Σχολικά Χρόνια (το τόπικ της νοσταλγίας)

[panther_512]

Τόσο στο Γυμνάσιο όσο και στο Λύκειο, η τάξη μου θεωρούταν η χειρότερη που πέρασε ποτέ. Οι αποβολές δεν έπεφταν μεμονομένα, αντίθετα τις έτρωγε η κάθε σειρά θρανίων όπου παρουσιαζόταν φασαρία.

 

Από τα πιό αστεία που θυμάμαι:

 

- Μπαίνει ο διευθυντής να μας κάνει μάθημα. Ήταν πρώτη ώρα και είχε φέρει μαζί του και τα ψώνια του από τη λαϊκή.

 

- "Κύριε κύριε, τί καλό αγοράσατε από τη λαϊκή?"

- " Τί να αγόρασα παιδιά? Πήρα λίγες ντοματούλες, μαϊντανάκι, αγγουράκι..."

- "Χασισάκι πήρατε?"

 

- "ΟΛΟΙ ΕΞΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩ"

 

 

Άλλο τώρα, είχαμε μιά χαζοβιόλα να μας κάνει Αγωγή του Πολίτη, Πολιτική Οικονομία, δεν θυμάμαι πιό από τα 2 διδάσκουν στο Λύκειο. Το μάθημά της ήταν η χαρά του παιδιού. Ολόκληρες σειρές παίζαμε το λεωφορείο, καουμπόϊδες και ινδιάνους και η φασαρία ακουγόταν σε όλο το σχολείο. Η καθηγήτρια αυτή το μόνο που ήξερε να κάνει ήταν για κάθε μία λέξη του μαθήματος που έλεγε, να κάνει παύση για να χτυπήσει το χέρι της στην έδρα και να φωνάξει "Σκάστε".

 

"Σκάστε" και μετά από λίγα δευτερόλεπτα ξανα "Σκάστε" και πήγαινε λέγοντας. Μπορεί να το έκανε και 30-40 φορές μέσα σε μία ώρα. Και όλοι αναρωτιόμασταν αν θα καταφέρναμε να την κάνουμε να ξεπεράσει τις 50 φορές.

 

Συννενοηθήκαμε όλη η τάξη και την επόμενη φορά που κάναμε μάθημα μαζί της αρχίσαμε να μετράμε τα "Σκάστε" που έλεγε και χτυπούσε το χέρι της στην έδρα, ενώ η φασαρία που κάναμε δεν είχε τελειωμό.

 

1 "Σκάστε", 2 "Σκάστε", 3 "Σκάστε".........49 "Σκάστε"...........

 

50 !!!!!!!!!!!!!!!!!!!

 

Μόλις είπε το 50-κοστό "Σκάστε", όλοι οι μαθητές/μαθήτριες πεταγόμαστε όρθιοι με σερπαντίνες και κονφετί, να τα πετάμε στον αέρα και να έχουμε ράδιο να παίζει λαϊκά. Το τί γλέντι έγινε δεν λέγεται!

 

Όλη η τάξη εννοείται πως έφαγε αποβολή και καλέσαν και ολονών τους γονιούς μας γιατί και καλά η κατάσταση είχε γίνει πλέον ανεξέλεγκτη.

 

 

Άλλο: 1η Λυκείου. Μάθημα Φυσική. Τελευταίο θρανίο πίσω πίσω και 2 κολλητοί μου αποφασίζουν να κάνουν διαγωνισμό ποιός θα κρατήσει πιό πολύ την ανάσα του. Δοκιμάζει ο πρώτος, ούτε ενάμιση λεπτό δεν κρατήθηκε. Δοκιμάζει ο δεύτερος, αποφασισμένος όχι μόνο να ξεπεράσει τον πρώτο, αλλά να σπάσει όλα τα παγκόσμια ρεκόρ του κρατήματος της αναπνοής.

 

Στην αρχή μόνο εμείς που είμασταν πίσω πίσω βλέπαμε το τί γινόταν. Οπότε, αρχίζει ο φίλος μας να κρατάει την ανάσα του. 10 δεύτερα, 30 δεύτερα.....1 λεπτό.....ενάμιση.....

 

Αρχίζει να κοκκινίζει και να ζορίζεται......2 λεπτά..... Μιλάμε είχε αλλάξει 100 χρώματα η φάτσα του και να κρατάει με τα χέρια του το θρανίο τόσο δυνατά που νομίζαμε ότι ή θα ξεκολλούσε το θρανίο ή θα ξεκολλούσαν τα χέρια του.

