Προς το περιεχόμενο

NBA Topic


privateer

Προτεινόμενες αναρτήσεις

Εγώ απορώ πάντως, πως γίνεται να έχει παίξει κάποιος μπάσκετ και να μη μπορεί να παραδεχτεί ότι ο Λεμπρόν Τζέιμς είναι παικταράς ολκής. Το σώμα του, το στυλ του, το πάθος του, η δύναμή του.

 

Και γω που δε πρόλαβα να δω τον Μάτζικ Τζόνσον επειδή δεν είχα γεννηθεί και στον Τζόρνταν ήμουν πιτσιρικάκι και δε καταλάβαινα πολλά πράγματα λέω ότι ο Λεμπρόν είναι ότι τελειότερο έχω δει μπασκετικά.

 

7 παρουσίες σε τελικούς. Εφτά. Από το 2011 παίζει κάθε χρόνο ανελλιπώς στους τελικούς. Τι να λέμε τώρα? Και υπάρχουν άνθρωποι που τον αμφισβητούν. Ας δούνε μπαμμπιγκτον καλύτερα.

 

Εξαιρετικοί παίκτες πολλοί στη λιγκα, δεκάδες, (KD, Westbrook, Lillard, Davis, Harden, Wade και η λίστα συνεχίζει) αλλά Λεμπρόν δεν είναι. Οι αριθμοί μιλάνε μόνοι τους. 

 

Από έναν οπαδό του  San Antonio και μεγάλο λάτρη του Manu Ginobili :P

 

Κατ' αρχάς δεν νομίζω ότι κανείς "αμφισβητεί τον Λεμπρόν", με την έννοια τουλάχιστον ότι "είναι παικταράς ολκής", όπως δηλαδή το έθεσες. Αφήνεις όμως σπόντες, όπως με το "ό,τι τελειότερο έχω δει μπασκετικά", για το ότι "είναι ο καλύτερος έβερ". Και εκεί, σκοντάφτει αυτή η φράση, πάνω στο θέμα "μπασκετική αισθητική" : ο Λε είναι ένα πραγματικό τέρας της φύσης σωματοδομικά/για το ύψος/τις θέσεις που παίζει, που δεν έχει αντίπαλο. Σα μηχανή κόντρα σε ανθρώπους. Και από ΕΚΕΙ είναι που βγάζει το μπασκετικό ψωμί του, συν προφανώς ότι είναι πράγματι ντρίβεν και ντεντικέιτηντ και όλες αυτές τις αμερικανιές. ΔΕΝ έχει όμως τη "χάρη" των Μάτζικ και Τζόρνταν που ανέφερες. Και όσο και αν μην έχεις ζήσει, προφανώς θα έχεις δει τί σόι παιχνίδι παίζανε αυτοί : ο Μάτζικ δηλαδή που χάζευε την μπάλα την ίδια με αυτά που της έκανε, ο δε Τζόρνταν χάζευε όλους τους αντιπάλους του. Και φυσικά τόσοι και τόσοι άλλοι "παλιοί", που ο καθ' ένας με τον δικό του τρόπο έκανε το ΝΒΑ εντυπωσιακό και "απλησίαστο" μπασκετικά στα μάτια του κόσμου. Επίμονος πχ και ντόμιναντ ήταν και ο Μπάρκλεϊ. Με χειρισμό μπάλας, σουτ, τεχνική, ντράιβς, πάσα απαράμιλλης ομορφιάς, και δη για το ύψος και κιλά του. Αλλά με άλλη χάρη, και όχι αυτή του οδοστρωτήρα Λεμπρόν. Ο οποίος, μάιντ γιου, αγγίζει τα όρια της αξιολύπησης όταν πέφτει και κάνει σα μωρό παιδί (όπως καλή ώρα τις προάλλες στο τέλος με το και-καλά-πάνω-στο-χέρι-του-πέσιμο...). Και έτσι χάνει στην γενική εκτίμηση.

