Προς το περιεχόμενο

300


Nikos

Προτεινόμενες αναρτήσεις

Δημοσ.
Εμένα μου άρεσε πάρα πολύ η ταινία. Είναι καλόγουστη και καλογυρισμένη.

 

Αλλά τι τα θέλανε όλα αυτά τα τέρατα; Είχε το μισό Monster Manual (για όσους γνωρίζουν...) και εξηγούμαι:

 

Dire wolf

Half-giant (O Ξέρξης)

Half-ogre (αυτό με το τσεκούρι)

Dire rhinocerus

Dire Elephant

Abomination (αυτός με τις λεπίδες στα χέρια)

Undead (ninja!!! )

 

Πολύ ΛΟΛ, έγραψες!!!

Όσο για τα τους κομμουνιστές/γκέι/οικολόγους/χίππιδες, τραβάτε να δείτε αρμενικό αντιπολεμικό δράμα αφού δεν γουστάρετε. Τα κριτήριά σας δεν έχουν καμμία σχέση με την 7η τέχνη. Εγώ το χάρηκα που η ταινία παραδόθηκε τελείως στη "macho" λογική, καλύτερα να λες ξεκάθαρα αυτό που θες, παρά να το γυροφέρνεις.

Είπαμε, η 9η τέχνη είναι η τέχνη της υπερβολής, και σε αυτή την περίπτωση η υπερβολή χρησιμοποιήθηκε για να δείξει την πολεμική ανωτερότητα των σπαρτιατών και το πολιτισμικό χάσμα μεταξύ των δύο λαών (όπως αυτά παρουσιάστηκαν στο κόμικ, η τέχνη δεν χρωστάει τίποτα στην ιστορική αλήθεια για να την παίρνει στα σοβαρά).

Όποιος θέλει να εκφράσει την άποψή του ας χρησιμοποιεί κινηματογραφικά κριτήρια, π.χ. δεν μου άρεσαν οι μάχες, μου φάνηκε υπερβολική, οι ηθοποιοί ήταν για τον μπ***τσο κλπ. Η άποψή του θα γίνει σεβαστή. Κριτικές τύπου "ήταν αμερικανική προπαγάνδα" ή "εκθείαζε τις μιλιταριστικές αξίες" δεν έχουν καμμία σχέση με την τέχνη αυτή καθεαυτή. Δηλαδή δεν μπορώ να καταλάβω γιατί τα "αντιπολεμικά δράματα" είναι εξ' ορισμού "ποιοτικά" κι ωραία, ενώ οι "πολεμικές περιπέτειες" είναι πάντα ρηχές και ανούσιες.

 

Περαστικά στους κριτικούς κινηματογράφου, για άλλη μια φορά το κοινό τους έγραψε στα αρ***δια του. Τραβάτε τώρα στο σπιτάκι σας να γιορτάσετε την "διαφοροποίηση από τη μάζα" που τόσο επιδιώκετε, κομπλέξες!

  • Απαντ. 685
  • Δημ.
  • Τελ. απάντηση
Δημοσ.

Περαστικά στους κριτικούς κινηματογράφου, για άλλη μια φορά το κοινό τους έγραψε στα αρ***δια του. Τραβάτε τώρα στο σπιτάκι σας να γιορτάσετε την "διαφοροποίηση από τη μάζα" που τόσο επιδιώκετε, κομπλέξες!

 

Καλά ποιός τους δίνει σημασία πλέον; Άστους να κραυγάζουν για bush, hitler, ιρακ και δε συμμαζεύεται... Αυτοί τα λένε αυτοί τα ακούνε

Δημοσ.

Και στο κατω κατω,καλυτερα να δειχνεις τον πολεμο σε ολο του το "μεγαλειο"(βια,αιμα κλπ) μπας και προκαλεσεις αποστροφη στο κοσμο ,παρα να τον παρουσιαζεις σαν ενα χαρουμενο παιχνιδακι με σφαιρουλες απο δω κι απο κει,εκρηξεις και σε συμμαζευεται οπου ο αλλος κοιταει με απαθεια σαν να βλεπει κατι συνηθισμενο και αποδεκτο.Αντε γιατι μας τα επρηξαν...

Δημοσ.

