Physics_Rulez Δημοσ. 17 Οκτωβρίου 2006 Δημοσ. 17 Οκτωβρίου 2006 Παντως ξέρω οτι η ψυχιατρική αναπτύσσεται ραγδαία τα τελευταία χρόνια! Από τις λίγες ειδικότητες που έχουν τόσο τρομερή εξέλιξη! Μπορεί λέει κάποιος να παίρνει τα χάπια του και να είναι μια χαρά, νορμάλ.
FilipposMD Δημοσ. 17 Οκτωβρίου 2006 Δημοσ. 17 Οκτωβρίου 2006 Ρε παιδιά, εντάξει, πολλοί γιατροί είναι μέτριοι ως κακοί στη δουλειά τους, πολλοί τα παίρνουν κτλ κτλ, αλλά μην φτάνουμε και στο άλλο άκρο. Η κατάθλιψη είναι μια ασθένεια και ως τέτοια πρέπει να αντιμετωπίζεται. Όταν κάποιος κοντινός σας άνθρωπος υποψιάζεστε ότι έχει κατάθλιψη, ενθαρύννετέ τον να επισκεφθεί έναν ειδικό. Κι όταν λέμε έναν ειδικό, δεν εννοούμε να πάει στον χαμό της εφημερίας για να τον εξετάσουν. Ευτυχώς ή δυστυχώς είμαστε μικρή χώρα και, αν ρωτήσεις, θα μάθεις ποιος είναι ο κομπογιαννίτης. Ειδικά για την κατάθλιψη που δεν προκαλεί, κατά κανόνα τουλάχιστον, επείγουσες καταστάσεις, ο καθένας έχει τον χρόνο και θα έπρεπε να έχει και τη διάθεση να βρει τον κατάλληλο γιατρό. Καλό είναι το ίντερνετ και οι ιστορίες που ακούμε από γνωστούς, αλλά για να γίνει κάποιος ψυχίατρος χρειάζονται 11 χρόνια σπουδών (χωρίς τυχόν μετεκπαιδεύσεις). Ίσως κάτι ξέρει κι αυτός ο έρμος, ε; Για τις ψυχικές ασθένειες, μόνο μία μπορεί να είναι η συμβουλή: Είναι κι αυτές αρρώστιες, όπως όλες οι άλλες. Άλλες έχουν πιο αποτελεσματικές θεραπείες, άλλες όχι. Όποιος λοιπόν θα πήγαινε στον γιατρό, αν έσπαγε το χέρι του, ρισκάροντας έστω, να πέσει σε κακό γιατρό, πρέπει να πάει και στον ψυχίατρο , αν κάτι τον βασανίζει.
Sellers Δημοσ. 17 Οκτωβρίου 2006 Δημοσ. 17 Οκτωβρίου 2006 Όταν ακούω ανθρώπους να χλευάζουν ψυχιάτρος ή έστω ψυχολόγους θυμάμαι την γιαγιά μου. Την λέγαμε πάνε σε έναν ψυχολόγο και έλεγε: ''Τι να μου κάνει? Να μιλάμε?'' Εγώ πάντως απορώ γιατί στα πανεπιστήμια την ψυχολογία την έχουν στην φιλοσοφική και όχι στην ιατρική.
KaizerSoze Δημοσ. 17 Οκτωβρίου 2006 Δημοσ. 17 Οκτωβρίου 2006 Ερωτηση επειδη με ενδιαφερει Μπορει η καταθλιψη να ειναι επικτιτη? Δηλαδη να μην υπαρχει βιολογικος ή κληρονομικος λογος,αλλα απλα πχ να σουχει παει κατι στραβα.Προφανως δεν μιλαω για προσκαιρη στεναχωρια αλλα για καταθλιψη Επισης,η καταθλιψη ειναι συνεχης?? Δηλαδη εκδηλωνεται 24/7 ή μπορει καποιες ωρες,κυριως στη δουλεια ή σε μερη που εχεις παρεα να φαιρεσαι σχεδον φυσιολογικα απλα να εχεις μονιμως κατι στο πισω μερος του κεφαλιου να σε στεναχωρει και να εντεινεται σε στιγμες μοναξιας?
