Θα κανατε ποτε σχεση με ατομα....

[punky]

Πάντως, πιο ενδιαφέρον είναι αυτοί που θα πούνε ναι να μας το εξηγήσουν και να καταλάβουμε γιατί δεν έχουν τους προφανείς/γνωστούς/αυτονόητους ενδοιασμούς που έχω εγώ και όσοι άλλοι φυσικά λένε όχι

 

Δεν χρειάζεται να εξηγήσω τίποτα mate.

Είναι ήδη καταγεγραμένο στο βιβλίο της ζωής μου.

Την γνώρισα. Την ερωτευτηκα.

Και μου ήταν αδιάφορο που ήταν καθηλωμένη σε ένα καροτσάκι.

Και έμεινα δίπλα της σε κάθε επώδυνη φάση που πέρασε, σωματικά και ψυχικά.

 

Και just for the record, δεν είχε να κάνει καθόλου με λύπηση.

Και ας ακουστεί όσο επηρμένο θέλει, αλλά όλες οι γυναίκες που υπήρξαν στη ζωή μου, ήταν εξαιρετικά όμορφες. Και μέσα και έξω.

Εκεί συνοψίζεται το ιδανικό μου.

[ntountou]

τι να σου πω punky..

ειναι κάτι που θέλω να το δω και με τα μάτια μου..

όχι γιατί δε πιστεύω ότι λες, αντίθετα...

απλά θα ήθελα να το βιώσω, να αντιληφθώ με τα δικά μου αισθητήρια τη χημεία μιας τέτοιας σχέσης, το πως πορεύεται, τα συναισθήματα που θα μου προκαλέσει, τις σκέψεις.... τα πάντα...

όχι από ξερή περιέργεια αλλά και γιατί είναι κάτι που ξεπερνά το μυαλό μου και τη λογική μου

και θέλω να το γνωρίσω...

και πάντα με σεβασμό, όχι λύπηση

[punky]

Κοίτα, ήμουν αρκετά μικρός τότε.

Και τη γνώρισα όταν είχε πάθει το τροχαίο που την καθήλωσε και υπήρχαν κάποιες ελάχιστες πιθανότητες να ανακάμψει. Με εγχειρήσεις και αγωγή βέβαια. Όχι χολυγουντιανά, ένα πρωί.

Αλλά αν μία γυναίκα είναι ξεχωριστά όμορφη και ερωτική με τρόπο που ξεπερνάει ακόμη και αυτή την κατάσταση.

Αν στο στάδιο της γνωριμίας συνειδητοποιείς ότι σε πήραν πάλι μεσάνυχτα να μιλάς μαζί της, ενώ ξεκίνησες το μεσημέρι.

Αν αυτό που είσαι όχι μόνο το αποδέχεται αλλά τη γοητεύει και την ξεσηκώνει.

Αν σε γοητεύει η ξεχωριστή δύναμη, το πείσμα της και η άρνηση να παραιτηθεί παρά το κακό που τη βρήκε. Αν σου λέει (και το εννοεί) ότι είσαι ο λόγος και το κίνητρο για να τα καταφέρει.

Αν έχει μια ωριμότητα που σε κάνει να νιώθεις εμπιστοσύνη, και μια παιδικότητα που σε ξεκαρδίζει.

Αν ότι είναι χημεία στον έρωτα, το βρίσκεις μαζί της...

Ε, τι να σου πω. Μάλλον φτάνεις στο σημείο να μη βλέπεις τίποτε άλλο.

Έχει πια γίνει έμπνευση και κίνητρό σου.

 

Πω πω, σκέψου να είχα πιει τι θα έγραφα...

[Pablo_Hasan]

Μια βαρυκοη κοπελα,αφανταστα λιγοτερη

μην σου πω οτι αυτο ειναι πλεονεκτημα

[ntountou]

θα μπορουσες επισης να γινεις εξαιρετικός φίλος της...

και μια μεγάλη φιλία είναι εξίσου σημαντική και μπορεί να κρύβει πολύ δυνατά αισθήματα

που πολλές φορές έχουν και έναν σχετικό ερωτισμό..

 

δε θέλω να πω μεγάλη κουβέντα αλλά πιστεύω δε θα άφηνα τον εαυτό μου να ερωτευθεί,

ενστικτώδης αντίδραση ίσως...

αλλά σίγουρα ένα άτομο που σαν προσωπικότητα με γοητεύει δεν έχει σημασία

αν έχει κάποια σωματική αναπηρία ή είναι αρτημελές...

