Block Party - A weekend in the City (παρουσίαση δίσκου)

[scissorhands]

Οι Bloc party είναι εδώ με το δεύτερο τους δίσκο μετά το εκπληκτικό silent alarm.

Eίναι δύο οι τρόποι αντιμετώπισης που μπορεί να έχει έναν άλμπουμ μετά απο έναν πολύ επιτυχημένο προκάτοχο.

Επαναλαμβανόμενη φόρμουλα του προηγούμενου δίσκου και κατακραυγή απο την κοινότητα για την μή εξέλιξη του ήχου

,και η ριζική αλλαγή του ύφους του με αποτέλεσμα να χάσεις τους φανατικούς θαυμαστές σου.

 

O ήχος με τις πανκ κιθάρες και τα ντράμς που τρενάρουν σε μεγάλα ρεφρέν είναι παρόν και σε αυτό τον δίσκο, υπάρχουν όμως και κάποια καινούργια στοιχεία στον ήχο τους,

στοιχεία που δείχνουν πως οι Bloc Party έχουνε βγάλει την μάσκα της εφηβικής τους ηλικίας και περνάνε στην ωριμότητα χωρίς ενδιάμεσο σταθμό.

 

 

Στο A weekend in the city , οι στίχοι που θα συναντήσετε είναι ένα μίγμα απόψεων του πώς είναι να ζεί κάποιος νέος σε μία μητρόπολη,με τα προβλήματα που έχει να αντιμετωπίσει,τα αχανή εμπορικά κέντρα με τις illustration κάμερες τους,τις σχέσεις μεταξή ομοφυλόφιλων,τον πόλεμο,την κοκαίνη,την τρομοκρατία,τον ρατσισμό.

 

Με έναν φόρο τιμής σε συγκροτήματα ήρωες των παιδικών τους χρόνων όπως είναι οι Cure, οι Bloc Party μας θυμίζουν έντονα την ανάγκη για απόδραση απο την καθημερινότητα που ζούμε και το μεγάλο βήμα που πρέπει να κάνουμε για μία ριζική αλλαγή.

 

 

Με τήν πρώτη επαφή που έχει κάποιος με τον δίσκο,το Weekend In the City φαίνεται να βρήσκεται κάπου στη μέση.Η αίσθηση του δίσκου θυμίζει ακόμα Bloc Party,έτσι όπως μας παρουσι'αστηκαν την πρώτη φορά αλλα εδώ,βλέπουμε ένα πιό εκρηκτικό πρώτο μισό του δίσκου.Ορισμένες φορές τα φωνητικά είναι τόσο κοφτερά και ο στίχος τόσο επαναστάτικος σάν κάποιος να σου φωνάζει στο αυτί σου να ξυπνήσεις και να κάνεις τη μεγάλη σου επανάσταση ένα κρύο πρωινό.

 

Ο δίσκος μπορεί να πεί κανείς πως χωρίζεται σε δύο μέρη.

 

Το “Song For Clay” φαίνεται να είναι το ιδανικό εισαγωγικό κομμάτι για να γεμίσει το κενό μεταξύ των δύο άλμπουμ.

 

Στό “Hunting for Witches”οί Bloc Party πειραματίζονται με dub και μικρό-house ήχους με το αποτέλεσμα να υστερεί λιγάκι τη δυνατότητα της προσαρμογής τους με τα ακουστικά δρώμενα της εποχής.

 

Το ''Waiting for the 7.18'' σά να θυμίζει έντονα κάτι απο Muse,και οι πραγματικότητα είναι πως δέν το κάνει με τον καλύτερο δυνατό τρόπο.

 

Η επική αίσθηση του “The Prayer” χάνεται γρήγορα,μίας και το συγκρότημα επιλέγει την οδό της επανάληψης και όχι της εκρηκτικής εναλλαγής συγχορδιών και τής επαναστατικής μελωδίας .

 

"I am a martyr / I just need a cause..." επιμένει να φωνάζει ο Kele στο "Uniform",και μας υπενθυμίζει πως είναι πολλοί αυτοί γύρω μας που δέν γνωρίζουν τον προορισμό που ταξιδεύουν και βρίσκονται χαμένοι κάπου στο μέσο-διάστημα.

