Προς το περιεχόμενο

mundobasket


revil

Προτεινόμενες αναρτήσεις

Δημοσ.

Ε, καλά, έτσι και αλλιώς ήμαστε η 4η ομάδα που τους ρίχνουμε φάπα. Στην Ινδιανάπολη (προηγούμενο Μουντομπάσκετ) και στην Αθήνα (Ολυμπιακούς) έχασαν από Αργεντίνους, Σέρβους και Ισπανούς.

  • Απαντ. 956
  • Δημ.
  • Τελ. απάντηση
Δημοσ.

οι προηγούμενες ομάδες είχαν κατέβει με πολλές ελλείψεις, ανοργάνωτες κτλ...

φέτος κάνανε 1 μήνα προετοιμασία με πλάνα συγκεκριμένα, ολόκληρο τιμ προετοιμασίας κτλ..

και κυρίως αποφασισμένοι να πάρουν το αίμα τους πίσω..

αυτά βασικά είναι απόσα έχω ακούσει και έχω διαβάσει αλλά πάνω κάτω έτσι είναι

 

και ένα ακόμα πολύ σημαντικό σημείο είναι ότι φάγανε 100άρα στο κεφάλι...

σαν κουτουλίδι πρέπει να τους ήρθε

Δημοσ.

μεταφέρω ένα απόσπασμα από το σημερινό άρθρο του Καρπετόπουλου στη Sportday που μου άρεσε πολύ...

 

 

 

Την 1η Σεπτεμβρίου του 2006 στο παρκέ της Σαϊτάμα παρουσιάστηκε η πρώτη ελληνική ομάδα που έπαιξε ένα ματς, αφήνοντας τον θεατή άναυδο μπροστά στη γοητεία της τελειότητάς της: το παιχνίδι της Εθνικής μας, ενορχηστρωμένο από έναν εμπνευσμένο Νεοέλληνα που λέγεται Παναγιώτης Γιαννάκης, είναι ένα τέλειο παιχνίδι. Ακόμα περισσότερο θα έλεγα ότι είναι μια άρτια και αψεγάδιαστη έκφραση του παιχνιδιού που λέγεται μπάσκετ. Η ευστοχία της ομάδας στα σουτ είναι εξωπραγματική. Η άμυνα δεν γίνεται καλύτερη. Η οργάνωση αλάνθαστη παρά την πίεση. Το ίδιο το παιχνίδι δεν μπορεί να χαρακτηριστεί επιθετικό ή αμυντικό: είναι πλήρες, έτσι παίζεται αυτό το σπορ.

 

 

 

Το ίδιο το σενάριο του ματς αποδεικνύει ότι η Εθνική ομάδα τα έχει όλα. Βρίσκεται πίσω στο σκορ και μοιάζει να χάνει την επαφή με τους Αμερικανούς –ξαφνικά γκαζώνει, κάνει ένα 24-5 και αφήνει τον κόσμο άφωνο. Εχει πρόβλημα με τα ριμπάουντ και το διορθώνει. Βγάζει από τον πάγκο της παίκτες που είναι ο ένας καλύτερος από τον άλλο και έτοιμοι για ειδικές δουλειές. Τρίποντα; Σπανούλης. Κλεψίματα; Παπαλουκάς. Ριμπάουντ; Φώτσης. Καρφώματα; Σχορτσιανίτης. Εξυπνάδα; Διαμαντίδης. Σκληράδα; Ντικούδης. Ψυχραιμία; Τσατσαρής. Εμπειρία; Κακιούζης. Δεν θέλω να αδικήσω κανέναν: είναι όλοι άψογοι.

 

 

 

Υποτίθεται ότι στο μεγάλο σκορ υπήρχε πρόβλημα. Λύθηκε: οι Αμερικανοί δέχτηκαν εκατό πόντους και ακόμα ψάχνονται. Η Εθνική δεν φοβήθηκε ούτε όταν άρχισαν το ανορθόδοξο τρέξιμο: η εμπειρία, η οποία φάνηκε στις βολές του τέλους, ήταν τόσο απαραίτητη όσο και ο ενθουσιασμός των παιδιών όταν άρχισαν να γκαζώνουν μετά τα πρώτα δέκα λεπτά. Δεν μιλάμε για μια ομάδα–όνειρο, αλλά για κάτι πιο σημαντικό. Η Dream Team του Τζόρνταν ήταν τόσο μπροστά από τους υπόλοιπους, που το κατόρθωμά της δεν είναι σπουδαίο. Η λογική επικράτηση του φαβορί δεν αποτελεί λόγο θαυμασμού: θαυμασμός πρέπει να υπάρχει μπροστά στον περφεξιονισμό του Γιαννάκη, που εδώ και τρία χρόνια βελτιώνει μία ομάδα που έχει κερδίσει πολλά, ποντάροντας στο κίνητρο που δίνει σε κάθε αθλητή, όχι η χαρά της επιτυχίας, αλλά η αναζήτηση του τέλειου.

