Πως ελαχιστοποιησα το καπνισμα (3-5 ημερησιως)

[mamouxalos]

Γενικα δεν ημουν φανατικος καπνιστης απλα εξαιτιας καποιων αναποδιων ΓΚΡ το ξαναφερα στο πακετο.

ΓΚΡ αρχισα μετα απο καποιους μηνες να φλιπαρω και μου σφηνωθηκε η εξης ιδεα:

Να το ελαττωσω σταδιακα διοτι δε μπορουσα να το κοψω με το μαχαιρι.

Οποτε απο το πακετο που ανοιγα πεταγα ενα τσιγαρο (ωστε να εχω 19) και το καπνιζα το υπολοιπο.

Μετα απο 4-5 μερες πεταγα δυο τσιγαρα στα σκουπιδια κι ουτω καθεξης.

Σε διαστημα 5 μηνων περιπου το εφερα στα 5 τσιγαρα (maximum) ημερησιως.

 

Πόσο καιρό είναι που καπνίζεις 5 την μέρα; Ξέρεις που θέλω να καταλήξω ;-πρώτα πρώτα εύχομαι να κρατήσεις αυτό το ρυθμό- αλλά επειδή έχω περάσει και εγώ αυτό το στάδιο του μειωμένου αριθμού τσιγάρων και με πιο αυστηρό πλαφόν 3 τσιγάρα την μέρα κατέληξα σε ένα χρόνο να καπνίζω σχεδόν ένα πακέτο. Τώρα το έχω κόψει εντελώς αλλά ή το κόβεις ή δεν το κόβεις ενδιάμεσες καταστάσεις δεν έχει αυτό νομίζω εγώ.

[mamouxalos]

Μετά από εικοσιτρία συναπτά έτη ως καπνιστής, έχω έναν χρόνο και τέσσερεις μήνες χωρίς ούτε ένα τσιγάρο. Και δεν ήμουν καπνιστής του ενός τσιγάρου την εβδομάδα: τα τελευταία 12 χρόνια κατανάλωνα ανελλιπώς ένα με ενάμιση πακέτο την ημέρα Camel άφιλτρα (με ένα μικρό διάλειμμα μερικών μηνών όπου κάπνιζα Karelias άφιλτρα - τη χρυσή κασετίνα).

 

Δεν μου το επέβαλε γιατρός. Δεν μου το επέβαλε κανείς. Δεν είχα καν διάθεση να το κόψω. Μου άρεσε το ρημάδι!

 

Μία μέρα, στα μέσα Δεκεμβρίου 2006, πολύ απλά έβαλα ένα "τσιρότο" Nicorette. Από εκείνη τη στιγμή δεν ξαναέβαλα τσιγάρο στο στόμα μου.

 

Δεν βλέπω τρελλή διαφορά, τουλάχιστον στις αντοχές μου. Βλέπω διαφορά στην όσφρηση και στην γεύση. Πήρα μερικά κιλά, θα τα διώξω (με τον καιρό... ). Δεν έγινα υστερικός με τους καπνιστές. Πολλοί φίλοι καπνίζουν, δεν έχω κανένα πρόβλημα.

Απλώς δεν καπνίζω.

 

Να το ακούσουν μερικοί που λένε μα πως θα κάνω καφέ χωρίς τσιγάρο ή ποτάκι χωρις στιγαράκι και τους καφέδες μου πίνω και τα κρασιά μου κοπανάω και δεν μου λείπει το ρημάδι.

[MrSeanKon]

Πόσο καιρό είναι που καπνίζεις 5 την μέρα;

To thread ειναι περιπου (αυτη τη στιγμη) ενος ετους η φαση ξεκινηση απο το Γεναρη του 2006 και πηγε μεχρι τον Απριλη του ιδιου ετους.

Σχεδον 2 χρονια δηλαδη εχω αυτο το μετρο.

Δε λεω ρε παιδι μου οτι δεν εχει τυχει να κανω 6 ή 7 (αραια ομως) αλλα αν κανω 9 ή 10 το επομενο πρωι θα γραφω FORTRAN αντι για C# γιαυτο εχω βαλει αυστηρα ορια.

όπου κάπνιζα Karelias άφιλτρα - τη χρυσή κασετίνα)

Κι εγω επι 12 χρονια απο οταν βγηκε η η χρυση κασετινα η light δεν την εχω αλλαξει.

