Αυξήσεις 50% έως 70% στους μισθούς των δικαστών

[kiriak]

Μεγάλες αυξήσεις 50% έως 70% στους μισθούς των δικαστών ενέκρινε το Μισθοδικείο, κάνοντας δεκτή την προσφυγή δικαστή για την εξομοίωση του μισθού του με εκείνους άλλων ανώτατων δημοσίων λειτουργών. Έντονες οι αντιδράσεις.

 

Το δικαστήριο έκανε δεκτή την προσφυγή της Εφέτη Διοικητικών Δικαστηρίων και έκρινε ότι οι μισθοί των προέδρων των Ανωτάτων Δικαστηρίων πρέπει να εξομοιωθούν με τις αποδοχές του προέδρου της Επιτροπής Τηλεπικοινωνιών.

 

Το δικαστήριο, μάλιστα, αποφάσισε ότι οι αυξήσεις θα πρέπει να καταβληθούν αναδρομικά για την πενταετία 2000-2005, όπως διεκδικούσε η δικαστής στην προσφυγή της.

 

Υπολογίζεται ότι τα χρήματα που αναμένεται να επιδικαστούν στους δικαστές κυμαίνονται από 50.000 έως 150.000 ευρώ. Το συνολικό κονδύλι εκτιμάται σε εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ.

 

Η απόφαση ελήφθη κατά πλειοψηφία. Αρνητικά ψήφισαν οι τρεις πανεπιστημιακοί που είναι μέλη του ειδικού δικαστηρίου.

 

Στο εννεαμελές Μισθοδικείο, το ειδικό δικαστήριο όπου εξετάζονται οι οικονομικές απαιτήσεις των δικαστών, συμμετέχουν τρεις δικαστικοί, τρεις δικηγόροι και τρεις πανεπιστημιακοί.

 

Την έκπληξή της εξέφρασε η ΓΣΕΕ για την απόφαση, σημειώνοντας μάλιστα ότι ελήφθη την ίδια στιγμή που το Ελεγκτικό Συνέδριο απέρριψε κατά πλειοψηφία αίτημα των συμβασιούχων για την καταβολή των δεδουλευμένων τους.

 

«Οι εντολές και οι εγκύκλιοι του Προέδρου του Αρείου Πάγου, δυστυχώς, 'πιάνουν τόπο'» αναφέρει η ΓΣΕΕ, προσθέτοντας ότι «είναι τουλάχιστον παράδοξο και προκλητικό την ώρα που τα δίκαια και τεκμηριωμένα αιτήματα των εργαζόμενων αντιμετωπίζονται αρνητικά και απορρίπτονται, οι δικαστές εκδικάζοντας τα δικά τους αιτήματα να εκδίδουν 'γενναιόδωρες' αποφάσεις, όπως αυξήσεις των αποδοχών τους έως 1.800%».

 

Όπως μετέδωσε το Mega, δάσκαλοι και καθηγητές, που έμειναν με άδεια χέρια μετά την πολυήμερη απεργία τους, συνέδεσαν την απόφαση του Μισθοδικείου με την αντιλαϊκή πολιτική της κυβέρνησης, ενώ έντονη ήταν και η αντίδραση του συνδικαλιστικού οργάνου των αστυνομικών που διεκδικούν το επίδομα ειδικών συνθηκών.

 

Ο πρόεδρος της Ένωσης Δικαστικών Λειτουργών ΣτΕ, Κώστας Κουσούλης, χαρακτηρίζει άδικη την κριτική «Γιάννης κερνάει και Γιάννης πίνει» σε ό,τι αφορά την απόφαση του Μισθοδικείου.

 

Ο κ. Κουσούλης σημειώνει ότι το δικαστήριο αποτελείται από έξι μη δικαστές. Επίσης, στους δικαστές απαγορεύεται η απεργία και δεν προβλέπεται καμία θεσμική διαδικασία αναπροσαρμογής των αποδοχών τους.

