Φασισμός στην εργασία

[Kandinsky]

H συμβουλή που θα σου δώσω εγώ φίλε μου αφορά αυτό που σου πρότεινε και κάποιος άλλος : Πάρε μια νομική συμβουλή σχετικά με τα εργασιακά σου δικαιώματα και υποχρεώσεις.

 

Κάθε δράση έχει και αντίδραση και σίγουρα το γνωρίζεις. Θα πρέπει λοιπόν πριν από κάθε ενέργεια σου να αποφασίσεις μέχρι πού είσαι διατεθειμένος να φτάσεις διότι αν όπως λες κάνεις ότι εσύ θες, τότε τρία τινά μπορούν να συμβούν : Φεύγεις, σε φεύγουν ή κάνεις αναδίπλωση (κοινώς κωλοτούμπα) και καταπίνεις την περηφάνια σου ενώ ταυτόχρονα έχεις όπως σωστά ειπώθηκε πέσει σε δυσμένεια.

 

Το τί ισχύει έξω είναι άλλο θέμα. Στην Αμερική σε αρκετές εταιρείες τα ανώτερα στελέχη κάνουν πλέον συνεδριάσεις και meetings με τζηνάκι. Δεν ισχύει το ίδιο στη χώρα της σοβαροφάνειας.

 

Αρκεί να σου πω ότι στα Carrefour που δούλευα πριν 7 χρόνια περίπου, ήταν η εποχή που αποφάσισαν να αλλάξουν ενδυμασία και να μας φορέσουν το γνωστό γαλάζιο πουκάμισο-γκρι παντελόνι που φοράνε σε αρκετές πλέον εταιρείες. Η πλάκα είναι ότι μας έφεραν 100% μάλλινο παντελόνι και ήταν μια τραγωδία να το φοράς καλοκαιριάτικα και να χρειαστεί να βγεις έξω απ' τον κλιματιζόμενο χώρο. Σιγά σιγά ατόνησε η αυστηρή επιβολή του κανόνα. Έπρεπε να δεις τί έγινε με τους πωλητές τηλεοράσεων που τους υποχρέωσαν να φορέσουν κόκκινο γιλέκο.....

 

Έχω δουλέψει σε διάφορες δουλειές. Άλλες απαιτούσαν ντύσιμο στην τρίχα και άλλες όχι. Το θέμα είναι και εσύ να αισθάνεσαι άνετα αλλά και να μην αντιμετωπίσεις προβλήματα στη δουλειά σου, διότι κακά τα ψέματα αν κάναμε όλοι ότι θέλαμε κι εγώ φίλε μου με βερμούδα θα ερχόμουν στη δουλειά. Γιατί δλδ αυτό να είναι άτυπο δικαίωμα μόνο των τεχνικάριων και γενικά θέσεων σχετικά πιό free?

[g1annis]

μπλιάξ...μπλιάξ....μόνο γνωριμίες έχει να προσφέρει ο συνδικαλισμός. Αν πάλι θεωρείς προσόν να πάρεις τη δουλειά μεσω συνδικαλιστικού κονέ εις βάρος ενος πιο άξιου απο σένα που δεν είχε κονέ , δικαιωμά σου.

Ο συνδικαλισμός και τα συνδικάτα με τη μορφή που είναι γνωστά σήμερα, γενήθηκαν σχεδόν ταυτόχρονα στις αυγές του 1800 σε όλα υα αναπτυσσόμενα καπιταλιστικά κράτη. Αυτό δείχνει ότι δεν ήταν η ηλίθια ιδέα κάποιου "ιδεολόγου", αλλά ώριμο τέκνο της εργατικής αγανάκτησης και της υπεράσπισης των δικαιωμάτων τους.

