Legendary: The Box

[planetman]

Το παιχνίδι κυκλοφορεί, το έχει παίξει κανένας να μας πει εντυπώσεις;

[Tuko]

Άμα σου πω ότι σε κάποια review έχει πάρει 2/10 και ότι το κράζουν όλοι σε ένα φόρουμ που κοιτάω...;

 

Δε μπαίνω καν στο κόπο....

[Mourgolikos]

Φαινόταν καλό..

 

Μερικά reviews

Gamer 2.0

1UP

Gameplanet

 

Πάντως πιστεύω για τους fan των shoot'em up που τους αρέσουν οι φάσεις με τέρατα του υποκόσμου θα είναι καλή περίπτωση.

Το πιο μεγάλo αρνητικό για μένα είναι πως δεν έχει βάθος ("Supposedly its only bad becuz its very short linear story.") και αντοχή στο χρόνο καθώς με multiplayer με 4 maps και 1 game mode και ύστερα από τέτοιο θάψιμο σιγά μη βρίσκεις σε 1-2 μήνες online άτομα!

[Galis]

οντως για 2.5 αξιζει.Μακρια

[GameWorld]

Legendary

Θρυλική…πατάτα!

 

 

Είδος: FPS

Format: Xbox 360 (review), PC, PS3

Εκδότης: Spark Unlimited

Ανάπτυξη: Gamecock Media Group

Διάθεση: Atari Hellas (210-6018800)

Παίκτες: 1-4

Site: http://www.legendarythegame.com

Κυκλοφορία: 18112008

 

 

Είναι ίσως η πρώτη φορά που το κουτί της Πανδώρας εμφανίζεται ως βάση για την υπόθεση ενός παιχνιδιού, εκτός κι αν συνυπολογίσουμε το παιχνίδι γρίφων “Pandora’s Box” της Microsoft (1999). Το Legendary φέρει ένα… “θρυλικό” όνομα το οποίο με το κατάλληλο promotion επιχείρησε ένα hype, μικρό μεν, αρκετό δε για τα μέτρα μιας low-budget. Υπεύθυνη για το συγκεκριμένο FPS είναι η Gamecock, μια ομάδα προγραμματιστών γνωστή για πολύ λίγους τίτλους, ανάμεσά τους και το περυσινό μετριότατο MMORPG με τίτλο “Fury”.

 

 

Σενάριο

Η υπόθεση του Legendary διαδραματίζεται στη Νέα Υόρκη και το Λονδίνο. Εσείς αναλαμβάνετε τον ρόλο ενός επαγγελματία κλέφτη, του Charles Deckard, ο οποίος προσλαμβάνεται από την οργάνωση Black Order για να κλέψει ένα κειμήλιο από μουσείο της Νέας Υόρκης. Το κειμήλιο αυτό είναι το κουτί της Πανδώρας το οποίο για κακή σας τύχη ανοίγετε, σκορπίζοντας έτσι στον κόσμο όλα τα πλάσματα της μυθολογίας. Το κουτί της Πανδώρας σας παρέχει και μία περίεργη δύναμη (η οποία αποκαλείται “Signet” δηλαδή “σφραγίδα”) που αποτελεί και την βάση στη λύση του μυστηρίου. Η δύναμη αυτή σας τροφοδοτεί με ενέργεια (animus) που προέρχεται από τα μυθικά πλάσματα που σκοτώνετε. Στην υπόθεση εμπλέκεται η φίλη σας Vivian, μία αρχαιολόγος, απόφοιτος του πανεπιστημίου της Οξφόρδης και ο Le Fey, ο τύπος που σας προσέλαβε για να κλέψετε το κουτί. Τελικά αποδεικνύεται ότι η οργάνωση Black Hand χρειάζεται το περίφημο κειμήλιο για να χρησιμοποιήσει τα πλάσματά του και να κατακτήσει τον κόσμο. Πρακτικά αυτό σημαίνει ότι για άλλη μια φορά παίζετε μόνος εναντίον όλων.

