Το μυστήριο των ονείρων...

[MenamareL]

Κάποτε ονειρεύτηκα ότι ήμουν μια πεταλούδα. Όταν ξύπνησα, δεν ήξερα εάν ήμουν πράγματι ένας άνθρωπος που ονειρεύτηκε πως ήταν πεταλούδα, ή μια πεταλούδα που ονειρεύεται πως είναι άνθρωπος...

 

 

Τι είναι τα όνειρα; Αυτός ο παράξενος κόσμος που υπάρχει παράλληλα με τον δικό μας, μέσα και έξω από αυτόν την ίδια στιγμή; Ένας κόσμος μήπως, που είναι ίδιος κι απαράλλαχτος με αυτόν της εγρήγορσης, με μόνη διαφορά το «μάτι» της συνείδησης που κάνει τον έναν κόσμο πραγματικό και τον άλλο φανταστικό;

 

Οι άνθρωποι από την αρχαιότητα είχαν διάφορες πεποιθήσεις σχετικά με τον ονειρικό κόσμο και τη σπουδαιότητα του. Σήμερα οι επιστήμονες που ερευνούν τα μυστικά του εγκεφάλου, πιστεύουν πως έχουν φτάσει ακόμα πιο κοντά στο αίνιγμα των ονείρων.

 

Τα όνειρα είναι νοητικές και συναισθηματικές εκφράσεις, που προβάλλονται στην οθόνη του νου μας την ώρα που κοιμόμαστε. Ονειρευόμαστε περίπου μία με δύο ώρες κάθε βράδυ. Μπορεί να έχουμε 4 με 7 όνειρα κατά τη διάρκεια του ύπνου μας. Κάθε άνθρωπος ονειρεύεται, αλλά δε θυμούνται όλοι τα όνειρά τους. Τα όνειρα είναι έγχρωμα και συχνά εμπλέκουν όλες τις αισθήσεις μας δίνοντας μας εντυπώσεις από οσμές, ήχους, εικόνες, γεύσεις και πράγματα που αγγίζουμε. Κάποιες φορές βλέπουμε συχνά το ίδιο όνειρο ξανά και ξανά, άλλες φορές έχουμε την αίσθηση πως κάποιο όνειρο το έχουμε ξαναδεί, χωρίς όμως να μπορούμε να θυμηθούμε εάν όντως συνέβη αυτό και κάποιες φορές μπορεί να ονειρευτούμε άγνωστες περιοχές και καταστάσεις, που μας φαίνονται όμως παράδοξα γνώριμες.

 

Καλλιτέχνες, συγγραφείς και επιστήμονες, έχουν δηλώσει κατά καιρούς πως άντλησαν τις ιδέες τους μέσα από όνειρα. Ο τραγουδιστής Paul McCartney των Beatles, αναφέρει πως κάποιο πρωί ξύπνησε με τη μελωδία του "Yesterday" στο μυαλό του, ενώ η συγγραφέας Mary Shelley δήλωσε πως είχε δει ένα πολύ έντονο όνειρο, σχετικά με έναν επιστήμονα που χρησιμοποιούσε κάποια μηχανή για να φέρει στη ζωή ένα πλάσμα. Όταν ξύπνησε, άρχισε να γράφει το βιβλίο της που αναφερόταν σε έναν επιστήμονα ονομαζόμενο Δρ. Φράνκενστάιν!

 

Για εκατοντάδες χρόνια, οι άνθρωποι προσπαθούν να καταλάβουν τι σημαίνουν τα όνειρα. Οι αρχαίοι Έλληνες και οι Ρωμαίοι αναφέρουν συχνά όνειρα, που φέρουν μηνύματα από θεούς. Τέτοια μηνύματα έχουν παίξει σημαντικό ρόλο σε μάχες και λέγεται πως έδρασαν με συμβουλευτικό τρόπο σε στρατιωτικούς αρχηγούς κατά τη διάρκεια πολέμων. Στην αρχαία Αίγυπτο, οι άνθρωποι που μπορούσαν να ερμηνεύσουν το νόημα των ονείρων έχαιραν ιδιαίτερης εκτίμησης, ενώ στη Βίβλο, υπάρχουν πάνω από επτακόσιες αναφορές ή ιστορίες που σχετίζονται με όνειρα. Επίσης, ιστορίες που συνδέονται με τη γέννηση του Μωάμεθ, εμπεριέχουν σημαντικά γεγονότα που είχαν προλεχθεί σε όνειρα, συμπεριλαμβανομένης της γέννησης του Μωάμεθ, καθώς και του ονόματός του. Στην Κίνα υπήρχε η αντίληψη ότι τα όνειρα ήταν ένας τρόπος για να επισκεφτεί κανείς τα αποθανόντα μέλη της οικογένειάς του. Κάποιοι ιθαγενείς της Αμερικής και του Μεξικού πιστεύουν πως ο ονειρικός κόσμος είναι ένας διαφορετικός κόσμος από αυτόν που ζούμε ξύπνιοι, τον οποίο μπορούμε να επισκεφτούμε όταν κοιμόμαστε. Στην Ευρώπη και ιδιαίτερα στην εποχή του Μεσαίωνα οι άνθρωποι πίστευαν πως τα όνειρα ήταν δαιμονικά και πως μπορούσαν να οδηγήσουν τους ανθρώπους να κάνουν κακές πράξεις.