 

Το γεγονός ότι ακόμα και τα αστικά κόμματα σε όλον τον κόσμο, έχουν βάλει στο στόχαστρο, όχι να διαλύσουν τα συνδικάτα, αλλά να τα πάρουν με το μέρος τους, δείχνει ότι έχουν καταλάβει τη φοβερή δύναμη που κρύβουν, και το πόσο μπορούν να επιρρεάσουν την πολιτική, την εξουσία κλπ.

 

Το ότι δε μας αρέσει ο σημερινός συνδικαλισμός, δε σημαίνει ότι ο συνδικαλισμός γαμιέται γενικώς. Κι αν δε μας αρέσει ο σημερινός συνδκαλισμός, αυτό συμβαίνει λόγω του ξεφτιλισμού του από τους ΠΑΣΟΚ-ους και ΝΔημοκράτες που εδώ και 25 χρόνια κατάνε τα ινία του Ελληνικού συνδικαλισμού.

 

Το "μόνο γνωριμίες έχει να προσφέρει ο συνδικαλισμός" ξέρεις πολύ καλά ποιόν έχει αποδέκτη. Έχει αποδέκτη εκείνους που συνδικαλίζονται για το κονέ. Υπάρχουν τέτοιοι σε όλες τις παρατάξεις, αλλά είναι και μερικοί που το έχουν κάνει επάγγελμα, και δε χρειάζεται να επεκταθώ.

αν πάλι θεωρείς προσόν να πάρεις τη δουλειά μεσω συνδικαλιστικού κονέ εις βάρος ενος πιο άξιου απο σένα που δεν είχε κονέ , δικαιωμά σου

Όπως θέλεις φίλε μου. Το κακό είναι πως εσύ την έκανες αυτή τη σιχαμένη σκέψη, όχι εγώ. Στο δικό σου κεφάλι υπάρχει, όχι στο δικό μου.

[bandito]

Οι συνεργάτες είναι συνεργάτες. Δεν έχουμε να χωρίσουμε τίποτα. Κάθε άλλο. Τα αφεντικά είναι αντίπαλοι , πως να το κάνουμε. Μπορεί να είναι γαμώτα άτομα, αλλά πάντα θα παίρνουν ένα μέρος της αξίας της εργασίας μας με το ζόρι.

 

Τώρα γιατί όπου γράφω έρχεσαι από πίσω για να απαντήσεις σε ότι πω, δεν το έχω καταλάβει bandito. Αν όμως σκοπεύεις να συνεχίσεις, προσπάθησε να σχολιάζεις αυτά που λέω, και όχι αυτά που θα ήθελες να λέω για να διευκολύνεσαι.

 

Σε όποια εταιρία προγραμματισμού και να δουλεύει, οι πρώτοι που θα φάνε το παλούκι θα είναι οι συνεργάτες. Εγώ προσωπικά, έχω κάτσει πολλές παραπάνω ώρες που δεν πληρωνόμουν επειδή αν δεν το έκανα θα την πλήρωναν οι συνεργάτες μου.

 

Σε κυνηγάω όπως λές, επειδή στο κέφαλι σου έχεις κανει ενα αχταρμα τον Κόκκαλη και τον κυρ. Μήτσο τον σουβλατζή. Μέχρι και που έμαθα οτι η μάνα μου στα 50 της με τρείς εγχειρήσεις για απόφραξη φλέβας απο τα 10άωρα ορθοστασίας είναι καταπιεστής των υπαλλήλων της (που περνάνε και καλύτερα δηλαδη).

 

Ο αδερφός μου είναι προγραμματιστής (μηχανικών η/υ και πληροφορικής Πάτρας). Όταν πρωτοπήγε στη πρώτη δουλειά που βρήκε σχετική με τις σπουδές του, δεν είχε ορκιστεί ακόμα, και ίσως του είχαν μείνει και κανα-δυο μαθήματα. Του είχανε πει για 1500ε μισθό. Δούλευε υπερβολικά πολύ. Όταν ήρθε η ώρα της πρώτης πληρωμής του ήρθανε 900. Μια κράτηση από εδώ, μια κράτηση από εκεί, μια κράτηση επειδή δεν είχε πτυχίο, πράγματα που δεν του τα είχανε πει όταν πήγε στη συνέντευξη.

