Προς το περιεχόμενο

The [Old] Official Off Topic Thread


Lucifer

Προτεινόμενες αναρτήσεις

συμφωνώ, στα παραπάνω και φυσικά για την ύπαρξη χρημάτων ..

Όταν λέω δεν θέλω να αλλάξω εννοώ, δεν θέλω να γίνω αυτά που κοροιδεύω, δηλαδή μια μίζερη γυναικούλα που όλη μέρα κάνει δουλειές για να μην πεί τίποτα η πεθερά της, που πίνει καφέ με την Πίτσα στον 4ο και βλέπει Βέρα στο δεξί...

 

πωπωωω ανακατεύτηκα πρωί πρωί γαμώτο..

 

συμφωνώ και δεν είναι θέμα κοροϊδίας, αλλά ανάγκης ή πολύ χειρότερα συμβιβασμού και παράδοσης.

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

  • Απαντ. 61,8k
  • Δημ.
  • Τελ. απάντηση
Προδιαγεγραμμένη ζωή θα έλεγα. Μωρά, σχολεία, εφηβεία, γάμοι εγγόνια – ΤΕΛΟΣ. Όχι σε μικρή ηλικία όμως αυτήν η κατάσταση….κακά τα ψέματα, ο γάμος είναι θέμα και ηλικίας

 

κακά τα ψέματα. όπως σωστά προ-ειπώθηκε, είναι θέμα προσωπικής αξιολόγησης της ετοιμότητας του καθενός άσχετα από την ηλικία

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Καλημέρες!!

 

Χαζό παράδειγμα, που όμως εξηγεί καλά τι εννοώ. Αν κάποιος όταν είναι στεναχωρημένος, ψυχοπλακώνεται 10 μονάδες δυστυχίας, όταν είναι χαρούμενος έχει 10 μονάδες ευτυχίας. Αν ψυχοπλακώνεται με 20 μονάδες δυστυχίας, τότε χαίρεται με 20 μονάδες ευτυχίας.

 

Manu έχει μια βάση αυτό που λες, αλλά όπως είπαν και οι άλλοι είναι θέμα χαρακτήρα...

Σίγουρα ένας άνθρωπος που ζει έντονα τις δύσκολες στιγμές του, μπορεί να μάθει πολλά για τη ζωή και να εκτιμήσει περισσότερο τις καλές στιγμές που θα έρθουν μετά.

 

Δεν το κάνουν όλοι όμως αυτό... Όπως υπάρχουν άνθρωποι που δε μαθαίνουν από τα λάθη τους υπάρχουν και άνθρωποι που δε μαθαίνουν τίποτα από τις αναποδιές της ζωής. Μπορεί να ψυχοπλακώνονται υπέρμετρα, αλλά όταν έρθουν και οι χαρές να συνεχιζουν να αναζητούν χρωστούμενα γραμμάτια ευτυχίας και να μένουν ανικανοποίητοι...

 

Για μένα το θέμα είναι μάθεις να εκτιμάς ό,τι σου δίνει η ζωή τη στιγμή που στο δίνει, να ζεις και τις λύπες και τις χαρές έχοντας επίγνωση ότι όλα κάνουν κύκλο και καμιά φορά μπορεί και να μην ισορροπήσει η ζυγαριά...

 

@aledjo: 3 ώρες ύπνου μετά από τόσες μέρες αυπνίας δε σε σώζουν. Επειδή μάλλον χρειάζεσαι καμιά ωρίτσα ύπνου παραπάνω για να αρχίσεις να σκέφτεσαι καθαρά και ψύχραιμα, τη φαρμακευτική βοήθεια τη σκέφτηκες?

 

Γιατί leftermann να σκλαβωθεί με ευθύνες κάποιος από τα 25???

Και μετά τι? Τελος? Τι θα περιμένει κάποιος από τη ζωή του? Όλα θα είναι προκαθορισμένα.

 

Με τη ίδια λογική γιατί να σκλαβωθεί κάποιος με ευθύνες στα 30 ή στα 35? Πάλι θα τελειώσει η ζωή του ή θα του έχει μείνει "λιγότερη" ζωή οπότε δεν έχει σημασία..?

 

Όλα είναι θέμα συνθηκών και timing. Αν κάποιος μπορεί από τα 25 του να είναι σε θέση να συντηρήσει μια οικογένεια και ταυτόχρονα νιώσει ότι έχει βρει τον κατάλληλο άνθρωπο γιατί να μην το ζήσει τη στιγμή που του δίνεται η ευκαιρία?

