Προς το περιεχόμενο

Δεν είναι και τόσο ευχάριστο το θέμα...


shipwrecked

Προτεινόμενες αναρτήσεις

Δημοσ.

Ξεκινάω την ενεργή συμμετόχη μου στο εν λόγω υπέροχο site και συγχαρητήρια για αυτό, γράφοντας αυτό το κείμενο. Δεν ξέρω ούτε εγώ γιατί το γράφω. Είναι η ανία; Είναι η ψυχολογική μου διάθεση; Είναι που θέλω κάπου να τα πω, αλλά δεν ξέρω που; Ίσως η ανωνυμία του Ίντερνετ με βοηθάει να επικοινωνήσω μαζί σας.

 

Οι τελευταίες μέρες κυλάνε λίγο ανιαρά. Ήδη τα τελευταία δύο χρόνια είναι πιο ανούσια, από τα υπόλοιπα ανούσια χρόνια της ζωής μου, αλλά οι τελευταίες μέρες είναι λίγο πιο δύσκολες.

 

Είμαι 25 χρονών. Το κύριο πρόβλημα, που αντιμετωπίζω εδώ και 12 χρόνια περίπου είναι τόσο βαρύ που, όχι μόνο δεν μπορώ να το αντιμετωπίσω, αλλά ούτε καν να το αντικρίσω. Στην πραγματικότητα δεν τολμώ καν να το σκεφτώ. Για πολλά χρόνια δεν τολμούσε να περάσει ούτε καν σαν ιδέα από το μυαλό μου, ακόμη και αν αφορούσε άλλον. Πόσο μάλλον για τον ίδιο μου τον εαυτό. Κατόπιν μου ήταν αδύνατο να το πω, όχι σε άλλον, αλλά ακόμη και σε μένα. Με κάνει να νιώθω αβάσταχτη ντροπή, απέχθεια και απογοήτευση για μένα και με βάζει σε μια μόνιμη εσωτερική διαμάχη, μια κατάσταση που σιγά σιγά με τα χρόνια με έχει αλλοιώσει και εσωτερικά και εξωτερικά. Έχει αλλάξει τον εσωτερικό μου κόσμο, με έχει κάνει καταθλιπτικό, επηρεάζει αρνητικά τις διαπροσωπικές μου σχέσεις, σε όλες τους τις διαστάσεις. Τις οικογενειακές, τις φιλικές, τις επαγγελματικές και καθιστά προβληματική κάθε είδους συναναστροφή με τους άλλους. Με κάνει να νιώθω μειονεξία, αλλοιώνει την σκέψη μου, το συναίσθημα μου, τα πιστεύω μου, τις θρησκευτικές μου αντιλήψεις, το πνεύμα μου, τον τρόπο που βλέπω τον κόσμο, την αυτοεκτίμησή μου, την εμφάνισή μου, τις ερωτικές και σεξουαλικές μου σχέσεις, την εικόνα μου για μένα, την εικόνα των άλλων για μένα, ενώ με αναγκάζει συνεχώς να υποκρίνομαι και να βρίσκομαι σε εγρήγορση, ώστε να μπορώ κάθε στιγμή να δείχνω κάτι άλλο από αυτό που είμαι. Μου προκαλεί φόβο και άγχος. Επιτείνει την αβεβαιότητα για το μέλλον, αν και ξέρω ότι το δικό μου έχει πολύ άσχημη πρόγνωση. Με αναγκάζει να λέω ψέματα σε όλους, από τους πιο δικούς μου ανθρώπους μέχρι και τους πιο ξένους, με προωθεί στη απομόνωση και με κάνει να νιώθω τρομερή μοναξιά.

Επηρεάζει τη ζωή μου συνεχώς, μέρα και νύχτα, μου προκαλεί αϋπνία, δεν μου επιτρέπει να χαρώ και να ζήσω ακόμη και τις πιο ευχάριστες στιγμές της ζωής μου. Στιγμές που για άλλους είναι στιγμές ευτυχίας, για μένα είναι απλώς ευχάριστες. Ακόμη και τη στιγμή που γελάω μέσα μου κάτι με τρώει. Για τους άλλους, έχω τα πάντα, οικονομική ευχέρεια, καλή επαγγελματική αποκατάσταση, μόρφωση, πράγματα για τα οποία πολλοί παλεύουν και δεν τα αποκτούν ποτέ. Εγώ όμως νιώθω πιο άχρηστος και πιο τιποτένιος ακόμη και από τον πιο τελευταίο. Με κάνει να νιώθω φθόνο, φόβο και πολλές φορές μίσος για τους άλλους.