 

Στις αρχές του εικοστού αιώνα, δύο σημαντικοί επιστήμονες ανέπτυξαν διαφορετικές θεωρίες για τα όνειρα. Ο αυστριακός ψυχίατρος Sigmund Freud έγραψε το βιβλίο «η ερμηνεία των ονείρων». Πίστευε πως οι άνθρωποι συχνά ονειρεύονται πράγματα που θα ήθελαν να έχουν ή να κάνουν αλλά δεν μπορούν και πως αυτά συνδέονται ιδιαίτερα με σεξουαλικά και επιθετικά ένστικτα. Για τον Freud τα όνειρα είχαν πολλά κρυφά νοήματα. Προσπάθησε να τα καταλάβει, ώστε μέσα από αυτά να καταλάβει τους ίδιους τους ανθρώπους και το πώς αυτοί σκέπτονταν ή ενεργούσαν με διάφορους τρόπους. Πίστευε πως κάθε σκέψη και πράξη μας έχει βαθύτερα κίνητρα και πως μέσα από τα όνειρα θα μπορούσαν να βρεθούν οι καλά θαμμένοι αυτοί κινητήρες των δράσεων και σκέψεών μας. Έδωσε ένα κλειδί ερμηνείας των ονείρων, βοηθώντας στην επίλυση προβλημάτων αλλά και στην αυτοανάλυση των ανθρώπων. Για παράδειγμα ο Freud έλεγε πως όσοι ονειρεύονται πως πετούν ή αιωρούνται, θέλουν να ελευθερωθούν από την παιδική τους ηλικία. Εάν κάποιος ονειρεύεται πως κάποιος στενός του συγγενής πεθαίνει, πιθανότατα κρύβει εχθρότητα για το πρόσωπο αυτό, ή επιθυμία να αποκτήσει αυτά που έχει το άλλο πρόσωπο.

 

Ο σουηδός ψυχίατρος Carl Yung εργάστηκε για αρκετά χρόνια κοντά στον Freud, αλλά ανέπτυξε εντελώς διαφορετικές απόψεις σχετικά με τα όνειρα. Πίστευε πως μέσω των ονείρων οι άνθρωποι θα μπορούσαν να βρουν βοήθεια ώστε να ωριμάσουν και να αποκτήσουν κατανόηση του εαυτού τους. Επίσης θεωρούσε πως μέσα από τα όνειρα θα μπορούσαν να βρεθούν λύσεις σε προβλήματα που αντιμετωπίζει κάποιος όταν είναι σε εγρήγορση. Τα όνειρα έχουν να μας πουν πολλά πράγματα για τον εαυτό μας και για τις σχέσεις μας με τους άλλους. Ο Yung σε αντίθεση με τον Freud, δεν πίστευε πως μέσα στα όνειρα κρύβονταν αισθήματα που σχετίζονταν με το σεξ και την επιθετικότητα.

 

Σήμερα η επιστήμη που μελετάει τα όνειρα έχει εξελιχθεί και μπορούμε να παρακολουθήσουμε τι γίνεται στον εγκέφαλο κάποιου που βλέπει όνειρα. Σύμφωνα με τις απεικονίσεις της εγκεφαλικής λειτουργίας, κατά τη διάρκεια των ονείρων έχουμε μεγάλη δραστηριότητα στην οπτική περιοχή, καθώς και σε περιοχές που σχετίζονται με τα συναισθήματα, ενώ παρουσιάζεται μικρή δραστηριότητα στις περιοχές που γίνονται λογικοί συλλογισμοί. Ίσως έτσι να εξηγείται το γεγονός, ότι αυτά που βλέπουμε στα όνειρα φαντάζουν παράδοξα και δύσκολα να κατανοηθούν, ακόμα περισσότερο μας είναι δύσκολο να αφηγηθούμε ένα όνειρο που είδαμε.

Το 1953 ανακαλύφθηκε ένα ιδιαίτερο στάδιο ύπνου, που ονομάστηκε REM από τα αρχικά των λέξεων "rapid eye movement" ταχύτατη κίνηση ματιών. Τα μάτια μας κινούνται αστραπιαία μπροστά και πίσω την ώρα που τα βλέφαρα είναι κλειστά. Κατά τη διάρκεια του ύπνου το σώμα μας περνάει από διάφορα στάδια, από τα οποία το στάδιο REM είναι το τέταρτο. Μπαίνουμε στο στάδιο αυτό, τέσσερις με επτά φορές το βράδυ, όταν κοιμόμαστε. Κατά τη διάρκειά του, το σώμα μας δεν κινείται καθόλου και τότε είναι που βλέπουμε όνειρα. Εάν κάποιος ξυπνήσει κατά τη διάρκεια αυτού του σταδίου, μπορεί να θυμηθεί σχεδόν το 90% των ονείρων που είδε. Αυτό ισχύει ακόμα και για όσους λένε ότι δεν ονειρεύονται όλοι ονειρεύονται, αλλά κάποιοι δεν μπορούν να θυμηθούν τα όνειρά τους.