Περαστικά στους κριτικούς κινηματογράφου, για άλλη μια φορά το κοινό τους έγραψε στα αρ***δια του. Τραβάτε τώρα στο σπιτάκι σας να γιορτάσετε την "διαφοροποίηση από τη μάζα" που τόσο επιδιώκετε, κομπλέξες!

 

Πάντως ο Ηλίας Φραγκούλης (αυτός που έχει την εκπομπή στο Mad) που θάβει όλα τα blockbusters, της έβαλε 4,5/5! Δυστηχώς δεν πρόλαβα να ακούσω την κριτική του όμως :-?

Δημοσ.
Πολύ ΛΟΛ, έγραψες!!!

Όσο για τα τους κομμουνιστές/γκέι/οικολόγους/χίππιδες, τραβάτε να δείτε αρμενικό αντιπολεμικό δράμα αφού δεν γουστάρετε. Τα κριτήριά σας δεν έχουν καμμία σχέση με την 7η τέχνη. Εγώ το χάρηκα που η ταινία παραδόθηκε τελείως στη "macho" λογική, καλύτερα να λες ξεκάθαρα αυτό που θες, παρά να το γυροφέρνεις.

Είπαμε, η 9η τέχνη είναι η τέχνη της υπερβολής, και σε αυτή την περίπτωση η υπερβολή χρησιμοποιήθηκε για να δείξει την πολεμική ανωτερότητα των σπαρτιατών και το πολιτισμικό χάσμα μεταξύ των δύο λαών (όπως αυτά παρουσιάστηκαν στο κόμικ, η τέχνη δεν χρωστάει τίποτα στην ιστορική αλήθεια για να την παίρνει στα σοβαρά).

Όποιος θέλει να εκφράσει την άποψή του ας χρησιμοποιεί κινηματογραφικά κριτήρια, π.χ. δεν μου άρεσαν οι μάχες, μου φάνηκε υπερβολική, οι ηθοποιοί ήταν για τον μπ***τσο κλπ. Η άποψή του θα γίνει σεβαστή. Κριτικές τύπου "ήταν αμερικανική προπαγάνδα" ή "εκθείαζε τις μιλιταριστικές αξίες" δεν έχουν καμμία σχέση με την τέχνη αυτή καθεαυτή. Δηλαδή δεν μπορώ να καταλάβω γιατί τα "αντιπολεμικά δράματα" είναι εξ' ορισμού "ποιοτικά" κι ωραία, ενώ οι "πολεμικές περιπέτειες" είναι πάντα ρηχές και ανούσιες.

 

Περαστικά στους κριτικούς κινηματογράφου, για άλλη μια φορά το κοινό τους έγραψε στα αρ***δια του. Τραβάτε τώρα στο σπιτάκι σας να γιορτάσετε την "διαφοροποίηση από τη μάζα" που τόσο επιδιώκετε, κομπλέξες!

 

μερικά σχόλια.

α) απο πότε η τέχνη δεν (πρέπει να?) έχει πολιτική άποψη? από τότε που άρχισες να πηγαίνεις σινεμά?

β)ποιος είναι κομπλεξικός? αυτός που γράφει επώνυμα ό,τι μαλακία του κατέβει στον εγκέφαλο και πληρώνεται γι'αυτό? ή εσύ(και κάμποσοι άλλοι) που κάθεσαι και τους βρίζεις ανώνυμα σ'ενα forum επειδή διαφωνούν μαζί σου?

γ)από πότε το κοινό ακολουθεί πιστά τις κριτικές των κριτικών(ω κρίση)? γιατί αν ήταν έτσι οι πχ. ασιατικές ταινίες θα ήταν πρώτες σε εισιτήρια. αλλά μάλλον αυτό δε συμβαίνει.

Δημοσ.

