agpr Δημοσ. 10 Σεπτεμβρίου 2006 Δημοσ. 10 Σεπτεμβρίου 2006 Φίλε agpr τυχαίνει μια τρομερή σύμπτωση να θέλω να δώσω στον γιο μου αρχαιοελληνικό όνομα και γι' αυτό έχουμε τσακωθεί άπειρες φορές με την γυναίκα μου, αλλά στο τέλος θα περάσει το δικό μου γιατί θέλω να σπάσω την ηλίθια παράδοση. Αλλά τυχαίνει να μην ασπάζομαι ελληνοκεντρικές μεγαλοιδέες, ούτε και να ασπάζομαι το δωδεκάθεο, το κάνω για 1000 άλλους λόγους. Ο καθένας θα μπορούσε να δώσει την δική του ερμηνεία σχετικά μ' αυτό, όπως και με τα πλοία, αλλά καλύτερα να μην το κάνει γιατί κανένας δεν ξέρει καλύτερα από εμένα τον ίδιο. Έτσι και με τους επαναστάτες και τα πλοία. Aigeas, αν μιλούσαμε για μια περίπτωση ή για δύο, τότε θα ήταν απλώς δύο περιπτώσεις χωρίς καμμία σημασία. Αυτό που περιγράφεις, δηλαδή. Μιλάμε, όμως, για κάτι διαφορετικό. Βρισκόμαστε μπροστά σε μια ανατροπή τη προηγούμενης τάσης (χριστιανικά ονόματα) και στατιτιστικά ισχυρότατη. Πώς αυτή ερμηνεύεται; Ο ένας για λόγους αισθητικής, ο άλλος για λόγους εκκεντρικότητας, οι υπόλοιπες χιλιάδες; Τι ήταν αυτό που διαμόρφωσε το γούστο τους; Γιατί δεν υπήρχε πριν; Γιατί κορυφώνεται στα χρόνια πριν την επανάσταση; Αν αυτό ήταν η μόνη ένδειξη για την επανασύνδεση με το αρχαιοελληνικό παρελθόν (ορθότερα: με την εκδοχή του αρχαιοελληνικού παρελθόντος που είχαν στο μυαλό τους), δεν θα ήταν αρκετό. Όποιος, όμως, διαβάσει έργα του νεοελληνικού διαφωτισμού μένει χωρίς αμφιβολία. Ο Κοραής στα προλεγόμενα του (προλεγόμενα στα άπαντα των αρχαίων συγγραφέων) για τρία πράγματα συνέχεια φωνάζει: σχολεία σύγχρονα (δηλ. όχι εκκλησιαστικά κολυβογράμματα), για βιβλία-μεταφράσεις και επιστήμες. Μόνιμος καημός του: η αμορφωσιά των συμπατριωτών του και παράδειγμα που φέρνει: οι δυτικοί που μορφώθηκαν από τους αρχαίους. Τα σχολεία που ιδρύονται την ίδια περίοδο έχουν ονόματα όπως: Ακαδημία, Γυμνάσιον, Λύκειον και στο πρόγραμμα σπουδών τους κυρίαρχη θέση έχουν τα αρχαία ελληνικά και η αρχαία ιστορία. Ελπίζω τώρα να καταλαβαίνεις πως η τάση (στατιστικά ισχυρή και αντίθετη με την προηγούμενη) ονοματοδοσίας με αρχαιοελληνικά ονόματα είναι τεκμήριο, αλλά όχι η μόνη ιστορική πηγή, της επανασύνδεσης με το αρχαιοελληνικό παρελθόν. Να σας ζήσει ο μπέμπης (ειλικρινής η ευχή μου και ελπίζω να μην παρανόησα) Αφού λοιπόν θα πρέπει να αναπτύξουμε τις Χ ικανότητες των μαθητών, δεν υπάρχει τίποτα καλύτερο από να τους αναπτύξουμε την ικανότητα της κριτικής, του σκεπτικισμού κλπ. Δεν είναι ανάγκη (εσύ ξέρεις καλύτερα) να το κάνεις