theoritikos Δημοσ. 16 Οκτωβρίου 2006 Δημοσ. 16 Οκτωβρίου 2006 Μετά απο χρόνια σπουδών στην Αθήνα, έρχεται σιγά σιγά η στιγμή που θα πρέπει να γυρίσω στο σπίτι μου. Ολα αυτά τα χρόνια, ανέπτυξα νέους φίλους στην Αθήνα, και (δυστυχώς ή ευτυχώς) έχασα κάθε επαφή με αυτούς απο την πόλη μου. Όλα αυτά τα χρόνια δεν έδυνα σημασία λέγοντας πως μέχρι να γυρίσω πίσω θα έχουν περάσει αρκετά χρόνια. Δυστυχώς αυτή η μέρα δεν θα αργύσει να έρθει (εκτώς και αν πάω Αμερική να κάνω και άλλο master, ή να μου σπάνε τα νεύρα στρατ0κ@uΛ0i στην αεροπορία ). Προσπάθησα κάποτε να ξαναβρώ τους παλιούς μου φίλους απο την πόλη μου, αλλά όταν τους βρήκα μου δώσαν την εντύπωση πως δεν θέλουν να με ξέρουν!!! (τι να τους έκανα άραγε??), ή να μου κάνουν τους καμπόσους για αυτά που κατάφεραν (τίποτα δεν κάναν! ούτε σπούδασαν ούτε τίποτα, απλά τρέχουν όλη μέρα στις καφετέριες και τα μπαρ!) Υπάρχουν πολλές φορές, που μπορεί να βρώ κάποιον που ξέρω στην πλατεία της Ομόνοιας, και όταν είμαι στην πόλη μου, να περνώ απο την κεντρική πλατεία (εκεί μαζεύεται όλη η πόλη), και να βλέπω κόσμο που δεν τον γνωρίζω ούτε φατσικά!!! Έχει συμβεί σε κανέναν απο εσάς αυτό, ή να αισθάνεται το ίδιο? Πως το λύσατε αυτό το πρόβλημα?
Sellers Δημοσ. 16 Οκτωβρίου 2006 Δημοσ. 16 Οκτωβρίου 2006 Φίλε μου σπάραξες την καρδιά. Οι παλιοί σου φίλοι συνεχίζουν να κάνουν μαζί παρέα ή ο καθένας είναι αλλού?
punky Δημοσ. 16 Οκτωβρίου 2006 Δημοσ. 16 Οκτωβρίου 2006 Πως το λύσατε αυτό το πρόβλημα? Σε πρόσφατη συζήτηση που είχα με έναν συνάδελφο που δεν κάναμε παρέα, και είπαμε να πάμε μαζί γυμναστήριο, μου είπε: - Καλή φάση. Έτσι κι αλλιώς έτσι θα διευρύνω και τον κύκλο μου. - Κι εγώ, γιατί αυτός που έχω με στενεύει. Εν ολίγοις, στα π@π@ρι@ σου. Έχοντας αλλάξει τρία σπίτια, 10 σχολεία, δουλειές και παρέες, έμαθα να στήνω τον κόσμο μου από την αρχή. Ξανά και ξανά.
kattistt Δημοσ. 16 Οκτωβρίου 2006 Δημοσ. 16 Οκτωβρίου 2006 απλα δεν ηταν και δεν ειναι φιλοι σου... αυτο απεδειξαν με την συμπεριφορα τους. Θα κανεις νεες παρεες, πιστεψε με, μην σε παιρνει απο κατω. Εγω εχω παει Σουηδια μπρος πισω 2 φορες αλλαζοντας καθε φορα σχολειο και περιοχη, φιλους εχω αλλαξει ισα με 8 φορες.... και ειχα και το προβλημα της γλωσσας (στην αρχη στην ελλαδα) Τα καταφερα ομως διοτι δεν με πηρε απο κατω! Και φαντασου οτι κατατασομαι στους ντοπαλους ανθρωπους! Γραψε τους και κανε νεους φιλους! They just weren't meant to be!
Kandinsky Δημοσ. 16 Οκτωβρίου 2006 Δημοσ. 16 Οκτωβρίου 2006 Προσπάθησα κάποτε να ξαναβρώ τους παλιούς μου φίλους απο την πόλη μου, αλλά όταν τους βρήκα μου δώσαν την εντύπωση πως δεν θέλουν να με ξέρουν!!! (τι να τους έκανα άραγε??), ή να μου κάνουν τους καμπόσους για αυτά που κατάφεραν (τίποτα δεν κάναν! ούτε σπούδασαν ούτε τίποτα, απλά τρέχουν όλη μέρα στις καφετέριες και τα μπαρ!) Κλασικό κομπλεξάκι επαρχίας απέναντι σε κάποιον που έζησε στη μεγάλη πόλη. Όπως κάτι βλακείες που έλεγαν στο στρατό κάποιοι απ' την Ορεστιάδα σε ένα γνωστό μου απ' τη Θεσσαλονίκη "έλα μωρέ, τί να μας πει η Θεσσαλονίκη, πού να δεις ζωή η Ορεστιάδα".....