 

Απο το ''Οn'',ένα τραγούδι για την κοκαίνη και μετά ο δίσκος φαίνεται να πέφτει σε πιό χαλαρούς ρυθμούς

 

 

Μερικοί θα εκτιμίσουν το γεγονός οτι ο Κele έχει βρεί έναν τρόπο να φιλοσοφεί στοχευμένος στην μοντέρνα ζωή και πώς οι άνθρωποι χαραμίζουν τις δικές τους ζωές για να αποκτήσουν μία δόση γκλαμουριάς.Άλλοι πάλι θα βρεθούν αντιμέτωποι με το περιεχόμενο όπως τους στίχους που μιλάνε για ένα νωχελικό και αιμοδιψή ανατολικό Λονδίνο ''East London is a vampire,it sucks the joy right out of me''.

 

Το ''Weekend in the City'' μεγαλώνει μαζί σου σε κάθε άκουσμα,αυτό είναι σίγουρο και απο ένα πολύ δυνατό πρώτο μισό περνάει σε ένα πιο παράξενο δεύτερο με τα 5 τελευταία κομμάτια οπου το tempo χαλαρώνει και ο δίσκος γίνεται κάπος πίο ορθόδοξος και φέρνει τους Bloc Party πιό κοντά με τους Coldplay γεγονός που κάποιος μπορούσε να φανταστεί 2 χρόνια πρίν.

 

 

(“In every headline we are reminded…I want to stamp on the face of every young policeman”) μάς λένε στο ''Where is home''.

 

Μήν αποπροσανατολιστείτε όμως.Μερικά κομμάτια απο τον δίσκο είναι πραγματικά πανέμορφα,όπως το ''Uniform'' που μετά απο τρία λεπτά,υπομονής και σταδιακής εξέλιξης φτάνει σε ένα εκρηκτικό τέλος, με το συκγρότημα να πετάει τις ηλεκτρικές κιθάρες και να βαράει ότι βρίσκει μπροστά του και τον Kele να παίρνει φωτιά και να κραυγάζει αυτούς που υπάρχουν γύρω του.

 

Το ''Ηunting for witches'' ξεφυσά την μεώδία του και επιμένει με μπάσα που τρυπάνε το μυαλό και έχουν ώς αποτέλεσμα έναν ήχο που μόνο παρανοικός κλεισμένος σε ίδρυμα θα μπορούσε να βγάλει.

 

Πηγαίνοντας πίσω και σκεπτόμενοι τα πρώτα λόγια του δίσκου “I am trying to be heroic in an age of modernity.” καταλαβαίνουμε πως οι Bloc Party προσπαθούνε πολύ σκληρά να γίνουνε ήρωες και αυτό ίσως να λειτουργεί αρνητικά με την αίσθηση που μας βγάζουν με τον δίσκο τους.Το ''Weekend in the City'' παραμοιάζει σοβαρό με μία υπερβολική παραγωγή απο τον Jacknife Lee (U2,Snow Patrol,Kasabian) που μοιάζει προβληματική.

 

Ίσως θα πρέπει να αφήσουνε για λίγο την Αγγλία του Μπλερ και να επανέλθουνε στα συνήθη πεδία τους,γιατί άν και πιό βαθύς ο δεύτερος δίσκος δέν έιναι καλύτερος απο τον πρώτο.Αλλά το καλό είναι πως έιναι διαφορετικός.

 

Πηγή : mixed.gr

[inflames]

πολύ καλό...

[blueviper]

Να σας πω ρε παληκάρια...νομίζετε αλήθεια πως έχετε να κάνετε με τίποτα κρετίνους;

 

Αν γουστάρετε να διαφημίσετε το mixed.gr, τουλάχιστον έχετε τα κάκαλα να το πείτε ευθέως πως γράφετε εκεί μέσα ή είστε οι υπεύθυνοι. Προς το παρόν ποστάρει ο ένας ένα review του mixed.gr, κι ακολουθεί σχόλιο του άλλου για την υπέροχη παρουσίαση. Για του λόγου το αληθές:

 

• Ναι!Δεν είναι ψέματα!Η Carmen Electra...πορνοστάρ!!!
  
• Goal 2 Living The Dream - mini Παρουσίαση Ταινίας
  
• Τhe Fountain - Η πηγή της ζωής (Παρουσίαση ταινίας)
  
• Παρουσίαση δίσκου-Apoptygma Berzerk Sonic Diary 1993 - 2006
  
• σάν ηλίθιος ένιωθα πραγματικά!!!!
  

