Δικτυα Ηλεκτρονικων Υπολογιστων

[*Zero*]

ΔΙΚΤΥΑ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΩΝ ΥΠΟΛΟΓΙΣΤΩΝ

Με τον όρο δίκτυο ηλεκτρονικών υπολογιστών περιγράφουμε την κατάσταση όπου έχουμε 2 ή και παραπάνω υπολογιστές συνδεδεμένους μεταξύ τους με καλώδια.

Σε περίπτωση που η σύνδεση μεταξύ των υπολογιστών γίνεται με ασύρματο τρόπο τότε αναφερόμαστε στα ασύρματα δίκτυα (WiFi)

 

Κατηγορίες Δικτύων

Τα δίκτυα χωρίζονται σε κατηγορίες ανάλογα με τα χαρακτηριστικά τους.

Ανάλογα με την τοπολογία

Με τον όρο τοπολογία εννοούμε τη γεωμετρική διάταξη των κόμβων (nodes) που αποτελούν το δίκτυο, τον τρόπο δηλαδή με τον οποίο οι υπολογιστές συνδέονται και επικοινωνούν μεταξύ τους.

Υπάρχουν 5 βασικές τοπολογίες δικτύων:

• Τοπολογία πλέγματος

• Τοπολογία αστέρα

• Τοπολογία διαύλου

• Τοπολογία δένδρου

• Τοπολογία δακτυλίου

Ανάλογα με την έκταση τους (τοπογραφικά)

Τοπικό δίκτυο - LAN (Local Area Network)

Δίκτυο υπολογιστών οι οποίοι βρίσκονται εντός ενός συγκεκριμένου χώρου (δωμάτιο - κτήριο) Για την σύνδεση των υπολογιστών μεταξύ τους καλό είναι να χρησιμοποιείται εγκατάσταση δομημένης καλωδίωσης.

Μητροπολιτικό δίκτυο - MAN (Metropolitan Area Netrork)

Δίκτυο υπολογιστών που βρίσκεται εκτός των ορίων μίας πόλης (περισσότερο χρησιμοποιείται στα ασύρματα δίκτυα).

Εκτεταμένο δίκτυο WAN (Wide Area Network)

Δίκτυο υπολογιστών οι οποίοι βρίσκονται σε απόσταση μεταξύ τους (από μερικά χιλιόμετρα έως διαφορετική πόλη ή χώρα).

 

Ανάλογα με το λειτουργικό σύστημα των υπολογιστών που τα αποτελούν

Δίκτυο Windows

Δίκτυο Novel (Dos)

Δίκτυο apletalk (για υπολογιστές τύπου Macintosh)

Ανάλογα με το πρωτόκολλο επικοινωνίας που χρησιμοποιούν

Δίκτυα TCP/IP

Δίκτυα NET/BEUI

 

Ανάλογα με την σχεδίαση τους

Client-Server (πελάτης-διακομιστής)

Peer to Peer (ομότιμα δίκτυα)

Στα ομότιμα δίκτυα (που ονομάζονται επίσης και ομάδες εργασίας) δεν υπάρχουν αποκλειστικοί διακομιστές και δεν υφίσταται κάποια ιεραρχία μεταξύ των κόμβων που τα απαρτίζουν. Οι υπολογιστές ενός ομότιμου δικτύου μοιράζονται τους πόρους του ισοδύναμα, λειτουργώντας τόσο ως πελάτες όσο και ως διακομιστές.

Αντίθετα, στα δίκτυα Client-Server (που συνήθως αποτελούνται από περισσότερους από δέκα σταθμούς εργασίας) υπάρχουν αποκλειστικοί διακομιστές με τους οποίους επικοινωνούν τα υπόλοιπα μέλη του δικτύου, δηλαδή μηχανήματα όπου είναι αποθηκευμένα όλα τα απαραίτητα αρχεία, τα οποία διαχειρίζονται εργασίες όπως μοίρασμα εκτυπωτών, εφαρμογών, μηνυμάτων ηλεκτρονικού ταχυδρομείου κ.ά.

 

Ανάλογα με την αρχιτεκτονική

Λέγοντας αρχιτεκτονική αναφερόμαστε σε μεθόδους πρότυπα που αναπτύχθηκαν με σκοπό να εξασφαλίζουν την επικοινωνία μεταξύ των κόμβων ενός δικτύου υπολογιστών.

Δύο είναι οι δημοφιλέστερες αρχιτεκτονικές, οι Ethernet και Token Ring.

• Η Ethernet αναπτύχθηκε από τις Intel, Xerox και DEC το 1960 και συναντάται σήμερα στο σύνολο των δικτύων. Χρησιμοποιεί τοπολογία «διαύλου» ή/και «αστέρα» και ακολουθεί τη μέθοδο CSMA/CD γνωστή και ως μέθοδος ανταγωνισμού για την πραγματοποίηση της επικοινωνίας μεταξύ των μελών του δικτύου, η οποία βασίζεται στην αρχή εξυπηρέτησης με σειρά προτεραιότητας του αιτήματος αποστολής/λήψης δεδομένων. Οι πρώτες εκδόσεις του προτύπου (10BaseT, 10Base2 και 10Base5) διαφέρουν μεταξύ τους όσον αφορά στον αριθμό τον κόμβων που μπορούν να «φιλοξενήσουν», αλλά και στον τύπο του καλωδίου που χρησιμοποιείται ανά περίπτωση.