πάντως, άλλο πράγμα η ερωτική σχέση και άλλο η φιλία

[punky]

δεν ξέρω αν είναι επιλογή αν θα αφεθείς ή όχι.

anyway, δεν πρόκειται να μονοπωλήσω το thread.

ήθελα μόνο να πω ότι εμένα μου συνέβει.

αν μιλάμε πάντως για κάτι που αλλοιώνει την εξωτερική εμφάνιση, η απάντησή μου είναι αρνητική.

[Ceridwen]

Αλλά αν μία γυναίκα είναι ξεχωριστά όμορφη και ερωτική με τρόπο που ξεπερνάει ακόμη και αυτή την κατάσταση.

Αν στο στάδιο της γνωριμίας συνειδητοποιείς ότι σε πήραν πάλι μεσάνυχτα να μιλάς μαζί της, ενώ ξεκίνησες το μεσημέρι.

Αν αυτό που είσαι όχι μόνο το αποδέχεται αλλά τη γοητεύει και την ξεσηκώνει.

Αν σε γοητεύει η ξεχωριστή δύναμη, το πείσμα της και η άρνηση να παραιτηθεί παρά το κακό που τη βρήκε. Αν σου λέει (και το εννοεί) ότι είσαι ο λόγος και το κίνητρο για να τα καταφέρει.

Αν έχει μια ωριμότητα που σε κάνει να νιώθεις εμπιστοσύνη, και μια παιδικότητα που σε ξεκαρδίζει.

Αν ότι είναι χημεία στον έρωτα, το βρίσκεις μαζί της...

Ε, τι να σου πω. Μάλλον φτάνεις στο σημείο να μη βλέπεις τίποτε άλλο.

Έχει πια γίνει έμπνευση και κίνητρό σου.

 

Punky my dear, έγραψες το ερώτικο IF! Συγκινήθηκα βραδιάτικα! Congrats!

[nmtray2]

Punky my dear, έγραψες το ερώτικο IF! Συγκινήθηκα βραδιάτικα! Congrats!

 

Οντως πολυ ωραιο αλλα μην τα βαζουμε και διπλα-διπλα...

[Hlapatsas]

Πιστευω ότι αυτοί έχουν κάτι που είναι μείον τους και φαίνεται.Όλοι μας έχουμε τα "μείον" μας που δεν φαίνονται.

Χωρίς να θέλω να θίξω πρόσωπο απλά επειδή κάποιος είπε ότι δεν θα έκανε σχέση με άτομο που θα είχε υπάρξει πρόβλημα με την εξωτερική του εμφάνιση,απλά να σκεφτούμε ότι μπορεί σε όλη μας την ζωή να πιστεύουμε ότι έχουμε πετύχει τον τέλειο δεσμό και να συμβεί κάτι παρόμοιο στον σύντροφο μας.Τότε τι θα κάνουμε.....

Απλά να σκεφτόμαστε ότι όλοι μας είμαστε πιθανοί υποψήφιοι και δεν γνωρίζουμε τι μας ξημερώνει.Πιστεύω ότι το ξεχνάμε αυτό..

[mitsikas]

το να μην ακουει κανεις γιατι το θεωρειτε καποιοι σαν να ειναι καποια απιστευτη αναπηρια? Το ιδιο δεν ειναι δηλαδη και με καποιον που εχει μυωπια?

O ενας δεν βλεπει καλα και θελει γυαλια, ο αλλος δεν ακουει καλα και θελει ακουστικο. Ε και? Τι εγινε Σε ποσοστα οσοι φορουν γυαλια ειναι συντριπτικα περισσοτεροι απο οσους φορουν ακουστικο, δεν ακουσα ομως κανενα να θεωρει "αναπηρους" τους πρωτους. Γιατι να θεωρησω ως τετοιους τους τελευταιους?

Θεωρω λιγο το θεμα και τη δημοσκοπιση ως ακυρη.

 

Και στο κατω κατω ποιος ειναι αυτος που θα κρινει ποιος ειναι φυσιολογικος και ποιος οχι? Και εσεις που κρινετε, νομιζετε πως ειστε φυσιολογικοι? Ισως για σας ναι, αλλα για τους αλλους?

ΑΚΥ-ΡΟΝ

[Cristina]

poul1na, πολύ ανθρώπινο και ενδιαφέρον το θέμα σου...

 

 

Κοίτα, ήμουν αρκετά μικρός τότε.

Και τη γνώρισα όταν είχε πάθει το τροχαίο που την καθήλωσε και υπήρχαν κάποιες ελάχιστες πιθανότητες να ανακάμψει. Με εγχειρήσεις και αγωγή βέβαια. Όχι χολυγουντιανά, ένα πρωί.