 

Gameplay

Η δράση του Legendary είναι καθαρά linear και καθοδηγούμενη. Απ’ τη στιγμή που θα ανοίξετε το κουτί της Πανδώρας και θα ξεχυθούν τα μυθικά τέρατα στον κόσμο αρχίζουν και τα προβλήματά σας. Κύριο μέλημά σας είναι να απομακρυνθείτε από το κουτί και το μουσείο στο οποίο εισβάλατε αφού, όπως θα ‘λεγε κι ο θρυλικός Νίκος Αλέφαντος “Τα πάντα όλα” καταστρέφονται! Οι τοποθεσίες που θα επισκεφθείτε θα είναι κάθε φορά ολοένα και πιο κατεστραμμένες θυμίζοντας καταστάσεις Fallout. Τα κτίρια αντικαθιστώνται σταδιακά από ερείπια, η γη κάτω από τα πόδια σας κυριολεκτικά υποχωρεί και παντού ξεσπούν φωτιές και καταστροφές. Μέσα σ’ όλα αυτά θα δεχτείτε επίθεση από κάθε είδους τέρας αλλά κι από τους στρατιώτες της οργάνωσης Black Order που αποζητούν το Signet. Η μυθική αυτή ικανότητα σας δίνει την δύναμη να απορροφήσετε ενέργεια από τα πτώματα (χαρακτηριστικό copy-paste από το The Darkness) ενώ παράλληλα σε κάθε level υπάρχουν διασκορπισμένα διάφορα power-ups, όπως για παράδειγμα οι μολότοφ και οι χειροβομβίδες.

 

 

Το ρεπερτόριο όπλων σας είναι ότι πιο συνηθισμένο υπάρχει σε ένα FPS. Έχουμε δηλαδή τα αρχικά pistols και στη συνέχεια assault rifles, rocket launchers, shotguns και snipers. Ο χειρισμός τους παρουσιάζει μια μικρή δυσκολία στη στόχευση και θα είναι προτιμότερο να μην στοχεύετε με το δεξί κλικ (ή το aim του controller αντίστοιχα) αλλά να πυροβολάτε όταν εντοπίσετε ένα τερατώδες πλάσμα και ο στόχος σας κοκκινίσει. Το που θα το χτυπήσετε λίγη σημασία έχει αφού όλα τα μεταλλαγμένα αποβράσματα που κινούνται δεν έχουν αδύνατα σημεία και δεν καταλαβαίνουν και πολλά από σφαίρες. Η κίνηση του χαρακτήρα σας είναι κι αυτή ελαφρώς προβληματική κυρίως στο άλμα το οποίο είναι πολύ μικρό και θα πρέπει να το επαναλάβετε για να ξεπεράσετε κάποια εμπόδια. Επιπλέον, το τρέξιμο ορισμένες φορές δεν “πιάνει” (κυρίως όταν ξεκινάτε από ένα checkpoint).

 

Ένα FPS στο οποίο χάνονται οι έννοιες της σφαίρας, του στόχου ή ακόμα και του checkpoint!

 

 

Η δράση του Legendary είναι linear και περιορίζεται σε μικρούς γρίφους τους οποίους θα πρέπει να λύσετε για να προχωρήσετε παρακάτω. Κατά βάση ότι συμβαίνει γύρω σας γίνεται επίτηδες ώστε να μείνει μόνο ένας δρόμος για να περάσετε από μέσα του. Νιώθετε δηλαδή σαν να παίζετε σε ταινία κι από πίσω σας ο σκηνοθέτης να ρίχνει επίτηδες τα εφέ για να περάσετε από μέσα τους. Οι γρίφοι είναι αρκετά απλοί και επαναλαμβανόμενοι. Οι περισσότεροι έχουν να κάνουν με την κατάσβεση φωτιάς ή την καταστροφή εμποδίων με τσεκούρι και κατ’ επέκταση το άνοιγμα δρόμου για τον χαρακτήρα σας.