Το χειρότερο απ’ όλα είναι ότι αυτό το πρόβλημα είναι άλυτο και αθεράπευτο. Δεν υπάρχει ούτε η παραμικρή πιθανότητα να αντιμετωπιστεί. Δεν υπάρχει κανείς στον κόσμο που μπορεί να με βοηθήσει. Και νιώθω ότι κανείς δεν πρόκειται να με καταλάβει, εκτός από αυτούς που αντιμετωπίζουν το ίδιο πρόβλημα. Δεν είναι σωματικό, ούτε οικογενειακό πρόβλημα. Είναι κάτι για το οποίο δεν φταίω εγώ και δεν το προκάλεσα εγώ, ούτε μπορώ να το αποτρέψω. Δεν είναι εξάρτηση σε κάποια ουσία. Δεν θεωρείται καν νόσος. Για πολλούς είναι εντελώς φυσιολογικό, ενώ για άλλους είναι και καμάρι. Για πολλούς αποτελεί αντικείμενο χλευασμού. Οι περισσότεροι δεν θα μπορούσαν καν να φανταστούν ότι μια τέτοια κατάσταση μπορεί να επιφέρει τέτοια αποτελέσματα.

Θέλω να κάνω ένα test. Θέλω να δω μετά από αυτή την περιγραφή πόσοι κατάλαβαν περί τόνος πρόκειται και τι πιστεύουν οι άλλοι γι αυτό. Θέλω να δω πόσοι άλλοι αντιμετωπίζουν κάτι ανάλογο και τι κάνουν για να το αντιμετωπίσουν. Και θέλω να ακούσω προτάσεις για το πώς να το αντιμετωπίσω και τι θα έκαναν άλλοι στη θέση μου. Σας λέω επίσης ότι δεν πρόκειται για ενδογενή κατάθλιψη ούτε για κάποια ψυχιατρική νόσο. Ούτε πρόκειται για διανοητική καθυστέρηση – πιστεύω φαίνεται και από τον τρόπο που γράφω. Ούτε είναι πρόβλημα εξωτερικής εμφάνισης. Θα θελα να διαβάσω τις απαντήσεις σας, αλλά σας παρακαλώ αποφύγετε την ειρωνεία και τον σαρκασμό, ήδη αυτοτιμωρούμαι αρκετά και ήδη έχω περάσει πολλά. Από την άλλη δεν θέλω να δείχνετε λύπη και οίκτο. Προτιμώ την ειλικρίνεια, ο οίκτος δεν αρέσει σε κανέναν.

Τέλος θα ήθελα να μάθω γιατί αυτή η κατάσταση αποτελεί αιτία κοινωνικής περιθωριοποίησης και αποστροφής από τους άλλους και κυρίως ποιος πιστεύετε ότι ευθύνεται γι’ αυτό.

Περιμένω να δω απαντήσεις στο POST και υπόσχομαι ότι κάποια στιγμή θα σας πω συγκεκριμένα περί τίνος πρόκειται.

YΓ. Συγγνώμη για τη μελοδραματική φύση και για το μέγεθος του κειμένου, ελπίζω να μην σας έριξα σε κατάθλιψη. Συνήθως είμαι πολύ πιο ευχάριστος στην παρέα μου με τους άλλους.

  • Απαντ. 177
  • Δημ.
  • Τελ. απάντηση
Δημοσ.

Μήπως είσαι gay???Αυτό καταλαβαίνω(χωρις παρεξήγηση).

 

Πάντως αν είσαι(εμένα προσωπικά δεν με απασχολεί αυτό σε ένα άτομο αρκεί να μην μου την πέσει)δεν είναι τοσο δραματικό ώστε να

καταστρέψεις όση σου την ζωή για αυτό(έτσι καταλαβαίνω με το post σου)... ;)

Δημοσ.

Γαύρος είσαι? :mrgreen: :mrgreen: :mrgreen:

Πέρα από την πλάκα, μήπως έχει να κάνει με ομοφυλοφιλία?

Δεν μπορώ να σκεφτώ κάτι άλλο.

Δημοσ.

Σίγουρα κατάλαβα περί τίνος πρόκειται και σίγουρα δεν το έχω βιώσει ποτέ το συγκεκριμένο πρόβλημα. Όμως είχα κι εγώ στην ίδια ηλικία όλα αυτά τα συναισθήματα που περιγράφεις, ίσως για άλλους λόγους, και μην προσπαθείς να το αρνηθείς έχει σχέση και με την κατάθλιψη αφού σε οδηγεί με μαθηματική βεβαιότητα προς τα εκεί.

Και είναι σαν να βλέπεις την ζωή πίσω από ένα θολό τζάμι, όλος ο κόσμος, κι απέξω εσύ. Σα να ζεις σε ξένο σώμα, όχι στο δικό σου. Μειονεκτικότητα, αυτό ακριβώς που περιγράφεις, ο τελευταίος του πλανήτη.