α) Υπάρχει κινηματογράφος τέχνης και κινηματογράφος διασκέδασης. Αυτό που δεν καταλαβαίνουν οι κριτικοί είναι ότι δεν μπορείς να συγκρίνεις τα δύο, μόνο και μόνο επειδή προβάλλονται στο ίδιο μέσο. Η τέχνη του 300 ήταν καθαρά οπτική. Αυτοί όμως το αγνοούν αυτό και εστιάζουν στα ίδια στοιχεία που κάνουν μεγαλειώδεις τις ταινίες ας πούμε του Μπέργκμαν, κρίνοντάς τες με τα ίδια κριτήρια. Προσωπικά είμαι αντίθετος στην ενσωμάτωση πολιτικών στοιχείων σε οποιαδήποτε μορφή τέχνης. Για μένα η τέχνη ορίζεται ως η έκφραση συναισθημάτων με δημιουργικό τρόπο. Οποιαδήποτε άλλη πρόσμιξη μολύνει την τέχνη. Στην περίπτωση του 300 δεν με πείραξαν οι όποιες προσμίξεις, γιατί για μένα η τέχνη της εστιάζεται στην εικόνα. Τα υπόλοιπα είναι pure fun. Και γενικά προσπαθώ να κρίνω μια ταινία με καθαρά κινηματογραφικά κριτήρια. Οι πολιτικές απόψεις σαφώς και υπάρχουν στην τέχνη, αλλά δεν είναι κινηματογραφικό κριτήριο, και δεν πρέπει να χρησιμοποιούνται ως επιχείρημα υπέρ ή κατά μιας ταινίας ή ενός έργου τέχνης. Εκεί εστιάζεται η διαφωνία μου.

β)Τη στιγμή που θάβεις κάτι με τόση εμπάθεια και μίσος, χρησιμοποιώντας άσχετα με την 7η τέχνη κριτήρια, για μένα κάπου αλλού στηρίζεσαι και όχι "στην προσωπική σου άποψη". Πάντως έχεις δίκιο, είναι κομπλεξικό να κάθομαι και να ασχολούμαι μαζί τους. Και μάλιστα πιστεύω ότι οι μόνοι πιο κομπλεξικοί από τους κριτικούς, είναι αυτοί που ασχολούνται μαζί τους, αφού δείχνουν είτε ανικανότητα να έχουν δική τους άποψη (πόσο μάλλον για κάτι που είναι 100% υποκειμενικό όσο ο κινηματογράφος), είτε την ανάγκη επιβεβαίωσης της γνώμης τους από κάποιον άλλον που θεωρείται "αυθεντία", άσχετα αν σε υποκειμενικά ζητήματα δεν υπάρχουν αυθεντίες. Σε διαβεβαιώ ότι το σχόλιό μου δεν αφορούσε κάποιον από τους δύο παραπάνω λόγους, απλά το διατύπωσα λάθος. Το σωστό είναι απλά να τους αγνοείς, πράγμα που έπρεπε να κάνω κι εγώ.

γ)Μα ποτέ δεν ακολουθεί πιστά τις κριτικές των κριτικών το κοινό, γι' αυτό άλλωστε είπα ότι "για άλλη μια φορά".

Δημοσ.
α) Υπάρχει κινηματογράφος τέχνης και κινηματογράφος διασκέδασης. Αυτό που δεν καταλαβαίνουν οι κριτικοί είναι ότι δεν μπορείς να συγκρίνεις τα δύο, μόνο και μόνο επειδή προβάλλονται στο ίδιο μέσο. Η τέχνη του 300 ήταν καθαρά οπτική. Αυτοί όμως το αγνοούν αυτό και εστιάζουν στα ίδια στοιχεία που κάνουν μεγαλειώδεις τις ταινίες ας πούμε του Μπέργκμαν, κρίνοντάς τες με τα ίδια κριτήρια. Προσωπικά είμαι αντίθετος στην ενσωμάτωση πολιτικών στοιχείων σε οποιαδήποτε μορφή τέχνης. Για μένα η τέχνη ορίζεται ως η έκφραση συναισθημάτων με δημιουργικό τρόπο. Οποιαδήποτε άλλη πρόσμιξη μολύνει την τέχνη. Στην περίπτωση του 300 δεν με πείραξαν οι όποιες προσμίξεις, γιατί για μένα η τέχνη της εστιάζεται στην εικόνα. Τα υπόλοιπα είναι pure fun. Και γενικά προσπαθώ να κρίνω μια ταινία με καθαρά κινηματογραφικά κριτήρια. Οι πολιτικές απόψεις σαφώς και υπάρχουν στην τέχνη, αλλά δεν είναι κινηματογραφικό κριτήριο, και δεν πρέπει να χρησιμοποιούνται ως επιχείρημα υπέρ ή κατά μιας ταινίας ή ενός έργου τέχνης. Εκεί εστιάζεται η διαφωνία μου.

