Typhoon Δημοσ. 12 Μαΐου 2007 Δημοσ. 12 Μαΐου 2007 Εγώ διαφωνώ με την κριτική σε ένα βαθμό. Δεν την βρήκα τόσο δυσνόητη την ταινία, ήταν κουραστική βέβαια επειδή ήταν πιο μεγάλη από όσο έπρεπε. Εμένα το πρόβλημα μου με το Lynch είναι ότι δεν καταλαβαίνω το κίνητρο του. Εξηγώ: επειδή εγώ είμαι μηχανικός και όχι καλλιτέχνης σκέφτομαι τα πράγματα με λογική σειρά. Ο Lynch δεν το κάνει αυτό. Προφανώς ο τρόπος που δίνει τα γεγονότα στις ταινείες του απέχει πολύ από το βέλτιστο. Δεν σου δίνει το νοήμα με τον τρόπο με το οποίο θα το περάσει βέλτιστα και με το μεγαλύτερο impact αλλά με ένα δικό του τρόπο ο οποίος δεν είναι ξεκάθαρος σε μένα τουλάχιστον. Συνεπώς δεν καταλαβαίνω το σκεπτικό του. Γενικά εγώ βγάζω νόημα από τις ταινείες του αλλά το κάνει τόσο δύσκολο χωρίς κάποιο λόγο. Μπορεί σε κάποιους βέβαια να αρέσει αυτή η πρόκληση βέβαια, όπως ο House τρελένεται να λύνει το μυστήριο. Και εμένα μου αρέσει βασικά but I miss the motivation.
apxwv Δημοσ. 12 Μαΐου 2007 Δημοσ. 12 Μαΐου 2007 αυτό που με ενοχλεί στον συγκεκριμένο σκηνοθέτη - σεναριογράφο ότι σε πιέζει χωρίς λόγο. Αν στο τέλος της κάθε ταινία σου πέρναγε κάτι, ένα μήνυμα ότιδήποτε θα μάρεσαν οι ταινίες του. Όταν όμως επί 3 ώρες σε πιέζει, σε βάζεις σε σκέψεις, σε κουράζει και στο τέλος σου πετάει ένα άσχετο τρελαίνεσαι. Οκ και ο Aronofsky είναι σχεδόν στο ίδιο στυλ. Σουρεαλιστής με καλές συρραφές εικόνων, σε βάζει σε σκέψεις αλλά στο τέλος βγάζεις ένα νόημα(ναρκωτικά, αιωνιότητα οτιδήποτε)...
Members gsarig Δημοσ. 13 Μαΐου 2007 Members Δημοσ. 13 Μαΐου 2007 Διαβάζοντας την υπόθεση πριν δω την ταινία, φοβόμουν μήπως αποδειχτεί μια παραλλαγή του Mulholland Drive (Χόλιγουντ, η ξανθιά ηθοποιός κλπ). Τελικά ήταν κάτι πολύ διαφορετικό. Δύσκολη και δυσνόητη (περισσότερο από το Mulholland Drive - στα επίπεδα της Χαμένης Λεωφόρου) και, φυσικά, ανοιχτή σε πολλές και διαφορετικές ερμηνείες, η ταινία αυτή νομίζω πως είναι ίσως η πιο ακραία που έχω δει από τον Lynch, από την άποψη του ότι η αλληλουχία των σκηνών της ήταν τελείως απρόβλεπτη. Το Inland Empire μοιάζει με το Mulholland Drive και τη Χαμένη Λεωφόρο, ως προς το ότι και εδώ έχουμε αυτό που λέμε "εναλλακτικές πραγματικότητες". Η διαφορά αυτή τη φορά όμως είναι ότι, ενώ οι προηγούμενες 2 ταινίες ήταν δομημένες σε μεγάλα, διακριτά μέρη, εδώ καταργείται τελείως κάθε τέτοια δομή και, σκηνές που μοιάζουν ξένες μεταξύ τους, διαδέχονται συνεχώς η μία την άλλη. Όπως λεει και η (εξαιρετική) Laura Dern σε κάποια στιγμή: "Δεν μπορώ να ξεχωρίσω το χθες από το αύριο, και το σήμερα συνέχεια ξεγλιστράει" (με κάθε επιφύλαξη για την ατάκα - την μεταφέρω από μνήμης). Ως οπαδός του Lynch, δεν απογοητεύτηκα σε καμία περίπτωση και είναι σίγουρο πως θα την ξαναδώ. Οι μη-μυημένοι ωστόσο, είμαι σίγουρος πως θα την βρουν κουραστική, όχι τόσο λόγω της μεγάλης της διάρκειας (με μεγάλα διαστήματα σιωπής και "υπνωτισμένους" διαλόγους), όσο γιατί η ταινία δεν σε αφήνει σε κανένα σημείο της να εφυσηχάσεις πιστεύοντας πως έβαλες τα πράγματα σε μια τάξη Φυσικά, στο τέλος βγάζεις κάποια συγκεχυμένα συμπεράσματα όπως π.