Cue Δημοσ. 25 Ιανουαρίου 2010 Δημοσ. 25 Ιανουαρίου 2010 Η συγκεκριμένη πέφτει στην κατηγορία, "it's so bad that is good" οπότε δε μετράει
zenso Δημοσ. 25 Ιανουαρίου 2010 Δημοσ. 25 Ιανουαρίου 2010 Θα ήθελες... Παραγωγή του περίφημου στούντιο The Asylum (aka The Leecher), γνωστό,μεταξύ άλλων,για τα Snakes on a Train The Day The Earth Stopped Paranormal Entity και τo πολυαναμενόμενo ΜΕΓΚΑ ΠΙΡΑΝΧΑ
pappous_soulis Δημοσ. 25 Ιανουαρίου 2010 Δημοσ. 25 Ιανουαρίου 2010 Προς αποκατάσταση της αλήθειας, ταινίες σαν κι αυτές εμπίπτουν στην κατηγορία των mockbusters.
Members gsarig Δημοσ. 25 Ιανουαρίου 2010 Members Δημοσ. 25 Ιανουαρίου 2010 Aυτά είναι τα λεγόμενα MockBusters, ταινίες, δηλαδή, που εκμεταλλεύονται τη φήμη διάσημων ταινιών που εκείνη την εποχή είναι στην επικαιρότητα, μιμούμενες τον τίτλο και το θέμα τους. Να και μερικά χαρακτηριστικά δείγματα: http://www.oddee.com/item_96947.aspx edit: με πρόλαβες... για παππούς είσαι αρκετά γρήγορος πάντως )
vlachaquito Δημοσ. 25 Ιανουαρίου 2010 Δημοσ. 25 Ιανουαρίου 2010 Χμ, πραγματικά όμως το 1/10 τι σημαίνει για σένα σαν βαθμολογία?Για μένα μέχρι σήμερα 1/10 δεν έχει πάρει ταινία. Γιατί απλά δεν έχω βάλει ποτέ να την δω Προσωπικά οι περισσότερες ταινίες κυμαίνωνται στο 6/10. Average δλδ που είναι για να περάσει η ώρα και τπτ άλλο. Χωρίς ιδιαίτερη σκηνοθεσία, memorable soundtrack ή ερμηνίες. 4/10 έχω δώσει σε ταινία με άθλιες ερμηνίες και σενάριο για τα μπάζα που ο λόγος που δεν την έκλεισα στα μισά είναι άγνωστος ακόμη και σε μένα πολλές φορές. Όντως ταινίες με 1/10 συνήθως βρίσκονται μόνο στο μυαλό του δημιουργού τους, άντε και σε κανα συρτάρι Εχετε δικιο παλικαρια... το 1/10 ειναι μια ταινια οχι μονο που την βρηκα κατω του μετριου, αλλα την βρηκα χαλια και με νευριασε κιολλας, γιατι περιμενα σαφως περισσοτερα απο ενα τετοιο σκηνοθετη.. Και μαλιστα, ειμασταν 2 που την ειδαμε, με τα ιδια συναισθηματα...
Επισκέπτης Δημοσ. 26 Ιανουαρίου 2010 Δημοσ. 26 Ιανουαρίου 2010 Έχεις δίκιο όταν λες ότι κακώς μιλάω αφού δεν έχω δει την ταινία (για το 1/10 τα είπαν οι προλαλήσαντες). Εμένα αυτό που με ενόχλησε ήταν η ατάκα "θα ήθελα να μου εξηγήσουν οι ειδικοί του κινηματογράφου" κτλ, που παραπέμπει συνήθως σε ανθρώπους που επειδή δεν καταλαβαίνουν τις ταινίες πχ του Αγγελόπουλου, θεωρούν πως δεν αρέσουν σε κανέναν άνθρωπο παρά μόνο σε κάτι ψώνια που είναι "ειδικοί" κτλ. Αναφέρεις και κάτι αντίστοιχο για τον Αγγελόπουλο ("που τόσα έχουν ακουστεί") που μου φάνηκε απίστευτα περίεργο, γιατί για τον Αγγελόπουλο το μόνα που έχουν ακουστεί είναι θετικά. Ειδικά στο εξωτερικό.