 

Δεν είμαι κάποιος που προτιμά να μένει στο παρελθόν "γιατί έτσι". Θα ήθελα οι επόμενες γενιές να ξεπερνάν τις προηγούμενες. Όχι όμως απλά σε ντελίβερανς, αλλά και σε αυτήν την χάρη που είπα. Και δεν το βλέπω να γίνεται, ούτε προφανώς από τον Λε, αλλά ούτε από το ΝΒΑ όλο ως σύνολο. Προφανώς έχει γίνει πιο τακτικό το παιχνίδι και με άμυνες που βγάζουν περισσότερη ενέργεια ως σύνολα ομάδων, αλλά αυτό στα μάτια μου, όπως και σε τόσων άλλων, ΔΕΝ είναι ο καλός δρόμος.

 

Γενικά το ΝΒΑ μπάσκετ των 80ies-90ies είχε δύναμη μαζί με "μαγεία" και σχεδόν χορευτικές φιγούρες, είτε μιλούσαμε για ντρίμπλες είτε για καρφώματα. Το τοπ μπάσκετ του ΝΒΑ του σήμερα, έχει από την μια έναν σχεδόν άχαρο Λεμπρόν και από την άλλη τους τρελλούς τριποντάκηδες ως ατραξιόν. Ακόμη και το θέαμα κατά τα καρφώματα έχει εξελιχθεί περιοριστικά στη "σχολή Γκρίφιν", αυτής με τα μάνστερ-ντανκς..."από απόσταση" και με βασικό χαρακτηριστικό την ωμή δύναμη/φόρα.

 

Συνεπώς -και κλείνω- καλοί οι "αριθμοί" του Λε, αλλά, αν δεν χαίρεσαι να το βλέπεις, τί να το κάνεις; Κάποιοι κάποτε θέλανε/προσπαθούσανε να μοιάσουνε του Τζόρνταν, όχι στη δύναμη, αλλά στις κινήσεις. Στον Λεμπρόν, σε τί να του μοιάσεις; Στο ότι είναι θηρίο;

  • Like 3
Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

το ενδιαφερον ειναι οτι ακομη κι αν ειναι οπως τα περιγραφεις chris αυτες οι 3 ομαδες θα διελυαν οποιαδηποτε ευρωπαικη ομαδα προσπαθουσε να παιξει μπασκετ. πες μου ποιος παιχτης θα μπορουσε να παιξει αμυνα τον Kyrie η τον Λεπρο; και αντε πες απεναντι στον λεπρο παιζουν θεματα σωματικης δυναμης. τον θειο-Ντρου που τα παστελωνε και με παιχτες κρεμασμενους πανω του, ποιος τον παιζει αμυνα; βασικα πως τον παιζει αμυνα;

 

Οτι θα διέλυαν καθε Ευρωπαικη ομαδα ειναι αυτονοητο. Ακομα και οι Σιξερς θα διέλυαν καθε Ευρωπαικη ομαδα. Το παραπανω το εγραψα για να καταδειξω ότι η πορεία του ΝΒΑ ειναι τελειως αντιθετη και με τις αρχες που τεθηκαν στο κολλεγιακο τους μπασκετ αλλα και με αυτες που επικρατησαν σε Ευρωπη και ΝΒΑ απο τα 80s. Εχει παραγίνει αυτο με το one man show. 

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Wash εδώ είσαι φάουλ.

Εκτος ότι το άθλημα είναι πιο θεαματικό αυτη τη στιγμή (ασχέτως προτίμησης εποχών), μην κάνεις την γενικούρα "καλύτεροι τότε".

Ποιοι καλύτεροι; Μπορώ να σου απαριθμήσω άπειρους μπαλντάδες. Όπως και σήμερα.

Τον "άχαρο" ΛεΜπρον, τον έχω δει να μοιράζει παιχνίδι όπως μονο οι καλύτεροι πασερ εβερ μπορούσαν.

Τα εξωγήινα 3π των Σπλας είναι προτιμότερο ή όχι απ'το ξύλο των Bad boys;

 

Και ανούσια συζήτηση (γιατι στο σήμερα ζούμε), αλλά και δεν γίνεται να μεινει στάσιμο το άθλημα.