 

Κάθισε 6 μήνες και δούλεψε διαμαρτυρόμενος, μέχρι εκεί που τον έπαιρνε. Στη δουλειά δεν υπήρχε σωματείο. Η εταιρία που δούλευε ο αδερφός μου έπρεπε να έχει έτοιμο το πρόγραμμα σε κάποιο χρονικό διάστημα γιατί είχε το αναλάβει με όριο χρόνου. Όταν έφτασε η ώρα να δώσει τη δουλειά που είχε κάνει είχε μείνει ελάχιστος χρόνος στην εταιρία. Αφαίρεσε κάμποσες γραμμές (ή κάτι τέτοιο) και το παρέδωσε. Τους εξήγησε ότι για να τους παραδώσει το πρόγραμμα πλήρες, απαιτούσε 6μήνεςΧ600ε το μήνα που του κλέβανε=3600ε στο χέρι, ή αλλιώς μέχρι να αναλάβει άλλος να διορθώσει το πρόγραμμα, θα περνούσε η προθεσμία, οπότε η εταιρία θα πλήρωνε πρόστιμο στην εταιρία πελάτη που θα αγόραζε το πρόγραμμα. Τελικά πήρε τα λεφτά, η εταιρία παρέδωσε το πρόγραμμα, ο αδερφός μου απολύθηκε και έπιασε δουλειά αλλού. Ίσως σε άλλες συνθήκες, ή σε κάποια άλλη δουλειά, να μην είχε την πολυτέλεια κάποιος να απολυθεί, γιατί ίσως να μην ξανάβρισκε δουλειά. Ωστόσο τα αφεντικά, δεν είναι φίλοι μας. Και όταν η μεγιστοποίηση του κέρδους τους προτάξει την απόλυσή μας, δεν θα το πολυσκεφτούν να μας πετάξουνε στην πείνα. (στα 7 χρόνια που σπουδάζω δούλευα ανελλειπώς από 1 έως 3 δουλειές, και είχα καλά, και καλά αφεντικά. ποτέ όμως όταν τους καθότανε κάτι στο μυαλό δε δυσκολεύτηκαν να μου κλείσουν την πόρτα, να μείνω μια εδβομάδα χωρίς ρεύμα, ή να κόψω το τηλέφωνο γιατί δεν έπαιζε μία κλπ). Όσο καλύτερα λοιπόν μελετήσει κανείς τις συνθήκες εργασίας του, τόσο πιο πιθανό είναι να βρει νόμιμο τρόπο να διεκδικήσει τα δίκια του. Όποιος είναι ψάρι του τύπου "το αφεντικό έχει πάντα δίκιο", ή "ο εργαζόμενος ανήκει στο αφεντικό", ή "ότι είναι δικαίωμά του η απόλυση" αξίζει να τον λυπόμαστε.

 

Από προσωπικές εμπειρίες, έχω άπειρες να περιγράψω. Αυτό που έχω μάθει από μικρός σε κάθε σκατοδουλειά που έχω κάνει, είναι ότι όσο καλύτερα μπορείς να υπερασπιστείς τον εαυτό σου, τόσο μεγαλύτερη εμπιστοσύνη εμπνέεις ακόμα και στο αφεντικό σου. Αν είσαι μετριοπαθής και άβουλος, τόσο περισσότερα δικαιώματα δίνεις να σε πατάνε στο λαιμό.

 

Σε όσες συνεντέυξεις έχω πάει ρωτάω ακριβως την διάρθρωση του μισθού. Δεν είναι δύσκολο, και σε βγάζει απο αυτές τις δύσκολες καταστάσεις.