Αλλά αν μία γυναίκα είναι ξεχωριστά όμορφη και ερωτική με τρόπο που ξεπερνάει ακόμη και αυτή την κατάσταση.

Αν στο στάδιο της γνωριμίας συνειδητοποιείς ότι σε πήραν πάλι μεσάνυχτα να μιλάς μαζί της, ενώ ξεκίνησες το μεσημέρι.

Αν αυτό που είσαι όχι μόνο το αποδέχεται αλλά τη γοητεύει και την ξεσηκώνει.

Αν σε γοητεύει η ξεχωριστή δύναμη, το πείσμα της και η άρνηση να παραιτηθεί παρά το κακό που τη βρήκε. Αν σου λέει (και το εννοεί) ότι είσαι ο λόγος και το κίνητρο για να τα καταφέρει.

Αν έχει μια ωριμότητα που σε κάνει να νιώθεις εμπιστοσύνη, και μια παιδικότητα που σε ξεκαρδίζει.

Αν ότι είναι χημεία στον έρωτα, το βρίσκεις μαζί της...

Ε, τι να σου πω. Μάλλον φτάνεις στο σημείο να μη βλέπεις τίποτε άλλο.

Έχει πια γίνει έμπνευση και κίνητρό σου.

 

Πω πω, σκέψου να είχα πιει τι θα έγραφα...

 

Ξεκίνησα να διαβάζω και ένιωσα την ανάγκη να απαντήσω μέχρι που είδα αυτό το post σου...

Δεν θα μπορούσα να συμφωνήσω περισσότερο μαζί σου.

Και ναι, νομίζω πως θα έκανα μια τέτοια σχέση. Με μια προϋπόθεση όμως...

Να μην εμποδίζεται η επικοινωνία από αυτό το πρόβλημα και καταβάλλουμε πολλή προσπάθεια για να εκφράσουμε όσα νιώθουμε και σκεφτόμαστε.

Λέω «νομίζω» γιατί δεν ξέρω αν έχω πλέον τα ίδια ψυχικά αποθέματα με παλιότερα. Χρειάζεται δύναμη και υπομονή για μια τέτοια σχέση.

Και δυστυχώς μεγάλα @@. Για να μπορείς να γράφεις εκεί όσους εκφέρουν την άποψή τους ...για το «καλό» σου.

 

Παρ' ότι έχουν περάσει κάποια χρόνια από τότε, ομολογώ πως όσα ένιωσα για εκείνον, ήταν τόσο γνήσια και αληθινά...

Ελπίζω να μην αμφέβαλλε ποτέ γι αυτό...

Τον θαύμασα και ακόμα το κάνω. Η εκτίμηση που νιώθω δεν βασίστηκε στην λύπη.

Εννοείται πως ούτε τα ερωτικά συναισθήματα είχαν σχέση με τον οίκτο.

 

Στον έρωτα, δεν αρκούν τα μάτια.

Αν δεν νιώσεις το μυαλό σου να λιώνει, τις αισθήσεις σου να φτάνουν στ' άκρα με την σκέψη της ύπαρξης αυτού του ανθρώπου στη ζωη σου, την καρδιά σου να πλημμυρίζει αγάπη για έναν άνθρωπο τόσο αξιόλογο και να νιώσεις πως η δύναμη και η ευαισθησία που κρύβει μέσα του είναι σπάνια, τότε δύσκολα θα μπορέσεις να αντισταθείς στην γοητεία που σου ασκεί...

Όταν οι ώρες που περνάς μαζί του με όποιον τρόπο είναι μοναδικές και τις θυμάσαι μετά από χρόνια, όταν οι συζητήσεις σας είναι ατελείωτες και το ψυχικό άγγιγμα σαρωτικό...

Όταν καταφέρνει να σε κάνει να νιώσεις πράγματα που μάλλον είχες ξεχάσει πως υπάρχουν και όταν μάλιστα υπάρχει και κάτι κοινό, όπως η μουσική ας πούμε, που είναι σημαντικό και για τους δυο και σας προκαλεί δυνατά συναισθήματα αυτή η κοινή αγάπη, τότε μάλλον είναι αδύνατο να μην ερωτευτείς... Και ας μην μπορεί να σταθεί όρθιος δίπλα σου...

Άλλωστε πόση σημασία μπορεί να έχει αυτό όταν αυτό που ουσιαστικά έχεις ανάγκη στο υπερκαλύπτει;

 

Εδώ είναι το σημείο που λέει ο punky:

Μάλλον φτάνεις στο σημείο να μη βλέπεις τίποτε άλλο.

