mundobasket

[john2gr]

nick['']Φυσικα και εχει καποιο δικιο ο ιωαννιδης. Αν χανεις τα τριποντα δεν ειναι ατυχια. Αστοχια ειναι.

 

Δώσε βάση στο ρήμα. Δεν μίλησε για αστοχία που θα δικαιολογούσε εν μέρη τους Αμερικανούς και δεν θα θεοποιούταν η νίκη μας. Είπε για ασχετοσύνη ώστε να δώσει κύρος στην νίκη μας. Ε αυτό γύρισε σαν μπούμερανκ και αφού θεοποιήσαμε μια νίκη,μπορούμε να κατακρίνουμε και αρνητικότητα έναν διασυρμό σαν και αυτόν. Και συμφωνώ απόλυτα με όσα λέει ο Παπαλουκάς τώρα,δεν δικαιολογούνται και έκαναν αισχρή εμφάνιση. Δεκτό και προχωράμε. Απλά μην λέμε <<Είμαστε παιχταράδες,νικήσαμε την Αμερική>> και μετά να λέμε <<Ήμασταν άτυχοι που δεν έμπαιναν οι προσπάθειες μας>>. Γιατί θα μπορούσαμε αντί να πούμε ότι ήμασταν παιχταράδες να πούμε ότι <<Είμαστε τυχεροί και έμπαιναν τα σουτ μας>> έτσι; Άρα μην λέμε π@π@ριές με λίγα λόγια. Αν πεις ότι είσαι παιχταράς τότε αν διασυρθείς ΕΙΝΑΙ ΦΥΣΙΚΟ ΕΠΑΚΟΛΟΥΘΟ να σου πει ο άλλος <<Εσύ είσαι ο παιχταράς ρε μ@λ@κ@; ΓΤΠ είσαι,κοίτα τι σου κάνανε>>. Αν πεις όμως <<Ήμασταν τυχεροί και μας πήγαινει η μπάλα>> (ΠΟΥ ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΤΟ ΕΙΠΕ ΟΤΑΝ ΝΙΚΗΣΑΜΕ ΤΟΥΣ ΑΜΕΡΙΚΑΝΟΥΣ) τότε ναι,το δέχομαι να πεις <<Ήμασταν άτυχοι ρε γμτ,τι να πεις δεν έμπαινε με τίποτα>>. ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙΣ ΟΤΑΝ ΚΕΡΔΙΖΕΙΣ ΝΑ ΛΕΣ ΟΤΙ ΕΙΣΑΙ ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ ΚΙ ΟΤΑΝ ΧΑΝΕΙΣ ΝΑ ΛΕΣ ΟΤΙ ΕΙΣΑΙ ΑΤΥΧΟΣ. Όλα κι όλα.

[-nick-]

Συμφωνω αυτο ακριβως λεω.. Δεν ημασταν ατυχοι που χασαμε ουτε τυχεροι που νικησαμε την αμερικη.

[DrLo]

Αυτή είναι η μεγαλύτερη επιτυχία του ελληνικού ομαδικού αθλητισμού

 

Η μεγαλύτερη επιτυχία του ελληνικού ομαδικού αθλητισμού ίσως θα πρέπει να θεωρείται το Ασημένιο του γυναικείου polo στους Ολυμπιακούς του 2004.

 

(εκτός αν θεωρήσει κάποιος το διπλό στις καταδύσεις ομαδικό)

[NoD]

Προσωπικά δεν με χαλάει καθόλου η δεύτερη θέση,αλλά όχι με αυτό τον τρόπο,παίξε και χάσε και εγώ θα σου βγάλω το καπέλο.Αλλά,αυτοί με τα άσπρα ποιοι ήταν,η εθνική γιατί δεν κατέβηκε ?

[Chrisxxx]

Ας πιουν ξυδι αυτοι που αναγαγουν την ΕΠΙΤΥΧΙΑ σε αποτυχια. Εδω θα ειμαστε και 2007 και το 2008 και το 2009 και το 2010 και συνεχιζει...

[xtrmsnpr]

Έίχαμε πει για τους χαμηλούς τόνους!Όσοι νόμιζαν οτι θα πάμε περίπατο είδατε τί πάθαμε,πολύ χάλια εμφάνιση.Αλλά...