 

Παρ'ολα αυτα, ο αδερφός σου μπορούσε να κανει το πιο απλο. Τον πρώτο μήνα, θα έφευγε και θα ζήταγε 1 χ 600 + αποζημίωση, και θα πηγαινε να δουλέψει στον ιδανικό κόσμο που δεν υπάρχουν εργοδότες και οι υπάλληλοι όλοι έχουν φτερά στις πλάτες και ρεύονται αγιασμό.

 

Οn topic: συζητήσε το με τον προϊστάμενο σου. Πες του οτι κανεις δεν σου είπε πως πρέπει να ντύνεσαι, και να βάλουν κανενα air-condition γιατι λιώνεις απο την ζέστη. Αν απαιτήσουν να ντύνεσαι όπως θέλουν αυτοί, δείξε τα @@ σου σε ένα πελάτη (αντι για χειραψία), θα απολυθείς με αποζημίωση και θα πας κάπου αλλου να δουλέψεις όπου θα φροντίσεις να ρωτήσεις το dress code και να κάνεις σαφες οτι δεν γουστάρεις να ντύνεσαι όπως νομίζουν αυτοί αλλα όπως νομίζεις εσύ.

[insomniaK]

Να σου πω κι εγώ την άποψη μου, λόγω δουλειάς είμαστε όλοι χύμα ως προς τα ρούχα αλλά η κοπέλα μου δουλεύει σε πολυεθνική.

Πήγαινε στην προϊσταμένη και εξήγησε της πως όλη σου η γκαρνταρόμπα είναι όπως αυτά που φοράς και στη συνέχεια εξήγησε της πως η ανανέωση της είναι χρηματοβόρα. Εφόσον λοιπόν πρέπει να ακολούθησεις τo dress code της εταιρείας για το οποίο δεν είχες ενημερωθεί κατά την πρόσληψη, θα ήθελες να ενημερωθεί το λογιστήριο για την αποπληρωμή των λογαριασμών για τα ρούχα που είσαι αναγκασμένος να αγοράσεις.

 

Δύο πράγματα μπορούν να συμβούν: Ή θα το δεκτεί και θα γίνεις "ήρωας" μεταξύ των συναδέλφων ή θα σου πει να συνεχίσεις να πηγαίνεις στη δουλειά όπως θες και σε μερικές ημέρες, "θα τους αφήσεις"...

 

Πάντως καλή τύχη...

[georgeadams]

Του είχανε πει για 1500ε μισθό. Δούλευε υπερβολικά πολύ. Όταν ήρθε η ώρα της πρώτης πληρωμής του ήρθανε 900. Μια κράτηση από εδώ, μια κράτηση από εκεί, μια κράτηση επειδή δεν είχε πτυχίο, πράγματα που δεν του τα είχανε πει όταν πήγε στη συνέντευξη.

Συνηθίζεται στις συνεντεύξεις οι υποψήφιοι εργοδότες να αναφέρουν το μικτό μισθό και όχι τον καθαρό. Από εκεί και πέρα ο υποψήφιος εργαζόμενος, αν θέλει, ρωτάει περισσότερες λεπτομέρειες...

[DhZou]

Στη συνέντευξη για τη δουλειά τι φόραγες;

α) Βερμούδα και μπλούζα 6 feet under, ή

β)πιο "νορμάλ" ρούχα;

Αν η απάντηση είναι το α τότε δεν έχουν το δικαίωμα να σου πουν τίποτα και να το θέσεις σαν επιχείρημα, αλλά αν ή απαντηση είναι το β, τότε σταματάς τη γκρίνια και φοράς το παντελονάκι σου και το φλώρικο μπλουζάκι σου και πας στη δουλειά.

Εμένα στη δουλεία μου ο προιστάμενος μου μου είπε με δήθεν φιλικό υφάκι να ξυριστώ "γιατί δεν μου πάει το μούσι!" Είμαι τεχνικός (τότε πήγαινα και σε πελάτες) και ντύνομαι "προβλεπόμενα", τότε είχα γένια κοντοκουρεμένα και πάντα περιποιημένα. (Α! και κοντά μαλλιά, όχι όπως στη φωτογραφία που είχα βάλει πριν λίγο καιρό.) Αυτό που μου είχε πει μου είχε κακοφανεί πάρα πολύ, και δεν ξυρίστηκα παρά μόνο μετα απο 3 μήνες γιατί μου τη βάρεσε.