χ. ότι η Nikki/Sue δημιούργησε μια εναλλακτική πραγματικότητα στην οποία ήταν ηθοποιός ή, π.χ. η υπόνοια ότι μάλλον τελικά έκανε έκτρωση ωστόσο, πάντα κάτι θα διαφεύγει. Και λίγα λόγια για την αίθουσα: Πήγα στην προβολή των 7:00, το Σάββατο και γενικά, αν και είχε αρκετό κόσμο, μπορούσες άνετα να βρεις θέση. Η συμπεριφορά του κοινού ήταν σχεδόν άψογη. Μερικοί έφυγαν στα μισά της ταινίας, χωρίς φασαρία όμως, ενώ και τα σχόλια κατά την προβολή ήταν ελάχιστα (ένας παππούς μόνο, δίπλα μου, παραπονέθηκε κανα-δυο φορές ότι δεν καταλαβαίνει τίποτα ).
antreas18 Δημοσ. 13 Μαΐου 2007 Δημοσ. 13 Μαΐου 2007 otan lete oi "mh muhmenoi" ti akrivws enoeite?kai se poious apefthineste?se autous pou exoun alli apopsi kai mporei na sixainontai tetoiou eidous tainies i se autous pou prepei na exoun dei anagastika alles 5-6 tainies tou Lynch gia na exoun to "elefthero" na doun kai auth?Gia na mhn pareksigithw den tin exw dei tin tainia alla se genikes grammes pisteuw auto pou leei o Typhoon kai o apxwv. To gegonos pantws oti mporei na imoun fan enos skinotheti pou den tha katalabaina tipota apo tis tainies tou..i estw thavgaza kapoia siberasmata (diaforetika apo alla 10000 pou exoun vgalei alloi) de tha mou arese katholoy...
Members gsarig Δημοσ. 13 Μαΐου 2007 Members Δημοσ. 13 Μαΐου 2007 Πάνω κάτω εννοώ το εξής: σε όσους άρεσαν ταινίες όπως π.χ. η Χαμένη Λεωφόρος, το Mulholland Drive και το Eraserhead, πολύ πιθανό να αρέσει και το Inland Empire. Διαφορετικά, υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να φύγουν στα μισά της ταινίας ή να κλαίνε τα λεφτά του εισητηρίου. Για κάποιον που δεν έχει δει καθόλου Lynch και δεν είναι εξοικειωμένος με το στυλ του (εξ' ου και το "μυημένος"), το Inland Empire, κατά τη γνώμη μου, θα ήταν μια πολύ κακή αρχή, γιατί το πιθανότερο είναι να τον ξενίσει τελείως. Ενώ π.χ. άλλες ταινίες του όπως ο Άνθρωπος Ελέφαντας, το Μπλε Βελούδο ή ακόμα και το Mulholland Drive θα τις πρότεινα ενδεχόμενως και σε κάποιους που δεν έχουν δει καθόλου Lynch, δεν θα έκανα το ίδιο και με τη συγκεκριμένη ταινία.
apxwv Δημοσ. 13 Μαΐου 2007 Δημοσ. 13 Μαΐου 2007 πχ εγώ έχω δει 4 ταινίες. ξεκίνησα με Lost Highway, Mulholland Dr, Eraserhead και τώρα Inland Empire. Το Mulholland Drive ίσως ήταν το πιο κατανοητό κατά την γνώμη μου. απλά δεν μπορώ να καταλάβω αν δω ταινία του τι θα κερδίσω. Διασκέδαση? με τιποτα Να χαλαρώσω? θα αστειεύεσαι μου περνάει κάποιο μήνυμα? ποιο? Το Inland Empire το είδα δύο φορές. Την δεύτερη με φαν του Lynch. (Άσχετο την θεωρεί την χειρότερη του ταινία) Ποτέ δεν μου εξήγησε το νόημα μιας ταινίας. Ούτε και το σκοπό της. Μπορεί κάποιος? Και επίσης γιατί σας αρέσουν όλες μα όλες οι ταινίες του.