 

Ήμαρτον δηλαδή με την προώθηση των ημέτερων συμφερόντων. :evil:

[Toufas]

crappy copy paste is crappy

[The_Edge]

 

Οι Block party είναι εδώ με το δεύτερο τους δίσκο μετά το εκπληκτικό silent alarm.

 

 

Μου κάνει εντύπωση ότι γίνεται ολόκληρη παρουσίαση δίσκου και το όνομα του συγκροτήματος γράφεται λάθος...

 

Bloc Party

[blueviper]

Είναι κι αυτό στα πλαίσια της "άριστης παρουσίασης" που τόσο αυθόρμητα παρακίνησε το ίδιο άτομο σε όλα τα thread να καταλήξει.

[blueviper]

1/3/2007 Καθημερινή (από Γ.Ε.):

 

Δεύτερο άλμπουμ για το βρετανικό συγκρότημα που με το περυσινό ντεμπούτο του «Silent Alarm» έδωσε πολύ καλά δείγματα γραφής. Κι εδώ οι Bloc Party επενδύουν σε ποστ πανκ κιθάρες και ντραμς που εκρήγνυνται σε μεγάλα ρεφρέν, υπάρχουν όμως και καινούργια στοιχεία στον ήχο τους που δείχνουν ότι το ανήσυχο εφηβικό στάδιο, που έζησαν και αποτυπώθηκε στο πρώτο τους άλμπουμ, αποτελεί παρελθόν. Πιο ώριμοι μουσικά αλλά και στιχουργικά, αφουγκράζονται την εποχή τους, αποτίουν φόρο τιμής σε ήρωες των παιδικών τους χρόνων όπως οι Cure, και ζωγραφίζουν σε γλυκόπικρες μελωδίες τη ζωή της μητρόπολης με όλα τα σύγχρονα προβλήματα, την τρομοκρατία, τα αχανή εμπορικά κέντρα με τις κάμερες ασφαλείας, τη ρουτίνα της καθημερινότητας και την ανάγκη για απόδραση. Γ.Ε.

 

15/3/2007 Mixed.gr (από thanassis):

 

Στο A weekend in the city , οι στίχοι που θα συναντήσετε είναι ένα μίγμα απόψεων του πώς είναι να ζεί κάποιος νέος σε μία μητρόπολη,με τα προβλήματα που έχει να αντιμετωπίσει,τα αχανή εμπορικά κέντρα με τις illustration κάμερες τους,τις σχέσεις μεταξή ομοφυλόφιλων,τον πόλεμο,την κοκαίνη,την τρομοκρατία,τον ρατσισμό.

 

Με έναν φόρο τιμής σε συγκροτήματα ήρωες των παιδικών τους χρόνων όπως είναι οι Cure, οι Bloc Party μας θυμίζουν έντονα την ανάγκη για απόδραση απο την καθημερινότητα που ζούμε και το μεγάλο βήμα που πρέπει να κάνουμε για μία ριζική αλλαγή.

 

 

 

 

Στην καλύτερη, μιλάμε για έλλειψη πρωτοτυπίας!

[scissorhands]

βλέπεις κάτι περίεργο ;δέν είχα ιδέα για το review απο την καθημερινή,αλλα γία πές μου εσύ απο τους στίχους του cd τί θα έγραφες ; κάτι διαφορετικό ;

[The_Edge]

βλέπεις κάτι περίεργο ;δέν είχα ιδέα για το review απο την καθημερινή,αλλα γία πές μου εσύ απο τους στίχους του cd τί θα έγραφες ; κάτι διαφορετικό ;

 

There was a sense of disappointment as we left the mall

All the young people looked the same

Wearing their masks of cool and disinterest

Commerce dressed up as rebellion

 

Βέβαια, για τους παραπάνω στίχους είναι απολύτως φυσιολογικό δυο διαφορετικά άτομα να γράψουν ότι "ο στιχουργός αναφέρεται στα ΑΧΑΝΗ εμπορικά κέντρα ΜΕ ΤΙΣ ΚΑΜΕΡΕΣ ΤΟΥΣ".

 

Respect βέβαια για το "illustration" που έγραψες

 

τα αχανή εμπορικά κέντρα με τις illustration κάμερες τους

[inflames]

όλες οι αυθεντίες εδώ....

[The_Edge]

εσύ έχεις το ελεύθερο να θεωρείς αυθεντία κάποιον που αντιγράφει τα βασικά κομμάτια δισκοκριτικής από άλλο συντάκτη και τα πασάρει ως δικά του.