vlachaquito Δημοσ. 26 Ιανουαρίου 2010 Δημοσ. 26 Ιανουαρίου 2010 Επειδη ειμαι στο εξωτερικο, δεν εχουν ακουστει και τοσα πολλα.. Αυτα που λενε στην Ελλαδα για τις επιτυχιες του αγγελοπουλου στο εξωτερικο, ειναι απλα για να τονωσουν το ελληνικο στοιχειο (μεγαλο θεμα αυτο). Εννουσα οτι ο αγγελοπουλος ειναι γνωστος για τις "αργες" του ταινιες, καποιες απο τις οποιες εχω δει. Στον συγκεκριμενο σκηνοθετη, εχω δει και το broken flowers και το coffee and cigaretes τα οποια εκτιμησα ιδιαιτερα. Το πρωτο μαλιστα με ειχε συγκινησει παρα πολυ, ομορφες ερμηνειες, ωραια νοηματα, φωτογραφια κλπκλπ.. Αυτο που θελω να πω ειναι οτι ξεκινησα να δω την ταινια με πολυ θετικη "ενεργεια" η οποια καταστραφικε ολοσχερος στο τελος... Δεν θεωρω τον εαυτο μου ειδικο του κινηματογραφου, απεναντιας.. Πιστευω ομως οτι εχω δει και πεντε- δεκα ταινιες εξω απο τα box office, και εχω μια αμελητεα ικανοτητα να αξιολογω ταινιες.. η συγκεκριμενη λοιπον, ηταν για μενα πληρη αποτυχια...
frenzy Δημοσ. 26 Ιανουαρίου 2010 Δημοσ. 26 Ιανουαρίου 2010 Σε κάθε περίπτωση είναι λάθος να χαρακτηρίζεται μια ταινία με στόχο τους θεατές της. Εκτός του οτι δε βγάζεις συμπέρασμα -γιατί δεν ξέρεις ποιοι την είδαν σαν κι εσένα και σε ποιούς άρεσε πραγματικά- δείχνει και κάποιο σύμπλεγμα κατωτερότητας ή ανωτερότητας ανάλογα με ποια πλευρά υποστηρίζει κανείς. Το τελευταίο σου ποστ είναι πιο τίμιο. Tώρα για τον Αγγελόπουλο. Το γεγονός ας πούμε πως συμμετείχε στο "Chacun son Cinema"[ame=http://www.youtube.com/watch?v=XIwgv2Sd0KM] "Chacun son Cinema"[/ame] μαζί με Λυντς, Φον Τρίερ, Κοεν, Εγκογιαν, Βεντερς αρκεί για αντεπιχείρημα νομίζω. Αλλά πάλι κρίνεις τον σκηνοθέτη με βάση τους άλλους, δεν χρειάζεται να το κάνεις αυτό, δεν σου προσφέρει κάτι.
the_end Δημοσ. 26 Ιανουαρίου 2010 Δημοσ. 26 Ιανουαρίου 2010 Ταινία: The Limits of Control Έτος: 2007 Σκηνοθέτης: Jim Jarmusch Είδος: Crime | Drama | Thriller Βαθμολογία: 8+/10 Σχόλιο: Σινεφίλ και τεχνοφίλ. Χωρίς στόρι αλλά ικανή να σε κρατήσει κολλημένο δυο ώρες μπροστά στην οθόνη. Μου θυμίζει πολύ ελαφρά το lost in translation ή το broken flowers με το σκεπτικό ενός "τίποτα" που γίνεται/είναι ταινία. Ενώ όμως έχω κάμποσες ενστάσεις γι'αυτά τα δυο, για το LoC δεν έχω σχεδόν καμία. Αυτό που σίγουρα δε μπορεί να περιγράψω είναι ακριβώς τι κάνει αυτή την ταινία τόσο ενδιαφέρουσα. Τεχνικά προφανώς και είναι αψεγάδιαστη, απ'τον αμίλητο, δυο-εσπρέσο-σε-δυο-κούπες πρωταγωνιστή, τη σκηνοθεσία του JJ και τη φωτογραφία του Doyle, το έξοχο υπνωτικό ost, τους δευτεραγωνιστές. Αλλά δεν πρέπει να περιγράψεις το Limits μ'αυτόν τον τρόπο. Το "the best films are like dreams you're never really sure you had" που λέει η "Rita Hayworth" είναι αρκετά ακριβές πάντως. Προοικονομεί ακόμα και τη γνώμη του θεατή ο Jarmusch. Και λέω "ακόμα" γιατί όλο το φιλμ έχει μια αίσθηση προοικονομίας, είτε με τη μορφή οδηγιών, είτε με τη μορφή αποφθεγμάτων και στίχων, είτε καλλιεργώντας ένα σπειροειδές/ελικοειδές feeling. Μπόλικο φιλοσοφικό ζουμί, (αυτο)αναφορές στο ίδιο το σινεμά και τη βιομηχανία του θεάματος και πολλά ακόμη. Μεταμοντέρνο arthouse διαμάντι. Less is more. Ό,τι καλύτερο είδα το 2009 παρέα με τον Κυνόδοντα.