Petros!!! Δημοσ. 16 Οκτωβρίου 2006 Δημοσ. 16 Οκτωβρίου 2006 ....δεν τους κοβω και για ΤΟΣΟ 'φιλους' Ούτε εγώ.
theoritikos Δημοσ. 16 Οκτωβρίου 2006 Μέλος Δημοσ. 16 Οκτωβρίου 2006 Σας ευχαριστώ για τις απαντήσεις! Δεν περίμενα τοσο άμεση ανταπόκριση! Το σκέφτηκα και εγω πως δεν μπορώ να τους χαρακτηρήσω ως φίλους αυτούς πλέον. Τους έχω διαγράψει πλέον απο την buddy list (και να σκεφτείτε πως με αρκετούς ήμουν μαζί απο την πρώτη δημοτικού μέχρι το λύκειο!).Δεν κάθομαι να σκάσω πια γι'αυτούς. Το πρόβλημα όμως παραμένει για το πως θα γνωρίσω νέο κόσμο. Εκεί που πρόκειται να εργαστώ ΔΕΝ υπάρχει περίπτωση να βλέπω κόσμο (μόνο αγράμματους αγρότες που σου σπάνε τα νεύρα ), και οι περισότεροι της ηλικίας μου, ή θα είναι καμμένοι με το lineage (πριν βγει βρίζαν τα pc, και τώρα ξημεροβραδιάζονται στα αρκετά net cafe της πόλης μου), ή θα είναι τρεντάδες μέχρι αηδίας, θα χτυπιούνται στα άθλια club τους (έχουμε κανα-δυο μην μας πουν ακούλτουρους ), και θα τρέχουν να αγοράζουν κινητά των 500€ δυο φορές τον χρόνο (και φυσικά γκρινιάζουν για την ανεργιά της πόλης, και για την ντομάτα ). Θα μου πείτε, και στην Αθήνα έτσι είναι (το έχω δει αρκετές φορές το έργο), αλλά οχι ΟΛΟΣ ο κόσμος. Γενικά, δεν μου αρέσει πλέον η νοοτροπία της νεολαίας που ζεί στην επαρχία (όπως το περιγράφει ο Kandisky), και θα έχω μεγάλο πρόβλημα να προσαρμοστώ πάλι σε αυτή την νοοτροπία. Σόρρυ αν τα λέω κάπως χύμα, και αν θύχτηκε κάποιος απο την επαρχία διαβάζοντας αυτά, αλλά έτσι είναι η ζωή πλέον πέρα απο την Αθήνα.
MariaTs. Δημοσ. 16 Οκτωβρίου 2006 Δημοσ. 16 Οκτωβρίου 2006 Όλοι απάντησαν ότι οι πρώην φίλοι σου δεν ήσαν και τόσο φίλοι... Εσύ λοιπόν ήσουν φίλος; Κράτησες επικοινωνία με τις παλιές σου παρέες; Δεν είδα κάπου να γράφεις ότι κράτησες μια επικοινωνία μαζί τους με τηλέφωνα και συναντήσεις σε γιορτές και διακοπές -παρά γράφεις ότι κάποια στιγμή προσπάθησες να τους βρεις! Πως θες λοιπόν αυτοί οι παλιοί σου φίλοι να σε δεχτούν πάλι πίσω; Έβαλες ένα 'χ' στην παρέα για κάποιο διάστημα και τώρα τους ζητάς και τα ρέστα (συγγνώμη για την έκφραση)! Μην τα θέλουμε όλα δικά μας! Όταν κάνουμε κάποιες επιλογές και 'γράφουμε' όλους τους υπόλοιπους και μάλιστα κολλητούς, λογικό είναι και εκείνοι να αδιαφορήσουν! Κι αφού λείπεις απ'την πόλη σου χρόνια λόγω σπουδών λογικό επίσης είναι τα πιτσιρίκια να μεγαλώσουν και να γίνουν οι άνθρωποι που τώρα δεν γνωρίζεις! Αυτό συμβαίνει σε κάθε πόλη, μην αγχώνεσαι για κάτι τέτοιο!