β)Τη στιγμή που θάβεις κάτι με τόση εμπάθεια και μίσος, χρησιμοποιώντας άσχετα με την 7η τέχνη κριτήρια, για μένα κάπου αλλού στηρίζεσαι και όχι "στην προσωπική σου άποψη". Πάντως έχεις δίκιο, είναι κομπλεξικό να κάθομαι και να ασχολούμαι μαζί τους. Και μάλιστα πιστεύω ότι οι μόνοι πιο κομπλεξικοί από τους κριτικούς, είναι αυτοί που ασχολούνται μαζί τους, αφού δείχνουν είτε ανικανότητα να έχουν δική τους άποψη (πόσο μάλλον για κάτι που είναι 100% υποκειμενικό όσο ο κινηματογράφος), είτε την ανάγκη επιβεβαίωσης της γνώμης τους από κάποιον άλλον που θεωρείται "αυθεντία", άσχετα αν σε υποκειμενικά ζητήματα δεν υπάρχουν αυθεντίες. Σε διαβεβαιώ ότι το σχόλιό μου δεν αφορούσε κάποιον από τους δύο παραπάνω λόγους, απλά το διατύπωσα λάθος. Το σωστό είναι απλά να τους αγνοείς, πράγμα που έπρεπε να κάνω κι εγώ.

γ)Μα ποτέ δεν ακολουθεί πιστά τις κριτικές των κριτικών το κοινό, γι' αυτό άλλωστε είπα ότι "για άλλη μια φορά".

 

α) διαφωνώ. και προφανώς όχι μόνο εγώ. το αν μια κινηματογραφική ταινία είναι τέχνη ή διασκέδαση ή και τα δυο ή κανένα απ'τα δυο εξαρτάται απ'το θεατή. εν τη γενέση της δεν είναι τίποτα απ'αυτά. είναι απλά μια δημιουργία που περιμένει να "διαβαστεί" κάπως(όπως) από τους θεατές.

στον ορισμό σου περί τέχνης δε διαφωνώ θεωρητικά. αλλά διαφωνώ πρακτικά. εφ'όσον κάποιος που γυρίζει μια ταινία(ή ζωγραφίζει έναν πίνακα,κτλ) έχει κάποιες απόψεις(πολιτικές στην προκειμένη) για κάποια θέματα, είναι πιθανό(και λογικό για μένα) να τις περάσει μέσα στο έργο του. για τον απλό λόγο ότι είναι δικό του δημιούργημα και το κάνει ότι θέλει. τον αντιπροσωπεύει, είναι μια έκφανση του εαυτού του, ένα πνευματικό του παιδί. σε περίπτωση που κάτι τέτοιο δεν ήταν επιτρεπτό ή επιθυμητό μάλλον θα μιλούσαμε για λογοκρισία. τα παραπάνω βέβαια επ'ουδενί δε σημαίνουν(ή υπονοούν) ότι "οι στρατευμένες ταινίες είναι (απαραίτητα) καλές".

επίσης, μιλάς για "κινηματογραφικά κριτήρια" ενώ στην ουσία εννοείς "τεχνικά κριτήρια". μια ταινία δεν είναι απλά ένας συνδυασμός από οπτικά εφέ, κοστούμια,κτλ τα οποία απεικονίζουν/οπτικοποιούν ένα σενάριο, υπό την υψηλή εποπτία ενός που φέρει τον τίτλο "σκηνοθέτης". μια ταινία (πρέπει να) είναι κάτι παραπάνω από αυτό. η σκηνοθεσία ειδικά δεν είναι κάτι ακριβώς χειροπιαστό. υπάρχουν σκηνοθέτες-διεκπεραιωτές και υπάρχουν και σκηνοθέτες-δημιουργοί. σκηνοθέτες μέτριοι και σκηνοθέτες κορυφαίοι. η διαφορά όμως όλων αυτών δεν είναι κάτι που μπορεί να αποτυπωθεί και περιγραφεί εύκολα. και σίγουρα αυτό δε μπορεί να γίνει αντικειμενικά. ακριβώς γιατί είναι στην κρίση του υποκειμενικού θεατή. ενώ αν πχ. η φωτογραφία μιας ταινίας είναι καλή, μπορεί να ειπωθεί με αρκετή αντικειμενικότητα. ο "δημιουργικός τρόπος" που αναφέρεις δεν αποτελεί(ευτυχώς) αντικειμενικό κριτήριο. ούτε μπορεί να μετρηθεί. και σίγουρα πρέπει να απεικονίζει το δημιουργό. αλλιώς τις ταινίες θα μπορούσε να τις φτιάξει κι ένας η/υ αρκεί να του έδινες όλα τα υλικά.