  • Like 1
Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Επίσης, οι Bulls του Jordan δεν ήταν και η επιτομή της ομαδικότητας.

 

Ο MJ  στην καριέρα του στα playoffs είχε μέσο όρο 25 σουτ ανά παιχνίδι.

 

Δεν το έχω ψάξει αναλυτικά, αλλά το αποκλείω να έχει κάποιος περισσότερα τα τελευταία 30 χρόνια.

 

Eνδεικτικά, Kobe και Lebron έχουν περίπου 21 ο καθένας.

 

Και καλά έκανε προφανώς αλλά οι Bulls δεν έπαιζαν κανένα τρομερά ομαδικό μπάσκετ.

 

Απλά είχαν τον καλύτερο παίκτη ever και άλλους 3-4 εξαιρετικούς.

 

Οι Warriors π.χ. φέτος και πέρυσι ήταν πολύ πιο ομαδικοί.

  • Like 1
Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Wash εδώ είσαι φάουλ.

Εκτος ότι το άθλημα είναι πιο θεαματικό αυτη τη στιγμή (ασχέτως προτίμησης εποχών), μην κάνεις την γενικούρα "καλύτεροι τότε".

Ποιοι καλύτεροι; Μπορώ να σου απαριθμήσω άπειρους μπαλντάδες. Όπως και σήμερα.

Τον "άχαρο" ΛεΜπρον, τον έχω δει να μοιράζει παιχνίδι όπως μονο οι καλύτεροι πασερ εβερ μπορούσαν.

Τα εξωγήινα 3π των Σπλας είναι προτιμότερο ή όχι απ'το ξύλο των Bad boys;

 

Και ανούσια συζήτηση (γιατι στο σήμερα ζούμε), αλλά και δεν γίνεται να μεινει στάσιμο το άθλημα.

 

...δεν ξέρω πώς το εννοείς το "θεαματικό", mxl - εγώ πάντως τα κόλπα με τη μπάλα από πχ Μάτζικ, Μπερντ, Άιβερσον ακόμα, δεν τα βλέπω στο σήμερα. Εμένα μου έχει μείνει η αίσθηση του άι λαβ δις γκέημ από εκείνα τα χρόνια, αναφορικά με το πώς παίζανε τότε.

Σήμερα μου αφήνεται η αίσθηση του "άι χαβ του πλέι δις γκέημ" και "για τα (πολλά) λεφτά τα κάνεις όλα"...

Ούτε βλέπω σήμερα τα χορευτικά ενός Τζόρνταν, ενός Ντομινίκ, ενός Κόμπε ακόμη-ακόμη.

Γενικούρα θα κάνω, δεν γίνεται αλλιώς, όσο κι αν και τότε είχε μπαλντάδες όπως είπες. Γιατί είναι η αίθσηση που μου έχει μείνει. Αν για εσένα, με το χέρι στην καρδιά, σου αφήνει το ΝΒΑ σήμερα πιο εντυπωσιακή αίσθηση, τότε πάσο.

 

Όσο για τον Λε, άχαρο τον λέω, για λόγους στυλ. Όταν έχεις ζήσει Τζόρνταν, Πίπεν και ένα κάρο άλλους, τότε μοιραία ο Λε σου φάινεται ξύλινος, στεγνός, "άχαρος". Πουθενά δεν διαφώνησα ότι δεν είναι αποτελεσματικός. Ο τρόπος όμως που το κάνει, δεν.

Για να καταλάβεις, το μόνο που μου έμεινε ως "ομορφιά" από μεριάς του, ήταν το κόψιμο στον Ιγκουοντάλα. Αν κάτι είχε ολίγη χάρη, ήταν αυτό. Και ο λόγος, εδώ που τα λέμε, είναι νομίζω ακριβώς ότι ο Λε είναι το μηχανάκι που είναι. Ενώ οι άλλοι ήταν σωματικά όχι ακριβώς υπεράνθρωποι - του Τζόρνταν συμπεριλαμβανομένου. Η μόνη περίπτωση να "δείξει" ο Λε, θα ήταν να είχε ν' αντιμετωπίσει πιο θηρία από αυτόν (σαν μέσο όρο). Ίσως τότε να έδειχνε την όποια του "μεγαλοσύνη". 