 

«Η σημασία των αποδοχών και των συντάξεων των δικαστών για την επιτέλεση της αποστολής της Δικαιοσύνης υπέρ της κοινωνίας και των πολιτών αναγνωρίζεται από τα δημοκρατικά πολιτεύματα σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της γης», προσθέτει ο κ. Κουσούλης.

 

http://www.in.gr/news/article.asp?ln...6&lngDtrID=244

[punky]

Σουλατσάρω σχεδόν καθημερινά στα ακριβά προάστεια. Γιατί έχουν περισσότερη ησυχία και καλύτερους δρόμους για jogging.

Συχνά σκέφτομαι ότι αυτοί που μένουν μέσα στις βίλες, είναι είτε αυτοί που εφαρμόζουν το νόμο είτε αυτοί που τον καταπατούν.

Στις καλύτερες βίλες μένουν αυτοί που συνδυάζουν και τα δύο.

Όσα λεφτά κι αν πάρουν από την κύρια δουλειά, πάντα θα κηνυγάνε και το εξτραδάκι.

[Kandinsky]

Eγώ συμφωνώ για τους δικαστές. Απ' όσο έχω ακούσει γύρω στα 2600 παίρνουν, μισθός που είναι για τα πανηγύρια για τη σπουδαιότητα της εργασίας. Δε μπορεί να ζητάς να λάβει ο άλλος καταδικαστική απόφαση εναντίον του καρχαρία όταν ο τελευταίος μπορεί να βγάλει και να του δώσει του δικαστή αυτά τα 2600 συν ένα μηδενικό δίπλα, έτσι, στο πολύ άνετο...

[punky]

Kandinsky, αυτό που λες είναι και το σκεπτικό πίσω από τους μισθούς των δικαστικών. Αλλά δεν νομίζω φίλε μου ότι διασφαλίζει και πολλά.

Ή είσαι άπληστος και ανέντιμος, ή δεν είσαι.

Δεν μπορεί να μη σου έχει τύχει κι εσένα επαγγελματικά να έχεις την ευκαιρία να πάρεις κάνα πλάγιο εξτραδάκι. Εμένα αυτό που με σταματάει είναι η αξιοπρέπεια και η πεισματική μου τιμιότητα, όχι το ύψος του μισθού μου.

 

Και τα 2.600, αν είναι τόσα, τα βρίσκω αρκετά λεφτά για να ζήσει κάποιος πάνω από αξιοπρεπώς σήμερα.

[PlaStiK]

Αλήθεια πάντα αναρωτιόμουν σχετικά με αυτό...τι μας κάνει να πιστεύουμε οτι αυτός που παίρνει π.χ 5000 ευρώ το μήνα θα αρνηθεί να πάρει 100.000 ευρώ προκειμένου να προδώσει τον όρκο του;

Εξάλλου είναι γνωστό πως αυτοί που έχουν τις Μερσέντες ονειρεύονται τις Πόρσε...κι αυτοί που έχουν Πόρσε θέλουν να αρχίσουν συλλογή..

[fantomas3004]

Εγώ διαφωνώ με τις αντιδράσεις, πιστεύω οτι ο ρόλος των ανώτατων δικαστών είναι μεγαλύτερος απο αυτόν των ανώτατων δημοσίων λειτουργών που εξισώθηκαν οι τιμές τους. Πολλοί απο αυτούς με τα μεγάλα μέσα παίρνουν σε έναν μήνα όσα παίρνει ο δικαστής σε έναν χρόνο.

Ο δικαστής είναι αυτός μόνο που μπορεί να κρατήσει την κοινωνία με τους νόμους της σε τάξη, άρα και η σπουδαιότητα του λειτουργήματος τους είναι η μεγαλύτερη με διαφορά.

Διαφωνώ τέλος με όσους τους συγχέουν με Mercedes, Porse και ακριβά προάστια, είναι οι μόνο άνθρωποι που δουλεύουν εξαντλητικά με άγχος και ευθύνη 20 ώρες την ημέρα.