• Η αρχιτεκτονική Token Ring, που πλέον συναντάμε όλο και πιο σπάνια, αναπτύχθηκε από την IBM στα μέσα της δεκαετίας του 1980. Χρησιμοποιεί τοπολογία δακτυλίου (με καλωδίωση «αστέρα») και είναι γνωστή ως μέθοδος μεταβίβασης σκυτάλης Token Passing. Βασίζεται στην αρχή της αναμονής του αιτήματος για την «εξυπηρέτηση» κάθε κόμβου, κατά την οποία τα δεδομένα μεταφέρονται κυκλικά από τον ένα υπολογιστή του δικτύου στον επόμενο.

 

Πρωτόκολλα δικτύωσης

Τα πρωτόκολλα δικτύωσης, τέλος, καθορίζουν τους κοινά αποδεκτούς κανόνες και διαδικασίες, βάσει των οποίων οι υπολογιστές ενός δικτύου (εν προκειμένω) επικοινωνούν και ανταλλάσσουν δεδομένα μεταξύ τους, φροντίζοντας ταυτόχρονα για τη διασφάλιση της ακεραιότητας των μεταφερόμενων «πακέτων».

Τα πιο γνωστά πρωτόκολλα επικοινωνίας είναι τα TCP/IP και NetBEUI.

Το πρωτόκολλο TCP/IP (Transmission Control Protocol/Internet Protocol Πρωτόκολλο Ελέγχου Μετάδοσης/ Πρωτόκολλο Internet) είναι το πλέον διαδεδομένο και αποτελεί ʽstandardʼ για όλα τα λειτουργικά συστήματα. Επιτρέπει την πραγματοποίηση επικοινωνίας μεταξύ υπολογιστών διαφορετικών τύπων, καθορίζοντας τον τρόπο με τον οποίο τα μέλη ενός δικτύου αλληλεπιδρούν μεταξύ τους και παρέχοντας ταυτόχρονα πρόσβαση στο Διαδίκτυο και τους πόρους του.

Το πρωτόκολλο NetBEUI αναπτύχθηκε το 1985. Χρησιμοποιείται από λειτουργικά συστήματα δικτύου όπως το Microsoft LAN Manager, τα Microsoft Windows for Workgroups, τα Microsoft Windows 95 και τα Microsoft Windows NT.

Το NetBEUI από την άλλη είναι απλό στην εγκατάσταση και τη λειτουργία του, και αποδεικνύεται πολύ γρήγορο σε μικρά τοπικά δίκτυα. Συγκριτικό μειονέκτημά του είναι ότι καταναλώνει σημαντικό μέρος των πόρων του δικτύου για την ανταλλαγή πακέτων μεταξύ των υπολογιστών, ακόμη και όταν δεν υπάρχει «αίτημα» για μεταφορά δεδομένων, χαρακτηριστικό που δυσχεραίνει τη λειτουργία του όταν το δίκτυο αποτελείται από πολλούς κόμβους (και υπάρχει μεγάλη κυκλοφορία). Αξίζει να επισημάνουμε ότι δεν συνεργάζεται με δρομολογητές (Routers). Τέλος, η υποστήριξη για το πρωτόκολλο δικτύου NetBEUI (NetBIOS Extended User Interface) έχει διακοπεί στα Windows XP.

 

Πλεονεκτήματα δικτύων

• Ανταλλαγή αρχείων μέσω του δικτύου χωρίς την χρήση δισκετών, CD ή USB Disk. Μπορούμε να ορίσουμε κάποιες περιοχές του σκληρού δίσκου του υπολογιστή μας σαν κοινόχρηστες ή και όλο τον δίσκο δίνοντας δικαίωμα σε άλλους χρήστες του εσωτερικού δικτύου μας να διαβάζουν ή και να γράφουν πληροφορίες σε αυτά.

• Κοινή χρήση εκτυπωτών. Μπορούμε να δώσουμε το δικαίωμα σε άλλους χρήστες να εκτυπώνουν στον τοπικό μας εκτυπωτή ή αν πραγματοποιούμε πολλές εκτυπώσεις αντί να αγοράσουμε πολλούς "προσωπικούς" εκτυπωτές να προμηθευτούμε έναν κεντρικό εκτυπωτή δικτύου ο οποίος έχει την δυνατότητα να λειτουργεί χωρίς την υποστήριξη υπολογιστή.