Members gsarig Δημοσ. 13 Μαΐου 2007 Members Δημοσ. 13 Μαΐου 2007 Δεν μπορώ να ξέρω τι θα κερδίσεις εσύ ή κάποιος άλλος βλέποντας μια ταινία - εξαρτάται από τις προσδοκίες και τις προτιμήσεις σου. Ίσως ακούγεται παράξενο, αλλά με τις ταινίες που προανέφερες "διασκέδασα" με την έννοια του ότι μου κρατούσαν αμείωτο το ενδιαφέρον μέχρι το τέλος χωρίς ποτέ να βαρεθώ, συν το ότι μετά με "ανάγκασαν" να τις ξαναδώ ή ακόμη και να αρχίσω να ψάχνω στο ίντερνετ για ερμηνείες πιο ολοκληρωμένες από αυτές που είχα σκεφτεί. Γενικά, μου αρέσουν γιατί με ακολουθούν αρκετό καιρό μετά τη θέασή τους. Το ότι οι ταινίες του είναι ασυνήθιστες και παράξενες, είναι από μόνο του ένα ατού για μένα, τη στιγμή που για κάποιους άλλους είναι το μεγάλο του μειονέκτημα. Για να καταλάβεις, από όσες έχω δει, αυτή που μου άρεσε λιγότερο ήταν το straight story, την οποία ενδεχομένως κάποιοι μπορεί να θεωρούν τη μόνη καλή του ταινία. Περί ορέξεως κολοκυθόπιτα, δηλαδή Κι εγώ π.χ. με τις ταινίες καράτε ούτε διασκεδάζω, ούτε χαλαρώνω, ούτε και θα με "ακολουθήσουν" ποτέ μετά τη θέασή τους - είμαι σίγουρος όμως πως υπάρχουν άνθρωποι που τα κάνουν και τα τρία.
antreas18 Δημοσ. 13 Μαΐου 2007 Δημοσ. 13 Μαΐου 2007 Egw ksekinisa me Elephant Man kai Mullholland Drive pou opos les einai pio "prosgeiomenes" kai exeis dikio,an kai sto mullholland drive eprepe na sizitisw me 3-4 atoma gia na vgaloume oloi ena siberasma..E meta eida xameni leoforo kai apla eleos..arxiza na tsantizomai . Pisteuw dld oti tha mporousan oi tainies na einai eksisou kales xwris na einai toso berdemenes,kai episis me enoxlei oti kapoioi lene "ooo aristourgima" kai ama tous rotiseis "ti ginetai stin tainia" sou lene "den polukatalaba".Sigoura uparxoun kapoioi oi opoioi ti psaxnoun ti tainia,exoun diavasei kai 2-3 pragmata parapanw kai tous aresei (edw sto forum dld iparxoun),alla einai ligo spastiko na gurizei tainies gia ton idio kai gia 5-6 filous tou (LOL) .