 

Τέλος, το ότι "ζούμε στο σήμερα" είναι αναντίρρητο, φίλε mxl. Aυτό ακριβώς το σήμερα είναι όμως που δεν έχει την "χάρη" του "τότε".

Δεν διαφωνώ ότι εξελίχθηκε το άθλημα. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι η αίσθηση που σου αφήνει σήμερα, είναι καλύτερη, επειδή "έχει εξελιχθεί"...

Μόνη εξαίρεση στην "αχαροσύνη" του σήμερα, οι Σπερς, που όμως έχουν πλέον κάνει τον κύκλο τους...

 

[Θα μου πεις βέβαια και περί ορέξεως ο λόγος, καθώς πολλοί γουστάρουν το στυλ με τα σουτ των Γκόλντεν....

(...για τα οποία βτς έχω να πω ότι δεν θα με χαλάγανε, αν δεν ήταν τόσα πολλά. Ωραία και η φάση με τους χεράδες, αλλά να είναι λίγο ισορροπημένη.)]

 

 

 

Επίσης, οι Bulls του Jordan δεν ήταν και η επιτομή της ομαδικότητας.

 

Ο MJ  στην καριέρα του στα playoffs είχε μέσο όρο 25 σουτ ανά παιχνίδι.

 

Δεν το έχω ψάξει αναλυτικά, αλλά το αποκλείω να έχει κάποιος περισσότερα τα τελευταία 30 χρόνια.

 

Eνδεικτικά, Kobe και Lebron έχουν περίπου 21 ο καθένας.

 

Και καλά έκανε προφανώς αλλά οι Bulls δεν έπαιζαν κανένα τρομερά ομαδικό μπάσκετ.

 

Απλά είχαν τον καλύτερο παίκτη ever και άλλους 3-4 εξαιρετικούς.

 

Οι Warriors π.χ. φέτος και πέρυσι ήταν πολύ πιο ομαδικοί.

 

Δεν με χαλάει το ότι οι Μπουλς δεν ήταν Η ομαδική....ομάδα. Αυτό που βγάζανε όμως στο παρκέ, είχε πολλά διαφορετικά στοιχεία. Κι όσο κι αν ο άρχων ήταν ο Μάικ, πάντα υπήρχαν πρόσωπα που εμφανιζόντουσαν σε κατάλληλες στιγμές και προσέθεταν λιθαράκια, όπως ο Κερ, ο Πάξον, ο Γκραντ - μέχρι κι ο Καρτράιτ.

Ούτε φυσικά με χαλάει το ότι ο Μάικ είχε τη μερίδα του λέοντος στις εκτελέσεις. Αυτό δα έλλειπε, καθώς και άστοχο να ήταν αυτό που έκανε, χαιρόσουν να τον βλέπεις. Αλλά προφανώς εσύ το πας με "αριθμούς" εδώ...