[agpr]

Η τιμιότητα και η επαγγελματική ευσυνειδησία και ηθική δεν εξαρτώνται από το μισθό. Η σπουδαιότητα του παραγόμενου έργου και η εξειδίκευση είναι αυτά που (πρέπει να) καθορίζουν το ύψος του μισθού. Αυτά υποστήριζα και για τους εκπαιδευτικούς, αυτά υποστηρίζω και για τους δικαστικούς. Και κατά την εκτίμηση μου οι δικαστικοί και πολύ υπεύθυνο έργο επιτελούν και υψηλής εξειδίκευσης προσωπικό είναι.

Ωστόσο, κάτι με ενοχλεί. Φυσικά με ενοχλεί που ο εκπαιδευτικός κρίθηκε ανάξιος να αμείβεται με 1.400€ (έστω και σε βάθος χρόνου) και ο δικαστικός θα αμείβεται με περίπου 3.000€ άμεσα.

Δεν είναι αυτή η κύρια αιτία της ενόχλησής μου. Με ενοχλούν τα δύο μέτρα και δύο σταθμά. Για όλους τους άλλους δημόσιους υπαλλήλους τα αναδρομικά υπολογίζονται επί διετία και με τόκο μέχρι 6%, αλλά για τους δικαστικούς υπολογίζονται επί πενταετία και με τόκο 10%. Με ενοχλεί που οι δικαστικοί με τέτοιες αποφάσεις χάνουν την καλή έξωθεν μαρτυρία και απαξιώνονται στη συνείδηση πολλών. Εμφανίζονται να νομοθετούν οι ίδιοι μεροληπτικά υπέρ των συμφερόντων τους. Δεν είναι ακριβώς έτσι, αλλά αυτή είναι η εικόνα που μένει.

Μια δικαιοσύνη απαξιωμένη και ανίκανη να εμπνεύση εμπιστοσύνη και σεβασμό στον πολίτη είναι μια δικαιοσύνη ακρωτηριασμένη.

 

Εγώ διαφωνώ με τις αντιδράσεις, πιστεύω οτι ο ρόλος των ανώτατων δικαστών είναι μεγαλύτερος απο αυτόν των ανώτατων δημοσίων λειτουργών που εξισώθηκαν οι τιμές τους. Πολλοί απο αυτούς με τα μεγάλα μέσα παίρνουν σε έναν μήνα όσα παίρνει ο δικαστής σε έναν χρόνο.

Ο δικαστής είναι αυτός μόνο που μπορεί να κρατήσει την κοινωνία με τους νόμους της σε τάξη, άρα και η σπουδαιότητα του λειτουργήματος τους είναι η μεγαλύτερη με διαφορά.

Διαφωνώ τέλος με όσους τους συγχέουν με Mercedes, Porse και ακριβά προάστια, είναι οι μόνο άνθρωποι που δουλεύουν εξαντλητικά με άγχος και ευθύνη 20 ώρες την ημέρα.

 

Fantoma,

οι τρεις πανεπιστημιακοί που διαφώνησαν είχαν ένα σκεπτικό και δεν ήταν ούτε λαϊκίστικο ούτε αντιδραστικό. Εξίσωσαν τις αμοιβές τους όχι με υπαλλήλους, όπως είναι αυτοί, αλλά με διορισμένους επί θητεία διοικητές.

[Kandinsky]

Αυτό που εννοώ δεν είναι ότι αν από 2600 του το πας 4000 δε μπορεί να τα "πιάσει". Όπως και να το κάνουμε όμως είναι τεράστιο θέμα σε μια κοινωνία το να αισθάνεται ο έχων πολύ μεγάλες ευθύνες ότι αμοίβεται αναλόγως με την υπηρεσία που προσφέρει ή τουλάχιστον να βλέπει ότι η κοινωνία προσπαθεί να αναγνωρίσει την υπηρεσία του αυτή.