 

Τώρα όμως τον κοιτούσε όλη η τάξη χασκογελώντας, μαζί και με το καθηγητή. Σιγά σιγά ο καθηγητής κάνει το γύρω της τάξης και πάει από πίσω του. Ο φίλος μας, στον αγώνα που έκανε να κρατήσει την ανάσα του, είχε μελανιάσει και ούτε που καταλάβαινε ότι όλη η τάξη ήταν στραμμένη επάνω του.

 

Διόμιση λεπτά......Τρία!!!! Και αφήνει την ανάσα του και σωριάζεται στο θρανίο!

 

Πόσο χρόνο έκανες? Τον ρωτάει ο καθηγητής από πίσω του.

 

3 λεπτά απαντάει ο μαθητής μόλις βρήκε λίγο την ανάσα του και αμφιβάλλω αν κατάλαβε καν ποιός τον ρώτησε. Μιλάμε ήταν σε κατάσταση λιποθυμίας!

 

"3 σφαλιάρες θα φάς και 3 θα πάρεις για το τρίμηνο."

 

Έδωσε 3 σφαλιάρες στον λαχανιασμένο φίλο μας και ωριαία αποβολή. Εμείς σε όλη τη φάση να έχουμε ξεραθεί στα γέλια.

 

Αστεία αστεία πάντως, 3 λεπτά είναι απίστευτος χρόνος!!!

 

Αλλά τα καλύτερά μας ήταν με το μαθηματικό μας στο Λύκειο. Πρώην Χίππις, αυθεντικό παιδί των λουλουδιών. Αν και γιγαντόσωμος, είχε φάτσα σαν του άγιου Βασίλη και πάντα το μαλλί μακρύ σχεδόν μέχρι τη μέση, πιασμένο κοτσίδα. Αυτός και αν δεν ήταν ο καλύτερος καθηγητής.

 

Καθ'ότι ήξερε ότι ότι Μαθηματικά χρειαζόμασταν να ξέρουμε τα μαθαίναμε στο φροντιστήριο, στο μάθημά του κάναμε οτιδήποτε άλλο εκτός από μάθημα: Μας έλεγε τις ιστορίες του όταν ήταν Χίππις, συζητούσαμε για κυνήγια και ψαρέματα, ενώ στις ημερήσιες εκδρομές πάντα ερχόταν να μεθύσει μαζί μας και να μας παίξει τραγούδια με τη κιθάρα του. Ποτέ του δεν έκοψε μαθητή.

 

Θα μου μείνει αξέχαστος

[we_will_rise]

Από τα πιό αστεία που θυμάμαι:

 

- Μπαίνει ο διευθυντής να μας κάνει μάθημα. Ήταν πρώτη ώρα και είχε φέρει μαζί του και τα ψώνια του από τη λαϊκή.

 

- "Κύριε κύριε, τί καλό αγοράσατε από τη λαϊκή?"

- " Τί να αγόρασα παιδιά? Πήρα λίγες ντοματούλες, μαϊντανάκι, αγγουράκι..."

- "Χασισάκι πήρατε?"

 

- "ΟΛΟΙ ΕΞΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩ"

 

Ντάξει, είστε απίστευτοι... Εμείς (Γ1) ήμαστε δυστυχώς από τα καλά τμήματα, στο Γ2 όμως είχαν φέρει παιδοψυχολόγο. Οι καθηγητές βρίσκονταν σε απόγνωση!

 

Επι τι ευκαιρία θυμήθηκα κι άλλες ατάκες: Γυμνάσιο (θρησκευτικά), "εσύ γιατί γελάς? Είσαι γελαδερός?" ή το άλλο πάαααρα πολυ καλό! Για να καταλάβετε το όλο γεγονός:

 

Καμαροπ. :Βιολόγος 150 χρονών

Καρακ. :συμμαθητής που έκανε εργασία στην Πληροφορική

Νικολακ. :καθηγητής Πληροφορικής

 

Παει ο Καρακ. στο γραφείο για να δώσει την εργασία που είχε περασμένη σε USB. Ρωτάει την Καμαροπ.

-Πού είναι ο κ. Νικολακ. ?

-Τι τον θέλεις, έχει δουλειά τωρα...