Cromb Δημοσ. 16 Οκτωβρίου 2006 Δημοσ. 16 Οκτωβρίου 2006 Συμφωνώ με τον kandinsky σχετικά με τα κόμλεξ της επαρχίας. Να συμπληρώσω σ αυτό όμως και την υπεροψία-υφάκι αυτού που έρχεται σπουδαγμενος και πολιτισμένος από την Αθήνα στους αγράμματους-απολίτιστους της επαρχίας.
theoritikos Δημοσ. 16 Οκτωβρίου 2006 Μέλος Δημοσ. 16 Οκτωβρίου 2006 Όλοι απάντησαν ότι οι πρώην φίλοι σου δεν ήσαν και τόσο φίλοι... Εσύ λοιπόν ήσουν φίλος; Κράτησες επικοινωνία με τις παλιές σου παρέες; Δεν είδα κάπου να γράφεις ότι κράτησες μια επικοινωνία μαζί τους με τηλέφωνα και συναντήσεις σε γιορτές και διακοπές -παρά γράφεις ότι κάποια στιγμή προσπάθησες να τους βρεις! Πως θες λοιπόν αυτοί οι παλιοί σου φίλοι να σε δεχτούν πάλι πίσω; Έβαλες ένα 'χ' στην παρέα για κάποιο διάστημα και τώρα τους ζητάς και τα ρέστα (συγγνώμη για την έκφραση)! Μην τα θέλουμε όλα δικά μας! Όταν κάνουμε κάποιες επιλογές και 'γράφουμε' όλους τους υπόλοιπους και μάλιστα κολλητούς, λογικό είναι και εκείνοι να αδιαφορήσουν! Χμμ ξέχασα να το γράψω αυτό. Αυτό που έγινε, ήταν ΑΥΤΟΙ να απομακρινθούν (είχα κινητά κλπ και επικοινωνούσαμε), και ξαφνικά μια μέρα, ανακάλυψα πως άλλαξαν νούμερα/ δεν απαντούσαν/κάναν τους "απασχολημένους" . Πριν απο λίγο καιρό αποφάσισα να μην ξανασχοληθώ μαζί τους, κάνοντας ένα πείραμα. Όταν πήρα το πτυχίο, οικογενειακός φίλος μας έβαλε μια αγγελιά σε τοπική εφημερίδα, για το κλασικό "συγχαρητήρια, και είς ανώτερα κλπ" . Πήραν τηλέφωνο φίλοι των γονιών μου για τα συγχαρητήρια, αλλά ΚΑΝΕΝΑΣ απο τους φίλους μου (η εφημερίδα έχει μεγάλη κυκλοφορία στην πόλη, εκτώς και αν οι γονείς τους δεν διαβάζουν τοπικό τύπο). Στον κατάλογο να έψαχαν θα το έβρισκαν το νούμερο του σπιτιού μου αν το είχαν ξεχάσει. Μετά απο αυτό το πείραμα δεν πρόκειται να ξανασχοληθώ. Αν γίνει ποτέ reunion της τάξης μου, απλά θα αδιαφορήσω... Κι αφού λείπεις απ'την πόλη σου χρόνια λόγω σπουδών λογικό επίσης είναι τα πιτσιρίκια να μεγαλώσουν και να γίνουν οι άνθρωποι που τώρα δεν γνωρίζεις! Αυτό συμβαίνει σε κάθε πόλη' date=' μην αγχώνεσαι για κάτι τέτοιο![/quote'] Φυσικά και δεν αγχώνομαι για αυτό. Αγχώνομαι γιατί δεν θυμόμουν να έχουμε τόσα πιτσιρίκα .
theoritikos Δημοσ. 16 Οκτωβρίου 2006 Μέλος Δημοσ. 16 Οκτωβρίου 2006 Να συμπληρώσω σ αυτό όμως και την υπεροψία-υφάκι αυτού που έρχεται σπουδαγμενος και πολιτισμένος από την Αθήνα στους αγράμματους-απολίτιστους της επαρχίας. Λογικό είναι να επικρατεί αυτό το υφάκι, γιατί οι κάτοικοι της επαρχίας νομίζουν πως είναι καλύτεροι, και το μόνο που καταφέρνουν είναι να γίνονται περίγελος του χωριού. Ξέρεις πόσοι ντύνοται με trendy ρούχα που δεν τους πάνε, μόνο για να λένε οτι είναι μοντέρνοι? Ξέρεις πόσοι πάνε τον Χειμώνα στην Ελβετία στα σαλέ για να ζηλέψει ο διπλανός? (δεν υπερβάλω, το έχω δεί!)