Αν αναψω τωρα τσιγαρο απο την αλλη κασετινα (τη βαρια δηλαδη) θα με βαρεσει κατακουτελα.

Δεν μου το επέβαλε γιατρός.

Ουτε κι εμενα μου το συνεστησε κανεις.

Απλα ενοιωθα οτι εχω μαστουρα καθε τοσο τα πρωινα κι ειπα ας στο διαολο ρημαδι....

ή ποτάκι χωρις τσιγαράκι

Γενικα ως φοιτητης δεν επινα (μια φορα ειχα μεθυσει στη ζωη μου) αλλα κι οταν βγαιναμε εξω δεν αναβα πολλα τσιγαρα.

Τα περισσοτερα τα εκαιγα στις καφετερειες με τις παρεες, στο Παν/μιο στα διαλλειματα κι οταν εκανα εργασιες με τον Η/Υ στο σπιτι.

[paredwse]

Να το ακούσουν μερικοί που λένε μα πως θα κάνω καφέ χωρίς τσιγάρο ή ποτάκι χωρις στιγαράκι και τους καφέδες μου πίνω και τα κρασιά μου κοπανάω και δεν μου λείπει το ρημάδι.

Εντάξει, προσωπικά είμαι προβληματική περίπτωση ανθρώπου: δεν πίνω καφέ (γενικώς).

 

Αλλά το μπουκάλι γάλα που πίνω το πρωί το συνόδευα α-πα-ραι-τή-τως με ένα-δύο τσιγάρα. Τότε. Όχι τώρα.

Και όταν έβγαινα (όπως συνεχίζω να βγαίνω) για ποτάκι, κατανάλωνα μισό πακέτο. Όχι πια. Βγαίνω και απλώς δεν μου έρχεται καν η σκέψη να καπνίσω.

 

Μερικές φορές βλέπω τους (πρώην συναγωνιστές) καπνιστές να έχουν αράξει έξω από το μετρό ή στη στάση του λεωφορείου και να τραβάνε γρήγορες τζούρες για να προλάβουν πριν έρθει το λιώφορι/μετρό/whatever. Κουνάω (από μέσα μου) το κεφάλι και θυμάμαι ότι κι εγώ υπήρξα σαν κι αυτούς. Κι εγώ αγχωνόμουν αν έχω αναπτήρα μαζί μου. Τον τελευταίο καιρό, που κάπνιζα στριφτά, ανησυχούσα αν δεν είχα κανα-δυό πακετάκια χαρτάκια μαζί μου. Τουλάχιστον τώρα έχω απαλλαγεί από αυτό το άγχος. Όχι πως δεν τους καταλαβαίνω. Φυσικά τους καταλαβαίνω, μέχρι πρόσφατα εκεί ήμουν κι εγώ. Τους συμπονώ. Δεν τους απεχθάνομαι ούτε τους κυνηγάω, οι φίλοι που έρχονται σπίτι είναι ελεύθεροι να καπνίσουν όσο θέλουν. Δεν τους ζηλεύω όμως.

 

Ανακάλυψα ότι υπάρχει ζωή μετά το τσιγάρο. Κι εγώ δεν το πίστευα αλλά υπάρχει.

[MrSeanKon]

Τον τελευταίο καιρό, που κάπνιζα στριφτά

Δεν τα ειχα βαλει στο στομα διοτι αφενος βαριομουν να κανω αυτη τη δουλεια αφετερου σου κιτρινιζαν τα δαχτυλα σαν κατι ρεμπετες του 1920. Καποιοι ομως το εχουν ριξει στα στριφτα για να αποφευγουν τα παραπανισια.

οι φίλοι που έρχονται σπίτι είναι ελεύθεροι να καπνίσουν όσο θέλουν

Σπιτι καπνιζα παντοτε εκτος υπνοδωματιου.

Τωρα που ειμαι σε αλλο πλανητη οποιος ερχεται και θελει να αναψει ή θα βγει στη βεραντα ή θα παρει ποδι.

Φασιστικο ακουγεται?

Ε σε οποιον καπνιστη αρεσει!

[AfterForever]

Παιδιά ό,τι και να λέμε για μένα είναι ζήτημα θέλησης.