-Θέλω να του δείξω αυτό... (και της δείχνει το USB)

-Ο κ. Νικολακ. έχει δουλειά τώρα, δεν μπορεί να ασχολείται με ΑΝΑΠΤΗΡΕΣ !!!

 

το τι γέλιο ρήξαμε...

[panther_512]

-Πού είναι ο κ. Νικολακ. ?

-Τι τον θέλεις, έχει δουλειά τωρα...

-Θέλω να του δείξω αυτό... (και της δείχνει το USB)

-Ο κ. Νικολακ. έχει δουλειά τώρα, δεν μπορεί να ασχολείται με ΑΝΑΠΤΗΡΕΣ !!!

 

το τι γέλιο ρήξαμε...

 

ΑΑΑΑΑΑΑΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑ!!!!!!

 

Ότι ναναι!

 

Άλλο σύντομο: Ένας συμμαθητής μας στο επίθετο λέγεται Αμπουέτας. Σηκώνεται χωρίς άδεια στη μέση του μαθήματος και κατευθύνεται προς τη πόρτα.

 

- Πού πάς παιδί μου? Ρωτάει η καθηγήτρια

-Με λένε Αμπουέτα και πάω Τουαλέτα

- ΝΑ ΠΑΣ ΚΑΙ ΝΑ ΜΗ ΞΑΝΑΡΘΕΙΣ

[andreapaog328]

 

"Σκάστε" και μετά από λίγα δευτερόλεπτα ξανα "Σκάστε" και πήγαινε λέγοντας. Μπορεί να το έκανε και 30-40 φορές μέσα σε μία ώρα. Και όλοι αναρωτιόμασταν αν θα καταφέρναμε να την κάνουμε να ξεπεράσει τις 50 φορές.

 

Συννενοηθήκαμε όλη η τάξη και την επόμενη φορά που κάναμε μάθημα μαζί της αρχίσαμε να μετράμε τα "Σκάστε" που έλεγε και χτυπούσε το χέρι της στην έδρα, ενώ η φασαρία που κάναμε δεν είχε τελειωμό.

 

1 "Σκάστε", 2 "Σκάστε", 3 "Σκάστε".........49 "Σκάστε"...........

 

50 !!!!!!!!!!!!!!!!!!!

 

 

και εμεις έχουμε έναν χημικό που κάνει την ίδια δουλειά.

Αλλά δεν λέει σκαστε, λέει έξω...

Το ρεκορ του είναι 24.

[Tempora]

Και πέρσι μαζί κα8ομασταν ρεεεεε. Στην πρώτη μόνο καθόσουν με τον άλλο !!! Ο καθηγητής που λες δεν έκανε μόνο αυτό! Θυμάσαι που είχες σηκωθεί εσύ στον πίνακα για να βρεις κάτι ισομερή και από την χαρά του σου έριξε ένα επικό ρέψιμο???? Εμείς είχαμε λιώσει στο γέλιο αλλά εσύ που ήσουνα στον πίνακα ΕΠΡΕΠΕ να κρατηθείς (το αν κρατήθηκες είναι άλλο θέμα) . Δεν ξεχνάω επίσης τον θρυλικο "σκατόψυχο" Μέγαλο!!! Μας έκανε τεχνολογία στην 1η Λυκ. και ήταν ένας τυπάς ύψους 1.40 120 κιλά και το ένα μάτι κοιτούσε πιο πλάγια από το άλλο. Του είχαν βγάλει και τραγούδι: Μέγαλος Μέγαλος ξέρω γω κι εντάξει, το ένα μάτι είναι στραβό και τ άλλο είναι εντάξει!!!!

 

Και όλα αυτά σε 2 βδομάδες θα είναι μια ανάμνηση... ΔΕΝ θέλω να τελειλωσει το σχολείοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοο

 

Μέγαλος?

Σε ποιο λύκειο ήσουν??