FilipposMD Δημοσ. 17 Οκτωβρίου 2006 Δημοσ. 17 Οκτωβρίου 2006 H κατάθλιψη έχει γενετική προδιάθεση, αλλά αυτό είναι σχετικό. Συνήθως εκδηλώνεται μετά από κάποιο συμβάν θανάτου, απώλειας ή οτιδήποτε άλλο μπορεί να δημιουργήσει τόσο δυσάρεστα συναισθήματα. Βιολογικός μηχανισμός πάντα εμπλέκεται. Τα συναισθήματα, όσο πεζό κι αν ακούγεται αυτό, "δημιουργούνται" μέσα από κάποιες διεργασίες στο κεντρικό νευρικό σύστημα. Όταν δεν υπάρχει αρκετή σεροτονίνη, για παράδειγμα, δημιουργείται το "καταθλιπτικό" συναίσθημα. Για να το πω πιο απλά, ο δικός μου οργανισμός, εκ γενετής, μπορεί να έχει χαμηλότερα από τον μέσο όρο επίπεδα σεροτονίνης, αλλά να είμαι τυχερός στη ζωή μου, να περνάω καλά, να έχω φίλους και να μην πάθω ποτέ κατάθλιψη, ενώ κάποιος άλλος να έχει μέτρια επίπεδα σεροτονίνης, αλλά να του έρθουν μερικές κατραπακιές μαζεμένες και φτάσει σε κατάθλιψη. Για το άλλο που ρώτησες, η κατάθλιψη είναι μια διαρκής κατάσταση. Ανάλογα και με την βαρύτητα βέβαια, το να σε "τρώει" κάτι, ιδίως όταν είσαι μόνος, αλλά να συνεχίζεις τη ζωή σου κανονικά, δε νομίζω ότι θεωρείται κατάθλιψη. Αν όμως χάνεις την όρεξη σου για δουλειά, για εξόδους με τους φίλους, για το σεξ, αν ξυπνάς το πρωί και νιώθεις ανόρεχτος, αν δεν είσαι πια παραγωγικός ή αν αφαιρείσαι και κάνεις απαισιόδοξες σκέψεις συχνά, τότε ίσως υπάρχει πρόβλημα.
Cristina Δημοσ. 17 Οκτωβρίου 2006 Δημοσ. 17 Οκτωβρίου 2006 Ερωτηση επειδη με ενδιαφερει Μπορει η καταθλιψη να ειναι επικτιτη? Δηλαδη να μην υπαρχει βιολογικος ή κληρονομικος λογος,αλλα απλα πχ να σουχει παει κατι στραβα.Προφανως δεν μιλαω για προσκαιρη στεναχωρια αλλα για καταθλιψη Επισης,η καταθλιψη ειναι συνεχης?? Δηλαδη εκδηλωνεται 24/7 ή μπορει καποιες ωρες,κυριως στη δουλεια ή σε μερη που εχεις παρεα να φαιρεσαι σχεδον φυσιολογικα απλα να εχεις μονιμως κατι στο πισω μερος του κεφαλιου να σε στεναχωρει και να εντεινεται σε στιγμες μοναξιας? Θεωρείται πως υπάρχουν κάποια γονίδια που προκαλούν προδιάθεση και κάτω από ορισμένες συνθήκες (κοινωνικής, βιολογικής, ψυχολογικής φύσεως) θα εκδηλωθεί. Μπορεί όμως και να μην εκδηλωθεί. Δηλαδή, δεν είναι απαραίτητο να πάθεις κατάθλιψη επειδή έχεις αυτά τα γονίδια. Πιο σημαντικό ρόλο παίζει το περιβάλλον και οι επιρροές αυτού. Όλοι είμαστε εν δυνάμει καταθλιπτικοί, ανάλογα με το περιβάλλον, τις καταστάσεις που συμβαίνουν στη ζωή μας, και τον χαρακτήρα (το πιο σημαντικό για μένα), δηλαδή από την σημασία που θα δώσουμε εμείς σε όσα συμβαίνουν που μας προκαλούν αρνητικά συναισθήματα, τον τρόπο που ερμηνεύουμε τον κόσμο γύρω