Αλλά άλλο μούσι και άλλο η μέταλ μπλούζες...

[antreaslam]

Στη συνέντευξη για τη δουλειά τι φόραγες;

α) Βερμούδα και μπλούζα 6 feet under, ή

β)πιο "νορμάλ" ρούχα;

Αν η απάντηση είναι το α τότε δεν έχουν το δικαίωμα να σου πουν τίποτα και να το θέσεις σαν επιχείρημα, αλλά αν ή απαντηση είναι το β, τότε σταματάς τη γκρίνια και φοράς το παντελονάκι σου και το φλώρικο μπλουζάκι σου και πας στη δουλειά.

 

συμφωνω απολυτα σε αυτο!

 

απο κει κ περα,εχω κανει 10 διαφορετικες δουλειες φιλε μου,κ εχω περασει απο ολα τα σταδια.

καλως ή κακως (κακως αν θελεις τη γνωμη μου?ισως ναι),υπαρχουν καποια ορια (τελειως αυθαιρετα) που οριζει ο καθε επιχειρηματιας.

αυτα ειναι απο το ωραριο,μεχρι το ντυσιμο σου.

το μαγαζι ειναι δικο του,κ αν επιβαλει σε ολους να ερχονται με γραβατα,οι επιλογες ειναι ειτε παραιτηση,ειτε γραβατα...

δουλευω σε μια πολυ μεγαλη εταιρεια,που δεν εχει βαρβατο dressing code,αλλα παρολαυτα σκαω μυτη κουστουμαρισμενος,απλα χωρις γραβατα,γιατι ξερω οτι δε θα αρεσει στους "απο πανω" μου κατι αλλο.

δεν ειχα ξαναφορεσει ποτε αυτα τα ρουχα μεχρι να πιασω την 1η μου δουλεια,κ ενιωθα πολυ αβολα μεσα σε αυτα,μεχρι που τα συνηθησα. (ελεος,ρουχα ειναι).

προσωπικα,ειμαι διατεθημενος να κανω πισω σε ζητηματα ρουχων,μαλλιων κλπ,ωστε να εχω καλες συνθηκες εργασιας,ωραριο,μισθο κλπ...

(κ κατι ακομα,σχετικο με το 1ο που οσυ ειπα...στη συνεντευξη,εσκασα μυτη με κουστουμι κ γραβατα,αλλα ΑΞΥΡΙΣΤΟΣ,γιατι δεν ξυριζομαι ποτε-με ξυραφι εννοω-. οποτε,αν τωρα μου ζητησουν να ξυριστω,θα τους γραψω εκει που δεν πιανει μελανι...αν ομως,παρω προαγωγη,τοτε θα αρχισω να ξυριζομαι μονος μου...)...

[Founes]

Ή είσαι επαναστατης κλπ και τους φτύνεις και φεύγεις για την προσβόλα που σου έκαναν ή συμορφώνεσαι με την παρατήρηση.

 

Ότιδήποτε ενδιάμεσο είναι lame.

 

respect!:twisted:

[DrLo]

Λοιπόν,

δε δάβασα όλα τα posts, απλά έψαξα να βρω απάντηση του paredwse στο αν αποτελεί λόγο απόλυσης - (Ίσως αν σε μια διαδικασία αποδείκυαν (???) ότι το ντύσιμό σου ζημειώνει τη εταιρεία πιθανόν να μπορούσαν να το κάνουν)

 

Αυτό που έχω να πω εγώ είναι :

 

- Στο interview (αν έγινε) όταν πήγες να ζητήσεις δουλειά πήγες με βερμούδα και t-shirt των Slayer ?