[we_will_rise]

Και πέρσι μαζί κα8ομασταν ρεεεεε. Στην πρώτη μόνο καθόσουν με τον άλλο !!! Ο καθηγητής που λες δεν έκανε μόνο αυτό! Θυμάσαι που είχες σηκωθεί εσύ στον πίνακα για να βρεις κάτι ισομερή και από την χαρά του σου έριξε ένα επικό ρέψιμο???? Εμείς είχαμε λιώσει στο γέλιο αλλά εσύ που ήσουνα στον πίνακα ΕΠΡΕΠΕ να κρατηθείς (το αν κρατήθηκες είναι άλλο θέμα) . Δεν ξεχνάω επίσης τον θρυλικο "σκατόψυχο" Μέγαλο!!! Μας έκανε τεχνολογία στην 1η Λυκ. και ήταν ένας τυπάς ύψους 1.40 120 κιλά και το ένα μάτι κοιτούσε πιο πλάγια από το άλλο. Του είχαν βγάλει και τραγούδι: Μέγαλος Μέγαλος ξέρω γω κι εντάξει' date=' το ένα μάτι είναι στραβό και τ άλλο είναι εντάξει!!!!

 

Και όλα αυτά σε 2 βδομάδες θα είναι μια ανάμνηση... ΔΕΝ θέλω να τελειλωσει το σχολείοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοο

 

Μέγαλος?

Σε ποιο λύκειο ήσουν??[/quote']

 

18 χρονών είμαι. Τρίτη Λυκείου πάω (ακόμα). Πάω στο τρελό 2ο Ε.Λ. Καλαμαριάς μαζί με τον Billy Jin με τον οποίο καθόμαστε και στο ίδιο θρανιο

[21century]

Το σχολείο θα το θυμάστε με πολύ νοσταλγία και θα το αναπωλείτε. Θυμάμαι όταν έκαν αντιγραφή με το διπλανό μου στην Οικιακή Οικονομία. ΤΟυ είπα κάποια στιγμη να μην μας πάρουν χαμπάρι. Μου απάντησε' Σώπα η Γαλότσα- η ψηλή σκανδιναβή καθηγήτριά μας- δεν θα καταλάβει τίποτα' .Μετά όταν πλησίασε στο θρανίο για τη φασαρία ρώτηε να μάθει τι έγινε. Και ο διπλανός μου απάντησε' Να μωρέ κόλλησε το φερμουάρ σοτ παντελόνι και θέλω να πάω για κατούρημα'..

[gatoulis]

Εμείς στην Α Λυκείου είχαμε έναν μαθηματικό ο οποίος μας είχε ξεσκίσει..κάθε εξέταση με κατάλογο και αλλάζαμε 100 χρώματα μέχρι να πει ένα άλλο όνομα.Να μην σας κουράζω είχαμε πριονίσει τα πόδια μιας καρέκλας και ένος θρανίου ενός συμμαθητή μας.γυρνάμε απο γυμναστική και του λέμε οτι γράφουμε μαθηματικά,,οπότε με νευρά χτυπάει το χέρι του στο θρανίο και το θρανίο....έγινε κομμάτια..είχαμε πριονίσει και τα 4 πόδια του!!!η κουφάλα όμως κατάλαβε και την καρέκλα και την βάζει στο τέλος της αίθουσας.οπότε όταν μπαίνει ο μαλάκας ο μαθηματικός πάει και κάθετε πάνω της...και να κουνιέται να φυσάει την μύτη του ο βρωμίαρης και να γυρνάει όλη η τάξη να τον κοιτάει και να μας κάνει παιδία μπροστά λύστε την άσκηση.τελικά την γλίτωσε ο πούστης αφου η πλάτη της καρέκλας ακουμπούσε στον τοίχο!στο διάλειμμα δεν χάσαμε χρόνο την βάλαμε στην διπλανή αίθουσα..μόλις χτύπησε το κουδούνι μετά απο 5 λεπτά όλη η διπλάνη αίθουσα είχε σκάσει στα γέλια...(φανταστείτε...)

Για να κατλάβετε είχε γίνει μια στίβα απο χαλασμένες καρέκλες και θρανία πίσω στην αίθουσα...

 

 

 

και ένα άλλο γρήγορο με βλέπει η καθηγήτρια με λυσάριο στο διαγώνισμα και μου κάνει..."λυσάριο είναι αυτό Νίκο?"

και της κάνω.."όχι κυρία βοήθημα.."άααα εντάξει...

