Ευθανασία

[fantomas3004]

Ο γιατρός?

Ο ασθενής που θα επιλέγει την ευθανασία?

Αν αυτός δεν είναι σε θέση να δώσει συγκατάθεση' date=' ποιος θα το κάνει?

Οι συγγενείς του?[/quote']

 

Ο γιατρός μόνο γνώμη θα πεί, δέν έχει κανένα δικαίωμα να καθορίσει την τύχη του ασθενούς.

Ο ίδιος και οι συγγενείς του θα αποφασίσουν, άν δέν μπορεί ο ίδιος οι συγγενείς του, ο γιατρός θα εκτελέσει την επιθυμία.

 

Ποιος θα καθορίζει αν η κατάσταση του ασθενή είναι μη αναστρέψιμη?

Υπάρχουν ορισμένες περιπτώσεις όπου άνθρωποι έχουν κερδίσει την μάχη με πολλές ανίατες ασθένειες. Ή περιπτώσεις οπου οι γιατροί δίνουν στον ασθενή π.χ 5 μήνες ζωής και αυτός τελικά ζει ακόμη 5-10 χρόνια.

 

Την κατάσταση του ασθενούς θα την καθορίσουν ο γιατρός ή οι γιατροί που θα τον έχουν εξετάσει μέχρι τότε. Και απο την στιγμή που ο ασθενής έχει αρχίσει να καταρέει υποφέρει και δέν μπορεί να ζήσει φυσιολογική ζωή με κατάσταση μή αναστρέψιμη πρέπει ο γιατρός να του δώσει να καταλάβει την πραγματικότητα, και να του πεί την γνώμη του κατα συνείδηση.

Απο κεί και πέρα ο ασθενής με τους συγγενείς του θα αποφασίσουν.

Συνήθως οι γιατροί πέφτουν μέσα στα όρια ζωής που δίνουν, μπορεί μερικές φορές να του πούν έναν μήνα και να ζήσει ένα χρόνο αλλά η ποιότητα ζωής του δέν αλλάζει στο διάστημα αυτό. Άν ο ίδιος με τους συγγενείς του επιθυμήσουν την επίσπευση του θανάτου, αφού υπάρχει μή αναστρέψιμη κατάσταση καλό είναι να εισακουστούν προπαντώς για το καλό του ίδιου του ετοιμοθάνατου ασθενούς.

[mariav]

Εγώ είμαι κατά. Με ποιο δικαίωμα να αφαιρέσουμε τη ζωή καποιου, ακόμα κι αν ο ιδιος το ζητήσει.. Ιατρικά σίγουρα υπάρχουν καταστάσεις μή αναστρέψιμες, αλλά η ιστορία εχει δείξει καταστασεις μη αναστρέψιμες να ανατρέπονται...

 

Δε νομιζω οτι θα το αντεχα να κανω ποτέ κάτι τετοιο.. Θα ήταν αδύνατον να ζήσω μετά εχοντας κανει κατι τέτοιο... και δε το λεω απο θρησκευτικής αποψης αλλά απο συναισθηματικής. Γιατι απλά, με την ευθανασία, χάνεται και το τελευταίο ιχνος ελπίδας ζωής , που μπορεί να εχουμε για το αγαπημένο μας πρόσωπο..

 

Αμα δεν εχει ερθει κανεις σε αυτη τη θέση ειναι πολύ δύσκολο να πει με βεβαιοτητα τί θα έκανε.... Σκεφτείτε ενα αγαπημένο σας πρόσωπο..

[gtsamour]

Ενώ να βλέπεις το αγαπημένο σου πρόσωπο να λιώνει πάνω σε ένα κρεββάτι για μήνες υποφέροντας και πονώντας αφόρητα είναι καλύτερο γιατί έχεις την αφέλεια να ελπίζεις σε βελτίωση όταν οι γιατροί που έχουν δεί τα άπειρα περιστατικά και έχουν διαβάσει για άλλα τόσα, σε διαβεβαιώνουν ότι σωτηρία δεν υπάρχει.