[inflames]

Μπορεί να το έχω αυτό το ελεύθερο αλλά δεν το χρησιμοποιώ φίλτατε αντίθετα απ'ότι πιστεύεις. Μην βγάζεις λοιπόν λάθος συμπεράσματα.

[scissorhands]

δέν κατάλαβα πού το πάς ? για να ξέρεις τα reviews είναι επηρρεασμένα απο ξένο τύπο και όχι απο την καθημερινή όπως το δίνεις εσύ.Ψάξε λίγο στο google και θα βρείς πολλά review που αναφέρονται σε αυτά τα αχανή εμπορικά.Και ναί είναι το review παρουσιασμένο απο τον διεθνή τύπο.ϊσως θα πρέπει να κάνεις παρατήρηση στον Γ.Ε και όχι σε εμένα!αυτή την επίθεση δέν κατάλαβαίνω!γράψε μας και εσύ κάτι...

[scissorhands]

σχετικά με την cure influence

 

Bloc Party take bands from that kind of era yet also are clearly aware of their contemporaries, groups such as The Futureheads, etc.

 

Although the Gang Of Four influence is still apparent, as well as those of Joy Division and The Cure, the band hasnʼt been content to merely rest on their influences. Here, theyʼve refined and branched out their sound a bit more.

 

Equally inspired by Sonic Youth, Joy Division, Gang of Four and the Cure, South London art-punkers Bloc Party mix angular sonics with pop structures

 

και άλλα πολλά πολλά.....πολλά παραδείγματα που δέν έχω χρόνο να ψάξω.

 

Αυτό που πρέπει να αναλογιστείς είναι άν εγώ ''έκλεψα'' το review του δίσκου απο την καθημερινή του οποίου ούτε που και γνώριζα την ύπαρξη του ή τον άν η καθημερινή το έκανε απο τον ξένο τύπο !αχανή εμπορικά ;;εσένα σου φαίνονται ζεστά ;

 

τί να πώ ;δέν ξέρω τι συμβαίνει με την πάρτι σου

[blueviper]

δέν κατάλαβα πού το πάς ? για να ξέρεις τα reviews είναι επηρρεασμένα απο ξένο τύπο και όχι απο την καθημερινή όπως το δίνεις εσύ.Ψάξε λίγο στο google και θα βρείς πολλά review που αναφέρονται σε αυτά τα αχανή εμπορικά.Και ναί είναι το review παρουσιασμένο απο τον διεθνή τύπο.ϊσως θα πρέπει να κάνεις παρατήρηση στον Γ.Ε και όχι σε εμένα!αυτή την επίθεση δέν κατάλαβαίνω!γράψε μας και εσύ κάτι...

 

Ρε Θανασάκη...γιατί δεν το έλεγες βρε παιδί από την αρχή πως είσαι ο Mixed.gr να τελειώνουμε κι αντ' αυτού μας αράδιασες 5 thread μέσα σε μερικές ώρες για να τσιμπήσεις κανένα hit παρά πάνω, ως τάχα μου θαυμαστής των ωραίων review;

 

Κι όχι μόνο αυτό, αλλά την έπεσε κι από δίπλα κι ο βαλτός inflames για να σιγοντάρει για το πόσο όμορφο είναι το ένα και πόσο άριστο είναι το άλλο...τι κι αν η παρουσίαση είναι εν τέλει ολίγον μούφα. Μεταξύ φίλων...

 

Θα το ξαναπώ...κρετίνοι δεν είμαστε. Βρωμάτε από χιλιόμετρο πως ήρθατε προκειμένου να προβάλλετε το ezine σας και δε διαφέρετε από οποιονδήποτε άλλο σχετικό χρήστη που ήρθε να τσιμπήσει hits.

 

Όσον αφορά το ίδιο το review, είναι προφανές πως είναι έντονα "επηρεασμένο" (sic) από διάφορα του ξένου τύπου (ως επί το πλείστον Drowned In Sound)...τουτέστιν του λείπει ταυτότητα και προσωπική ματιά. Κόψε/ράψε η δουλειά, κάτι που το κάνει κι η κυρά Μαρία...κι έχεις μετά και τους "θαυμαστές" να βγαίνουν με τα γουάου, για την παρουσίαση, ενώ το περιεχόμενο είναι κολάζ αναγνώσεων.