[Steven]

Γενικά όλα αυτά είναι πολύ καφρίλες... Εγώ ποτέ δεν έκανα ούτε πολύ φασαρία στην τάξη, ούτε μίλαγα με ασέβεια σε καθηγητές και έτσι. Πολύ λίγα τέτοια φαινόμενα είχαμε εμείς... Και έτσι πρέπει να είναι. Η μητέρα μου είναι καθηγήτρια Γερμανικών και πραγματικά ενδιαφέρεται και κάνει πολύ καλά τη δουλειά της και προσπαθεί να μάθει στα κολώπαιδα 2 γραμμές που θα χρειαστούν μετά για να μη γίνουν νταλικιέρηδες. Έχει πάει 2 φορές στο γιατρό επειδή δεν μπορύσε να μιλήσει για 1 βδομάδα τη κάθε φορά και έχει έρθει σπίτι σε κατάσταση μεταξύ απόγνωσης και ξέρω γω τι. Και σαν να μη φτάνει αυτό, έχει κάθε μπάζο εκεί μέσα να περάνει το μάθημα. Γιατί άμα σε κόψει κάποιος καθηγητής είναι κακός... Και κανονικά έπρεπε στους μισούς να τους βάζει 3 εκει μέσα... Εγώ φταίω που την παρακαλάω να παω μια μέρα ως guest star και να πλακώσω στο ξύλο τους 1-2-3 αλήτες εκεί μέσα? Γιατί τόσοι είναι... Άμα ήταν ο δικός σας γονιός καθηγητής θα βλέπατε τι ωραία που είναι....

 

Στα δικά μου χρόνια κάναμε και εμείς μαλακίες βέβαια. Το πιο φοβερό που έχω κάνει ήταν το εξής: Είχαμε μια καθηγήτρια χημείας που με πήγαινε πολύ. Της έγραφα στανταρ 20αρια κάθε φορά κλπ.. Ήταν και λίγο στον κόσμο της και κάναμε και πλάκα... Κάποια μέρα κάναμε κάτι πειράματα με βουτανικό οξύ.. Δεν ξέρω αν το ξέρετε αλλά είναι βασικά ακίνδυνο (άμα κάθεσαι πάνω από βουτανικό οξύ και αναπνέεις μπορεί να ερεθιστούν λίγο τα μάτια σου και να σε γρατσουνάει ο λαιμός σου, αλλά είναι ακραίο αυτό) αλλά άμα πέσει έστω και μια σταγόνα κάτω βρωμάει ΑΠΙΣΤΕΥΤΑ πολύ! Μιλάμε για πολύ βρώμα όμως, σαν σάπιο αυγό, εμετίλα...κάπως έτσι.. Εεεε και με ένα άλλο παιδί όταν πήγε να φέρει κάτι πράγματα από το εργαστήριο βουτήξαμε ένα μπουκαλάκι 0.5 βουτανικό οξύ..... Στην αρχή ρίξαμε λίγο στο παράλληλο τμήμα για να τους τη σπάσουμε και είχαν ένα θεό καθηγητή (Κατσένης στο όνομα) την επόμενη ώρα και του παραπονιόντουσαν ότι βρωμάει και δεν μπορούν να κάνουν μάθημα και τα πήρε αυτός, βγήκε έξω ο ίδιος και τους κλείδωσε μέσα στην τάξη...χαχαχα!!

 

Η χοντρή μαλακία έγινε μετά όμως...Κατα λάθος μας έπεσε το μπουκάλι από τον δεύτερο όροφο ανοιχτό κάτω..και χύθηκε στην αυλή.... Μέσα σε 10 λεπτά έγινε ΠΑΝΙΚΟΣ... Εκκενώθηκε όλο το σχολείο μιλάμε... Καμιά 600αρα παιδιά ήταν στην αυλή και αρνιόντουσαν όλοι να μπούνε ξανά μέσα!!! Στην τελική τα παράτησε ο διευθυντής και το έκλεισε για εκείνη τη μέρα, την κάναμε όλοι κατά το μεσημεράκι δηλαδή!! Είμασταν τυχεροί γιατί ήταν Παρασκευή.. Άμα είχαμε την επόμενη μέρα σχολείο αποκλείεται να λειτουργούσε... Μιλάμε για απίστευτη βρώμα... Όλο το Σαββατοκύριακο το αέριζαν αλλά και πάλι την Δευτέρα βρώμαγε... Σε κατάσταση που μετά από 1-2 μέρες φέρανε ειδικό συνεργείο με κάτι μηχανήματα να ελέγξει την ποιότητα του αέρα...λολ...