Κάθε άνθρωπος έχει το δικαίωμα να μπορεί να επιλέξει να πεθάνει με αξιοπρέπεια όπως αυτός την ορίζει.

Όταν κάποιος έχει την επιθυμία να απελευθερωθεί από το σωματικό του βασανιστήριο, δεν έχει δικαίωμα κανείς πιστεύω να του το αρνείται, βασιζόμενος σε βλακώδεις θρησκευτικές αντιλήψεις για θαύματα, ελπίδες κλπ. Η ελπίδα σε τελειωμένες καταστάσεις έχει πεθάνει πολύ νωρίτερα, εσύ δεν το έχεις καταλάβει ακόμα...

 

Εκτός των άλλων, σε περίπτωση αγαπημένου μου προσώπου, δεν θα έπαιρνα εγώ την απόφαση. Μόνο αν το ίδιο το πρόσωπο εξέφραζε την επιθυμία να "φύγει", τότε εγώ απλά θα τη σεβόμουν.

[mariav]

Ενώ να βλέπεις το αγαπημένο σου πρόσωπο να λιώνει πάνω σε ένα κρεββάτι για μήνες υποφέροντας και πονώντας αφόρητα είναι καλύτερο γιατί έχεις την αφέλεια να ελπίζεις σε βελτίωση όταν οι γιατροί που έχουν δεί τα άπειρα περιστατικά και έχουν διαβάσει για άλλα τόσα, σε διαβεβαιώνουν ότι σωτηρία δεν υπάρχει.

Κάθε άνθρωπος έχει το δικαίωμα να μπορεί να επιλέξει να πεθάνει με αξιοπρέπεια όπως αυτός την ορίζει.

Όταν κάποιος έχει την επιθυμία να απελευθερωθεί από το σωματικό του βασανιστήριο, δεν έχει δικαίωμα κανείς πιστεύω να του το αρνείται, βασιζόμενος σε βλακώδεις θρησκευτικές αντιλήψεις για θαύματα, ελπίδες κλπ. Η ελπίδα σε τελειωμένες καταστάσεις έχει πεθάνει πολύ νωρίτερα, εσύ δεν το έχεις καταλάβει ακόμα...

 

Εκτός των άλλων, σε περίπτωση αγαπημένου μου προσώπου, δεν θα έπαιρνα εγώ την απόφαση. Μόνο αν το ίδιο το πρόσωπο εξέφραζε την επιθυμία να "φύγει", τότε εγώ απλά θα τη σεβόμουν.

 

Ενταξει ο καθενας πράττει αναλογα.. Μακάρι ποτέ να μην ερθει κανείς σε αυτο το δίλημμα. Εγώ πάντως πιστεύω στα θαύματα. (no comments pls).

[paschalia]

Κ εγω πιστευω , αλλα δε θα βασιζομουν σε αυτα κ θα δεχομουν να υποφερει ενας δικος μου ανθρωπος μεχρι να ερθει οργανικα το τελος του .

[random]

Oταν μια θέση υποστηρίζεται ταυτόχρονα απο τον Πάπα, τον Bush και τους ιμάμηδες του Iσλάμ, μου φτάνει για να υποστηρίξω την ακριβώς αντίθετη.

[poulinos]

θαυματα μπορει να υπαρχουβν και ολα αυτα αλλα απο την στιγμη που ο αλλος στεκει μια χαρα μπορει ο ιδιος να αποφασισει τι 8ελει να κανει χωρις να τον σταματαει κανεις.αν 8ελει να πε8ανει ο ιδιος και οχι να το αποφασισουν αλοι για αυτον τοτε κανεις δεν πρεπει να φερει αντιρηση

[desolatorXT]

Ενα θεμα ''καυτο'' απο μεριας ανθρωπιστικης - ηθικης πλευρας .

 

Ποια η γνωμη σας ?