 

Ένα ιδιαίτερο είδος ονείρων είναι τα συνειδητά όνειρα (lucid dreaming), στα οποία κάποιος γνωρίζει ότι ονειρεύεται την ώρα που βλέπει το όνειρο. Μία καναδέζικη οργάνωση που λέγεται «the Dreams Foundation» πιστεύει ότι κάποιος μπορεί να εκπαιδευτεί στο να έχει συνειδητά όνειρα, εάν τους δίνει ιδιαίτερη σημασία και τα καταγράφει. Με τον τρόπο αυτό, μπορεί κανείς να αυξήσει την φαντασία και τη δημιουργικότητά του. Οργανώνουν ομάδες που συνδυάζουν ασκήσεις επάνω στο συνειδητό ονείρεμα με ταξίδια σε ειδυλλιακές περιοχές που προσφέρουν ηρεμία, θεωρώντας πως με τον τρόπο αυτό μπορεί κανείς να αντιμετωπίσει καλύτερα τα προσωπικά του προβλήματα, αλλά και να βοηθήσει ενεργά βρίσκοντας λύσεις στα μεγάλα προβλήματα της κοινωνίας.

 

Ο επιστημονικός κόσμος έχει ασχοληθεί πολύ σοβαρά με τα όνειρα, τόσο ώστε να ερευνήσει τη φύση τους, αλλά και ως τρόπο θεραπείας για νοητικά και συναισθηματικά προβλήματα. Η «ένωση για την έρευνα των ονείρων» (Association for the Study of Dreams) κάνει μία διεθνή συνάντηση κάθε χρόνο. Σε μία τέτοια συνάντηση βρέθηκαν επιστήμονες, οι οποίοι μελέτησαν τις περιπτώσεις θυμάτων από εγκλήματα, οι οποίοι είχαν πολλούς εφιάλτες. Άλλες φορές έχει μελετηθεί η σχέση ονείρων και δημιουργικότητας, τα όνειρα ανθρώπων που πάσχουν από κάποια ασθένεια, ή οι ιδιαιτερότητες των παιδικών ονείρων.

 

Ένα τμήμα της επιστημονικής έρευνας για τα όνειρα, είναι η μελέτη της εγκεφαλικής δραστηριότητας κατά τη διάρκεια του ύπνου, που γίνεται με ηλεκτροεγκεφαλογράφημα. Έχει διαπιστωθεί πως όταν κάποιος ονειρεύεται, το τμήμα του εγκεφάλου το οποίο ενεργοποιείται όταν νιώθουμε συναισθήματα, είναι ιδιαίτερα ενεργό. Αντίθετα, το πρόσθιο τμήμα του εγκεφάλου είναι πολύ λιγότερο ενεργό. Εκεί βρίσκεται το κέντρο των υψηλότερων νοητικών μας λειτουργιών, όπως η οργάνωση και η μνήμη. Η ερευνήτρια Rosalind Cartwright που εργάζεται στο κέντρο έρευνας ονειρικών διαταραχών στο Σικάγο, δηλώνει πως τα όνειρα μοιάζουν με αναμνήσεις, που έχουν τοποθετηθεί η μία επάνω στην άλλη. Είναι συνδεδεμένες με συναισθήματα κι όχι με σκέψεις.

 

Άλλοι ερευνητές μελετούν, πως μέσα από τα όνειρα μπορούμε να βοηθηθούμε ώστε να τα βγάλουμε πέρα με προβλήματα και έντονα αρνητικά συναισθήματα. Ο Robert Stickgold, καθηγητής ψυχιατρικής στο πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ στη Μασαχουσέτη, λέει πως όταν ονειρευόμαστε, ο εγκέφαλός μας προσπαθεί να κατανοήσει τον κόσμο. Το κάνει αυτό συνδυάζοντας με διαφορετικούς τρόπους τις αναμνήσεις μας, ώστε να δημιουργηθούν νέες συνδέσεις και συσχετίσεις. Πιστεύει πως τα όνειρα είναι μια βιολογική διαδικασία. Δε συμφωνεί με τον Sigmund Freud, πως μέσω των ονείρων εκφράζουμε τα κρυμμένα αισθήματα και τις επιθυμίες μας.

 

Έχουν περάσει πάνω από 100 χρόνια από τότε, που ο Sigmund Freud δημοσίευσε την «ερμηνεία των ονείρων».