 

Σίγουρα μπορείς να ζήσεις άνετα με 2600 την σήμερον. Είναι δίκαιο όμως? Το αναφέρω διότι μόλις τις προάλλες μου εξηγούσε γνωστό μου παιδί δικηγόρος τη συνέντευξη που έδωσε για να γίνει δικαστής. Ανάμεσα στ' αλλα πέφτουν και κάτι αναχρονιστικές ντιρεκτίβες του τύπου "μη φοράτε σορτσάκι δημοσίως", "μην δεχτείτε ποτέ κέρασμα από μαγαζί", κλπ.

[johnnyestia]

Οκ, ναι, οι δικαστές κάνουν μία από τις πιό υπεύθυνες δουλειές. Το ενοχλητικό στην υπόθεση είναι το "Γιάννης κερνά, γιάννης πίνει". Αν είναι σωστοί, να διεκδικήσουν αυξήσεις όπως όλος ο υπόλοιπος κόσμος.

[-nick-]

εγω για 30% ακουσα αλλα κ παλι.. ΚΑΤΑ ειμαι.

και κατι ακουστηκε οτι θα ζητησουν και οι βουλευτες αυξησεις..(τι να ζητησουν δηλαδη, μονοι τους θα το ψηφισουν στη βουλη)... Ω.....

τι να πει κανεις?

 

Σουλατσάρω σχεδόν καθημερινά στα ακριβά προάστεια. Γιατί έχουν περισσότερη ησυχία και καλύτερους δρόμους για jogging.

Συχνά σκέφτομαι ότι αυτοί που μένουν μέσα στις βίλες, είναι είτε αυτοί που εφαρμόζουν το νόμο είτε αυτοί που τον καταπατούν.

Στις καλύτερες βίλες μένουν αυτοί που συνδυάζουν και τα δύο.

Όσα λεφτά κι αν πάρουν από την κύρια δουλειά, πάντα θα κηνυγάνε και το εξτραδάκι.

 

φταιει τωρα ο Χ να κανει καμμια αλητεια και να τους τα φαει?

[Marcos_Aurilius]

Πέραν της αδιαμφισβήτητης υπευθυνότητας της θέσης των δικαστών, πάντα υπάρχει ο παράγοντας "κοινό περί δικαίου αίσθημα".

Ασχέτως με το πόσο κατώτερος από τον "ευρωπαϊκό μέσο όρο" είναι ο μισθός ενός δικαστή, όταν το ίδιο ισχύει για τον κάθε δημόσιο λειτουργό (ο ιδιωτικός τομέας είναι μια άλλη πονεμένη ιστορία) και πολύ απλά το βλέπω ως πρόκληση το να αξιοποιείς ένα εργαλείο που αφενός ελέγχεις, αφετέρου δεν μπορεί να χρησιμοποιήσει κανένας άλλος, για να αυξήσεις τόσο τον μισθό σου.

Μην θεωρείτε το κοινό αίσθημα ως μικρή ποσότητα. Το ίδιο εργαλείο προσπάθησε η κυβέρνηση να στρέψει εναντίον των εκπαιδευτικών, φωνάζοντας πως διεκδικούν αυξήσεις 40%, και σε κάποιο βαθμό τα κατάφερε.

Σε μια εποχή οικονομικής, αν όχι άνθησης, τουλάχιστον ανάκαμψης, μια τέτοια είδηση μπορούσε να περάσει στο ντούκου. Τώρα όμως, αποτελεί πρόκληση, γιατί τα επιχειρήματα των δικαστικών εύκολα ανάγονται σε οποιαδήποτε βαθμίδα του δημοσίου.

Ελπίζω να μην αποδοθεί πολιτική ταμπέλα στα λεγόμενά μου.

[-nick-]

σωστος...