Ευχαριστούμε για τν χαρά που μας δώσατε!Τα πήγαμε ΑΨΟΓΑ,2η στον ΚΟΣΜΟ ρεε,οολλεεε!Δν πειράζει που χάσαμε.ΝΑι ρε ΕΛΛΑΔΑ,2η στον κόσμο,αν κ μας πίκρανες σήμερα δν πειράζει.Μου αρέσει κ 2η!2η στον κΟσΜΟ ΜΠΡΑΒΟ,αΠιΣτΕυΤο.Προσκηνίστε μας!

 

Γιατί να θέλετε πάντα το απόλυτο!;Δν φτάνει η 2η θέση;

[-nick-]

Η εθνικη ΕΚΑΝΕ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ. απλα δεν τους βγηκαν τα μακρινα σουτ και κοντα στην ρακετα επαιζαν πολυ σκληρη αμυνα οι ισπανοι. οπως ειπα, αν ημασταν πιο ευστοχοι θα βλεπαμε ντερμπυ που θα κρινοταν σε διαφορα 2-3 ποντων.

[Bougas]

Γιατί να θέλετε πάντα το απόλυτο!;Δν φτάνει η 2η θέση;

καλη ειναι και η 2η,αλλα οταν οι δυνατοτητες σου ειναι για 1η.....

και μαλιστα οταν χανεις απο υποδιεστερο αντιπαλο,σου κακοφαινετε.

[Chrisxxx]

Τι εγινε ρε παιδια εγω ζω σε αλλο πλανητη; Απο ποτε οι Ισπανοι ειναι υποδιεστεροι απο εμας;

[Kandinsky]

Δώσε βάση στο ρήμα. Δεν μίλησε για αστοχία που θα δικαιολογούσε εν μέρη τους Αμερικανούς και δεν θα θεοποιούταν η νίκη μας. Είπε για ασχετοσύνη ώστε να δώσει κύρος στην νίκη μας. Ε αυτό γύρισε σαν μπούμερανκ και αφού θεοποιήσαμε μια νίκη,μπορούμε να κατακρίνουμε και αρνητικότητα έναν διασυρμό σαν και αυτόν. Και συμφωνώ απόλυτα με όσα λέει ο Παπαλουκάς τώρα,δεν δικαιολογούνται και έκαναν αισχρή εμφάνιση. Δεκτό και προχωράμε. Απλά μην λέμε <<Είμαστε παιχταράδες,νικήσαμε την Αμερική>> και μετά να λέμε <<Ήμασταν άτυχοι που δεν έμπαιναν οι προσπάθειες μας>>. Γιατί θα μπορούσαμε αντί να πούμε ότι ήμασταν παιχταράδες να πούμε ότι <<Είμαστε τυχεροί και έμπαιναν τα σουτ μας>> αντί των παιχταράδων έτσι; Λίγο προσγειωμένοι να είμαστε.

 

Σωστότατος φίλε μου. Επειδή μάλιστα εγώ αγνοώ τα του μπάσκετ, όπως μου καταλόγισαν, θα ήταν χρήσιμο να μιλήσουν όλοι εκείνοι που είχαν προδικάσει το αποτέλεσμα γιατί έλειπε ο θεμέλιος λίθος της ισπανικής ομάδας. Προσωπικά είχα φροντίσει να καλύψω τα νώτα μου γράφοντας "του "σίγουρου" η μάνα έκλαψε πολλές φορές" μια και το έργο το έχουμε ξαναδεί. Αναλωνόμαστε σε διθυραμβικούς ύμνους σε κάθε επιτυχία και ξεχνάμε να ασκούμε κριτική στις ήττες κι οταν επιβάλλεται.

 

Οι Ισπανοί σε συνδυασμό με τη δική μας ανυπαρξία μας έκαναν να φαινόμαστε μικροί και λίγοι. Ποσοστά οικτρά, ψυχολογία μηδέν, αυτοσυγκέντρωση για κλάμματα, απέναντι σε κάποιους που είχαν χάσει τον καλύτερο παίχτη τους. Να υπενθυμίσω τι γραφόταν τις 2 προηγούμενες μέρες για αυτή την Ισπανία που χωρίς τον Γκασόλ έχασε ακόμα κι από τους Γερμανούς στο Euro; Μόνο πουθενάδες και προπονητήριο δεν τους αποκαλέσαμε.