 

Πολύ περισσότερα χρόνια έχουν ακόμα περάσει, από την εποχή που οι αρχαίοι Έλληνες χρησιμοποιούσαν το ονείρεμα σε ειδικά υπνο-θεραπευτήρια, ενώ ακόμα νωρίτερα οι ιερείς της αρχαίας Αιγύπτου θεωρούσαν, πως τα όνειρα ήταν ένα παράθυρο για έναν μυστήριο μεταφυσικό κόσμο, στον οποίο θα μπορούσαν να μπουν συνειδητά μόνον οι μυημένοι.

 

Όσο κι αν έχεις προχωρήσει η επιστημονική έρευνα, πραγματικά για την επίλυση του μυστηρίου των ονείρων, ίσως είμαστε ακόμα πολύ μακριά.

 

 

 

πηγή: http://www.pathfinder.gr

[pappous_soulis]

Το πιο περίεργο που μου έχει τύχει σχετικά με τα όνειρα είναι να ονειρευτώ οτι ονειρεύομαι,ή να ονειρευτώ και να αναφέρομαι (μέσα στο όνειρό μου) σε ένα όνειρο που είχα δει στ'αλήθεια την προηγούμενη νύχτα.

 

Θυμάμαι είχα ξυπνήσει και είμουν πολύ μπερδεμένος...:???:

[Lomar]

Φίλος, κάτι παρόμοιο μου έχει τύχει και εμένα και είναι πολύ κορυφαίο...

 

Ξύπνησα και ένιωθα πολύ όμορφα, αλλά ήμουν και σαν χαμένος...

 

Νόμιζα οτι είχα ταξιδέψει ξανά στο ίδιο μέρος, μετά γινόταν πόλεμος σε αυτό, ενώ μια άλλη φορά ήμουν με παρέα και ήταν καλοκαίρι...

 

Καλή φάση πάντως...

 

btw, αυτό με την πεταλούδα, πολύ ωραίο, το έχω ξανακούσει κάπου.

[DIMITRISG]

Εγω ακομα περιμενω να δω το καλό

[-nick-]

Aπό http://www.enthallagi.org/joomla/index.php?option=com_content&task=view&id=59&Itemid=48

 

Kαι θυμάμαι και σε μια παρόμοια συζήτηση περί ύπνου είχαν συζητηθεί περί ονείρων...

 

 

 

 

Η Νευροβιολογία των Ονείρων

 

Η

μελέτη των ονείρων είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με την κατανόηση της

λειτουργίας του ύπνου και ιδιαίτερα της REM φάσης του. Μέχρι και τα

μέσα σχεδόν του προηγούμενου αιώνα η μόνη επιστημονική προσέγγιση στη

μελέτη των ονείρων ήταν αυτή της ψυχολογίας' date=' με πρωτοπόρο φυσικά τον

πατέρα της ψυχανάλυσης, Sigmunt Freud.

 

Η ερμηνεία των ονείρων κατά τον Freud

 

Η ψυχαναλυτική θεωρία των ονείρων που ανέπτυξε ο Freud βασίζεται στην υπόθεση της μεταμφίεσης και της λογοκρισίας

(disguise-censorship). Σύμφωνα με αυτή, οι ενστικτώδεις ανθρώπινες

ορμές παγιδεύονται στο υποσυνείδητο και κατά τη διάρκεια του ύπνου

ελευθερώνονται, απειλώντας να εισβάλουν στο συνειδητό και να

διαταράξουν την ψυχολογική ισορροπία. Για να προστατευτεί από αυτές τις

ορμές η συνείδηση, το εγώ τις εξουδετερώνει χρησιμοποιώντας μηχανισμούς

άμυνας (συμπύκνωση περιεχομένου, εκτόπιση, συμβολισμοί). Έτσι,

παράγεται μια ριζικά αλλαγμένη κατάσταση συνείδησης - το φανερό

περιεχόμενο του ονείρου - η οποία δε μπορεί να αντιστοιχηθεί άμεσα στις

υποσυνείδητες καταβολές της.

 

Πρόκειται για μία θεωρία που

στρέφει την προσοχή της στο περιεχόμενο των ονείρων, θεωρώντας ότι από

αυτό μπορούμε να κατανοήσουμε τους μηχανισμούς που τα δημιουργούν.

Η

μελέτη της δομής των ονείρων, αν και επιστημονικά πιο ουσιαστική,

απουσίαζε μέχρι πρόσφατα τόσο λόγω της έλλειψης της απαραίτητης

τεχνολογίας όσο και της ισχυρής επηροής του Freud στον 20ό αιώνα.

 

Προς μια νευροβιολογική θεωρία ονείρων

 

Η

ραγδαία ανάπτυξη της τεχνολογίας του 20ού αιώνα έφερε επανάσταση στην

έρευνα του εγκεφάλου και των νοητικών ικανοτήτων του, με αντίκτυπο και

στην έρευνα του ύπνου και (πιο πρόσφατα) των ονείρων.