  • Like 1
Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Φιλε DKNI τα εχεις μπερδεψει λιγο..Αρχικα ο Curry παιζει τραυματίας ειναι ολοφάνερο απο τη σειρα με το Portland και το εχω επισημανει απο τοτε δεν το λεω τωρα....Το 2-0 επι των Καβς αν ειδες τα ματς εγινε επειδη Livi-Barbosa τα εβαζαν ολα αν δεν γινοταν αυτο θα χαναμε καποιο απο αυτα σιγουρα...Δευτερον ο Bogut εχει συγκεκριμενο ρολο τον οποιο εκτελει αρκετα καλα....Δεν ειναι τυχαιο οτι με την απουσια του τα ποσοστα του Thompson στα ριμπαουντ ανεβηκαν δραματικα....Τριτον οσον αφορα το small-ball και τις απουσιες ειναι φυσιολογικο και πιστευω το γνωριζεις οτι διαταρασσονται οι ρολοι και το rotation και αυτο φυσικα εχει επιπτωσεις στην συνολικη εικονα της εκαστοτε ομαδας. Πιθανοτατα δεν ειναι τυχαιο οτι ο Iggy στα 2 τελευταια ματς επαιζε με προβλημα στη μεση(χτυπαγε 38 λεπτα)...Τελος σε μια ομαδα που ειναι ομαδα με χημεια και ρολους οταν συμβαινουν αυτα λογικο δεν ειναι να ψαχνεται μετα? Να θυμισω απλα οτι στα 3-4 πρωτα ματς Κyrie-LJ ηταν μετριοι προς καλοι και στα επομενα ξαφνικα εγιναν το κατι αλλο... Ο LJ οταν πηγε τελικο με Sasa πηγε επειδη η ομαδα ετσι ειχε φτιαχτει απο την αρχη δεν προεκυψε στην πορεια απο τυχαια γεγονοτα.. Το θεμα και κλείνω ειναι οτι το Golden State εδωσε δικαιωματα αμφισβήτησης επικρατησης στη σειρα και φυσικα οι Cle απαντησαν...

Περσυ που ο άλλος έχασε 4-2 και δεν ειχε καν Λοβ και Ιρβνγκ;

Ποσες φορες σε playoff δεν έχουμε δει ομάδες που εχουν χτυπηθεί απο τραυματισμούς;

Και εσυ γκρινιάζεις ενώ ηταν ολοι εκει απλα ο Καρι ειχε τραυματισμό πριν ενα μήνα και αε ενα ματς δεν έπαιξε ο Γκριν με δική του υπαιτιότητα και σε ενα άλλο έλειπε ο Μπογκουτ

 

Δηλαδή η γκρίνια ειναι γιατι δεν είχαν το 100% του ρόστερ στο 100% των ματς και σε 100% της απόδοσης;

Σορρυ ρε φίλε αλλα απο mvp και τον βοηθό του περιμένω να κάνουν step up σε τέτοιες καταστάσεις αλλιώς τι συζητάμε;

ο λεπρος επικρινεται γιατι παει τελικους λογω ανατολης που οι ομαδες ειναι παρτην μια και βαρα την αλλη

Μεγαλο ψέμα φετος

Η διαφορα Ανατολής Δύσης στο μεταξύ τους φετος ηταν σε χαμηλό τριετίας και στην Ανατολή πέρασαν ομάδες με καλυτερα ρεκόρ απο τις αντίστοιχες της Δύσης

Επίσης στην Δύση ειχε τις χρονιές ρεκόρ των Ουοριορς και των Σπερς και στην Ανατολή τους Σιξερς οποτε το στατιστικό θα βελτιωνόταν και άλλο

 

Ναι η Δύσης ειχε πρακτικά 4 διεκδικητές τίτλου ενώ η Αξατολη 1 αλλα απο πιςω η Ανατολή ειχε αρκετές ομάδες playoff ενώ οι ομάδες της Δύσης απο το 6 και κατω δεν ηταν τοσο καλες

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

.... Αλλά προφανώς εσύ το πας με "αριθμούς" εδώ...

 

 

Ναι ναι, ειδικά εγώ ρε ;p

 

Έλα τώρα, αντι να μου πεις για μια γεννια μπολιασμένη σε μπολχοκινγκ, ή μπούρδες στα τουιτς, καθεσαι μου λες αν είναι ξύλινοι κτλ Η αθλητικότητα πολύ καλως ανέβηκε. Η έπαρση/αντίληψη/μειωμένη διάθεση πάσας/υποτίμηση άμυνας, ΑΥΤΑ είναι κακά κείμενα.

Και μειωνεις ΛεΜπρον που εκτός των άλλων είναι πρότυπο αθλητή ( πόσους τέτοιους είχαμε ποτε; )

Μεγάλο παράσημο.

 

Στο κάτω-κάτω με MJ μεγαλώσαμε. Ο παιδικός μας ήρωας.

Να τα χρυσώσουμε όλα εκείνης της εποχής, και να υποβαθμίσουμε για λάθος λόγους το σήμερα, δεν γίνεται.