• Κοινή χρήση Internet. Μπορούμε να μοιράσουμε την σύνδεση του Internet στους υπολογιστές του δικτύου προσφέροντας πρόσβαση σε όλους στο WEB. Εκτέλεση εφαρμογών οι οποίες είναι σχεδιασμένες για παραπάνω από έναν χρήστη. Υπάρχουν εφαρμογές (π.χ. Εμπορικής διαχείρισης - Λογιστικά προγράμματα ) τις οποίες είναι δυνατό να ενημερώνουν πάνω από έναν χρήστες , έτσι πετυχαίνουμε αύξηση της παραγωγικότητας της επιχείρησης μας.

 

Πληροφορίες αντλήθηκαν από εδώ

[tsakonas]

thx alla ..........anywayz...

 

Ksexase to diktuo me linux!!!!!!!!

[*Zero*]

thx alla ..........anywayz...

 

Ksexase to diktuo me linux!!!!!!!!

 

i know.i am searching about this and i ll edit my post.

[somous]

ΨΑΧΝΩ ΥΛΙΚΟ ΓΙΑ ΜΙΑ ΕΡΓΑΣΙΑ ΜΕ ΘΕΜΑ ΣΥΣΤΗΜΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΔΙΑΧΕΙΡΗΣΗ ΔΕΔΟΜΕΝΩΝ ΣΕ ΔΙΚΤΥΟ. ΟΠΟΙΟΣΔΗΠΟΤΕ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΜΟΥ ΒΡΕΙ ΥΛΙΚΟ (ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ Κ ΠΡΩΤΟΚΟΛΛΟ ΔΙΚΤΥΩΝ, ΜΕΤΑΦΟΡΑ ΔΕΔΟΜΕΝΩΝ)ΣΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΘΑ ΜΕ ΔΙΕΥΚΟΛΥΝΕ ΠΟΛΥ

ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΟΛΥ.

[nske]

Καλό εισαγωγικό, αν θέλεις να εξελιχτεί σε κάτι πιο πλήρες μπορείς να το δημοσιεύσεις στο WiKi του Insomnia όπου ο καθένας θα μπορεί να προσθέτει υλικό.

 

Μερικά σχόλια:

 

Με τον όρο δίκτυο ηλεκτρονικών υπολογιστών περιγράφουμε την κατάσταση όπου έχουμε 2 ή και παραπάνω υπολογιστές συνδεδεμένους μεταξύ τους με καλώδια.

Μπορούμε να μιλάμε για Δίκτυο ηλεκτρονικών υπολογιστών σε κάθε περίπτωση που ένας αριθμός υπολογιστών είναι συνδεδεμένος με οποιοδήποτε μέσο εφόσον κάθε μονάδα μπορεί να ανταλλάσσει δεδομένα με κάθε άλλη. Οι περισσότεροι ορισμοί (π.χ. αυτός της ATIS) ή του A. Tanenbaum είναι αρκετά αφηρημένοι για να συνπεριλάβουν τα Vlan ή ακόμη και τα Virtual Private Networks.

 

..a collection of autonomous computers interconnected by a single technology. Two computers are said to be interconnected if they are able to exchange information.

 

 

Ανάλογα με το λειτουργικό σύστημα των υπολογιστών που τα αποτελούν

...

 

Κατά τη γνώμη μου' date=' πέρα από ένα πολύ συγκεκριμένο context, δεν έχει νόημα να κάνουμε τέτοιο διαχωρισμό. Αν θέλουμε να υλοποιήσουμε μια δικτυακή υπηρεσία και μας ενδιαφέρει ο τρόπος με τον οποίο θα υλοποιηθεί τότε κάνουμε αναφορά στο λειτουργικό των hosts, αλλά στην μεγάλη εικόνα (το "δίκτυο" ως σύνολο υπολογιστών που επικοινωνούν μεταξύ τους μιλώντας την ίδια γλώσσα), το λειτουργικό είναι κάτι άσχετο -άλλωστε δεν είναι υποχρεωτικό όλοι οι υπολογιστές ενός δικτύου να έχουν το ίδιο λειτουργικό και είναι ελάχιστες οι υπηρεσίες που μπορούν να υλοποιηθούν μόνο σε συγκεκριμένο λειτουργικό.

 

Πλεονεκτήματα δικτύων

...

Δεν είναι ανάγκη να το περιορίσουμε σε συγκεκριμένες εφαρμογές, νομίζω αρκεί να πούμε ότι με τις υπάρχουσες τεχνολογίες μπορούμε να μοιραστούμε σχεδόν οποιοδήποτε πόρο (hardware και μη) οποιασδήποτε μονάδας ενός δικτύου με τις υπόλοιπες μονάδες.

 

Δύο πιο "εξωτικά" παραδείγματα:

 

- Μπορούμε να μοιραστούμε τους κύκλους επεξεργαστή και χώρο μνήμης σε μια κοινή pool, είτε με τρόπο διάφανο για τις εφαρμογές (clustering), είτε με εσωτερική υποστήριξη όσων εφαρμογών διαθέτουν δικό τους σύστημα κατανομής έργου.

 

- Μπορούμε να μοιράσουμε μια οθόνη, μια κάρτα γραφικών και μία συσκευή εισόδου σε πολλά headless μηχανήματα (π.χ. X11).