Το

ηλεκτροεγκεφαλογράφημα έδειξε πέρα από κάθε αμφιβολία ότι ο ανθρώπινος

εγκέφαλος παρουσιάζει ηλεκτρική δραστηριότητα κατά τη διάρκεια του

ύπνου (βλ. άρθρο "Η λειτουργία του Ύπνου")

και μάλιστα στην REM φάση παραπλήσια με τη δραστηριότητα που

παρουσιάζει κατά την κατάσταση της εγρήγορσης. Βέβαια, η ανίχνευση της

εγκεφαλικής ηλεκτρικής δραστηριότητας δεν παρέχει αρκετές πληροφορίες

για να καταλάβουμε τι ακριβώς συμβαίνει στον εγκεφαλο. Με βάση λοιπόν

τα υπάρχοντα δεδομένα, όντως το πιο φυσικό συμπέρασμα είναι ότι η REM

φάση μοιάζει πολύ (από άποψη εγκεφαλικής δραστηριότητας) με την

κατάσταση εγρήγορσης.

Πόσο πολύ όμως; Και ποιες είναι οι διαφορές; Η

μελέτη λοιπόν των ομοιοτήτων και των διαφορών μπορεί να μας εξηγήσει

γιατί διαφέρουν τόσο πολύ τα όνειρα από την αντικειμενική

πραγματικότητα που βιώνουμε.

 

Όλοι όσοι θυμούνται έστω και περιστασιακά τα όνειρά τους, συμφωνούν σε κάποια βασικά χαρακτηριστικά, όπως:

 

- έντονη κιναισθησία

- παράδοξα συμβάντα και χαρακτηριστικά

- έλλειψη διαύγειας, ικανότητας στοχασμού

-

συχνή εμφάνιση παλαιότερων μνημών (προηγούμενων ημερών, μηνών, ακόμα

και ετών) και όχι τόσο των πολύ πρόσφατων μνημών (των ωρών που

προηγήθηκαν του ύπνου)

- δυσκολία στην ανάκληση του ονείρου μετά το ξύπνημα

 

Η νευροανατομική εικόνα

 

Οι

πρωτογενείς αιτίες αυτών των χαρακτηριστικών μπορούν να αναζητηθούν στη

λειτουργία του εγκεφάλου. Η μελέτη της εγκεφαλικής δραστηριότητας που

μας επιτρέπουν οι σύγχρονες απεικονιστές μέθοδοι όπως η PET και η fMRI,

επιβεβαιώνει τη μετατόπιση της αιματικής ροής κατά τον REM ύπνο από τον

πλαγιοραχιαίο προμετωπιαίο φλοιό (dorsolateral prefrontal cortex) στις

υποφλοιικές στεφανιαίες δομές όπως η αμυγδαλή (amygdala) και ο

παραϊπποκάμπιος φλοιός. Βασιζόμενοι στην (εύλογη) υπόθεση ότι οι

εγκεφαλικές περιοχές που αιματώνονται εντονότερα (κατανάλωση οξυγόνου)

δραστηριοποιούνται περισσότερο, παρατηρούμε τη μετατόπιση ισορροπίας

από τον μετωπιαίο λοβό που είναι το κέντρο της λογικής (λειτουργική

μνήμη, αναλυτική σκέψη και σχετιζόμενα εκτελεστικά συστήματα) στο

στεφανιαίο λοβό που είναι το κέντρο των συναισθημάτων (οργή, φόβος,

άγχος, αγαλλίαση) και των ενστίκτων (αντιδράσεις fight-or-flight) όταν ονειρευόμαστε. Η εικόνα αυτή βρίσκεται σε πλήρη αντιστοιχία με τη νευροχημική δυναμική του εγκεφάλου.

 

Η νευροχημική εικόνα

 

Η

νευροχημική ισορροπία του εγκεφάλου διαμορφώνεται κατά κύριο λόγο από

τα νευρωνοτροποποιητικά νευρωνικά συστήματα που εντοπίζονται στο

εγκεφαλικό στέλεχος (brainstem) και παράγουν τους νευρωνοτροποποιητές (σεροτονίνη, νοραδρεναλίνη, ακετυλχολίνη

κ.α.). Οι χημικές αυτές ουσίες αν και μπορεί να μη μεταφέρουν

πληροφορία για το περιεχόμενο (όπως οι νευροδιαβιβαστές) επιτελούν πολύ

σημαντικό ρόλο διότι ρυθμίζουν τον τρόπο λειτουργίας των νευρωνικών

δικτύων και κατ'επέκταση τον τρόπο επεξεργασίας του περιεχομένου. Οι

πυρήνες του εγκεφαλικού στελέχους που παράγουν αυτες τις ουσίες είναι

δικτυωμένοι με τις περισσότερες περιοχές του πρόσθιου εγκεφάλου και

έτσι τον διοχετεύουν με τους απαραίτητους νευρωνοτροποποιητές.