Members gsarig Δημοσ. 13 Μαΐου 2007 Members Δημοσ. 13 Μαΐου 2007 Απεναντίας, εγώ νομίζω πως είναι απαραίτητο να υπάρχουν και τέτοιοι σκηνοθέτες, και το ίδιο πιστεύω πως είναι καλό να συμβαίνει σε κάθε μορφή τέχνης, γιατί σίγουρα υπάρχουν άνθρωποι που θέλουν να δουν έναν διαφορετικό τρόπο αφήγησης από τον συνηθισμένο, ακόμα κι αν το αποτέλεσμα είναι σωστή σπαζοκεφαλιά (ή ίσως τότε ακόμη περισσότερο). Η ιδιαιτερότητα με τον Lynch είναι ότι έχει φανατικούς οπαδούς και εξίσου φανατικούς εχθρούς. Αυτό που με ενοχλεί αρκετά είναι ότι οι πρώτοι συχνά μπορεί να θεωρούν τους δεύτερους "ακούλτουρους" και ρηχούς, και από την άλλη, οι δεύτεροι να θεωρούν τους πρώτους "ψευτοκουλτουριάρηδες" και δήθεν - είμαι σίγουρος ότι ως ένα σημείο οι χαρακτηρισμοί ισχύουν για μεμονωμένες περιπτώσεις και από τις δύο πλευρές, αλλά σίγουρα δεν μπορεί να έχουν καθολική ισχύ. Όπως είπα και πιο πάνω, εξαρτάται από τις προσδοκίες που έχει κανείς από μια ταινία. Εχώ π.χ. δεν καταλαβαίνω για ποιο λόγο μια ταινία πρέπει να ακολουθεί απαραιτήτως μια λογική δομή και να αποκαλύπτει όλα της τα μυστικά μέχρι τους τίτλους τέλους. Μου αρέσουν τα αναπάντητα ερωτήματα, γιατί αφήνουν περιθώριο στη φαντασία του θεατή να συμπληρώσει τα κενά και να φτιάξει τις δικές του ερμηνείες. Οι περισσότερες ταινίες του Lynch προσφέρονται για κάτι τέτοιο, καθώς κινούνται σε ένα ονειρικό επίπεδο, και όπως τα όνειρα, έτσι κι αυτές, επιδέχονται πολλών ερμηνειών, αφήνοντας παράλληλα πάντα "σκοτεινά" σημεία. Ταινίες όπως π.χ. η Χαμένη Λεωφόρος ή οι 12 Πίθηκοι (δεν είναι του Lynch, το ξέρω, αλλά ταιριάζει γάντι στην περίπτωση) είναι μέσα στις αγαπημένες μου, γιατί όσες φορές κι αν τις δω, πάντα θα ανακαλύπτω κάτι καινούριο - μια λεπτομέρεια που πριν δεν είχα προσέξει ή ακόμη και μια διαφορετική ερμηνεία της όλης ιστορίας.
KaizerSoze Δημοσ. 14 Μαΐου 2007 Μέλος Δημοσ. 14 Μαΐου 2007 Λοιπον, τοδαμε κιαυτο... Πολυ ψυχωτικη, μου αρεσε πολυ το miniDV λουκ και ο επιτηδευμενος "ερασιτεχνισμος" και η ξεκαθαρη "δεν ειναι πραγματικοτητα" ορισμενων σκηνων, το χαωτικο timeframe, οι ερμηνειες εξαιρετικες, ειδικα της Λορα οταν αρχιζει την απολογια στον Αγιο Πετρο ή οτι τελοσπαντων ηταν εκεινος ο γυαλακιας ο βλαμενος που στην ουσια προσπαθουσε να εξιλεωθει ενωπιον του Αυτο που δεν μου αρεσε ειναι οτι Mulhollandrive-ζε arketa, ισως παραπανω αποτι θα επρεπε, οτι καπου τραβαγε καλλιτεχνικα περισσοτερο αποτι θα επρεπε που σε συνδιασμο με την εξαντλητικη διαρκεια την εκανε καπως κουραστικη και οτι ο σουρεαλισμος και το στυλιζαρισμα την κανουν να απαιτει 2η 3η και 4η θεαση κυριως για να λυσεις το παζλ ομως και οχι για να ευχαριστηθεις (για να το κανω πιο σαφες ενω προσωπικα το Mulholland και την Λεωφορο ενω τα εχω ξεσκισει στην αναλυση τα βλεπω any given day απο αποψης ψυχαγωγιας, αυτο μπορει να το δω παραπανω φορες μην σου πω αλλα οταν θεωρησω οτι εχω φτασει σε καλα επιπεδα κατανοησης αμφιβαλλω αν θα το ξαναδω με την ιδια ευχαριστηση) Γενικα ηταν μια ΦΟΒΕΡΗ Lynch εμπειρια με καποια αρνητικα που το απομακρυνουν κατ'εμε απο την κορυφη: Αφενος για τον hardcore fan ηταν οχι μια απο τα ιδια αλλα τουλαχιστον το αναμενομενο, αντιθετα δεν θα τραβηξει κανενα μη-fan μεχρι στιγμης (κατι που πετυχε πιστεω το Mulholland )Αφετερου, το τραβηξε λιγο παραπανω ο Δαβιδ. Αν βαλεις τον MichalAngelo να σου φτιαξει ενα αγαλμα και αυτος κανει τα χερια 4 μετρα, προφανως εχει αποδειξει οτι κατι θελει να πει ως καλλιτεχνης αλλα και παλι το παρατραβαει.Νιωθω δηλαδη οτι σε ενα κομματι της-ΑΛΛΑ ΟΧΙ ΣΕ ΟΛΗ ΤΗΝ ΤΑΙΝΙΑ-ηταν "Τεχνη για την Τεχνη" Α, και ενα που δεν το αποκομισα απο το ΙΕ αλλα το εντοπισα για αλλη μια φορα. Ρε David με τοσους φαν, με τοσα βραβεια, με τοση αναγνωριση, ρε πουλακι μου αλλαξε και λιγο στυλ, ετσι για να την πεις στον Κιουμπρικ ξερω γω, πολυ προσωπικες εχουν γινει οι ταινιες του. Απο μενα ενα ωραιοτατο 8/10 (αν την εκανε κανεις αλλος θα επερνε παραπανω αλλα δεν βαζεις 10 στην Μπαρτσελονα αν ριξει 4 στο χαλαρο στον Ατρομητο)
Ceridwen Δημοσ. 15 Μαΐου 2007 Δημοσ. 15 Μαΐου 2007 αντιθετα δεν θα τραβηξει κανενα μη-fan μεχρι στιγμης (κατι που πετυχε πιστεω το Mulholland ) Σοου τρου, σε αυτήν την κατηγορια ειμαι και εγω. Και γι αυτο το λογο μου φανηκε, υπερβολικα κουραστικο, ασυναρτητο, αδικαιολογητα μακρυ. Και χωρις ουσια, τελικα. Αν η διαρκεια ήταν 1 - 1.30 ωρα μπορει να ειχα διαφορετικη αποψη. Μεσα στις 3 ωρες υπήρχαν στιγμες που αισθάνθηκα πειραματοζωο! Υπαρχει λογος που το chien andalou ειναι μόνο 17 λεπτα περιπου! :-P Η Λώρα Ντερν παιζει σε όλες τις σκηνες σχεδον και ειναι πολυ καλη. Το μονο σημειο που μου αρεσε ηταν οι τιτλοι του τελους! Ηταν στ αληθεια καταπληκτικη σκηνή, βοήθησε και το τραγουδι που ειναι απο τα αγαπημενα μου, σχεδον μου εφτιαξε τη διαθεση (αλλα μετα θυμηθηκα τα 4 αστερια του αθηνοράματος και ξαναθυμωσα). Αληθεια, εχει σχεση η Νασταζια Κινσκι? Δεν βλεπω να εχει παιξει σε καμια αλλη ταινία του.
Members gsarig Δημοσ. 15 Μαΐου 2007 Members Δημοσ. 15 Μαΐου 2007 Συμφωνώ με τον Kaizer ότι δεν είναι τόσο "διασκεδαστική" όσο η Χαμένη Λεωφόρος ή το Mulholland Drive. Δεν θα έλεγα όμως ότι μου θύμισε τόσο το MD. Μπορεί η βασική ιστορία να έμοιαζε (ηθοποιός, παράλληλες πραγματικότητες κλπ), όμως ο τρόπος αφήγησης έμοιαζε να πηγαίνει ένα βήμα παραπέρα - η σχέση των δύο ταινιών μου θυμίζει τη σχέση που έχει π.χ. το reservoir dogs με το pulp fiction. Μου έδωσε, δηλαδή, την εντύπωση ότι γύρισε το Inland Empire, για να ολοκληρώσει ή να τραβήξει στα άκρα ό,τι ξεκίνησε με το MD. Επίσης, ενδιαφέρον έχει ότι στην ταινία συναντήσαμε κάποιες από τις "εμμονές" του Lynch, όπως: Ο μισόκουφος τύπος (δεν τον είδαμε ποτέ, αλλά τον ακούγαμε, σε μια σκηνή με τον Jeremy Irons), τα κοντινά στο φλυτζάνι του καφέ και, φυσικά, οι κόκκινες κουρτίνες Περιμένω τώρα το divx για να την ξαναδώ - σίγουρα η δεύτερη φορά θα είναι πολύ διαφορετική από την πρώτη, αφού έχοντας δει την γενική εικόνα, θα μπορώ να δώσω περισσότερη σημασία στις λεπτομέρειες...
