Ταίνιες; Όχι. Ερμηνείες!

[Chrisxxx]

Michael Clarke Duncan -> Green Mile

Robert Powell -> Jesus of Nazareth

Harrison Ford -> Indiana Jones

Sean Connery -> James Bond

Marlon Brando -> Godfather

Robert Duvall -> Godfather I,II

απο ελληνες :

Χατζηχρηστος -> της κακομοιρας

 

Ισως ολες οι ταινιες των Depp, Pacino, Nicholson, R.Williams

[speedy23]

Marlon Brando-Godfather

Robert De Niro-Taxi Driver

[Επισκέπτης]

Ωραία επιλογή ο Robert Powell ως Jesus! Excellent!

 

Χαιρετίσματα Em_Zed! Έχω καιρό να ζήσω τη φάση "βλέπω 1-2 ταινίες κάθε μέρα", οπότε είχα και καιρό να γράψω στο φόρουμ (πολύ μουσική, πολύ ποδόσφαιρο βρε παιδί μου και πολλά video games). Τώρα μάλλον προβλέπω πως θα ξαναρχίσω . Άσε που είχα αρχίσει να νιώθω μειονεκτικά απέναντι στον Akujin και τον the_end και σκέφτηκα μέχρι να δω από 3 μπουνιουέληδες, 3 μπεργκμάνηδες και 3 παζολίνιδες, να μην μιλάω και πολύ και σκυφτό το κεφάλι (χιχι)

[john1987]

Malcolm McDowell στο Κουρδιστο πορτοκαλι.

 

Οντως απιστευτη ερμηνεια...

 

Να προσθεσω βεβαια και Tim Robbins κ Freeman για το the shawshank redemption...

[Em_Zed]

... σκέφτηκα μέχρι να δω από 3 μπουνιουέληδες, 3 μπεργκμάνηδες και 3 παζολίνιδες, ...

 

Βασικά αυτό σκεφτόμουν να το κάνω κι εγώ κάποια στιγμή, έτσι ρε παιδί μου, για το γαμώτο και για να λέω ότι έχω δει κι ένα μπουνιουέλ, κι όχι μόνο Βay!!

 

To θέμα είναι ότι δεν ξέρω από που να βάλω αρχή. Ποιες είναι οι 3 ταινίες από τους σκηνοθέτες που ανέφερες που θεωρούνται από τις "καλύτερές" τους και δίνουν καλύτερα την ματιά και το ύφος του κάθε σκηνοθέτη;

[the_end]

Bergman: Det sjunde inseglet, Smultronstallet, Persona

Bunuel: El angel exterminador, Viridiana, le Charme discret de la bourgeoisie

από παζολίνι δε σκαμπάζω πολλά αλλά edipo re και salo είναι καλά.

[gsarig]

Bergman: Det sjunde inseglet, Smultronstallet, Persona

Bunuel: El angel exterminador, Viridiana, le Charme discret de la bourgeoisie

από παζολίνι δε σκαμπάζω πολλά αλλά edipo re και salo είναι καλά.

 

 

Χεχε, το περίμενα ότι θα απαντούσες, βάζοντας πρώτη-πρώτη τη συγκεκριμένη ταινία (κρίνοντας από το παλιό avatar σου)!

 

Επίσης, για ένα Μπονιουέλ στα γρήγορα, δες και τον ανδαλουσιανό σκύλο (που είναι μόνο ένα τεταρτάκι, αλλά κλασικό):

 

http://www.youtube.com/watch?v=uNC4kF1e470

[Em_Zed]

Ότι θα'βλεπα τον πρώτο μου Μπουνιουέλ στη δουλειά, ήταν κάτι που δεν περίμενα..

 

Δεν μπορώ να πω ότι ενθουσιάστηκα, ειλικρινά... Μου άρεσε πολύ το κολπάκι με το φεγγάρι και το μάτι και μου άρεσε το παιχνίδι με τις σκιές στο δρόμο. Υπήρχαν σκηνές που μου θύμιζαν πολύ έντονα Νταλί αν και δεν ξέρω αν είχε κάποια ενεργή συμμετοχή (π.χ. σκηνικά). Γεμάτη συμβολισμούς (μυρμήγκια στο χέρι, το φίδι στον νεκρό στο πεζοδρόμιο ((φίδι δεν ήταν αυτό) αν και θέλω να πιστεύω ότι έχουν κάποιο βαθύτερο νόημα κι ας μην το'πιασα και δεν ήταν απλά μια "τρέλα" της στιγμής (τύπου, "τι να βάλουμε τώρα πάνω στον πεθαμένο").

Πέρα απ'αυτά, υπήρχε κάποια απτή υπόθεση, τύπου αυτός ήθελε αυτή, αυτή ήθελε άλλον;

 

Πάντως για πρώτη επαφή ήταν ενδιαφέρουσα μπορώ να πω, να βλέπεις πως αυτοί οι άνθρωποι πριν τόσα χρόνια αντιλαμβάνονταν την έννοια του κινηματογράφου.