---- Αν ναι και παρόλα αυτά σε προσλάβανε μάλλον έχεις δίκιο εσύ

---- Αν πριν την πρόσληψή σου σε ενημερώσαν για το dress code δίνω δίκιο σε αυτούς

---- Αν στο interview πήγες "κουστουμαρισμένος" και μετά το άλλαξες σε "φρικιό" έχουν δίκιο αυτοί

 

Αν δεν έγινε τίποτα από τα παραπάνω, πήγαινες για καιρό στη δουλεία σου και ξαφνικά αποφάσισε η εταιρεία να θεσπίσει ένα dress code θα έλεγα ότι παρότι δεν τους δίνω 100% δίκιο μπορώ να το καταλάβω. Βέβαια έχεις κι εσύ τα δίκια σου ... Το πολύ πολύ ζήτα ρούχα αντί ως "φόρμα εργασίας", αφού αν το δεις καλύτερα περί αυτού πρόκειται. Αν δούλευες πχ σε χώρο παραγωγής τροφίμων θα είχες κάποια standard φόρμα εργασίας που θα σου παρείχε η εταιρεία ... δες το έτσι.

[Kandinsky]

Ρε παιδιά σε ελληνική εταιρεία δουλεύει ο άνθρωπος. Χωρίς να θέλω να αρχίσω αντιπαράθεση, δεν υπάρχει περίπτωση ούτε μία στο εκατομμύριο να ζητήσει είτε ρούχα, είτε χρήματα για ρούχα (όπως ειπώθηκε κάπου). Στην περιπτωση που το κάνει θα του δώσουν ένα τάπερ με μια τουλούμπα και ένα αγγούρι και θα του πουν "πάρε το γεύμα σου κι αύριο καλύτερα μην έρθεις, έχεις διακοπές".

[g1annis]

Σε κυνηγάω όπως λές, επειδή στο κέφαλι σου έχεις κανει ενα αχταρμα τον Κόκκαλη και τον κυρ. Μήτσο τον σουβλατζή.

Μπερδεύεις 2 πράγματα. Σου το έχω ξαναπεί: το ένα είναι η ταξική θέση, και το άλλο το επιπεδο ζωής.

 

Ο Κόκαλης είναι αστός (ΟΚ) και άρα δε θα διαφωνήσουμε.

Ο σουβλατζής, ή η μητέρα σου, ή ο παππούς μου ο αγρότης, γενικά κάποιος που διαθέτει μέσα παραγωγής (όσο ξεπεσμένα, μικρά, αδύναμα και να είναι) είναι μικροαστός-μεσοαστός. Ανεξαρτήτως της καλής του διάθεσης, ανεξαρτήτως το πόσο καλός και τίμιος εργοδότης είναι έχει 2 χαρακτηριστικά:

α) για να ζήσει αξιοπρεπώς (γιατι και αυτός πιέζεται) είναι υποχρεωμένος να πληρώσει τους εργαζόμενούς του λιγότερο από όσο αξίζει η δουλειά τους (αυτό έχει να κάνει με την ταξική του θέση)

β) Έχει 2 προοπτικές εξέλιξης. Η μία είναι πχ ο σουβλατζής να αναγκαστεί να δουλέψει μόνος του οπότε θα πάψει να είναι μικροαστός και θα γίνει χειρώναξ εργαζόμενος για την πάρτη του (χειρότερη ποιότητα ζωής) και η άλλη είναι να προσλάβει άλλους 5 εργαζόμενους και να γίνει αφετνικό 1ης τάξης, ή να ανοίξει παράρτημα (καλύτερη ποιότητα ζωής).