 

 

Α.Ι., Checkpoints και Signet

Το παραπάνω τρίπτυχο είναι συνδυασμός που κυριολεκτικά μπορεί να σας σκοτώσει! Θα προσπαθήσουμε με τον καλύτερο τρόπο να εξηγήσουμε το γιατί. Καταρχήν η συλλογή ενέργειας (animus) γίνεται κρατώντας το πλήκτρο F πάνω από την εστία που δημιουργούν τα πτώματα των τεράτων. Το animus μένει στη θέση του για λίγα δευτερόλεπτα οπότε θα πρέπει να είστε γρήγοροι στις κινήσεις σας για να το απορροφήσετε, κάτι που πρακτικά είναι δύσκολο αν υπάρχουν γύρω σας κι άλλα τέρατα. Όταν δεν υπάρχει γύρω σας εστία με animus τότε το πλήκτρο F χρησιμεύει στο να ανεβάζετε την στάθμη του health σας αξιοποιώντας τα ήδη υπάρχοντα αποθέματα που συλλέξατε.

 

Το μεγάλο πρόβλημα με τα checkpoints είναι ότι σε κάθε checkpoint ξεκινάτε στην κατάσταση που βρισκόσασταν εκείνη τη στιγμή! Απλά στο health σας υπάρχει μια απλή συμπλήρωση μέχρι τη μέση για αυτονόητους λόγους. Απ’ την άλλη, το A.I. των τεράτων είναι αρκετά στατικό και προβλέψιμο με εξαίρεση τα σημεία των levels στα οποία τα μονοπάτια είναι στενά ή υπάρχουν φωτιές που προσφέρουν κάλυψη, άρα και αιφνιδιασμό. Οι στρατιώτες απ’ την άλλη σας πλησιάζουν, διαλέγουν ένα σημείο κάλυψης, σας πυροβολούν διαρκώς, αλλάζουν σημείο και γενικά σας ταλαιπωρούν αρκετά. Στο Normal mode το παράξενο είναι ότι μπορεί να πέσουν κάτω με μόλις ένα χτύπημα. Για κακή σας τύχη όμως, οι σφαίρες αποτελούν ένα μέγιστο πρόβλημα. Όποτε σας δίνεται η ευκαιρία θα πρέπει πάντοτε να εξοικονομείτε σφαίρες για τους στρατιώτες, χτυπώντας τα τέρατα εξ επαφής ή χρησιμοποιώντας το animus του Signet. Το δεύτερο ενδεχόμενο όμως θα έχει ως αποτέλεσμα να ξεμείνετε από αποθέματα και να μην μπορείτε να αναπληρώσετε το health σας. Άρα τι σας μένει; Η να χρησιμοποιήσετε σφαίρες ή να προσπαθήσετε να τσεκουρώσετε τα τέρατα εξ επαφής. Καλό θα είναι λοιπόν να προσπαθείτε να έχετε μονίμως το health σας και το animus στο full γιατί αν πέσετε πάνω σε άσχημο checkpoint τότε πολύ απλά την κάτσατε! Θα χάσετε ότι είχατε κάνει μέχρι εκείνο το σημείο και θα εισπράξετε ένα ωραιότατο game over! Η μόνη λύση σε αυτές τις περιπτώσεις είναι να ξαναρχίσετε το αντίστοιχο Episode από την αρχή. Πρακτικά όμως λίγοι έχουν την όρεξη να προσπαθούν τόσες πολλές φορές επειδή τα checkpoints είναι αραιά και προβληματικά.