μας. Η σοβαρότητα της κατάθλιψης ορίζεται από την διάρκεια και την ένταση. Ουσιαστικά, από το πόσο επιρεάζει την ζωή του ατόμου. Η εκδήλωσή της δεν είναι όπως ένα εξάνθημα που το έχεις και σε ενοχλεί όπου και να είσαι και που σταδιακά υποχωρεί. Εισβάλλει στον τρόπο σκέψης του ατόμου και σε κάθε λειτουργεία του (ύπνος, διατροφή, αυτοκτονικές σκέψεις, μειωμένη αυτοεκτίμηση, αδυναμία συγκέντρωσης, ελάττωση ενδιαφέροντος για οτιδήποτε όπως σεξ, κοινωνικές συναναστροφές, κ.α.). Υπάρχει μέσα του, παντού και πάντα υπο μορφή συμπεριφοράς, αντίδρασης, σκέψης, συναισθήματος. Γίνεται ένα με το άτομο. Δεν είναι εύκολο να την αναγνωρίσει κάποιος στα πρώτα στάδια. Πολλές φορές, ακόμα και στον εαυτό μας, δυσκολευόμαστε να καταλάβουμε (ίσως και να παραδεχτούμε) πως έχουμε κατάθλιψη. Όσο οι αρνητικές σκέψεις (και κατ' επέκταση και οι ανάλογες αντιδράσεις) αυξάνονται, τόσο πιο έντονη είναι. Αυτές οι σκέψεις/συναισθήματα μπορούν να ωφείλονται σε 1002 αιτίες. Θάνατος, χωρισμός, καυγάς, αλλαγή κατοικίας, απόλυση, άσχημη οικονομική ή/και κοινωνική κατάσταση, γάμος, εγκυμοσύνη/λοχεία, κ.α. Η κατάθλιψη είναι πολύ ύπουλη νόσος και δυστυχώς, οι άνθρωποι γύρω από το άτομο που πάσχει από αυτήν, συνήθως έχουν άγνοια με αποτέλεσμα να κάνουν την ζωή του ακόμα πιο δύσκολη και να επιδεινώνουν τα συναισθήματα δυστυχίας, μοναξιάς και ενοχής. Είναι απαραίτητη η υπομονή και η κατανόηση της κατάστασης.
-nick- Δημοσ. 17 Οκτωβρίου 2006 Δημοσ. 17 Οκτωβρίου 2006 KaiserSoze: Wikipedia , ψαξε ' Clinical Depression'
fireflies Δημοσ. 17 Οκτωβρίου 2006 Δημοσ. 17 Οκτωβρίου 2006 Γεια σας Έχω διαβάσει κάποια πράγματα για την κατάθλιψη και τη διπολική διαταραχή και θα ήθελα να ρωτήσω: πώς αντιμετωπίζει ο γιατρός/ψυχολόγος/ψυχίατρος κάποιον που εμφανίζει μερικά από τα συμπτώματα (π.χ. απότομες αλλαγές στη διάθεση ή επιθετικότητα) αλλά μπορεί ο ίδιος (ο "παθών") να τα αναγνωρίσει και να τα εξηγήσει? Θέλω να πω, είναι σχεδόν πάντα βέβαιο ότι όπου συναναντάμε τα συμπτώματα αυτά, έχουμε μια μορφή (έστω και ελαφράς) κατάθλιψης που πρέπει να αντιμετωπιστεί με φάρμακα ή θεραπεία? Ή σε περίπτωση που τα συμπτώματα εκλογικεύονται από τον ίδιο που τα εμφανίζει, τότε μπορεί απλώς να έχουμε να κάνουμε με π.χ. απλή δυστροπία, ιδιορρυθμία, κυκλοθυμικότητα κλπ.? Δεν ξέρω αν είναι κατανοητό αυτό που ρωτάω, αλλά η απορία μου πηγάζει από το γεγονός ότι τα περισσότερα καταγεγγραμμένα συμπτώματα της κατάθλιψης μπορούν να εμφανιστούν λίγο πολύ σε όλους σε μία περίοδο της ζωής τους (με πολύ άγχος ή μετά από μεγάλη στεναχώρια π.χ.).