 

Δεν εξισώνω τη μητέρα σου με τον Κόκαλη. Απλά αυτή η ενδιάμεση τάξη είναι δισυπόστατη: από τη μία προσβλέπει αυθόρμητα στο να γίνει Κόκαλης, και από την άλλη πλήττεται από το μεγάλο κεφάλαιο και όσο πάει "εργατικοποιείται". Εγώ τους θεωρώ κοινωνικούς συμμάχους (σε περιόδους κρίσης της οικονομίας ο μικρομαγαζάτορς κλείνει και γίνεται εργάτης), αλλά πάντα επικύνδινους, (γιατί στις παχιές αγελάδες ο μικρομαγαζάτορας γίνεται μεγαλομαγαζάτορας).

 

Είμαι σαφής? Διαφωνείς?

[punky]

για να ζήσει αξιοπρεπώς (γιατι και αυτός πιέζεται) είναι υποχρεωμένος να πληρώσει τους εργαζόμενούς του λιγότερο από όσο αξίζει η δουλειά τους (αυτό έχει να κάνει με την ταξική του θέση)

 

Είμαι σαφής? Διαφωνείς?

 

Ναι, είσαι σαφής. Και διαφωνώ.

 

Ο άνθρωπος είπε ότι ζεσταίνεται στη δουλειά.

Κι εσύ μας έχεις φλομώσει σε κοσμοθεωρρεία μπαγιάτικη εδώ και 200 χρόνια.

 

Η δουλειά του εργαζόμενου έχει ως αποτέλεσμα ένα προϊόν, που είναι παράγωγο της συμμετοχής του εργαζομένου ΚΑΙτου κεφαλαίου/μέσων παραγωγής που ο εργοδότης του έχει διαθέσει.

 

Σταμάτα να χωρίζεις τον κόσμο σε "καλούς" και "κακούς" με τέτοιους απωλιθωμένους τρόπους. Ο μαλάκας, είναι μαλάκας. Είτε σαν εργοδότης είτε σαν εργαζόμενος.

 

Πριν αρκετά χρόνια, ένας γνωστός είχε στο μαγαζί του έναν πιτσιρικά για να κάνει ντελίβερι. Ο πιτσιρικάς είχε ζητήσει να μην τον βάλουν στο ΙΚΑ, επειδή λέει ήταν μικρός και δεν τον ενδιέφερε η κρατική ψωροασφάλιση. Και επειδή θα πήγαινε σε κάνα χρόνο φαντάρος, προτιμούσε να του δίνουν στο χέρι τις κρατήσεις του μισθού του, που του αναλογούσαν. Ποιος ξέρει; Μπορεί να έπαιρνε και κάνα επίδομα ανεργίας παράλληλα, και να έβγαινε διπλά κερδισμένος.

Αντίστοιχα ο εργοδότης γλίτωνε και την καταβολή των δικών του κρατήσεων. Τις οποίες βέβαια είχε αρχικά πρόθεση να καταβάλει.

 

Όταν έφτασε η ώρα να πάει φαντάρος ο μικρός και έφυγε από το μαγαζί, τους τράβηξε και μια καταγγελία ότι δεν τον είχαν ασφαλισμένο.

[Physics_Rulez]

Ακόμα και αν όντως κάνει κακό στην πελατεία, αλλά δεν είχες συμφωνήσει κάτι τέτοιο όταν σε προσλάβανε, μπορείς αν κινηθείς δικαστικά να δικαιωθείς για προσβολή ανθρώπινης αξιοπρέπειας - ηθική βλάβη. (Αν ήσουν γυναίκα ακόμα καλύτερα, γιατί θα πετούσες και άλλα γυναικεία, όπως καμμιά παρενόχληση κτλ..).

 

Μπορεί το δικαστήριο απλά να αποφασίσει να πάψει το αφεντικό να σου ζητάει να ντύνεσαι κάπως, και αν συνεχίσει τότε θα έχεις χρηματική αποζημίωση. Να σε απολύσει δεν παίζει γιατί τότε θα κάνει μπαμ οτι το έκανε γι αυτό τον λόγο. Όπως επίσης και εσύ θα πρέπει να αποδείξεις οτι δεν τον προκάλεσες με τον τρόπο σου να σε απολύσει... κτλ...