revil Δημοσ. 16 Οκτωβρίου 2006 Δημοσ. 16 Οκτωβρίου 2006 Παιδια ισχύει αυτο που λεει το παληκαρι. Και γω πανω κατω το ιδιο ειχα παθει,εμενα κορινθο και καποια στιγμη εφυγα για Αθηνα. Αποτελεσμα ειναι οι κολλητοι μου να μη στελνουν ουτε μηνυμα και οταν στελνω εγω να απαντανε μονολεκτικα. οταν δε,τους ρωταω αν εχουν κατι μου λενε οτι ειναι η ιδεα μου.ασχετο το οτι αν δε στειλω εγω μηνυμα δε προκειτε να νοιαστουν αν ζω η αν πεθανα. edit : Για να δειτε διαφορα, ελειπα καποιο καιρο στη Γαλλια και οι τώρα φιλοι μου ξεσκιστηκαν στα μηνυματα πως περνας τι κανεις κλπ κλπ. Τοτε αποφασισα οτι οι προηγουμενοι θα φανε χ.
Cromb Δημοσ. 16 Οκτωβρίου 2006 Δημοσ. 16 Οκτωβρίου 2006 Λογικό είναι να επικρατεί αυτό το υφάκι, γιατί οι κάτοικοι της επαρχίας νομίζουν πως είναι καλύτεροι, και το μόνο που καταφέρνουν είναι να γίνονται περίγελος του χωριού. Ξέρεις πόσοι ντύνοται με trendy ρούχα που δεν τους πάνε, μόνο για να λένε οτι είναι μοντέρνοι? Ξέρεις πόσοι πάνε τον Χειμώνα στην Ελβετία στα σαλέ για να ζηλέψει ο διπλανός? (δεν υπερβάλω, το έχω δεί!) Προσωπικά όχι, δε το βρίσκω λογικό αυτό το υφάκι. Και δεν είναι λογικό επειδή ακριβώς δεν είναι λογικό και να γενικεύεις και να θεωρείς όλους από την επαρχία το ίδιο. Με την παρέα μου, όπως τη "λέμε" στους κομπλεξικούς επαρχιώτες, τη "λέμε" και στους υπερόπτες "πολιτισμένους" που έχουν ζήσει μερικά χρόνια στην αθήνα και νομίζουν πως πρέπει να τους στήσουν άγαλμα στην πλατεία του χωριού τους, ως λαμπρό παράδειγμα. Εξάλλου και να είχες επαφές με τους φίλους σου, με το καιρό θα ξέκοβες από μόνος σου αφού θα ήσασταν πολύ διαφορετικοι.Είναι φυσιολογικό. Οπότε βρές μια παρέα που σου ταιριάζει και μην ασχολείσαι με τα κόμπλεξ των άλλων.Ανάλογα με την προσωπικότητά σου θα το καταφέρεις εύκολα ή δύσκολα. edit:@ revil, Εννοείται οτι είναι θέμα φίλων και τι σχέση έχετε.Στη παρέα μου είμαστε 4-5 φίλοι που γνωριζόμαστε από μικρά παιδιά.Όλοι σπουδάσαμε σε διαφορετικές πόλεις,πήγαμε στρατό διαφορετικές περιδους, αλλά ποτέ δε χαθήκαμε.Τώρα που τελειώσαμε τις σπουδές είμαστε και πάλι μαζί.Πάλι έχουμε διαφορετικές δουλειές,διαφορετικό κοινωνικό κύκλο αλλά και πάλι δε χανόμαστε.Είναι θέμα χημείας και σχέσης.
punky Δημοσ. 16 Οκτωβρίου 2006 Δημοσ. 16 Οκτωβρίου 2006 Μη μασάς. Πάντα θα υπάρχουν άνθρωποι που θα ξεφεύγουν από την αγέλη. Θα σου πάρει λίγο χρόνο, αλλά θα τους βρεις. Και εκεί. Είναι πολύ λογικό να σε φρικάρει η κατάσταση. Είναι εξίσου σίγουρο ότι θα επιβεβαιωθώ σε λίγο καιρό. Και έχε και τις κεραίες σου τεντωμένες και μην αποκλείεις κόσμο. Από όλους μπορείς να μάθεις πράγματα. Απλά δεν μπορείς με όλους να συζητάς τα πάντα.
Προτεινόμενες αναρτήσεις
Αρχειοθετημένο
Αυτό το θέμα έχει αρχειοθετηθεί και είναι κλειστό για περαιτέρω απαντήσεις.