Απο την μια δεν ειναι δυνατον η κυβερνηση να μιλαει για πολιτικη λιτοτητας και ελλειψη χρηματων και απο την αλλη να αυξανονται μισθοι δικαστικων (πιθανως κ βουλευτων)

[punky]

Αυτό που εννοώ δεν είναι ότι αν από 2600 του το πας 4000 δε μπορεί να τα "πιάσει". Όπως και να το κάνουμε όμως είναι τεράστιο θέμα σε μια κοινωνία το να αισθάνεται ο έχων πολύ μεγάλες ευθύνες ότι αμοίβεται αναλόγως με την υπηρεσία που προσφέρει ή τουλάχιστον να βλέπει ότι η κοινωνία προσπαθεί να αναγνωρίσει την υπηρεσία του αυτή.

 

Έχεις δίκιο. Αλλά νομίζω πως αυτός ο ορισμός δεν αφορά μόνο τους δικαστές.

Κάποιος ας πούμε που είναι σε επιτροπή διαγωνισμού για την ανάθεση ενός έργου, πρέπει να διαβάσει ένα σωρό προδιαγραφές, να βεβαιωθεί ότι ο υποψήφιος έχει τα εχέγγυα σε σχέση με τους άλλους, ότι το έργο θα πραγματωθεί στους χρόνους, στο κόστος και στην ποιότητα που προβλέπεται.

 

Κι αυτός δεν πρέπει να κρίνει πολύ σημαντικά πράγματα που αφορούν το κοινωνικό σύνολο που θα κληθεί να πληρώσει το μάρμαρο;

Πόσο πιο σημαντικός είναι πάντα ο ρόλος ενός δικαστικού που δικάζει συχνά, ανήλικους επειδή οδηγούσαν παπί χωρίς δίπλωμα;

 

Μην παρεξηγηθώ. Δεν έχω στεγανή άποψη στο θέμα. Αμφιβολίες έχω και τις σκέφτομαι φωναχτά.

 

Και κάτι τελευταίο που δεν έχει να κάνει με τα λεφτά μόνο.

Νομίζω ότι αυτοί που αναλαμβάνουν μεγάλες ευθύνες, το έχουν και μέσα τους. Δεν είναι θέμα απλά οικονομικής απολαβής. Είναι θέμα κύρους, θέμα προσωπικής ικανοποίησης ότι κάνεις κάτι σημαντικό. Είναι πολλοί αϋλοι παράγοντες που ανταμοίβουν την ευθύνη, όχι απλά το χρήμα.

[Pablo_Hasan]

το καλυτερο επαγγελμα που υπαρχει, οταν δεν θελει η κυβερνηση να τους δωσει αυξηση πανε στα δικαστηρια και την κερδιζουν...

[blueviper]

Εύλογες αξιώσεις...λάθος timing.

 

Πέρα κι έξω από τις απαιτήσεις που έχει το "λειτούργημα" του δικαστή και φυσικά δεν αφορούν απλώς την παράσταση σε μια δίκη κι ένα αθώος/ένοχος, από τη λιγοστή επαφή μου με το χώρο αντιλαμβάνομαι πως ο παρόν μισθός δεν επαρκεί για το χρόνο και τον κόπο που έχει επενδυθεί προκειμένου να φτάσεις να γίνεις δικαστής. Γνωστός γνωστού, μου περιέγραφε κάποτε σε καφέ πως με πτυχίο και master νομικής, προετοιμασία για τις εξετάσεις των δικαστών, κατόπιν σχολή και κάποια ενδιάμεσα στάδια, φτάνεις στο σημείο να ξεκινήσεις την επαγγελματική σου αποκατάσταση στην καλύτερη στα 31-33 σου, παραπέμποντας σε ιατρικές περιπτώσεις που πρώτα βγάζεις γκρίζα μαλλιά κι ύστερα μετράς τον πρώτο μισθό. Την ίδια ώρα ο Κούγιας θα έχει χτίσει 6-7 βίλες στο Ψυχικό, την Πολιτεία και στα Νησιά του Πάσχα. Κι όπως και να το κάνουμε, κάποιος πρέπει να γίνει και δικαστής, αλλιώς πάπαλα το σύστημα. Αν ήταν όλοι Κούγιες, θα έπαιρναν λιγότερα.