 

Το

σεροτονεργικό και το νοραδρενεργικό σύστημα δρουν σε συνεργασία για να

δημιουργήσουν το χημικό υπόβαθρο της συνείδησης και της σκέψης. Όταν

κοιμόμαστε (και εμείς αλλά και όλα τα θηλαστικά) η παραγωγή σεροτονίνης

και νοραδρεναλίνης μειώνεται κατά 50% στην SWS φάση και κατά 100% στην

REM φάση. Όταν βλέπουμε όνειρα δεν συμμετέχουν (ή συμμετέχουν ελάχιστα)

στην εγκεφαλική δραστηριότητα οι συγκεκριμένοι νευρωνοτροποποιητές. Αν

και ηλεκτρικά ενεργός, ο εγκέφαλος κατά την REM φάση παρουσιάζει

τεράστιο αμινεργικό έλλειμα. Αυτό αντικατοπτρίζεται στην επιλεκτική

απενεργοποίηση του πλαγιοραχιαίου προμετωπιαίου φλοιού που

διαπιστώνεται από τις απεικονιστικές μελέτες.

 

Το χολινεργικό

σύστημα (παράγει ακετυλχολίνη) δρα αντίστροφα από τα παραπάνω

(μονοαμινεργικά) συστήματα και ρυθμίζει το υπόβαθρο της συναισθηματικής

συνείδησης και των εσωτερικών ερεθισμάτων. Κατά τον REM ύπνο η

δραστηριότητα του ενισχύεται (αντίστροφα απ' ότι συμβαίνει με τα

μονοαμινεργικά συστήματα) προκαλώντας εστίαση σε εσωτερικά ερεθίσματα

καθώς και μυικές συσπάσεις (που εξουδετερώνονται από την μυική παράλυση

που επιβάλεται στο σώμα, αν και διακρίνεται η γρήγορη και ακανόνιστη

κίνηση των ματιών).

 

Η θεωρία ενεργοποίησης-σύνθεσης

 

Όλα

τα παραπάνω επιστημονικά δεδομένα που έχουν έρθει στο φως με την

ανάπτυξη των νευροεπιστημών, δίνουν τη δυνατότητα πλέον για μια

νευροεπιστημονική θεωρία ονείρων η οποία σε αντίθεση από τη θεωρία του

Freud, θα εστιάζει στη φόρμα των ονείρων (η οποία είναι κοινή σε όλους

τους ανθρώπους) και όχι στο περιεχόμενό τους.

 

Το μοντέλο ενεργοποίησης-σύνθεσης

(activation-synthesis) που έχουν προτείνει οι Hobson και McCarley είναι

μια νευροβιολογική θεωρία. Σύμφωνα με αυτό το μοντέλο, τα όνειρα

αποδίδονται αποκλειστικά στην εγκεφαλική λειτουργία κατά τη διάρκεια

του ύπνου. Η χημική κατάσταση λειτουργίας του εγκεφάλου διαφέρει από

αύτη της εγρήγορσης (αναστολή σεροτονεργικού και νοραδρενεργικού

συστήματος και ενίσχυση του χολινεργικού) και αυτό προκαλεί τη

διαφοροποίηση στην κατάσταση της συνείδησης. Τα ιδιαίτερα

χαρακτηριστικά του ονείρου καθορίζονται και ερμηνεύονται νευροδυναμικά

και όχι ψυχοδυναμικά. Εδώ, αντίθετα από τον Freud, τα έντονα

συναισθήματα (ενεργοποίηση στεφανιαίου λοβού και υποθαλαμικού

εγκεφάλου) δεν ευθύνονται για τη φανταστική φύση του ονείρου. Αυτό

προκύπτει από την απενεργοποίηση του πλαγιοραχιαίου προμετωπιαίου

φλοιού (η ίδια χημική διαδικασία ελέγχει και τις δύο διεργασίες). Η

σύνθεση των συναισθημάτων, των ενστίκτων και των ονειρικών σκέψεων

(αναλογική λογική με απουσία μνήμης) δημιουργούν την ονειρική πλοκή.

 

Η

θεωρία αυτή μας αναγκάζει να δούμε με κριτική ματιά τα περισσότερα από

τα σημεία της ψυχαναλυτικής θεωρίας του Freud. Αναπτύσσεται επομένως

μια διαλεκτική μέσα από την οποία θα μπορέσουνε να κατανοήσουμε

καλύτερα τη φύση των ονείρων και επομένως του ίδιου του ανθρώπου.