 

Φίλε πρώτον σου χρειάζεται μια παρέα συμβίωσης, μην υπολογίζεις σε φίλους γιατί αυτοί απλώς δεν υπάρχουν. Και δεύτερον χρειάζεται επιθετικότητα, εννοώ επιθετική στάση ζωής γιατί μάλλον έχουμε ξεχάσει τους αδίστακτους νόμους της φύσης και έχουμε μαλθακή και υποχωρητική στάση απέναντι στον κόσμο. Και ειδικά όταν μιλάμε για ένα τόσο άγριο ον όπως ο άνθρωπος. Be more aggressive, μόνο αυτό θα στηλώσει την χαμένη σου αυτοεκτίμηση. Με το σταυρό στο χέρι το πολύ-πολύ να κάνεις την χάρη στους άλλους να αυτοκτονήσεις. Τέτοια καλοσύνη δεν την θέλει ούτε ο Θεός.

Δημοσ.

αφού ρε vago λέει ότι δεν πρόκειται για κάπια νόσο και ότι κάποιο είναι περίφανοι για αυτό....

Και αυτό να μην είναι, τα πάντα έχουν λύση...

Δημοσ.

Δεν έχω πρόθεση να σε προσβάλλω, αλλά ο σεξουαλικός σου προσανατολισμός (αν κατάλαβα καλά) είναι δική σου υπόθεση και μόνο. Φοβάμαι πως δεν είσαι στο σωστό μέρος για να το συζητήσεις ή να αναζητήσεις βοήθεια. Είναι ζήτημα σοβαρό και λεπτό, αλλά οι περισσότεροι εδώ δε νομίζω πως θα το αντιμετωπίσουμε με τη δέουσα σοβαρότητα.

Αν σε προσέβαλα, το έκανα άθελά μου.

Καλή τύχη.

Δημοσ.

agpr, από τα παραπάνω post βλέπεις πως δεν χλεβάζουμε και πως έχουμε την ικανότητα να μιλησουμε για ένα σοβαρό θεμα..Το που θα απεφθινθεί ο καθένας είναι δικό του θέμα και για να το γραφει εδώ θα πει ότι πιστέυει πως μπορεί να συζητήσει το πρόβλημά του.Τελειώνω εδώ και σε παρακαλώ μην το συνεχίσεις γιατί είναι offtopic και τότε εσύ ο ίδιος θα προκαλέσεις πρόβλημα στην όποια συζήτηση.

Πάντα φιλικά :)

Δημοσ.
Τέλος θα ήθελα να μάθω γιατί αυτή η κατάσταση αποτελεί αιτία κοινωνικής περιθωριοποίησης και αποστροφής από τους άλλους και κυρίως ποιος πιστεύετε ότι ευθύνεται γιʼ αυτό.

Περιμένω να δω απαντήσεις στο POST και υπόσχομαι ότι κάποια στιγμή θα σας πω συγκεκριμένα περί τίνος πρόκειται.

 

Χμμμμμ. Παίρνοντας σαν δεδομένο ότι είσαι ομοφυλόφιλος θα σου πω ότι έτσι όπως το βλέπω υπάρχουν δυο είδη περιθωριοποίησης

 

α) Αυτό που πρόερχεται απο κοινωνικούς δογματισμούς και μπορεί να συνοψιστεί στο: "Είναι λούγκρα, φωτιά και τσεκούρι". Γι' αυτό δε μπορείς να κάνεις τίποτα. Ενδόμυχα όλοι έχουμε αυτή την άποψη, άλλοι σε μεγαλύτερο, άλλοι σε μικρότερο βαθμό. Πχ και ο Αλαβάνος πχ, Πρόεδρος του Συνασπισμού (και αναφέρω τον Συνασπισμό επειδή φαίνεται να τα πάει καλύτερα με τους gay με το trendy άνοιγμα του στις μειονότητες) δε νομίζω να κέρναγε τους κολλητούς στο κόμμα μπύρες αν του ερχόταν ο γιος και του δειχνε σαν αίσθημα του τον Φρίξο το γιο της κυρα Μαγδάλως. Εγώ απο την άλλη παίζει να τον έσφαζα αλλά το ίδιο θα έκανα αν μου ανακοίνωνε ότι είναι γαύρος ή αριστερός, οπότε μη με παίρνεις και πολύ στα σοβαρά ως προς τις πεποιθήσεις μου.

 

β) Αποστροφή για το proud to be gay / in to be gay / ο ήλιος καίει για μας τους gay κίνημα. Με λίγα λόγια αποστροφή όχι για τους gay σαν gay, αλλά για τους γυναικωτούς και ελπίζω να καταλαβαίνεις το διαχωρισμό. Δεν απαιτώ απο τον άλλον να κρύβεται στην υπόγα, αλλά ειλικρινά έχω βαρεθεί να βλέπω τον Γαβαλά και τον Σαμαρά (όχι τον Αντώνη) στην τηλεόραση.