 

Δικαιολογώ τις απαιτήσεις για αυξήσεις, αλλά θεωρώ σκανδαλώδη τη χρονική συγκυρία που έρχονται στο φως και πραγματώνονται. Επιρρίπτω μάλιστα μέγιστες ευθύνες και στην ίδια την πολιτεία με τα μέτρα που εξέλαβε ή δεν εξέλαβε. Δεν είναι δυνατόν για παράδειγμα να διατηρεί ακόμα συνταγματικά καθορισμένες διατάξεις και "πρέπει" στην εξίσωση του μισθού των δικαστών με εκείνες άλλων ανώτατων υπαλλήλων και να τις παραγνωρίζει, δίνοντας σε κάθε τζιτζιφιόγκο πρόεδρο που βάζει στη ζούλα υπέρογκα ποσά. Είναι αυτεπίστροφη τιμωρία μια τέτοια αδιαφορία απέναντι στο ίδιο το Σύνταγμα και δει εις βάρος εκείνων που τα νομικά τα κατέχουν μια χαρά, ώστε να μπορούν να τα επικαλούνται για να βρουν το όποιο δίκιο τους. Όπως φυσικά είναι μέγιστη φουστιά ορισμένων, αν άφησαν συνειδητά δίχως καταγγελίες τις κρατικές αυθαιρεσίες, έτσι ώστε να μπορούν αυτή τη στιγμή να αξιώνουν ανάλογες αυξήσεις...αργά ή γρήγορα θα βρισκόταν το πάτημα, όσο έκαναν (αν έκαναν) τα στραβά μάτια.

 

Από την άλλη είναι άδικο να καταλήξουμε πως "Γιάννης κερνά και Γιάννης πίνει". Πάλι η πολιτεία ήταν εκείνη που θέσπισε το Μισθοδικείο, ακριβώς για να μην χρειάζεται να υφιστάμεθα την αλήθεια της παραπάνω παροιμίας. Κάπως άλλωστε πρέπει να ρυθμίζονται κι οι μισθοί τους. Αν όμως το σύστημα δε λειτουργεί όπως πρέπει και μιλάμε για κατάχρηση εξουσίας, υπόλογος είναι εκείνος που δεν μερίμνησε επαρκώς αρχικά, ώστε να προστατέψει από φαινόμενα ευνοιοκρατίας.

 

Να δοθούν λοιπόν αυξήσεις, αλλά όχι τώρα ρε μάγκες. Όχι τη στιγμή που μου βγαίνει ο πρόεδρος του Αρείου Πάγου και μου κάνει (με ποια αρμοδιότητα άραγε; ) υποδείξεις για ευνοϊκές αποφάσεις υπέρ των εργοδοτών (μη μπει μέσα ο κάθε Βεντούρης, Λάτσης, Σωκράτης κοκ). Όχι όταν έχουν γίνει όργια στα εργασιακά ζητήματα, με τον κάθε κλάδο να τρώει τις σάρκες του και μαζί κι αυτές του διπλανού του στη λογική του "όποιος προλάβει", ενώ έχεις και τουςι κρατούντες να υποστηρίζουν πως δεν υπάρχει φράγκο κι ο κώλος μας έχει γίνει πιο σφιχτός κι απ' της Μαστροκώστα. Και την ίδια στιγμή συμβασιούχοι να χάνουν τ' αυγά και τα πασχάλια...

 

Αν θες να έχεις τον κόσμο με το μέρος σου, πρέπει να είσαι και μέρος της λογικής του, γιατί το δίκιο δεν φτάνει πάντα. Κι οι ευθύνες είναι πολλές και μοιρασμένες σε αυτήν την υπόθεση. Σφιχτή πολιτική που οδηγεί σε απολύσεις κι έχεις την προϊσταμένη να σου παίρνει σακούλες σκουπιδιών με άρωμα βανίλια...άι στο διάολο ρε, μάθετε τι εστί οικονομία που δεν επιβαρύνει μονάχα τον εργαζόμενο.