 

Για να σου δώσω ένα δικό μου παράδειγμα: απο μικρο σκατο φαν της Φ1.

Η σημερινή μορφή δεν είναι εκει που θα'θελαν τα γούστα μου.

Άρα να μειωσω την αξια των σημερινών πιλότων, γιατί νοσταλγώ τα δικα μου θέλω;

Δεν πάει έτσι.

  • Like 1
Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Η διαφορα Ανατολής Δύσης στο μεταξύ τους φετος ηταν σε χαμηλό τριετίας και στην Ανατολή πέρασαν ομάδες με καλυτερα ρεκόρ απο τις αντίστοιχες της Δύσης

Επίσης στην Δύση ειχε τις χρονιές ρεκόρ των Ουοριορς και των Σπερς και στην Ανατολή τους Σιξερς οποτε το στατιστικό θα βελτιωνόταν και άλλο

 

Ναι η Δύσης ειχε πρακτικά 4 διεκδικητές τίτλου ενώ η Αξατολη 1 αλλα απο πιςω η Ανατολή ειχε αρκετές ομάδες playoff ενώ οι ομάδες της Δύσης απο το 6 και κατω δεν ηταν τοσο καλες

 

Η διαφορά εδω είναι ότι η Δυση ειχε τις διεκδικητριες ομαδες ομως ενώ η Ανατολή είχε καλες ομαδες για να μπουν π.ο. και ως εκει.. Περα απο τους Καβς δλδ. δεν υπήρχε αλλη διεκδικήτρια. Η μονη ομαδα που θα μπορουσε να κανει την εκπληξη ηταν το Μαιαμι αν εμεναν ολοι υγιείς, εκει λόγω ονομάτων και Φλας θα μπορουσε να κανει τη ζημιά. Τωρα ειχαμε το Καβς - Τοροντο για τελικό ανατολής, αστειος ανταγωνισμός. 

 

Από την αλλη κοιτούσα το tree των OKC k Spurs αν πηγαιναν τελικό, όχι ότι οι GSW ειχαν πολυ ευκολοτερο εργο:

Dallas - Spurs - GSW - Cavs κ 

Memphis - OKC - GSW - Cavs

 

ΜΙλάμε για πραγματικά εξαιρετικά δυσκολες διασταυρώσεις, αν εξαιρεσεις τον 1ο γύρο τότε όλα τα αλλα ματς απ ήταν τελικοι. Στην ουσία θα έπαιζαν 3 σειρες τελικών και όχι 1. Δλδ. ανετα το OKC - Spurs θα μπορουσε να ειναι τελικος ΝΒΑ.

 

Ασε που το 2ο στην ουσία Τοροντο, στην Ανατολη, θεωρώ ότι όλες οι ομαδες της Δυσης θα το περνούσαν, ευκολα ή δυσκολα. 

  • Like 1
Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Ε ναι. Καθαρα λογω των σταρ. Αντε όχι Ροκετς που ειναι καφενειο. Αλλά εγω τουλαχιστον εχω μαθει να μην πονταρω εναντια στον Νοβιτσκι και με τους Μεμφις υγιεις ε, πολύ σκληρή ομαδα, ομάδα π.ο. 

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Ναι ναι, ειδικά εγώ ρε ;p

 

Έλα τώρα, αντι να μου πεις για μια γεννια μπολιασμένη σε μπολχοκινγκ, ή μπούρδες στα τουιτς, καθεσαι μου λες αν είναι ξύλινοι κτλ Η αθλητικότητα πολύ καλως ανέβηκε. Η έπαρση/αντίληψη/μειωμένη διάθεση πάσας/υποτίμηση άμυνας, ΑΥΤΑ είναι κακά κείμενα.

Και μειωνεις ΛεΜπρον που εκτός των άλλων είναι πρότυπο αθλητή ( πόσους τέτοιους είχαμε ποτε; )

Μεγάλο παράσημο.

 

Στο κάτω-κάτω με MJ μεγαλώσαμε. Ο παιδικός μας ήρωας.