FilipposMD Δημοσ. 17 Οκτωβρίου 2006 Δημοσ. 17 Οκτωβρίου 2006 Neurotic_Fest, κανείς δεν είπε να αφήνεσαι κι ό,τι κάτσει. Κρίση έχεις και τον τελευταίο λόγο στη θεραπεία τον έχει πάντα ο ασθενής. Επίσης, η αντιμετώπιση μιας κατάστασης από έναν ψυχίατρο δεν είναι απαραίτητα φαρμακευτική. Συχνότερα είναι συνδυασμός με άλλου είδους θεραπείες ή και μόνο μη φαρμακευτικές θεραπείες. Αυτές οι θεραπείες μπορεί να είναι γνωσιακές, ψυχοδυναμικές και άλλες που δεν έχει νόημα να αραδιάζουμε, αλλά για να καταλάβουν όλοι, είναι θεραπείες που περιλαμβάνουν συζήτηση, μικρές ασκήσεις και άλλες μεθόδους για να μεταβάλλουν τις σκέψεις του ασθενή και να βελτιώσουν τη δάθεσή του, π.χ. Ψυχίατρος δε σημαίνει φάρμακο απαραίτητα. Οι παρενέργειες είναι κάτι που ισχύει για όλα τα φάρμακα και γενικά, αν γιατρός σας δίνει φάρμακα χωρίς να σας λέει τι παρενέργειες μπορεί να έχουν και δεν σας εφιστά την προσοχή, καλό είναι να τον αντιμετωπίζετε με επιφύλαξη και να τον ρωτάτε ευθέως. fireflies, έχεις δίκιο ότι τα συμπτώματα είναι αρκετά αόριστα. Υπάρχουν όμως τρόποι να διαγνώσεις την κατάθλιψη. Τεστ μνήμης, προσοχής, ερωτηματολόγια κτλ που αξιολογούνται με επιστημονικό τρόπο και συγκεκριμένα κριτήρια. Θα είναι λάθος να στέλνουμε για θεραπεία όποιον είναι απλά στενοχωρημένος για λίγο καιρό, αλλά εξίσου λάθος είναι και να αφήνουμε ανθρώπους που βασανίζονται στη "μοίρα" τους. Γι'αυτό προτείνω τη συμβουλή του ειδικού. Αν ήταν τόσο εύκολες οι διαγνώσεις και οι θεραπείες, θα τις κάναμε όλες μόνοι μας.
SeXBOX Δημοσ. 18 Οκτωβρίου 2006 Δημοσ. 18 Οκτωβρίου 2006 Παιδιά είναι απίστευτη κατάσταση! Αν δεν έχεις πάθει δεν μπορείς να καταλάβεις τι παλούκι είναι... εγω είμαι 1+ χρόνια με φάρμακα και δεν ντρέπομαι να το πω. Εκτός αυτού μπορεί να σου φέρει και άλλες συνέπειες, να φανταστήτε μου προέκηψε νευρογενής ανορέξια! Ειμαι 1,82 με βαρή σκελετό και όμως έφτασα τα 49!!! κιλά, κατάστρεψα στον οργανισμό μου σχεδών τα πάντα.... το αποτελεσμά? Νοσηλεία στο νοσοκομείο ενώ αργοπέθενα, απο απόπειρες αυτοκτονίας άλλο τιποτα!, ευχαριστώ τους γιατρούς που με έσωσαν και φυσικά τον ψυχίατρο μου! Φυσίκα όλα αυτά μου αφήσαν και τα χουσούρια μου όπως επιληπτικές κρίσεις, απώλεια μνήμης κλπ, ευτυχώς που έχω συνέλθει και είμαι πλέον στα φυσιολογικά μου, φάρμακα όμως πέρνω ακόμα για προληπτικούς καθαρα λόγους! Παιδιά στην κοινονοία που μεγαλώσαμε και μεγαλώνουμε θέλει προσοχή...