 

 

Κοινώς αν μιλάγαμε για νορμάλ ανθρώπους που απλώς τη βρίσκουν αλλιώς, τα αίτια της περιθωριοποίησης θα ήταν μονόπαντα. Δυστυχώς όμως μια μερίδα της συγκεκριμένης κοινότητας δεν είναι ακριβώς έτσι και μαζί με τα ξερά καίγονται και τα χλωρά.

 

Συμβουλή μου; Πριν τα βρεις με τους άλλους (και εδώ μιλάω για όλους, φίλους γονείς οικογένεια κτλ) κοίτα να τα βρεις πρώτα με τον ευατό σου.

 

 

edit: Εκπληκτικό έκανα ποστ τέτοιας υφής χωρίς να βρίσω. Lucie, ΣκύλΟ και ΣΙΑ κάντε το sticky να το έχω να το θυμάμαι (και να το θυμάστε)

Δημοσ.

Ωραιος lucifer για το remove.shipwrecked,πιστεύω πως πρέπει να ανοιχτείς περισσότερο μέσω των post.Εσύ ο ίδιος μίλησες για την ανωνυμία του internet.. ό,τι και να κάνεις πάντως,όσες συμβουλές να πάρεις από εδώ την λύση πρέπει να την βρείς μόνος σου ή με άτομα που πραγματικά νοιάζονται για εσένα.Τέτοια προβλήματα πιστεύω πως πρεπει να τα αντιμετωπίζεις και όχι να υποκρίνεσαι πως δεν υπάρχουν(μιλαω για πράγματα που είπες στο post σου).

Δημοσ.

φίλε shipwrecked δεν ξέρω αν το πρόβλημά (ή "πρόβλημα") σου είναι η ομοφυλοφιλία ή κάτι άλλο. Ψηφίζω "άλλο" γιατι το να είσαι Gay μου φαινεται κάπως εύκολη απάντηση στο "κουιζ" ποστ που έβαλες.

 

Αν αυτό που έχεις είναι μια αβλαβής για τους άλλους προτίμιση που εσένα σε κάνει ευτηχισμένο τότε πρέπει αν δείς πέρα απο (τα δικά σου πρώτα) στερεότυπα και ίσως θρησκευτικές κπ πεποιθήσεις και να το αντιμετωπίσεις λίγο πιο σοβαρά.

 

Αν είναι κάτι πιο περίεργο και επιβλαβές για άλλους τότε να ζητήσεις βοήθεια, σίγουρα κάτι θα υπάρχει για να σε βοηθήσει, είτε ειδικός είτε φίλος.

 

ΥΓ.Ο Lucifer φροντίζει πριν απο μας για μας :-P

Δημοσ.

Lucifer, ευχαριστώ πολύ για την υποστήριξη. Αν και δεν χρειάζεται να κάνεις τίποτα. Ας πει ο καθένας ελεύθερα τη γνώμη του, έστω και αν αυτή είναι κακοήθεια. Ξέρεις η κακοήθεια συνήθως προέρχεται από την άγνοια. Κανείς δεν γεννιέται κακός, οι καταστάσεις και τα βιώματα του τον κάνουν. Και όσο και αν φαίνομαι θύμα και αξιολύπητος με αυτά που έγραψα, έχω την δύναμη να υπερασπιστώ τον εαυτό μου και το κάνω πολύ καλά.

Δεν έχετε πέσει καθόλου έξω, μια χαρά μαντέψατε. Επίσης ευχαριστώ πολύ για το ενδιαφέρον. Ο λόγος που τα γράφω όλα αυτά δεν είναι να ζητήσω βοήθεια. Απλά θέλω να δω τι σκέφτονται οι άλλοι.

Όσο για την "υποκρισία", περισσότερο την κάνω για να προστατέψω τους δικούς μου, παρά εμένα.

 

Επίσης για να σπάσω λίγο το κλίμα, σας λέω ότι ούτε εγώ είμαι γαύρος:P

Δημοσ.

Ίσος θα έπρεπε να βρεις ανθρώπους που έχουνε το ίδιο πρόβλημα με σένα (αν μπορεί να χαρακτηριστεί πρόβλημα). Με αυτούς θα το μοιραστείς και αυτοί θα σε καταλάβουν. Οι υπόλοιποι αδιαφορούν, χλευάζουν και θα σε στραβοκοιτούν.

Αρχειοθετημένο

Αυτό το θέμα έχει αρχειοθετηθεί και είναι κλειστό για περαιτέρω απαντήσεις.

  • Δημιουργία νέου...