Έχει πια γίνει έμπνευση και κίνητρό σου.

Ο μόνος λόγος που με ενοχλούσε αυτό το γεγονός ήταν ο ρατσισμός του κόσμου. Οι παλιάνθρωποι που τον πλήγωναν και που πληγώνουν κάθε άνθρωπο που ξεχωρίζει για οποιονδήποτε λόγο. Η κακία και η μιζέρια των «υγειών». Ο οίκτος ή η σκληρότητά τους και η εντύπωση όλων όσων πιστεύουν πως είναι πιο πάνω. Μέχρι πότε όμως;

Όλοι είμαστε πιθανοί υποψήφιοι, όπως είπε ο Hlapatsas...

Κι εμείς και οι άνθρωποι που αγαπάμε...

 

Τον ευχαριστώ που ήταν στη ζωή μου. Με βοήθησε να μάθω πολλές πτυχές του εαυτού μου και ας μην του το είπα ποτέ.

Για να γνωρίσουμε τον εαυτό μας καλύτερα, χρειάζεται να βγαίνουμε που και που έξω από τα όριά του...

Να νιώσουμε πράγματα που δεν είχαμε φανταστεί ότι μπορεί να νιώθαμε...

Να αφηνόμαστε πέρα από ταμπέλες, αναστολές, περιορισμούς...

 

 

The Cry Of Silence...

[poul1na]

καλημερα σε ολους, θα συμφωνησω απολυτα με cristina και Punky... τα αισθηματα μονο και μονο οπως τα γραφουν αρκουν... ανθρωπινο θεμα ανοιξα γιατι δικαιουνται ολοι να μαθουν τι παει να πει να νιωθεις αγαπη κι οχι οικτο. θα συνεχισω μετα την απαντηση μου, καλη σας μερα!!!

[Highlander]

Να συμπληρώσω ότι αρκετοί άνθρωποι οι οποίοι έχουν τα οποιαδήποτε προβλήματα, συνήθως υπερτερούν σε κάτι άλλο.

Συνήθως αυτό είναι που σε τραβάει κοντά τους.

 

Φυσικά δεν είναι όλοι έτσι. Υπάρχουν και περιπτώσεις που οι ίδιοι δεν μπορούν να συμβιβαστούν με το πρόβλημά τους και καταλήγουν σε κατάθλιψη με όλα τα επακόλουθα και αυτό συμβαίνει περισσότερο στις πειριπτώσεις που το πρόβλημα εμφανίστηκε μετά από κάποια ηλικία.

 

Δυστυχώς συμφωνώ με την Cristina στο ότι υπάρχει ρατσισμός.

punky, νομίζω ότι κατα ένα μεγάλο μέρος, κάλυψες το θέμα.

 

/Highlander

[Snolly]

Εγώ δεν θα μπορούσα να το κάνω. Θα ήμουν μονίμως καταθλιπτικός και δε θα μπορούσα να δω τον άλλον χωρίς να τον λυπάμαι. Βέβαια δε μου έχει τύχει να συναναστραφώ με τέτοιους ανθρώπους οπότε μιλάμε και για μηδενική εμπειρία.

 

Από τους χιερότερους μου εφιάλτες είναι να είσαι με κάποιον και να πάθει τη ζημιά μετά. Πολύ πίκρα. Θα γινόταν το μυαλό μου σούπα. Όπως έχω σκεφτεί πως αν ήμουν με κάποιον και πάθαινα κάτι εγώ θα χώριζα μόνο και μόνο γιατί δεν θα ήθελα με τίποτα να τραβήξει τα χίλια μύρια και να κάθεται μαζί μου μόνο από ανθρωπιά. Στερείς και στον άλλον μια φυσιολογική ζωή. Και επειδή είμαι σκληρός σαν άνθρωπος έτσι θα έκανα στον εαυτό μου. Τι να γίνει τώρα θα έλεγα πακετώθηκες εσύ άσε τον κοσμάκη ήσηχο να ζήσει κανονικά.

[Harkon]

.. Στερείς και στον άλλον μια φυσιολογική ζωή. Και επειδή είμαι σκληρός σαν άνθρωπος έτσι θα έκανα στον εαυτό μου. Τι να γίνει τώρα θα έλεγα πακετώθηκες εσύ άσε τον κοσμάκη ήσηχο να ζήσει κανονικά.

 

έτσι το βλέπω κ εγώ