 

Τελικά φτηνά την γλιτώσαμε.. Μια 3ήμερη ο καθένας και γίναμε γνωστοί παντού .. Ερχόντουσαν συγχαρητήρια από κάθε πλευρά που την Παρασκευή φύγαμε νωρίς από το σχολείο...hahaha

 

Να ναι καλά που η καθηγήτρια της χημεία μου εβαλε το 20ράκι και στο τέλος γιατί μέτραγε πολύ.. Δεν της άφησα βέβαια και άλλη επιλογή στην προφορική εξέταση. Ήταν μέσα και ο υποδιευθυντής φόβητρο, αλλά ήταν πολύ cool. Για να μου κάνει πλάκα με έβαλα να λύσω μια αντίδραση με βουτανικό οξύ!! C3H7COOH...(3η Λυκείου γαρ) Δεν πρόκειται ποτέ να ξεχάσω αυτό τον χημικό τύπο...

[Fidelio]

gatoulis nice style

αυτήν την μανία να σπάμε καρέκλες την είχαμε και εμεις , βασικά ξεκολάγαμε το κόντρα πλακέ σε κρίση μαλακίας που μας έπιανε και η καρέκλα γινότανε συναρμολογούμενη , επίσης ξεκολάγαμε το θρανίο στην συλογή με τα "σχολικά lego" και αυτά, δεν είχε μείνει έδρα , ντουλάπα , όρθια, κρεμόμασταν απο τις μπασκέτες και λυγίζαμε στεφάνια , το σκελετό του ταμπλό κ.α.. ...άλλο ....είχαμε ένα τύπο στην βιολογία; αστρονομία; δεν θυμάμαι, όπου σε κάποιο πάσχα την παρασκευή πριν του λαζάρου στην ώρα του μαθήματος σηκωθήκαμε τα αγόρια φυσικά μόνο κανονικά απο τα θρανία και τον βάλαμε με το ζόρι και χωρίς ιδιαίτερη δυσκολία να παρακολουθησει κανονικά τον δικό μας εσπερινο για το χριστος ανέστη, ανέλαβαν κάποιοι απο μας ως δήθεν ψάλτες αριστερος δεξις, παπας και ψέλνανε κείμενα απο το βιβλίο του μαθήματος το οποιο και κρατάγανε σαν ευαγγέλιο σε ελέυθερη βυζαντινή διασκευή και κρατάγαμε τα στυλο για λαμπαδες...

... καλά αυτός τα είχε δει όλα γενικώς με εμας και δεν μπορούσε να κάνει και τίποτα, είχε ξεφύγει η κατάσταση απο νωρίς.

[Lucifer]

Για να καταλάβω μια, το ότι σπάγατε πράγματα σας κάνει και τώρα να χαμογελάτε? Το βρίσκετε χαριτωμένο?

[Fidelio]

..ε όχι βεβαια είναι χοντρή μαλακία ο βανδαλισμός όπως επίσης και η καφρίλα τα όρια της οποίας έφταναν μέχρι την προσωπικότητα ως άνθρωπος και όχι βέβαια ως καθηγήτη , απο τους οποιους οι περισσότεροι δεν μπορούσαν να σταυρώσουν μάθημα. Το σκηνικό όταν τα σπάγαμε έιναι κάπως περίεργο , αυθόρμητο δεν είχαμε σκοπό να ξεκάνουμε το σχολείο , για κάποιο παράδοξο λόγο συνέβαινε , τα σκηνικό είχε γελιο όχι γιατί έσπαγε κάτι , αλλά ο τρόπος που οδηγούσε σε μια του είδους έξαρση της μαλακίας των σχολικών χρόνων.

[Lucifer]

ε ναι, δε λέω πως ήσ/μασταν όλοι γεννημένα χουλιγκάνια, αλλά οκ, τώρα που το βλέπω από άλλη σκοπιά δεν μπορώ να πω πως αισθάνομαι και περήφανος για τη φάση "σπάω αυτό που με μαθαίνει".

 

αν και είμαι φλώρος, ο μεγαλύτερος βανδαλισμός που είχα κάνει ήταν όταν είχα κλέψει όλες τις αλυσίδες από τα καζανάκια. τώρα είναι μέρος του ντεκόρ του γραφείου μπροστά από την νορβηγική σημαία.

[Tempora]

Στο λύκειο φέτος (3ο Ε.Λ Καλαμαριάς) ξεχείλείσε ο βόθρος).

[21century]

Σας αφιερωνω με πολυ αγπαη το τραγουδι της Βισση 'Τα μαθητικα χρονια' απο το ραδιοφωνο γιατι σιγουρα εχουμε ολοι μας αναμνησεις...