 

Πιστεύω ότι είναι δικαίωμα κάθε ανθρώπου να ζητήσει εάν το επιθυμεί τον θάνατό του. Εφόσον όμως το ζητήσει ο ίδιος. Οχι π.χ. οι συγγενείς επειδή είναι κουραστική δουλεία η φροντίδα (και πιστέψτε με είναι πάρα μα πάρα πολυ κοθραστική δουλειά και ψυχοφθόρα)να ζητήσουν κάτι τέτιο απο τον γιατρό.

[gtsamour]

Αν όμως ο άλλος έχει μείνει φυτό, είναι σε αυτή την κατάσταση ας πουμε 2 χρόνια (με μηχανική υποστήριξη κλπ) και οι γιατροί λένε οτι δεν υπάρχει σωτηρία, τότε δεν πρέπει οι συγγενείς να πάρουν αυτή την απόφαση?

[Harkon]

@gtamour: πριν κανά χρόνο περίπου, είχα ακούσει στις ειδήσεις για κάποιον που ήταν 18 ολόκληρα χρόνια σε κόμμα (ή κώμα γράφεται; ) και ξύπνησε και τώρα είναι μια χαρά..

με τέτοια (πολύ σπάνια δε λέω) παραδείγματα, πως μπορούμε εμείς ως συγγενείς να πάρουμε μια τέτοια απόφαση;

[mariav]

Πιστεύω ότι είναι δικαίωμα κάθε ανθρώπου να ζητήσει εάν το επιθυμεί τον θάνατό του. Εφόσον όμως το ζητήσει ο ίδιος. Οχι π.χ. οι συγγενείς επειδή είναι κουραστική δουλεία η φροντίδα (και πιστέψτε με είναι πάρα μα πάρα πολυ κοθραστική δουλειά και ψυχοφθόρα)να ζητήσουν κάτι τέτιο απο τον γιατρό.

 

Kαι βεβαια δεν ειναι δικαιωμα του καθε ανθρώπου να αποφασίζει για το αν επιθυμει το θανατό του. Δεν γεννιόμαστε επειδή το θέλουμε, δηλαδή δε δημιουργούμε εμεις οι ίδιοι τον εαυτό μας. Αλλοι μας δημιουργούν. Αυτο βέβαια δε σημαινει οτι οι γονείς μας, μπορούν να αποφασίζουν για μας. Γιατι πολύ απλά και αυτοι ειναι οι έμμεσοι υπέυθυνοι που γεννηθήκαμε.

 

Το ποιος ειναι ο άμεσος υπεύθυνος που δημιουργησε ετσι τον ανθρώπινο οργανισμό ωστε να γεννιέται μία νεα υπαρξη μεσα απο αυτόν, ειναι αλλο θέμα.

 

Σιγουρα παντως δε μπορουμε να πούμε οτι υπάρχει καποιος που μπορεί να αποσφασίζει για τη ζωή μας. Ουτε εμεις οι ίδιοι, ουτε κανεις.

[desolatorXT]

Kαι βεβαια δεν ειναι δικαιωμα του καθε ανθρώπου να αποφασίζει για το αν επιθυμει το θανατό του. Δεν γεννιόμαστε επειδή το θέλουμε, δηλαδή δε δημιουργούμε εμεις οι ίδιοι τον εαυτό μας. Αλλοι μας δημιουργούν. Αυτο βέβαια δε σημαινει οτι οι γονείς μας, μπορούν να αποφασίζουν για μας. Γιατι πολύ απλά και αυτοι ειναι οι έμμεσοι υπέυθυνοι που γεννηθήκαμε.

 

Το ποιος ειναι ο άμεσος υπεύθυνος που δημιουργησε ετσι τον ανθρώπινο οργανισμό ωστε να γεννιέται μία νεα υπαρξη μεσα απο αυτόν, ειναι αλλο θέμα.

 

Σιγουρα παντως δε μπορουμε να πούμε οτι υπάρχει καποιος που μπορεί να αποσφασίζει για τη ζωή μας. Ουτε εμεις οι ίδιοι, ουτε κανεις.