στο αν η πολιτική άποψη μιας ταινίας θα πρέπει να χρησιμοποιείται ως κριτήριο διαφωνώ. για τον απλό λόγο ότι ένας σκηνοθέτης πρέπει να βάζει το "είναι" του στο πνευματικό του παιδί, έτσι κι ο θεατής πρέπει να βάζει το "είναι" του κατά τη θέαση του έργου. η τελευταία παράγραφος δεν εννοεί οτί οι "αριστερές" ταινίες αρέσουν μόνο στους αριστερούς, ή οι "δεξιές" στους δεξιούς, ή ότι οι "αριστερές" ταινίες δεν αρέσουν στους δεξιούς , κ.ο.κ

συμφωνώ όμως στο ότι δεν ισχύουν τα ίδια μέτρα και τα ίδια σταθμά σε όλες τις ταινίες.

 

β) δε διαφωνούμε σε γενικές γραμμές. απλά εγώ νομίζω ότι το κόμπλεξ(αν υπάρχει) προϋπάρχει της κριτικής. το κόμπλεξ δηλαδή βοηθά στη δημιουργία της άποψης. άρα μια κριτική είναι προσωπική άποψη.

 

γ)τότε ποιος ο λόγος να το αναφέρεις? αφού είναι προφανές.

 

 

@KWSN_Men, _BASSstarlet_ : όνομα έχει ο συγκεκριμένος κριτικός? (εκτός από κουσούρια και ελαττώματα?)

για να διαβάσουμε και οι υπόλοιποι την κριτική.

 

@Freakster, KWSN_Men : φαντάζομαι ότι ο καθένας μπορεί να γουστάρει κάποιον χωρίς να σας ρωτήσει, έτσι?

Δημοσ.

Γνώμη μου είναι να μην <<χαλάσουμε>> το παρόν θέμα με αναλύσεις για τα πως/γιατί/πρέπει του κινηματογράφου,ας μείνουμε στην ταινία.

 

Ο κριτικός αυτός δεν είναι αβάπτιστος,και επίτηδες δεν αναφέρω το όνομά του για να μην του κάνω διαφήμιση..όποιος κατάλαβε,κατάλαβε...

  • Moderators
Δημοσ.
Καλά το σκηνικό με τα τέρατα που σκάγαν μύτη το ένα μετά το άλλο με αποκορύφωση τον ελέφαντα Naked gun μου θύμισε...

 

Αυτό πρέπει να το κάνεις signature! :mrgreen:

Δημοσ.

Αν μιλήσουμε τελείως αφηρημένα και διαλύσουμε την τέχνη στα εξ ων συνετέθει, τότε ναι, έχεις δίκιο. Αν όμως δούμε πιο πρακτικά τα πράγματα, θα δούμε ότι υπάρχουν διαχωριστικές γραμμές μεταξύ τέχνης και διασκέδασης, όσο ασαφείς κι αν είναι (γνώμη μου πάντα). Ναι, υπάρχει διασκέδαση μέσα στην τέχνη. Και προφανώς, ακόμα και η πιο ανεγκέφαλη ταινία έχει κάποια στοιχεία τέχνης μέσα της. Αυτό όμως δε σημαίνει ότι στις περισσότερες των περιπτώσεων δεν είναι σαφές ποιό είναι το κυρίαρχο στοιχείο σε κάθε ταινία.

Γενικά λοιπόν, δεν διαφωνώ μαζί σου, αλλά δεν θεωρώ ότι αυτή σου η άποψη ακυρώνει τη λογική της δικής μου.