 

 

Γραφικά

Η “ετοιματζίδικη” Unreal Engine 3 ήταν ακριβώς αυτό που έπρεπε για την Gamecock, η οποία έφτιαξε τα ports του παιχνιδιού με βάση το Xbox 360. Υπάρχουν κάποια λάθη στη χρησιμοποίηση της engine κι αφορούν κυρίως την κίνηση των τεράτων και ορισμένα glitches όταν αυτά έρχονται σε επαφή με τοίχους. Εξ αποστάσεως τα τέρατα φαίνεται ότι έχουν καλή κίνηση. Τα griffons για παράδειγμα πετούν και αντιδρούν πολύ ρεαλιστικά, χτυπώντας ανθρώπους που συναντούν στο δρόμο τους. Όταν όμως χρειαστεί να δώσετε μάχη σώμα με σώμα τότε θα διαπιστώσετε ότι η κίνηση δεν έχει δουλευτεί σχεδόν καθόλου. Αν δεν σας πληροφορούσαμε στο παρόν review ότι χρησιμοποιήθηκε η Unreal Engine 3 τότε ίσως και να μην το αντιλαμβανόσασταν. Η κίνηση θυμίζει έντονα καταστάσεις Terminator 2, δηλαδή τα τέρατα δίνουν την αίσθηση ότι είναι κατασκευασμένα από υγρό μέταλλο το οποίο παραμορφώνεται. Απ’ την άλλη τα αντικείμενα αντιδρούν πιο ρεαλιστικά στα χτυπήματά σας. Αν “τσεκουρώσετε” καρέκλες, γραφεία, υπολογιστές ή πόρτες τότε θα δείτε και τα ανάλογα αποτελέσματα. Μην περιμένετε φυσικά σε καμία περίπτωση να ανοίξετε δρόμο έτσι! Όσον αφορά τα στοιχεία της φύσης, το νερό έχει σχεδιαστεί σωστά και με διαυγείς αποχρώσεις σε αντίθεση με τη φωτιά η οποία θυμίζει ποιότητα Diablo 2.

 

 

Οι NPC έχουν σχεδιαστεί σχετικά προσεγμένα με ορισμένες ατέλειες. Η κίνηση ορισμένων μοιάζει φυσική. Για παράδειγμα μπορεί να έχουν χτυπήσει και να κρατούν το κεφάλι τους ή να είναι μέσα στα αίματα κι ετοιμοθάνατοι οπότε απλά να “σπαρταράνε”. Υπάρχουν όμως κι ορισμένοι NPC οι οποίοι στέκονται ακίνητοι, προφανώς γιατί κάποιος όφειλε να τους προγραμματίσει να κάνουν κάτι. Το frame rate της engine είναι λίγο προβληματικό και σε κααταστάσεις όπου υπάρχουν τουλάχιστον 5-6 αντικείμενα στην οθόνη θα το δείτε να πέφτει σε σημαντικό βαθμό. Αυτό οφείλεται κυρίως στα μεγάλα 3D models των τεράτων που απαιτούν επίσης μεγάλη υπολογιστική ισχύ. Τέλος, τα οπτικά εφέ και τα animations γενικότερα είναι ένας τομέας στον οποίο η Gamecock απέφυγε. Με εξαίρεση κάποιες λίμνες αίματος, θα μπορούσαμε να δούμε μπροστά στα μάτια μας περισσότερες σφαγές, όπως μία χαρακτηριστική στο ξεκίνημα του παιχνιδιού όπου ένα griffon καταπίνει μπροστά στα μάτια μας έναν αστυνομικό.

 

 