fireflies Δημοσ. 19 Οκτωβρίου 2006 Δημοσ. 19 Οκτωβρίου 2006 FilipposMD ευχαριστώ πολύ για την διευκρίνιση gtsamour ευχαριστώ πάρα πολύ για το pm!! (αλλά δεν κατάλαβα αν μπορώ να σου απαντήσω κι εγώ με pm:oops: )
manic Δημοσ. 19 Οκτωβρίου 2006 Δημοσ. 19 Οκτωβρίου 2006 sexbox κριμα καλο ειναι να τα αφισεις ολα πισω και κανε οτι λεει το ονομασου ΣΕΞ
LordArthas Δημοσ. 19 Οκτωβρίου 2006 Δημοσ. 19 Οκτωβρίου 2006 Ρε παιδιά, εντάξει, πολλοί γιατροί είναι μέτριοι ως κακοί στη δουλειά τους, πολλοί τα παίρνουν κτλ κτλ, αλλά μην φτάνουμε και στο άλλο άκρο. Η κατάθλιψη είναι μια ασθένεια και ως τέτοια πρέπει να αντιμετωπίζεται. Όταν κάποιος κοντινός σας άνθρωπος υποψιάζεστε ότι έχει κατάθλιψη, ενθαρύννετέ τον να επισκεφθεί έναν ειδικό. Κι όταν λέμε έναν ειδικό, δεν εννοούμε να πάει στον χαμό της εφημερίας για να τον εξετάσουν. Ευτυχώς ή δυστυχώς είμαστε μικρή χώρα και, αν ρωτήσεις, θα μάθεις ποιος είναι ο κομπογιαννίτης. Ειδικά για την κατάθλιψη που δεν προκαλεί, κατά κανόνα τουλάχιστον, επείγουσες καταστάσεις, ο καθένας έχει τον χρόνο και θα έπρεπε να έχει και τη διάθεση να βρει τον κατάλληλο γιατρό.Καλό είναι το ίντερνετ και οι ιστορίες που ακούμε από γνωστούς, αλλά για να γίνει κάποιος ψυχίατρος χρειάζονται 11 χρόνια σπουδών (χωρίς τυχόν μετεκπαιδεύσεις). Ίσως κάτι ξέρει κι αυτός ο έρμος, ε; Για τις ψυχικές ασθένειες, μόνο μία μπορεί να είναι η συμβουλή: Είναι κι αυτές αρρώστιες, όπως όλες οι άλλες. Άλλες έχουν πιο αποτελεσματικές θεραπείες, άλλες όχι. Όποιος λοιπόν θα πήγαινε στον γιατρό, αν έσπαγε το χέρι του, ρισκάροντας έστω, να πέσει σε κακό γιατρό, πρέπει να πάει και στον ψυχίατρο , αν κάτι τον βασανίζει. ΣΩΣΤΟΣ Ειναι καιρος να σταματησουν να αντιμετωπιζονται οι «ιατροι» της ψυχικης υγειας σαν αλχημιστες. Οσον αφορα το γιατι η ψυχολογια σε μερικα πανεπιστημια δεν ανηκει στην ιατρικη, η απαντηση ειναι απλη: ο ψυχολογος δεν ειναι γιατρος και αυτο ειναι το πλεονεκτημα σε συγκριση με τους ψυχιατρους. Με αυτο δε λεω σε καμια περιπτωση οτι ο ενας ειναι καλυτερος απο τον αλλον. Απλα εχουν διαφορετικη πλευρα που βλεπουν τα πραγματα. Σε μερικες περιπτωσεις βοηθα ο ενας, σε αλλες ο αλλος. Φυσικα το καλυτερο ειναι ο συνδιασμος... ΥΓ: Σπουδαζω ψυχολογια
Προτεινόμενες αναρτήσεις
Αρχειοθετημένο
Αυτό το θέμα έχει αρχειοθετηθεί και είναι κλειστό για περαιτέρω απαντήσεις.