Η προσωπική μου εμπειρία:

είχα ένα πρόβλημα με το στομάχι. Ο γιατρός μου είπε κόψτο. Δεν μπορούσα (δεν ήθελα). Για πολύ καιρό έκανα μαξ 4 την ημέρα (καλά και τώρα 10+ κάνω). Γαμάτη φάση. Το ευχαριστιόμουν, ένιωθα καλύτερα κτλ κτλ

Το ζήτημα όμως είναι ότι ένιωθα ότι αυτό δε θα το κάνω συνέχεια, απλά είναι περιστασιακό. Αποτέλεσμα; Έμπλεξα με μια κοπέλα, αφέθηκα, άντε πάλι στα ίδια.

Συμπερασματικά η άποψη μου για το τσιγάρο

1) Θέμα θέλησης πάνω από όλα. Αν θες το κόβεις, αν όχι, βρίσκεις ένα εκατομμύριο τρόπους να δικαιολογηθείς, να μη σε βοηθάει το περιβάλλον, να λες ότι δεν καπνίζω πολύ και δε θα πάθω τίποτα, να μη βλέπεις διαφορά στις επιδόσεις σου, να να να να ...

2) Το τσιγάρο είναι αλληλένδετο με πολλές κακές συνήθειες, οι οποίες είναι καλό να κοπούν παράλληλα. Για παράδειγμα, όταν ήμουν στα 4 τη μέρα α) δεν έπινα καφέ, β) έτρωγα προσεκτικά και υγειηνά, όχι καφρίλες, γ) είχα βάλει όριο στα 4, οπότε το σκεφτόμουν κάθε φορά που ήταν να ανάψω.

Συμπέρασμα: αν δεν πίνεις καφέ σα νερόφιδο, αν δεν τρως του σκασμού και συνέχεια λιχουδιές, μετά πολύ απλά σου φεύγει και η όρεξη και δεν είσαι με ένα τσιγάρο στο χέρι.

Τώρα θέλω να πάω για διαιτητής και πρέπει να χάσω κάποια κιλά (άρα εκτός από διατροφή πρέπει να γυμναστώ κιόλας) και να το ελλατώσω/κόψω. Μάλλον το τόπικ ήρθε στην επιφάνεια τη σωστή στιγμή.

Επαναλαμβάνω: θέμα θέλησης είναι. Μια απόφαση. Δύσκολη ναι. Αλλά εξακολουθεί να αποτελεί μια απόφαση.

Τέλος, μου κάνει εντύπωση που μόνο ένας (άντε δυο) το ζήτημα το πήγαν καθαρά εγωϊστικά. Το παίζουμε όλοι δυνατοί και ανεξάρτητοι, λέμε ότι δε θέλουμε κανέναν πάνω από το κεφάλι μας (είτε αυτό είναι θρησκεία, είτε Κράτος, είτε η γκόμενα, είτε οι γονείς κτλ κτλ κτλ) κατά τα άλλα όμως τρέχουμε πίσω από ένα κωλοτσίγαρο, ένα ποτήρι αλκοόλ, ένα πιάτο φαί, κοινώς μας σέρνει το ίδιο μας το πάθος. Έλεος. Ας το δούμε εγωϊστικά, δεν εξαρτώμαστε από τίποτα και εμείς ρυθμίζουμε τα πάντα στη ζωή μας (που λέει ο λόγος), συμπεριλαμβανομένου του ίδιου μας του εαυτού και των αδυναμιών μας (το πήρα πατριωτικά,ε; Έτσι πρέπει)

ΥΓ. Τα λέω για να τα ακούω κιόλας ε, δεν το παίζω φωστήρας.

[AfterForever]

Α επίσης κάτι που είπωθηκε παραπάνω και ξέχασα να το πω. Όταν το κόψεις /ελαττώσεις και δεις τους άλλους με ένα τσιγάρο στο χέρι συνέχεια, τότε βλέπεις την "κατάντια" (σε πολλά εισαγωγικά, δε θέλω να προσβάλω κανέναν, είπαμε τα λέω για να τα ακούω)

[MrSeanKon]

Καλα τα ειπες μαν +1 απο εμενα.

Σας αφηνω υποχρεωσεις τρεχουν τα λεμε later.

[paredwse]

Δεν τα ειχα βαλει στο στομα διοτι αφενος βαριομουν να κανω αυτη τη δουλεια αφετερου σου κιτρινιζαν τα δαχτυλα σαν κατι ρεμπετες του 1920. Καποιοι ομως το εχουν ριξει στα στριφτα για να αποφευγουν τα παραπανισια.