 

Πηγές

The Dream Drugstore, J. Allan Hobson, 2001

Dreaming: A Very Short Introduction, J. Allan Hobson, 2003

The Interpretation of Dreams, Sigmund Freud, 1997 (μετάφραση από τον Joyce Crick)

Λειτουργική Οργάνωση του ΚΝΣ, Γεώργιος Παπαδόπουλος, 2003

The biology of dreaming, Maury M. Breecher[/quote']

[gtsamour]

Που και που έχω την εμπειρία που λέγεται lucid dreaming, είναι σαν να ξυπνάς μέσα στο όνειρο και να συνειδήτοποιείς ότι ονειρεύεσαι.

Είναι η στιγμή που αποκτάς επαφή με το συνειδητό μέσα στο όνειρο κάτι που κανονικά δε συμβαίνει. Συνήθως τη στιγμή που συμβαίνει αυτό αρχίζεις να ξυπνάς αλλά υπάρχουν τεχνικές για να εξακολουθίσεις να κοιμάσαι και να παραμείνεις στη συνειδητή κατάσταση.

 

Το καλό με αυτή την κατάσταση είναι ότι έχεις πλήρη έλεγχο του ονείρου και εκτός από "βρωμιές", μπορείς να κάνεις ότι γουστάρεις (να πετάς, να σαπίσεις στο ξύλο κάποιον που αντιπαθείς κλπ κλπ).

 

Δεν είναι καθόλου εύκολο να έρθεις στην κατάσταση του lucid dreaming, καμιά φορά γίνεται από μόνο του αλλά και πάλι υπάρχουν τεχνικές κατα τις οποίες προσπαθείς να επικεντρώσεις την προσοχή σου σε κάτι που μέσα στο όνειρο θα σου θυμήσει πως ονειρεύεσαι.

[desolatorXT]

το πιο παρ'αξενο που μου έχει συμβεί, ήταν ενώ βλέπω έναν εφιάλτη, πάνω που ερχόταν το τέλος μου στο όνειρο, άρχισα να λέω μέσα στο όνειρο μου... "ξύπνα όνειρο είναι!!!" και στο τέλος ξύπνησα... Ναι δεν κάνω πλάκα... :?

 

προσπαθείς να επικεντρώσεις την προσοχή σου σε κάτι που μέσα στο όνειρο θα σου θυμήσει πως ονειρεύεσαι.

αυτό έπαθα... Βλέποντας ότι όλα αυτά είναι αδύνατον να συμβούν στην πραγματικότητα, κατάλαβα ότι ήτν όνειρο, κ άρχισα να λέω το "ξύπνα όνειρο είναι" μου φάνηκε πολύ παράενο όμως.... Να λειτουργήσει η συνείδηση μέσα στο όνειρο κ να βγάλει κανείς ένα συμπέρασμα...

 

Όταν ήμουν παιδί πάντως έβλεπα πολλά όνειρα, τώρα βλέπω πολύ σπάνια....

 

Αυτό που γνωρίζω πάντως (δεν ξέρω αν αναφέρετε στο πρώτο post, δεν άντεξα να το διαβάσω ) είναι πως το τί βλέπεις στο όνειρο σου, επηρεάζετε απο την κατάσταση του σώματος σου... Ο πεινασμένος καρβέλια ονειρεύετε π λέμε με απλά λόγια... Δλδ, αν π.χ. πονάς κάπου για κάποιον λόγο, βλέπεις εφιάλτη, ή πολλές φορές χτυπάς στο όνειρο σου εκείνο το σημείο του σώματος σου...

 

Απο την άλλη πάλι όμως αναρωτιέμε, εάν τα όνειρα διαρκούν δέκατα του δευτερολέπτου όπως λένε τότε πως συμβαίνουν όλα αυτα? δλδ πολλές φορές μιλάμε για ολόκληρες ιστορίες τις οποίες αν προσπαθήσεις να τις πεις σε κάποιον ισως σου πάρει και πάνω απο 10 λεπτά... Αρα πως είναι δυνατόν να διαρκούν τόσο λίγο???

 

 

Υ.Γ. παιδία το πιο κορυφαίο όνειρο που έχω δει κ ακόμη δεν μπορώ να πισέψω ότι είδα κάτι τέτιο.... Αφου λοιπόν μαζί με τους φίλους περπατούσαμε για ώρα κάποια στιγμή χαθήκαμε... Εμεινα μόνος, κ αρχίσανε να με κυνηγάνε κάτι τίγρεις απο την κορυφή του βουνού και τρέχαμε προς τα κάτω... Αφου άρχισα να βαριανασαίνω κάποια στιγμή κτλπ, βλέπω ότι με φτάνουν και δεν μπορώ να ξεφύγω... Και εκείνη την στιγμή τί λέτε να έκανα??? ξαφνικά αλλάζει το σκηνικό,βρίσκομαι σ στο μενού του Return to Castle Wolfenstein (το οποίο έχω εντωμεταξύ να παίξω χρόνια...και γενικός μήνες έχω να ασχοληθώ με video game εκτός απο λίγο Lineage) και εκεί πατάω "ESC" και μετά Quit game!!!!! Οταν ξύπνησα το πρωί και τα συλλογίστηκα όλα αυτά λέω..."omgwtfroflmao"... lol δλδ

[zazik]

χεχεχεχε.....και εγώ έχω δει ότι είμαι σε μάχη Call of Duty ...