 

Και? που το στηρίζεις αυτό που λές δεν κατάλαβα? δεν καταλαβαινω δλδ τον τρόπο σκέψης σου, αυτο π λες μ φένετε τελείος παράλογο...

 

Εφόσον είμαι ένα αυτόβουλο ον, μπορώ να κάνω ότι θέλω... Αυτα τα παπαδίστικα περί ο θεός μασ έδωσε το δώρο της ζωής και δεν έχουμε δικαίωμα να το αρνηθουμε δεν τα πιστεύω... Έχω την απόλυτη ελευθερία να κάνω ότι θέλω, μέχρι το σημείο βεβαίως που αρχίζουν οι ελευθερίες του άλλου... Εφόσον λοιπόν αυτή η απόφασή μου δεν καταπατά τα δικαιώματα κανενός άλλου μπορώ να το κάνω. Είναι αναφέρετο δικαίωμα μου. Αυτός που με έκανε μπορούσε απλά να επιλέξει να μην με κάνει αν δεν ήθελε, δική του επιλογή, απο εκεί και πέρα όμως είμαι ένα αυτόβουλο ατομο.

 

Υ.Γ. στην περίπτωση του φυτού τότε όχι, διαφωνώ με την ευθανασία, η ευθανασία έχει νόημα απο την στιγμή που ο ίδιος ο ασθενείς τυρανιέτε. Θα διαχώριζα πάντως την ευθανασία με το πάψιμο χορήγησης ιατρικής βοήθειας. Δλδ σ έναν ασθενή ο οποίος είναι φυτό, κυρίως εαν είναι σε κόμμα, συμφωνώ αν ύστερα από κάποιο χρονικό διαστημα (π.χ. 1 χρονος) που θα ορίει ο νόμος, θα έχουν οι συγγενείς το δικαίωμα να ζητήσουν σταμάτημα της ιατρικής υποστήριξης του ασθενους.

[mariav]

Δεν ειναι παπαδίστικα.. (τους σιχαίνομαι τους παπάδες). Τί νόμους μου λες, εύκολα να τα λέμε αν δεν εχουμε ερθει σε αναλογη θέση -και μακαρι να μην ερθει ποτέ κανεις.

 

Εγώ νομίζω οτι οσοι το βλέπουν τοσο κυνικά και ωμά το θέμα της ευθανασίας, αν ω μη γένοιτο ερθουν σε αντίστοιχη θεση, δε νομιζω οτι θα πράξουν ετσι, ειτε βρισκονται απο τη μερια του "ασθενή" είτε απο τη μεριά "του συγγενούς".

 

anwy.. Τί θα πει ευθανασία... Αυτο λέγεται αχαριστία προς εκείνους που σου έδωσαν ζωή.. Το σώμα πρεπει να σβήνει οταν είναι έτοιμο, οχι οταν μας βολεύει..

 

Αυτο που είπε καποιος χρήστης, οτι δηλαδη, σε όλους αξίζει ενας αξιοπρεπής θάνατος, συμφωνω, αλλά η ευθανασία για μενα δε λεγεται αξιοπρέπεια, αλλά δειλία προς την πραγματικότητα. Αν παλέψεις μεχρι τέλους εισαι μαχητής, αλλιώς αχάριστος και δειλός....

[desolatorXT]

Δεν ειναι παπαδίστικα.. (τους σιχαίνομαι τους παπάδες). Τί νόμους μου λες, εύκολα να τα λέμε αν δεν εχουμε ερθει σε αναλογη θέση -και μακαρι να μην ερθει ποτέ κανεις.

 

Εγώ νομίζω οτι οσοι το βλέπουν τοσο κυνικά και ωμά το θέμα της ευθανασίας, αν ω μη γένοιτο ερθουν σε αντίστοιχη θεση, δε νομιζω οτι θα πράξουν ετσι, ειτε βρισκονται απο τη μερια του "ασθενή" είτε απο τη μεριά "του συγγενούς".