DeadOrganPlayer Δημοσ. 15 Μαΐου 2007 Δημοσ. 15 Μαΐου 2007 Συμφωνώ με τον Kaizer ότι δεν είναι τόσο "διασκεδαστική" όσο η Χαμένη Λεωφόρος ή το Mulholland Drive. Δεν θα έλεγα όμως ότι μου θύμισε τόσο το MD. Μπορεί η βασική ιστορία να έμοιαζε (ηθοποιός, παράλληλες πραγματικότητες κλπ), όμως ο τρόπος αφήγησης έμοιαζε να πηγαίνει ένα βήμα παραπέρα - η σχέση των δύο ταινιών μου θυμίζει τη σχέση που έχει π.χ. το reservoir dogs με το pulp fiction. Μου έδωσε, δηλαδή, την εντύπωση ότι γύρισε το Inland Empire, για να ολοκληρώσει ή να τραβήξει στα άκρα ό,τι ξεκίνησε με το MD. Επίσης, ενδιαφέρον έχει ότι στην ταινία συναντήσαμε κάποιες από τις "εμμονές" του Lynch, όπως: Ο μισόκουφος τύπος (δεν τον είδαμε ποτέ, αλλά τον ακούγαμε, σε μια σκηνή με τον Jeremy Irons), τα κοντινά στο φλυτζάνι του καφέ και, φυσικά, οι κόκκινες κουρτίνες Περιμένω τώρα το divx για να την ξαναδώ - σίγουρα η δεύτερη φορά θα είναι πολύ διαφορετική από την πρώτη, αφού έχοντας δει την γενική εικόνα, θα μπορώ να δώσω περισσότερη σημασία στις λεπτομέρειες... Πληροφοριακά, ο μισόκουφος τύπος είναι ο ίδιος ο Lynch...
Members gsarig Δημοσ. 15 Μαΐου 2007 Members Δημοσ. 15 Μαΐου 2007 Πληροφοριακά, ο μισόκουφος τύπος είναι ο ίδιος ο Lynch... Το φαντάζομαι - αν κρίνω από τις εμφανίσεις του στο Twin Peaks... Απλώς στο Inland Empire αν δεν κάνω λάθος δεν τον βλέπουμε κιόλας σε κάποια σκηνή, αλλά μόνο τον ακούμε.
Akujin Δημοσ. 16 Μαΐου 2007 Δημοσ. 16 Μαΐου 2007 ο δαυίδ ζει μέρες eraserhead. και είναι ίσως ακόμη πιο ελεύθερος και ορεξάτος να υλοποιήσει το όραμά του και να μας το σερβίρει όπως αυτός θέλει, ακόμη κι από τότε. θα προτιμούσα την ταινία 120 λεπτά. αλλά ο δαυίδ σ' αυτή την ταινία θέλει να παίξει με κομμάτια του χρόνου και με υποσύνολα γενικότερα κι έτσι πρέπει να μας δώσει κι εμάς ένα μερίδιο από την πίτα. πρέπει να σκεφτούμε, να θυμηθούμε αλλά κυρίως να αισθανθούμε. είναι απλό αλλά πανέξυπνο. ότι νιώθει η λώρα σαν χαρακτήρας στο έργο θέλει σε άλλο πλαίσο βέβαια, να παραλληλιστούμε και να διατρέξουμε την τροχιά μας κι εμείς, ακολουθώντας την μέσα στη μαύρη τρύπα. (ή μέσα στην τρύπα του λαγού, αν προτιμάτε) θέλει έτσι να δημιουργήσει κάτι αμφίδρομο, κάτι ίσως διαδραστικό, πιστεύω. το πρώτο μισό ήταν άνισο σε σχέση με το υπόλοιπο μέρος το οποίο ήταν απογειωμένο. το πρώτο μισό ήταν τύπου ''παιδιά είμαι ο σκηνοθέτης που γύρισε το lost highway και το mulholland drive.'' ένιωθα ότι επίτηδες σκέφτηκε το mini-dv και το