 

Χάσαμε. Δεν ενοχλεί αυτό. Ο τρόπος είναι που πληγώνει. Τα κατεβασμένα χέρια και τα τρεμάμενα πόδια που μας γυρίζουν σε νοοτροπίες που νόμιζες πως τις είχαμε αφήσει πίσω. Πόσες φορές αλήθεια ξεπεράσαμε το σύνδρομο του "φαβορί"; Πόσες επιβληθήκαμε στην υπεροψία μας και πόσες μάθαμε από τα λάθη των άλλων (βλέπε USA);

 

Τα πανηγύρια για την απουσία του Γκασόλ, το δώρο που μας έκαναν, γύρισε μπούμερανγκ και ξεκινήσαμε το άλλοθι της συσπείρωσης, λες και το αγνοούσαμε εκ των προτέρων.

[-nick-]

ναι ρε παιδια, απο που κ που 'υποδεεστεροι' ? στα χαρτια????[??!?] αν το παμε ετσι και εμεις ημασταν 'υποδεεστεροι' απο τους αμερικανους κ νικησαμε..

Δεν υπαρχουν ανωτεροι κ κατωτεροι στο γηπεδο.. υπαρχουν 2 ομαδες που παιζουν...

[bandito]

Η πρόταση ότι "πρέπει να δώσουμε συγχαρητήρια στην Εθνική" ύστερα από τέτοια άθλια εμφάνιση μου κάνει αναγωγή του τύπου "έφτασα στον τελικό του Μουντιάλ στο ποδόσφαιρο, απέκλεισα τη Βραζιλία στα ημιτελικά και στον τελικό με αντίπαλο τους Τούρκους έχασα 6-0, συγχαρητήρια που είμαστε 2οι στον κόσμο"

 

Αν είχες χρησιμοποιήσει την Αργεντινή αντί της Τουρκίας θα είχε κάποιο νόημα η πρόταση, αλλά τώρα είναι μακράν η πιο ηλιθία σύγκριση που έχω ακούσει απο την μέρα που γεννήθηκα. Η Τουρκία του ποδοσφαίρου (μια ανύπαρκτη χώρα στο ποδόσφαιρο, με μια επιτυχία στο UEFA όλη και όλη) συγκρίνεται με την Ισπανία στο μπάσκετ, μια απο τις μεγαλύτερες σχολές με άπειρες διακρίσεις σε συλλογικό επίπεδο με αξιοπρεπείς εμφανίσεις παντα στις μεγάλες διοργανώσεις και με αρκετούς παικτες στο nba Δεν είμαι ο Νίκος Γκάλης, αλλα πράγματικά, μέσα στα πλαισια της Kandiskyιανής κλαψομουνίασης-όλα μου βρωμάνε, ολα μου ζέχνουν-,απέδειξες οτι δεν το κατέχεις το άθλημα.

 

Επι του θέματος, το μπάσκετ δεν ειναι ποδόσφαιρο. Χθές, ο Διαμαντίδης έβαλε fade away απο τα 7 μέτρα υπο πίεση, η μπάλα έκανε τρεις κωλοτούμπες πριν μπεί σε σουτ του Σπανούλη κτλ. Προχθές μας βγήκαν, σήμερα σίδερο.

Έτσι ειναι το μπάσκετ. Ο παιχτάρας Ginobilli χθες ήταν ανύπαρκτος. Δεν γίνεται να τα έχεις όλα κάθε φορά.

 

Υ.Γ Θα μας πουν οι ειδικοί καλύτερα, αλλα νομίζω οτι ο Γιαννάκης έπεσε σε μερικές παγίδες.

[geovard]

Σωστότατος φίλε μου. Επειδή μάλιστα εγώ αγνοώ τα του μπάσκετ' date=' όπως μου καταλόγισαν, θα ήταν χρήσιμο να μιλήσουν όλοι εκείνοι που είχαν προδικάσει το αποτέλεσμα γιατί έλειπε ο θεμέλιος λίθος της ισπανικής ομάδας. Προσωπικά είχα φροντίσει να καλύψω τα νώτα μου γράφοντας "του "σίγουρου" η μάνα έκλαψε πολλές φορές" μια και το έργο το έχουμε ξαναδεί. Αναλωνόμαστε σε διθυραμβικούς ύμνους σε κάθε επιτυχία και ξεχνάμε να ασκούμε κριτική στις ήττες κι οταν επιβάλλεται.

 

Οι Ισπανοί σε συνδυασμό με τη δική μας ανυπαρξία μας έκαναν να φαινόμαστε μικροί και λίγοι. Ποσοστά οικτρά, ψυχολογία μηδέν, αυτοσυγκέντρωση για κλάμματα, απέναντι σε κάποιους που είχαν χάσει τον καλύτερο παίχτη τους. Να υπενθυμίσω τι γραφόταν τις 2 προηγούμενες μέρες για αυτή την Ισπανία που χωρίς τον Γκασόλ έχασε ακόμα κι από τους Γερμανούς στο Euro; Μόνο πουθενάδες και προπονητήριο δεν τους αποκαλέσαμε.

 

Χάσαμε. Δεν ενοχλεί αυτό. Ο τρόπος είναι που πληγώνει. Τα κατεβασμένα χέρια και τα τρεμάμενα πόδια που μας γυρίζουν σε νοοτροπίες που νόμιζες πως τις είχαμε αφήσει πίσω. Πόσες φορές αλήθεια ξεπεράσαμε το σύνδρομο του "φαβορί"; Πόσες επιβληθήκαμε στην υπεροψία μας και πόσες μάθαμε από τα λάθη των άλλων (βλέπε USA);

 

Τα πανηγύρια για την απουσία του Γκασόλ, το δώρο που μας έκαναν, γύρισε μπούμερανγκ και ξεκινήσαμε το άλλοθι της συσπείρωσης, λες και το αγνοούσαμε εκ των προτέρων.[/quote']

Πέστα ρε Kandinsky γιατί κάποιοι εδώ μέσα κάνουν πως δεν καταλαβαίνουν.

Αν δεν τούς ενόχλησε ο τρόπος πού χάσαμε καί η σχολική επίθεσή μας σε ένα τελικό Mundobasket να μας το πούν.Κανείς δεν αμφιβάλει ότι έχουμε καλή ομάδα.Ένα μεγάλο γιατί πλανάται όσον αφορά τον τελικό.

[Chrisxxx]

Ναι επεσε σε παγιδες ο Γιαννακης, ηταν ισως το μοναδικο παιχνιδι που χασαμε απο πλευρας τακτικης τα τελευταια δυο χρονια. Σε αυτο εφτεξε βεβαια η ελλειψη σκαουτινγκ στον τελικο αφου λογω ελλειψης Γκασολ δεν υπηρχε καποιο δειγμα για το πως θα κατεβουν οι Ισπανοι. Ολο το ματς κριθηκε στην αστοχια στο 3ο δεκαλεπτο αλλα και στα πολλα χαμενα επιθετικα ριμπαουντ παλι στο ιδιο δεκαλεπτο. Ποιος ξερει τι θα γινοταν αν εμπαινε ενα τριποντο και η διαφορα επεφτε στους 13 ποντους στις αρχες του τριτου δεκαλέπτου. Δυστυχως δεν μπηκαν τα σουτ και δεν μπορεσαμε να παρουμε την ψυχολογια αλλα και το παιχνιδι.

-> Με αυτη τη σχολικη επιθεση κερδισαμε τις ΗΠΑ. δεν σε ειδα να βγαινεις την Παρασκευη αμεσως μετα τη νικη και να γκρινιαζεις.

[DarkKnight]

Δεν ανέφερε κανείς ότι γούσταρε που χάσανε έτσι ολονών πληγώθηκε ο εγωισμός κ φυσικά αναρωτιόμαστε γιατί κ φυσικά οι Ισπανοί δεν είναι καμιά τυχαία ομάδα κ φυσικά δεν βρέθηκε τυχαία στον τελικό η Εθνική ούτε κανείς έστρωσε το δρόμο της με ροδοπέταλα παιχνίδι ήταν κ οι Ισπανοί ήτανε καλύτεροι από την Ελλάδα έληξε...