνω την ύπαρξη και τις παλλίροιες και τη δομή στις μυρμηγκοφωλιές. Πρόσεξε όμως γιατί τα 2 υποερωτήματα μαζί φτιάχνουν μια παγίδα!!!

 

Και για τη δεύτερη παράγραφο θέλω κάτι πιο δύσκολο, θέλω ένα απτό, υπαρκτό, καθημερινό παράδειγμα ενός συμβάντος ή γεγονότος του οποίου τη σημασία για εμάς δε μπορούμε να κατανοήσουμε. Τι έγινε το τελευταίο 24ωρο εξ' αιτίας σου το οποίο δεν ξέρεις γιατί έγινε;

 

Και για το τέλος:

 

Επειδή το να καταλαβαίνεις σημαίνει ασφάλεια.

 

Νομίζω πάντως ότι υπάρχει πιο άνετος τρόπος να ζει κανεις μετά την συνειδητοποίηση του ότι δεν ξέρει τίποτα, πάντως.