γύρισμα στην πολωνία για να θολώσει τα νερά. το φιλμ άργησε λίγο ν' αποκτήσει τον ρυθμό, που προσωπικά θα ήθελα να έχει. σε κάποιο σημείο λοιπόν είναι που κάνει μία μικρή κλειστή στροφούλα και μας δείχνει την μαύρη τρύπα ένα χέρι και λέει να τι ετοιμάζω, μπείτε. από τότε και ένα τέταρτο μέχρι το φινάλε είναι Α Π Ο Λ Α Υ Σ Η. (το τελευταίο τέταρτο είναι κάπως ξεχειλωμένο πιστεύω) η φωτογραφία, πάντα είναι από τα ατού του δαυίδ, αλλά γούσταρα το νέο αλά δόγμα95-λουκ, έτσι για διαφορά, έτσι προς χάριν του πειραματισμού και της παρακμιακής ατμόσφαιρας που χρειαζόταν. η ταινία είναι ίσως η πιο μπερδεμένη της φιλμογραφίας του. αλλά πιστεύω η πιο ξεκάθαρη στο μυαλό του. όλα είναι στο μοντάζ άλλωστε, το οποίο είναι τσιμπημένης δυσκολίας, ώστε να προκύπτει ένα κρυπτικό αποτέλεσμα, πανούργικο και αφαιρετικό. παίζει με παρόμοια εγκεφαλουργήματα τύπου ενναλακτικές πραγματικότητες/ψυχοσυνθέσεις όπως και σε προηγούμενες ταινίες του, αλλά όχι μόνο. τα πολλαπλασιάζει όλα αυτά μεταξύ τους, τα τοποθετεί σε διαφορετικά χρονοσύνολα κι έχει πλάκα γιατί στο φινάλε η ταινία είναι σαν να μην έχει τέλος αλλά τέλη. (θα καταλάβετε μόλις την δείτε) (αλλά δεν θα καταλάβετε τελικά) η Λώρα Ντερν δίνει ρεσιτάλ, είναι η άγκυρα του φιλμ και φτάνει το ζενίθ των δυνατοτήτων της, ώσπου να το ξεπεράσει. εξαίσια δουλειά. ο τζέρεμι πάντως δεν φάνηκε πολύ, αλλά κανείς δεν φάνηκε και πολύ γιατί η ταινία είναι κυριολεκτικά+μεταφορικά 90% λώρα ντερν στο πανί. θέλω να την δω δέυτερη φορά. πιστεύω ότι μία συμπύκνωσή της θα την έκανε ακόμα πιο δυνατή θέαση, αλλά δεν πειράζει. ο δαυίδ με αυτό τον πειραματισμό στα γεράματα μου δείχνει ότι είναι τολμηρός και ανήσυχος ακόμη, κι εννοείται πιο κάφρος ίσως από ποτέ! βέβαια το ''κουσούρι'' μαλχόλαντ δεν φεύγει έυκολα ούτε από εμάς ούτε απ' τον ίδιο, αλλά πιστεύω ότι η επόμενη ταινία του θα είναι κάτι ακόμη πιο ξεχωριστό, λόγω των διαθέσεών του και το διαφορετικό οξυγόνο που αναπνέει και λέγεται dv. cheers! 9/10 * πάντως με αυτή την ταινία έφτασα στο συμπέρασμα ότι το mulholland drive είναι η πιο ολοκληρωμένη ταινία του lynch σε όλα τα επίπεδα, και ίσως όλοι πρέπει να ξεκινάνε από εκεί. * το inland empire είναι ταινία που έχει ελπίδες ν' αρέσει πιθανότατα μόνο σε μυημένους λυντσιακούς και αν. προσοχή! *απλά ο δαυίδ τώρα πρέπει να κάνει κάτι τελείως δαφορετικό
Προτεινόμενες αναρτήσεις
Αρχειοθετημένο
Αυτό το θέμα έχει αρχειοθετηθεί και είναι κλειστό για περαιτέρω απαντήσεις.