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Δεν το κάνουν όλοι όμως αυτό... Όπως υπάρχουν άνθρωποι που δε μαθαίνουν από τα λάθη τους υπάρχουν και άνθρωποι που δε μαθαίνουν τίποτα από τις αναποδιές της ζωής. Μπορεί να ψυχοπλακώνονται υπέρμετρα, αλλά όταν έρθουν και οι χαρές να συνεχιζουν να αναζητούν χρωστούμενα γραμμάτια ευτυχίας και να μένουν ανικανοποίητοι...

 

Για μένα το θέμα είναι μάθεις να εκτιμάς ό,τι σου δίνει η ζωή τη στιγμή που στο δίνει, να ζεις και τις λύπες και τις χαρές έχοντας επίγνωση ότι όλα κάνουν κύκλο και καμιά φορά μπορεί και να μην ισορροπήσει η ζυγαριά...

 

total respekk!

+ 10000000000000000000000

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Σίγουρα ένας άνθρωπος που ζει έντονα τις δύσκολες στιγμές του, μπορεί να μάθει πολλά για τη ζωή και να εκτιμήσει περισσότερο τις καλές στιγμές που θα έρθουν μετά.

Δεν είναι επίκτητο…είναι θέμα καθαρά χαρακτήρα.

 

Δεν το κάνουν όλοι όμως αυτό... Όπως υπάρχουν άνθρωποι που δε μαθαίνουν από τα λάθη τους υπάρχουν και άνθρωποι που δε μαθαίνουν τίποτα από τις αναποδιές της ζωής.

Δεν είναι θέμα λαθών. Μιλάμε για ψυχοσύνθεση.

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Δεν είναι επίκτητο…είναι θέμα καθαρά χαρακτήρα.

 

Κάτσε ρε Ηouston, ο χαρακτήρας είναι εκ γενετής δηλαδή?

 

Δεν είναι θέμα λαθών. Μιλάμε για ψυχοσύνθεση.

 

Ποιος είπε ότι είναι θέμα λαθών? Αντιπαραβολή έκανα...:rolleyes:

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Χιούστον, είναι και θέμα επιλογής.

σε πολύ δύσκολες στιγμές, έχεις την επιλογή

να αντιδράσεις "αισιόδοξα" ή "απαισιόδοξα"

άσχετα άν από την φύση σου είσαι αισ/ξος ή απαισ/ξος. οι "μεγάλες" στιγμές όμορφες ή άσχημες (κυρίως οι 2ες) είναι αυτές που μας δίνουν την ευκαιρία ( ? ) για μεγάλες αλλαγές στον τρόπο που αντιλαμβανόμαστε τα πράγματα

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

@republican σε ένα βαθμό η διαμόρφωσή του, είναι βιωματική, σίγουρα, αλλά πρέπει να υπάρχει η προδιάθεση για αυτό.

Για το πόσο έντονα δλδ ζει κάποιος τις στιγμές. (ευτυχίας – δυστυχίας)

 

Δε μιλάμε βέβαια για την περίπτωση που κάποιος έχει ψυχολογικές μεταπτώσεις …. βρίσκεται σε στάδια κατάθλιψης, και είναι διαφορετικό από αυτό που έθεσε ο μανουελ

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Προδιάθεση στον χαρακτήρα???:confused:

 

Υπάρχουν δηλ. γονίδια υπέυθυνα για τη διαμόρφωση του χαρακτήρα που μαζί με την επίδραση του περιβάλλοντος καθορίζουν το τελικό αποτέλεσμα, όπως συμβαίνει π.χ. για το ύψος?

 

Τς, τς, τς, η αναπτυξιακή ψυχολογία πρέπει να ξαναγραφτεί μετά από αυτήν τη δήλωση...

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Βασίζεσαι κάπου ή το έτσι το λες?Γιατί ούτε για αποδεδειγμένη κληρονομικότητα ή κληρονομούμενη προδιάθεση σε θέματα χαρακτήρα, ούτε για γονίδια συμπεριφοράς έχω ακούσει ποτέ...

 

(Σόρι για την ειρωνία, μου βγήκε αυθόρμητα, δεν είχα πρόθεση να υποτιμήσω κανέναν)

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Αρχειοθετημένο

Αυτό το θέμα έχει αρχειοθετηθεί και είναι κλειστό για περαιτέρω απαντήσεις.

Επισκέπτης
Αυτό το θέμα είναι πλέον κλειστό για περαιτέρω απαντήσεις.

  • Δημιουργία νέου...