Να τα χρυσώσουμε όλα εκείνης της εποχής, και να υποβαθμίσουμε για λάθος λόγους το σήμερα, δεν γίνεται.

 

Για να σου δώσω ένα δικό μου παράδειγμα: απο μικρο σκατο φαν της Φ1.

Η σημερινή μορφή δεν είναι εκει που θα'θελαν τα γούστα μου.

Άρα να μειωσω την αξια των σημερινών πιλότων, γιατί νοσταλγώ τα δικα μου θέλω;

Δεν πάει έτσι.

 

...αυτό το ποστ είναι η επιτομή της παρεξήγησης :ρ

 

Ξεκινάμε το ότι περί αριθμών το είπα στον Τζίμη  -_-

 

Μετά, το μπολχόγκινγκ που είπες, να σου πω δεν με χαλάει ακριβώς...; Το θέμα είναι τί ρόλο βαράει ο....χόγκερ.

Το ίδιο και για τα μπουρδοτουιταρίσματα : επικοινωνιακά αυτή είναι η φάση του σήμερα, τί να κάνουμε. Δε γουστάρω, απλά με αφήνει αδιάφορο.

 

Και ναι βρε αδερφέ, η "ξυλοσύνη" τους είναι που με νοιάζει. Εγώ έμαθα να βλέπω μπάσκετ και να το χαίρομαι, όχι να βλέπω κάτι τόσο μελετημένο  με στρατηγικές και αναλύσεις και φλορ σπέισινγκ και σκάουτινγκ για το πόσες φορές θα πάει για κατούρημα ο άλλος πριν το ματς-οπότε θα είναι τόσα γραμμάρια ελαφρύτερος-οπότε καλό είναι να σουτάρει από εκείνο ακριβώς το σημείο του παρκέ διότι τα αντβάνσντ στατς λένε ότι όταν είναι τάδε γραμμάρια τα βάζει καλύτερα από εκεί και όχι από αλλού κτλκτλκτλ.

Έχει γίνει ολίγον σαν τη Φόρμουλα 1 το θέμα = όπου τα πάντα είναι μελετημένα και ηλεκτρονικά στο μέγιστο βαθμό και για εμένα έχει χαθεί εκείνο το raw κομμάτι που έδινε συγκινήσεις.

 

Άλλη παρεξήγηση είναι το ότι νομίζεις ότι με χαλάει η βελτίωση της αθλητικότητας. Όχι ρε μαν, δεν είπα αυτό. Αυτό που είπα είναι ότι με χαλάει το ότι είναι devoid (sic) ΧΑΡΗΣ όλο αυτό. Βλέπουμε μηχανάκια, ΜΟΝΟ.

 

Εδώ, συντονιζόμαστε :

 

 

Η έπαρση/αντίληψη/μειωμένη διάθεση πάσας/υποτίμηση άμυνας, ΑΥΤΑ είναι κακά κείμενα.

Καμμία διαφωνία....

 

 

Όπως και το ότι ο Λε είναι όντως πρότυπο αθλητή. Εξωγήινος και μπράβο του και δεν με αφήνει καθόλου ασυγκίνητο αυτό.

Δεν νομίζω όμως να τον μειώνω, όταν τον κριτικάρω για υπαρκτά θέματα. Αυτός είναι που μειώνει τον εαυτό του όταν πχ κάνει τον καραγκιόζη πέφτοντας. Καλά δε λέω;

 

Και τέλος, για μια ακόμη φορά, όχι δεν χρυσώνω τα πάντα του τότε. Λέω απλώς ότι η γενική εικόνα σαν σούμα, είναι πιο ελκυστική.