Επισης έχω πάθει άπειρες φορες αφτο το lucid dreaming,σε εφιαλτες,

έλεγα στον εαυτό μου " έλα μωρε όνειρο είναι"

Εκεί είναι που επιδράει λίγο το συνειδητό.

Πάντως πιστεύω ότι τα όνειρα επηρεάζονται απο ψυχολογικούς και σωματικούς

παράγοντες ( άγχος , κούραση κλπ)

[SL9S9]

Θυμαμαι δύο πολύ ωραία που είδα:

Πετούσα πανω από λεβαδια και καπου είχε αποτομο γκρεμο και μολις περασα ήταν απο κατω μια πολη με ουρανοξύστες... Σουπερ αίσθηση.

Ημουνα σε αρχαίο πλοίο και καναμε κουπί με στοχο να βγουμε στη στερια πριν τη δύση.. Περιπετεια. Και ειχε κατι αρχαια σπιτια σαν civilization.

[tornado21]

Εμενα το πιο περιεργο που μου εχει τυχει ειναι να ονειρευτω την λύση ενος μαθατικού προβληματος.Ενω ολη μερα εσκαγα να βρω την λύση την ειδα στο ονειρο μου:idea: .Και ηταν και σωστη

[dark_banishing]

Tο πιο παράξενο μου, ήταν ένα που έβλεπα σε συνέχειες.

 

Την πρώτη φορά είμουν σε ένα δρόμο και με κυνηγούσαν κάτι δολοφόνοι με μαχαίρια, να με πιάσουν. Φτάνω σε ένα σταυροδρόμι και λέω που να πάω που να πάω, και τελικά πάω δεξιά. Εκεί ήταν μια κλειστή ξύλινη πόρτα και με έπιασαν (ξύπνησα).

 

Την επόμενη μέρα ξαναβλέπω το ίδιο όνειρο, πάλι τα ίδια, φτάνω στο σταυροδρόμι αλλά θυμόμουν να μην πάω δεξιά, και πάω αριστερά αυτή τη φορά. Εκεί ήταν ένας τοίχος, αδιέξοδο και με πιάνουν πάλι.

 

Ε και τελικά την τελευταία φορά πήγα ευθεία και εκεί ήταν ένας μεγάλος ίσιος δρόμος έτρεχα έτρεχα έτρεχα αλλά κουράστικα και με έπιασαν πάλι :D

[naiv_dim]

Εμενα το πιο περιεργο που μου εχει τυχει ειναι να ονειρευτω την λύση ενος μαθατικού προβληματος.Ενω ολη μερα εσκαγα να βρω την λύση την ειδα στο ονειρο μου:idea: .Και ηταν και σωστη

 

το χω παθει κ γω αυτο, ειχα τοση εμμονη γιαυτο το θεμα που στο ξυπνιο μου δ μπορουσα να το λυσω κ στον υπνο μου ηταν παιχνιδακι.. ακομα κ τωρα θυμαμαι εκεινο το συγκεκριμενο τυπο που επρεπε να χρησιμοποιησω..

[Harkon]

Tο πιο παράξενο μου, ήταν ένα που έβλεπα σε συνέχειες.

 

Την πρώτη φορά είμουν σε ένα δρόμο και με κυνηγούσαν κάτι δολοφόνοι με μαχαίρια, να με πιάσουν. Φτάνω σε ένα σταυροδρόμι και λέω που να πάω που να πάω, και τελικά πάω δεξιά. Εκεί ήταν μια κλειστή ξύλινη πόρτα και με έπιασαν (ξύπνησα).

 

Την επόμενη μέρα ξαναβλέπω το ίδιο όνειρο, πάλι τα ίδια, φτάνω στο σταυροδρόμι αλλά θυμόμουν να μην πάω δεξιά, και πάω αριστερά αυτή τη φορά. Εκεί ήταν ένας τοίχος, αδιέξοδο και με πιάνουν πάλι.

 

Ε και τελικά την τελευταία φορά πήγα ευθεία και εκεί ήταν ένας μεγάλος ίσιος δρόμος έτρεχα έτρεχα έτρεχα αλλά κουράστικα και με έπιασαν πάλι :D

 

ΑΧΑΧΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧ

[MenamareL]

Εμενα το πιο περιεργο που μου εχει τυχει ειναι να ονειρευτω την λύση ενος μαθατικού προβληματος.Ενω ολη μερα εσκαγα να βρω την λύση την ειδα στο ονειρο μου:idea: .Και ηταν και σωστη

 

Το έχω πάθει κι εγώ αυτό!!

Στο Λύκειο..

Πολύ κουλό ήταν!!

[gtsamour]

Μου φαίνεται οτι στο σχολείο κοιμόσασταν όρθιοι