 

anwy.. Τί θα πει ευθανασία... Αυτο λέγεται αχαριστία προς εκείνους που σου έδωσαν ζωή.. Το σώμα πρεπει να σβήνει οταν είναι έτοιμο, οχι οταν μας βολεύει..

 

Αυτο που είπε καποιος χρήστης, οτι δηλαδη, σε όλους αξίζει ενας αξιοπρεπής θάνατος, συμφωνω, αλλά η ευθανασία για μενα δε λεγεται αξιοπρέπεια, αλλά δειλία προς την πραγματικότητα. Αν παλέψεις μεχρι τέλους εισαι μαχητής, αλλιώς αχάριστος και δειλός....

 

Μην ανυσιχείς και έχω ερθει σ αυτήν την θέση, γ αυτό ίσως και μιλάω "κυνικά" όπως λες...

 

Όσων αφορά περί αξιοπρεπείς θανάτους και μαχητές, αυτά δεν έχουν κανενα νόημα, τι με νιάζει τώρα εμένα όταν θα έχω πεθάνει αν ο ζωντανός έλεγε πως παρατησα τη μάχη για τι ζωη? γιατί να υπομίνει όλον αυτόν τον πόνο όταν ο θάνατος είναι σίγουρος? Γιατί να στεναχωρεί τους αγαπημένους του όταν τον βλέπουν σ αυτήν την κατάσταση? γιατί να τους βλέπει να ταλαιπορούνται γ αυτον? Εγω λοιπόν την επιλογή ενός ατόμου να χάσει τη ζωή του σε τέτοια περίσταση θα το έλεγα περισσότερο αυτοθυσία για τους αγαπημένους του, παρα για δειλία και αχαριστία.

[poulinos]

Ο ΚΑ8ΕΝΑΣ ΕΙΝΑΙ Υπευθυνος για τον ευατο του.αν εγω ειμαι σατανιστης και γουσταρω να κανω ευ8ανασια δεν 8ελω να με εμποδισει κανεις.οποτε μαριαv ayto poy lew eιναι λιγο διαφορετικο.ασχετα με το ποιος μας την εδωσε και αν 8α παμε στην κολαση εμειες αποφασιζουμε.το ποιος τιν εδωσε και ολα αυτα κανεις δεν ξερει τι ειναι αλη8εια και ο κα8ενας ειναι υπευ8υνος να πληρωσει αυτα που εκανε.desolatorxt συμφωνω μαζι σου,Αυτο που είπε καποιος χρήστης, οτι δηλαδη, σε όλους αξίζει ενας αξιοπρεπής θάνατος, συμφωνω, αλλά η ευθανασία για μενα δε λεγεται αξιοπρέπεια, αλλά δειλία προς την πραγματικότητα. Αν παλέψεις μεχρι τέλους εισαι μαχητής, αλλιώς αχάριστος και δειλός....

ΤΙ ΣΗΜΑΣΙΑ ΕΧΕΙ ΤΙ 8Α ΕΙΜΑΙ ΑΦΟΥ ΚΑΙ ΣΤΙΣ ΔΥΟ ΠΕΡΙΠΤΩΣΕΙς 8Α ΠΕ8ΑΝΩ ΛΙΓΟ 8Α ΜΕ ΝΙΑΖΕΙ ΤΙ 8Α ΜΕ 8ΕΩΡΙΣΟΥΝ ΟΙ ΑΛΛΟΙ.ΑΣ ΜΗΝ ΚΟΛΑΜΕ ΚΑΙ ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΣΣΤΟ ΤΙ 8Α ΠΟΥΝ ΟΙ ΑΛΛΟΙ.ΔΕΝ ΤΟΥς ΑΝΗΚΕΙ Ι ΖΩΗ ΟΥΤΕ Μπορουν να ερ8ουν ποτε στην 8εση του αλλου.εκ του ασφαλους ολα ευκολα ειναι.