vlachaquito Δημοσ. 26 Ιανουαρίου 2010 Δημοσ. 26 Ιανουαρίου 2010 Σε κάθε περίπτωση είναι λάθος να χαρακτηρίζεται μια ταινία με στόχο τους θεατές της. Εκτός του οτι δε βγάζεις συμπέρασμα -γιατί δεν ξέρεις ποιοι την είδαν σαν κι εσένα και σε ποιούς άρεσε πραγματικά- δείχνει και κάποιο σύμπλεγμα κατωτερότητας ή ανωτερότητας ανάλογα με ποια πλευρά υποστηρίζει κανείς. Το τελευταίο σου ποστ είναι πιο τίμιο. Tώρα για τον Αγγελόπουλο. Το γεγονός ας πούμε πως συμμετείχε στο "Chacun son Cinema" "Chacun son Cinema" μαζί με Λυντς, Φον Τρίερ, Κοεν, Εγκογιαν, Βεντερς αρκεί για αντεπιχείρημα νομίζω. Αλλά πάλι κρίνεις τον σκηνοθέτη με βάση τους άλλους, δεν χρειάζεται να το κάνεις αυτό, δεν σου προσφέρει κάτι. Οχι, δεν κρινω τον αγγελοπουλο με βαση τους αλλους, απεναντιας λεω οτι εμενα μου αρεσει, χωρις να εχω ακουσει την γνωμη των αλλων.. απλα προσπαθησα να εξηγησω τα αισθηματα μου πριν και μετα την ταινια..
Members gsarig Δημοσ. 26 Ιανουαρίου 2010 Members Δημοσ. 26 Ιανουαρίου 2010 Εγώ πάντως στο θέμα της αξιολόγησης δεν έχω πρόβλημα με τον άσο του vlachaquito - στο topic αυτό η βαθμολογία είναι περισσότερο ενδεικτική, για να τονίσει ο καθένας προσωπικά πόσο του άρεσε ή όχι μια ταινία. Δεν προσπαθεί κανείς, δηλαδή, να κρίνει την ταινία "αντικειμενικά" ή με κάποια συγκεκριμένα κριτήρια (δεν έχουμε ορίσει άλλωστε τέτοια κριτήρια για να τα ακολουθούμε όλοι). Π.χ. αν για μένα (λέμε τώρα) ο Πολίτης Κέην ήταν χάσιμο χρόνου, γιατί να μην του βάλω άσο εάν ο άσος αυτός εκφράζει μόνο τον αντίκτυπο που είχε η ταινία σε εμένα και τίποτα παραπάνω; Άλλωστε, ένας από τους σκοπούς αυτού του thread δεν είναι μόνο να βρούμε ενδιαφέρουσες ταινίες, αλλά ενδεχομένως να βρούμε και χρήστες με τους οποίους τα γούστα μας συμπίπτουν ως ένα βαθμό, ώστε να μπορούμε να δώσουμε μια παραπάνω βαρύτητα στη γνώμη τους. Όσο για το Limits of Control, απέφευγα τόσες μέρες να πω τη γνώμη μου γιατί δεν έχω αποφασίσει ακόμα αν μου άρεσε ή όχι. Την είδα στο σινεμά με αρκετά μεγάλη παρέα και όλοι σχεδόν είχαν πάνω-κάτω την αντίδραση του vlachaquito. Εγώ πάλι την βρήκα ενδιαφέρουσα, αλλά ακόμα δεν μπορώ να καταλάβω τί ακριβώς είναι αυτό που μου τράβηξε το ενδιαφέρον. Ξέρω ότι ο vlachaquito θα φρίξει , αλλά το Limits of Control είναι από τις ταινίες που θέλω κάποια στιγμή να ξαναδώ...
Προτεινόμενες αναρτήσεις