όπως η μεσημβρινή εκπομπή του Μικρούτσικου για να έχει "γαργαλιστικές" λεπτομέρειες που θα τους καθηλώσουν. Όχι, είναι όπως το λες. Αλλά για την ανάπτυξη της κριτικής ικανότητας θεωρούνται άλλα θέματα καταλληλότερα, που δεν ενέχουν αυτόν τον κίνδυνο. Έτσι λοιπόν στο παράδειγμα του Σωκράτη έτσι όπως τοποθετήθηκες με κάλυψες πλήρως, γιατί θα ήταν μία ωραία μαθητική συζήτηση χωρίς τελειωμό. Θα ήταν φτωχότερη η ανθρωπότητα, αλλά η οικογένειά του δεν θα πεινούσε. Ποιό είναι το σωστότερο; Ποιό είναι σωστότερο με ποιό κριτήριο και για ποιόν; Ο Σωκράτης δεν προερχόταν από κάποια πλούσια γενιά της οποίας την περιουσία σπατάλησε. Ο Σωκράτης, αν θυμάμαι καλά, ήταν τσαγκάρης ή κάτι τέτοιο και στον ελεύθερο χρόνο του εκπαίδευε τους νέους χωρίς να πληρώνεται. Από αυτή την άποψη ήταν συνεπής με τη φιλοσοφία του (αντίθεση με τους σοφιστές). Δε νομίζω πως μπορώ να βρω κάτι επιλήψιμο σε αυτή του τη συμπεριφορά.
blueviper Δημοσ. 10 Σεπτεμβρίου 2006 Δημοσ. 10 Σεπτεμβρίου 2006 Θα είχε κάποιος εκ των υπέρμαχων της φράσης εβραίος=σιωνιστής την ευγενή καλοσύνη, να εξηγήσει και σε μένα τον ανόητο, πως ακριβώς κατέληξε σε αυτή την ισοπεδωτική κι ανυπόστατη ταύτιση ανόμοιων πραγμάτων; Έχω χάσει το μπούσουλα με το παρόν thread-παραπλανητικό παραλήρημα.
thanocaster Δημοσ. 10 Σεπτεμβρίου 2006 Δημοσ. 10 Σεπτεμβρίου 2006 Αφού λοιπόν θα πρέπει να αναπτύξουμε τις Χ ικανότητες των μαθητών, δεν υπάρχει τίποτα καλύτερο από να τους αναπτύξουμε την ικανότητα της κριτικής, του σκεπτικισμού κλπ. Δεν είναι ανάγκη (εσύ ξέρεις καλύτερα) να το κάνεις όπως η μεσημβρινή εκπομπή του Μικρούτσικου για να έχει "γαργαλιστικές" λεπτομέρειες που θα τους καθηλώσουν. Έχεις σκεφτεί το ενδεχόμενο η πρόθεση του ιστορικού να μην είναι η ανάπτυξη κριτικής σκέψης αλλά η τόνωση του εθνικού φρονήματος; Ή υποβάθμιση της κριτικής σκέψης; Ακόμα (και πιο πιθανό για μένα), η τυχαία επιλογή των κομματιών διδακτέας ύλης, εννοώντας ότι επιλέχθηκε αυτή η ύλη επειδή "έλα μωρέ βάλε εκεί το Δία, τους Αθηναίους (αλήθεια για Σπαρτιάτες, Μακεδόνες, Ηπειρώτες τί ακριβώς ξέρουμε; ), το Βυζάντιο και λίγο '21". Επειδή τα έχω πρόσφατα (πριν 3 χρόνια έδωσα πανελλήνιες) και θυμάμαι πιο τραγικά λάθη στην ελληνική παιδεία μπορώ σχεδόν να εγγυηθώ ότι είναι όλοι τόσο βαθιά νυχτωμένοι που αποκλείω την πρόθεση σε τέτοια γεγονότα (πρόθεση ιστορικού - μάλλον ανικανότητα ιστορικού είναι).
Προτεινόμενες αναρτήσεις
Αρχειοθετημένο
Αυτό το θέμα έχει αρχειοθετηθεί και είναι κλειστό για περαιτέρω απαντήσεις.