[gsarig]

Πράγματι έχει συμμετοχή ο Νταλί. Δες περισσότερα εδώ: http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%91%CE%BD%CE%B4%CE%B1%CE%BB%CE%BF%CF%85%CF%83%CE%B9%CE%B1%CE%BD%CF%8C%CF%82_%CE%A3%CE%BA%CF%8D%CE%BB%CE%BF%CF%82

 

Πάντως η σκηνή με το ξυράφι και το μάτι νομίζω πως είναι από τις πιο κλασικές στον παγκόσμιο κινηματογράφο.

 

Γενικά δε νομίζω πως είναι η ιδανική πρώτη επαφή με τον Μπονιουέλ, είναι όμως σύντομη. Οι ταινίες που πρότεινε ο the_end πάντως είναι ίσως οι ιδανικές για να κάνεις την αρχή. Όταν τελειώσεις με αυτές, αν αντέχεις, ρίξε και μια ματιά στο "Φάντασμα της Ελευθερίας" - προσοχή όμως: απόφυγε το τώρα που είσαι ακόμα στην αρχή!!! :)

[Em_Zed]

Από wiki :

 

...Βασισμένη σε όνειρα, των Μπουνιουέλ και Νταλί, ο Ανδαλουσιανός σκύλος αποτελεί συρραφή φαινομενικά ασύνδετων, απρόσμενων και αισθητικά προκλητικών σκηνών...

 

Έτσι εξηγείται. Φαινομενικά αυτά που βλέπεις δεν έχουν καμία σημασία και καμία μεταξύ τους σχέση. Και είναι φυσικό μιας και δεν μπορείς να μπεις στην ψυχοσύνθεση εκείνου που τα συνέλαβε ως όνειρα-εικόνες. Αν όμως αυτά τα έβλεπες σε ένα όνειρο -ή σε μια άλλη πραγματικότητα- τότε θα είχες τελείως διαφορετική άποψη και θα τα έβλεπες μέσα από ένα άλλο πρίσμα. Πόσες φορές τα όνειρά μας δεν είναι τελείως άσχετα και με μια πιο προσεκτική εξέταση να φανερώνονται συμβολισμοί και γεγονότα (π.χ. χαρά, λύπη, ταξίδι, θάνατος).

 

Wow..you don't go that deep with Bay!! :)

[Freestyler83]

Μετά τον Αλ Πατσίνο στον Νονό 1 και 2 (ειδικά στο 2) θεωρώ ότι τα έχω δει όλα από άποψη ηθοποιίας...

 

Ξέρω ότι ακούγομαι τετριμμένος αλλά ειλικρινά ΔΕΝ μπορώ να σκεφτώ κάτι άλλο.

 

Στη Φωλιά του Κούκου και στην Λάμψη ο Νίκολσον έπιασε τρομερά επίπεδα..Όπως και ο ντε Νίρο στο Οργισμένο είδωλο και στον Ταξιτζή..

 

Αλλά ο Τζέφρι Ρας στον Σολίστα είναι ένα απο τα personal favourites..

 

Απίστευτα καλός Έντουαρτ Νόρτον σε Μαθήματα Αμερικάνικης Ιστορίας

 

Τέλος, Full Metal Jacket και Βίνσεντ ντ'Ονόφριο (ξέρετε..Οπλίτης Gomer Pyle)Αυτό το τελευταίο βλέμμα του είναι η έννοια του εφιάλτη..

[Επισκέπτης]

Άλλη μια υπενθύμιση για αγαπημένη ερμηνεία που είχα ξεχάσει, από τον freestyler αυτή τη φορά:

 

Τζέφρι Ρας - Ο σολίστας. Η ταινία που έγινε ο λόγος να πηγαίνω σινεμά 2-3 φορές κάθε βδομάδα στην τρυφερή και σημαδιακή ηλικία των 14-17 χρόνων.

[system]

Τα καλά παιδιά- Ρόμπερτ ντε νίρο

[the_end]

φλασιά, κοιτούσα τις ταινίες μου (να δω τι ωραίες που είναι)

κι έπεσε το βλέμμα στο ανυπέρβλητο ρεσιτάλ ηθοποιίας(και όχι μόνο) που λέγεται who's afraid of virginia woolf. στα καπάκια θυμήθηκα και το σπαρακτικό dead man walking*

και ερχόμενος να ποστάρω βλέπω ότι ο aku έβαλε ταινία

τα μεγάλα πνεύματα....

 

*edit: το οποίο απ'ότι είδα έχει ήδη αναφερθεί 2 φορές, άργησα λίγο

[ana_mas]

Μόνο δύο μου έρχονται στο μυαλό το Silence of the lambs με τον Anthony Hopkins και About Schmidt με τον Jack Nicholson δύο κορυφαίοι ηθοποιοί κατ' εμέ σε δύο υπέροχες ταινίες.