Προφανώς και μιλάω για τεχνικά κριτήρια. Όλα τα άλλα κριτήρια είναι υποκειμενικά και δεν μπορούν να εκφραστούν. Είναι σα να προσπαθώ να σου εξηγήσω γιατί μου αρέσουν τα σουβλάκια. Γιατί έχουν ωραία γεύση. Και γιατί έχουν ωραία γεύση; Η ερώτηση δεν έχει νόημα, αφού δεν υπάρχει απάντηση. Αν θες λοιπόν να πεις τη γνώμη σου για ένα υποκειμενικό ζήτημα, πέστην όμορφα κι ωραία. Δεν χρειάζεται να βγάζεις ούτε μίσος ούτε εμπάθεια για κάτι που απλά δεν σ' άρεσε. Γιατί αν βγάζεις αυτά τα πράγματα, τότε δεν είσαι επαγγελματίας κριτικός. Σίγουρα, και οι κομπλεξισμοί του καθενός συμβάλλουν στην τελική εικόνα που θα έχει για ένα έργο τέχνης. Π.χ. αν κάποιος είναι "ελληνάρας" και "ομοφοβικός" θα ξενερώσει με το "Alexander". Αν είσαι όμως επαγγελματίας κριτικός, πρέπει να είσαι και κάπως πιο αντικειμενικός στις απόψεις σου (αντικειμενικός με την έννοια του συγκρατημένος, προφανώς και δεν μπορείς να είσαι αντικειμενικός με κάτι το υποκειμενικό). Δουλειά σου είναι να κάνεις το κοινό να καταλάβει περί τίνος πρόκειται, και όχι πώς το αντιλήφθηκες εσύ. Το κακό όμως ξεκίνησε όταν κάποιοι πίστεψαν ότι η γνώμη τους έχει μεγαλύτερη βαρύτητα από των άλλων (για υποκειμενικά ζητήματα, πάντα).

Όσον αφορά την πολιτική, μάλλον αναφερόμαστε με τον ίδιο όρο σε διαφορετικά πράγματα. Επίσης, εσύ πάλι είσαι γενικότερος ενώ εγώ πιο συγκεκριμένος, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι κάποιος από μας έχει δίκιο ή άδικο. Προφανώς και οι πολιτικές πεποιθήσεις κάποιου αποτελούν τμήμα του εαυτού του και θα τον επηρεάσουν στην δημιουργία ενός έργου τέχνης. Εγώ αντιτίθεμαι στην τέχνη για χάρη της πολιτικής. Υπάρχει διαφορά στο "φτιάχνω ταινία για να εκφράσω τα πολιτικά μου πιστεύω" και στο "φτιάχνω ταινία, η οποία προέκυψε έτσι γιατί αυτά είναι τα πολιτικά μου πιστεύω".

 

Γενικά απ' ό,τι αντιλαμβάνομαι (διόρθωσέ με αν κάνω λάθος), αντιλαμβάνεσαι την απόλυτη υποκειμενικότητα της τέχνης και την πολυπλοκότητα αυτής, που οδηγεί στην πλήρη αδυναμία να την καθορίσουμε με ταμπέλες. Σε αυτό, θα με βρεις απόλυτα σύμφωνο. Στην θεωρία. Στην πράξη όμως τα πράγματα διαφέρουν, γιατί ειπεισέρχονται πολλοί άλλοι παράγοντες, πέρα από την θέληση του δημιουργού. Γενικά δεν μπορώ να πω ότι διαφωνώ κάπου μαζί σου, το αντίθετο μάλιστα. Απλά βλέπουμε την ίδια εικόνα από διαφορετική οπτική γωνία.

Δημοσ.
Ναι αυτό είπα... Αλλά μάλλον δεν μπόρεσα να περάσω το ύφος μου μέσα απο το κείμενο...

''Και να πω ότι έγινε ντόρος μόνο στην Ελλάδα..'', έγινε παντού... Όχι και να συμπληρώσω ότι έγινε ντόρος μόνο στην Ελλάδα. :-D

 

Σορρυ, my bad

 

 

Όσον αφορά τα παραπάνω, συμφωνώ εν γένει μο το post 406 του arioch πόσο μάλλον με το παρακάτω:

 

Εγώ το χάρηκα που η ταινία παραδόθηκε τελείως στη "macho" λογική' date=' καλύτερα να λες ξεκάθαρα αυτό που θες, παρά να το γυροφέρνεις.

[/quote']

 

 

Ο δημοσιογράφος που αναφέρθηκε είναι γνωστότατος και αρθρογραφεί και κρίνει στον Ταχυδρόμο. Το όνομά του έχει γίνει ταινία με λατινικούς χαρακτήρες. Στο κείμενό του βαθμολόγησε την ταινία έτσι: 5 (με ανοιχτή παλάμη) Ποιος είναι άραγε;

Αρχειοθετημένο

Αυτό το θέμα έχει αρχειοθετηθεί και είναι κλειστό για περαιτέρω απαντήσεις.

  • Δημιουργία νέου...