Ανάμεσα στη δράση εκτυλίσσονται κι ορισμένα cut scenes τα οποία δείχνουν τον πρωταγωνιστή που χειρίζεστε να βιώνει περίεργες καταστάσεις ή κάποια τέρατα να οποία ξεπετάγονται από το πουθενά. Τα cut scenes αυτά αξιοποιούν την ίδια μηχανή γραφικών και απεικονίζουν τον πρωταγωνιστή με σχετικά καλά physics. Στα μυθικά τέρατα δεν συναντάμε κάτι αντίστοιχο μιας και όλα τους κάνουν τις ίδιες ακριβώς κινήσεις ενώ πεθαίνουν με τα ίδια animations, ανεξάρτητα στο που θα τα χτυπήσετε. Η ποικιλία τεράτων είναι μικρή και περιλαμβάνει λυκάνθρωπους, griffons, golems, δράκους, χταπόδια, έχιδνες, αράχνες και σαύρες. Στην προκειμένη περίπτωση θα μπορούσαμε να σκεφτούμε τριπλάσιο αριθμό μυθικών πλασμάτων τα οποία δεν συμπεριλήφθηκαν στο παιχνίδι. Το χειρότερο απ’ όλα όμως είναι ότι το περιβάλλον έχει ποικιλία που τείνει προς το μηδέν. Σε κάθε level θα αναγκαστείτε να προχωρήσετε μέσα από σημεία τα οποία είχατε προηγουμένως συναντήσει. Αυτή η επαναλαμβανόμενη κατάσταση είναι άλλη μία απροσεξία των προγραμματιστών που όφειλαν να διαχειριστούν καλύτερα.

 

Ήχος

Ένα μεγάλο μειονέκτημα του Legendary είναι ότι τα περισσότερα τέρατα δεν βγάζουν άχνα! Εξαιρούνται τα γεράκια (griffons) και οι λυκάνθρωποι…όποτε το θυμούνται! Στους υπόλοιπους εχθρούς υπάρχουν κάποιοι στάνταρ ήχοι που επαναλαμβάνονται. Αντίθετα, τα vocals είναι σε λίγο καλύτερη μοίρα. Η ηθοποιός που υποδύεται την συνεργάτιδά σας (Vivian) σας συντροφεύει επιτυχώς σε όλο το παιχνίδι αποδίδοντας ρεαλιστικά τη φωνή της. Οι NPC που συναντάτε και οι εχθρικοί στρατιώτες έχουν κι αυτοί με τη σειρά τους ένα ρόλο στο σπικάζ. Τέλος, η μουσική του background αρμόζει κυρίως σε ταινία μυστηρίου κι έχει διαρκώς τον ίδιο τόνο.

 

 

Επίλογος

Η διάρκεια ζωής του Legendary είναι σύντομη. Το story mode είναι σχετικά μικρό και λόγω των checkpoints ίσως αφιερώσετε μέχρι και διπλάσιο χρόνο έως ότου το ολοκληρώσετε (αν φυσικά αντέξετε). Το multiplayer είναι σχεδόν ανύπαρκτο και σας δίνει μόλις ένα mode και τέσσερα maps για να αλληλοσκοτωθείτε σε ομάδες. Το πρόβλημα είναι ότι κανείς δεν φαίνεται να παίζει το online mode, πόσο μάλλον όταν αυτό απαιτεί και ομάδες των τεσσάρων ατόμων.

 

Αυτό που μας έμεινε ως ρεζουμέ απ’ το συγκεκριμένο FPS είναι η προχειρότητα με την οποία δημιουργήθηκε. Το concept ήταν σωστό αλλά πρακτικά δεν αποδόθηκε σωστά. Δεν πειράζει, Better luck next time και όλοι μαθαίνουμε από τα λάθη μας.

 

Θετικά:

- Ενδιαφέρον σενάριο

- Μυθικά τέρατα και καταστάσεις που θα σας αιφνιδιάσουν

 

Αρνητικά:

- Προβλήματα στον χειρισμό

- Επαναλαμβανόμενα περιβάλλοντα

- Ελλείψεις στον ήχο

- Πολύ φτωχή εξέλιξη πλοκής

- Προβληματικά checkpoints

- Ανύπαρκτο multiplayer

- Μικρό σε διάρκεια

 

Βαθμολογία

Γραφικά: 7.5

Ήχος: 7

Gameplay: 5.5

Αντοχή: 5

Γενικά: 6.3

 

Ο θρύλος του κουτιού της Πανδώρας μέσα από ένα FPS το οποίο κατέληξε σε θρυλική αποτυχία!

 

Μάνος Γρυπάρης

 

Πηγή: GameWorld.gr