[bandito]

Μπερδεύεις 2 πράγματα. Σου το έχω ξαναπεί: το ένα είναι η ταξική θέση, και το άλλο το επιπεδο ζωής.

 

Ο Κόκαλης είναι αστός (ΟΚ) και άρα δε θα διαφωνήσουμε.

Ο σουβλατζής, ή η μητέρα σου, ή ο παππούς μου ο αγρότης, γενικά κάποιος που διαθέτει μέσα παραγωγής (όσο ξεπεσμένα, μικρά, αδύναμα και να είναι) είναι μικροαστός-μεσοαστός. Ανεξαρτήτως της καλής του διάθεσης, ανεξαρτήτως το πόσο καλός και τίμιος εργοδότης είναι έχει 2 χαρακτηριστικά:

α) για να ζήσει αξιοπρεπώς (γιατι και αυτός πιέζεται) είναι υποχρεωμένος να πληρώσει τους εργαζόμενούς του λιγότερο από όσο αξίζει η δουλειά τους (αυτό έχει να κάνει με την ταξική του θέση)

β) Έχει 2 προοπτικές εξέλιξης. Η μία είναι πχ ο σουβλατζής να αναγκαστεί να δουλέψει μόνος του οπότε θα πάψει να είναι μικροαστός και θα γίνει χειρώναξ εργαζόμενος για την πάρτη του (χειρότερη ποιότητα ζωής) και η άλλη είναι να προσλάβει άλλους 5 εργαζόμενους και να γίνει αφετνικό 1ης τάξης, ή να ανοίξει παράρτημα (καλύτερη ποιότητα ζωής).

 

Δεν εξισώνω τη μητέρα σου με τον Κόκαλη. Απλά αυτή η ενδιάμεση τάξη είναι δισυπόστατη: από τη μία προσβλέπει αυθόρμητα στο να γίνει Κόκαλης, και από την άλλη πλήττεται από το μεγάλο κεφάλαιο και όσο πάει "εργατικοποιείται". Εγώ τους θεωρώ κοινωνικούς συμμάχους (σε περιόδους κρίσης της οικονομίας ο μικρομαγαζάτορς κλείνει και γίνεται εργάτης), αλλά πάντα επικύνδινους, (γιατί στις παχιές αγελάδες ο μικρομαγαζάτορας γίνεται μεγαλομαγαζάτορας).

 

Είμαι σαφής? Διαφωνείς?

 

Σαφέστατος. Και διαφωνώ.

Το κακό με το παραπάνω είναι οτι ειναι μια αρχαία θεωρία , διατυπωμένη σε έναν κόσμο πολυ διαφορετικό απο τον δικό μας. Και μπάζει.

Να σου θυμισω το τελευταιο επιχείρημα σου οταν βρήκες τα σκουρα; "Ο εργαζόμενος και να ξυνει τα @@ ολη μερα και να πληρώνεται κανονικά, πάλι του κλέβουν την αξία που παράγει". Τώρα το πως γίνεται κάποιος και να μην δουλεύει, και να παράγει, και να του στερούν το πραγματικό αντίτιμο για αυτο που παράγει, φαντάζομαι οτι θα εξηγείται με το "Eat the Rich" slogan.

 

Κοινώς, κονσερβες και μάλιστα ληγμένες.

[Physics_Rulez]

Επίσης

 

Η δουλειά του εργαζόμενου έχει ως αποτέλεσμα ένα προϊόν, που είναι παράγωγο της συμμετοχής του εργαζομένου ΚΑΙτου κεφαλαίου/μέσων παραγωγής που ο εργοδότης του έχει διαθέσει.

 

Οπότε είναι φυσιολογικό το αφεντικό να πληρώνει τους εργαζόμενούς του λιγότερο από όσο αξίζει η δουλειά τους, γιατί το προϊόν που παράγουν δεν το παράγουν με δικά τους μέσα AKA δεν το παράγουν μόνοι τους.