 

Λολ, είχα πάρει το ποστ σου γραμμή-γραμμή, και βλέπω τώρα το παράδειγμα για Φ1 που έδωσα κι εγώ πιο πάνω... :-)

(...μόνο που το χρησιμοποιήσαμε για διαφορετικούς λόγους...:ρ)

Το ίδιο θα μπορούσα να είχα πει και για το σινεμά (παγκοσμίως) : Τις δεκαετίες 60-70 (που δεν τις έζησα κι από πρώτο χέρι, ως θεατής) και 80-90 τις θεωρώ κορυφή. Ε μετά ΠΑΡΑπλάκωσε η τεχνολογία, και τα έχει κάνει μουνί. Και όχι μόνο δηλαδή, καθώς έκτοτε δεν έχουμε σενάρια της προκοπής. Και τα λοιπά, και τα λοιπά, και τα λοιπά.....

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

ΜΙλάμε για πραγματικά εξαιρετικά δυσκολες διασταυρώσεις, αν εξαιρεσεις τον 1ο γύρο τότε όλα τα αλλα ματς απ ήταν τελικοι. Στην ουσία θα έπαιζαν 3 σειρες τελικών και όχι 1. Δλδ. ανετα το OKC - Spurs θα μπορουσε να ειναι τελικος ΝΒΑ.

 

Ασε που το 2ο στην ουσία Τοροντο, στην Ανατολη, θεωρώ ότι όλες οι ομαδες της Δυσης θα το περνούσαν, ευκολα ή δυσκολα.

Το ερωτημα ομως δεν ηταν για τους διεκδικητες αλλα για την ευκολη Ανατολη

Για μενα ουτε το Τοροντο ουτε το Μαιαμι θα το περνουσαν ευκολα, μην πω καθολου, οι 4 κατω του δυτικου ταμπλο

Ειπαμε, η Δυση ειχε 4 διεκδικητριες αλλα η Ανατολη δεν ηταν πισω στο 4-8

Δεν νομιζω οτι το Κλιβελαντ εκανε βολτα απεναντι σε παιδακια και το Γκολντεν Στειτ εφτυσε γαλα εκτος απο τους Θαντερ

 

Και ετσι να ηταν δηλαδη, γιατι ειναι προτιμοτερο να εισαι αραχτος? Τοσες φορες δεν εχουμε δει τρενα να εκτροχιαζονται και μετα λεμε "δεν ειχαν βρει ρυθμο ενω οι αλλοι ηρθαν ετοιμοι για μαχη"

 

In any case, νομιζω οτι ψαχνουμε να βρουμε δικαιολογιες. Δηλαδη στο 3-1 των Γουοριορς ρε Κρις τι? Εκει ηταν ευκολη η Δυση και δυσκολη η Ανατολη? Και μετα που το 3-1 εγινε 3-4 θυμηθηκαμε την ευκολη Ανατολη? Αστεια πραγματα

 

Ειχαν 3 ματς μπολ, τα 2 στην εδρα τους. Και περασε απο πανω τους ο ΛεΜπρον. Ουτε χασανε καποιον υπερκομβικο παικτη οπως ο Καρι, ο Τομπσον ή ο Γκριν. Ο Γκριν ελειψε για 1 ματς απο δικη του μλκια, τι να κανουμε?

 

Αν με 3 ματς, τα 2 στην εδρα σου, φταιει που δεν ειχαν σε ενα ματς τον Γκριν και σε ενα αλλο τον Μπογκουτ τι να πω. Δηλαδη ο ηγετης δεν πρεπει να κανει step up εκει?

Περσυ ο ΛεΜπρον χωρις Λοβ-Ιρβινγκ εκανε step-up για 4 ματς οσο αντεξε ο ανθρωπος

 

Ενα ματς επρεπε να καθαρισει ο Καρι, 1 στα 3, 2 στο γηπεδο του

  • Like 4
Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Δημιουργήστε ένα λογαριασμό ή συνδεθείτε για να σχολιάσετε

Πρέπει να είστε μέλος για να αφήσετε σχόλιο

Δημιουργία λογαριασμού

Εγγραφείτε με νέο λογαριασμό στην κοινότητα μας. Είναι πανεύκολο!

Δημιουργία νέου λογαριασμού

Σύνδεση

Έχετε ήδη λογαριασμό; Συνδεθείτε εδώ.

Συνδεθείτε τώρα

  • Δημιουργία νέου...