Στριφτά κάπνιζα τους τελευταίους 20 μήνες πριν το κόψω. Δεν μου είχαν κιτρινίσει τα δάχτυλα αλλά το είχα μειώσει στα είκοσι τσιγάρα ημερησίως (είχα μάθει να στρίβω με το ένα χέρι).

 

[...]

Τωρα που ειμαι σε αλλο πλανητη οποιος ερχεται και θελει να αναψει ή θα βγει στη βεραντα ή θα παρει ποδι.

 

Όχι, δεν με ενοχλεί τόσο πολύ, καταλαβαίνω πλήρως την ανάγκη του καπνιστή να καπνίσει χαλαρά (άλλωστε όταν το έκοψα η τότε κοπέλα μου συνέχισε να καπνίζει και να μην με ενοχλεί καθόλου). Δεν θα φτάσω στο άλλο άκρο, όπου πρώην καπνιστές υστεριάζουν όταν κάποιος ανάψει τσιγάρο δίπλα τους.

 

Το μόνο που κάνω είναι να αδειάζω αμέσως τα τασάκια και να αερίζω αρκετά μόλις φύγουν οι καπνιστές. Παλιά ζούσα με τα τασάκια και το ντουμάνι, τώρα με ενοχλεί η μυρωδιά του τσιγάρου στον κλειστό χώρο.

[χάπι]

και για πες πως το εκοψες ?

[Garnele]

Εγώ πάλι προσπαθώ από τον πρώτο φοιτητικό μου χρόνο να καθιερώσω ένα με δυο τσιγάρα ημερησίως, αποφεύγοντας έτσι το ενδεχόμενο να "καπνίζω από αμηχανία". Με απειροελάχιστες εξαιρέσεις -οι πιο πολλές ήταν κοντά στην πλύση στομάχου- το κατάφερα, ένα στριφτό τσιγάρο με το μεσημεριανό καφέ και καναδυό το απογευματοβράδυ με ταινία, βιβλίο, ελεγχόμενα ξίδια.

Αυτό για να παίρνουν κουράγιο και οι μετριοπαθείς.

(η μόνη πιθανότητα να το κόψω είναι να κλείσει το εργοστάσιο του κρέηβεν)

[paredwse]

και για πες πως το εκοψες ?

 

http://www.insomnia.gr/forum/showpost.php?p=2063250&postcount=75

Βαριόμαστε να διαβάσουμε το υπόλοιπο topic;

[χάπι]

Εγώ πάλι προσπαθώ από τον πρώτο φοιτητικό μου χρόνο να καθιερώσω ένα με δυο τσιγάρα ημερησίως, αποφεύγοντας έτσι το ενδεχόμενο να "καπνίζω από αμηχανία". Με απειροελάχιστες εξαιρέσεις -οι πιο πολλές ήταν κοντά στην πλύση στομάχου- το κατάφερα, ένα στριφτό τσιγάρο με το μεσημεριανό καφέ και καναδυό το απογευματοβράδυ με ταινία, βιβλίο, ελεγχόμενα ξίδια.

Αυτό για να παίρνουν κουράγιο και οι μετριοπαθείς.

(η μόνη πιθανότητα να το κόψω είναι να κλείσει το εργοστάσιο του κρέηβεν)

 

και πόσο κάπνιζες πριν ?

 

Αφού είμαι σε μόνιμη νύστα...Δε βλεπεις το γατί, που όλο χασμουριέται ? Πα' να δω ! Θανξ !

[Garnele]

και πόσο κάπνιζες πριν ?

 

 

Τις (μαύρες) μέρες των βιομηχανικών ίσως και πακέτο/μέρα.

Μετά την καθιέρωση των στριφτών γύρω στα 10. Και πλέον ακόμη και να βγω για αχαλίνωτο κλάμπινγκ στας αθήνας όχι πάνω από πέντε (φυσικά την επόμενη ακολουθεί τραγικός πονόλαιμος)

[flo1]

Κι εγω εδω και κατι μηνες καπνιζω 3-4 τη μερα, απο ενα πακετο σχεδον που εκανα πριν, αλλα δεν προσπαθω και ιδιαιτερα, μαλλον δεν τρελενομαι τοσο για το τσιγαρο, μαλλον απο συνηθεια καπνιζω!