 

 

 

Μακριά από ηρωισμούς, κλεφτοπόλεμους, νίκες και ήττες, η Εθνική αποκαλύπτει στα μάτια μας την ομορφιά της διδασκαλίας που έγινε γνώση: είναι μία διαβασμένη ομάδα, ένα σύνολο από μαθητές που έγιναν επιστήμονες. Αυτό που ειλικρινά αφήνει άφωνο όποιον είδε τα παιχνίδια της δεν είναι η ικανότητά της να κερδίζει, αλλά η ευκολία με την οποία παραχωρεί στον αντίπαλο το δικαίωμα να κάνει το παιχνίδι του, μόνο και μόνο για να του δείξει μέσα στο παρκέ πώς αυτό γίνεται σωστά. Θέλετε άμυνα, κύριοι Γάλλοι; Πολύ ωραία, αλλά δεν θα βάλετε ούτε 60 πόντους. Θέλετε να τρέξουμε, κύριοι Αμερικανοί; Καμία αντίρρηση, αλλά φέρτε μαζί σας το αριθμητήριο. Πείτε μου πώς θέλετε να χάσετε και αφήστε με να σας το δείξω! Ολα αυτά, μάλιστα, γίνονται χωρίς την αλαζονεία του δυνατού που επιβάλλεται, αλλά με την τέχνη του καλού παίκτη που ξέρει το πώς. Δεν μιλάμε για μπάσκετ, αλλά για την κοσμοθεωρία της προκοπής. Γνώση, ικανότητα, πληρότητα, επιτυχία και ευτυχία: παρακολουθούμε στη Σαϊτάμα ένα αληθινό μάθημα ζωής.

Δημοσ.

Eίδα στις ειδήσεις της Νετ που έπαιρναν συνέντευξη από ισπανούς φιλάθλους και ρώτησε ένας δημοσιογράφος:"τι γνωρίζετε για τους Έλληνες;" και αυτός ρώτησε:"Έλληνες;Ποιοι είναι αυτοί;".Τώρα την θέλει την 30αρα στο κεφάλι του ή δεν την θέλει το κωλοισπανάκι που δεν γνωρίζει την Ελλάδα;

Δημοσ.
Eίδα στις ειδήσεις της Νετ που έπαιρναν συνέντευξη από ισπανούς φιλάθλους και ρώτησε ένας δημοσιογράφος:"τι γνωρίζετε για τους Έλληνες;" και αυτός ρώτησε:"Έλληνες;Ποιοι είναι αυτοί;".Τώρα την θέλει την 30αρα στο κεφάλι του ή δεν την θέλει το κωλοισπανάκι που δεν γνωρίζει την Ελλάδα;

 

Μια αναφορά στο γνωστό σύνθημα για την έλλειψη μυαλού νομίζω ότι επιβάλλεται. Αφού δεν το πήραν πρέφα στην Πορτογαλία πόσο βαρυά είναι η τσαπού του τσολιά, θα το πάρουν χαμπάρι στο Τόκυο...

Δημοσ.
Ε, καλά, έτσι και αλλιώς ήμαστε η 4η ομάδα που τους ρίχνουμε φάπα. Στην Ινδιανάπολη (προηγούμενο Μουντομπάσκετ) και στην Αθήνα (Ολυμπιακούς) έχασαν από Αργεντίνους, Σέρβους και Ισπανούς.

 

Προσωπικά έχω χάσει την επαφή με το basket και πολύ περισσότερο με το NBA.

Παρόλα αυτά εδώ και αρκετό καιρό είχα την εντύπωση ότι πλέον οι αμερικάνικες εθνικές ομάδες "δεν είναι dream team" με την έννοια ότι δεν επιλέγονται οι 11-12 καλύτεροι αλλά 2-3 κορυφαίοι και αρκετοί ελπιδοφόροι που μπορεί να εξελιχθούν σε κορυφαίους στο μέλλον. Έχω άδικο ?

 

Μη ξεχνάτε επίσης ότι παλαιότερα οι "dream team" ήταν ίσως οι 11 από τους 13-14 κορυφαίους του NBA αφού μόνο 1-2 μη αμερικανοί θα χωρούσαν στις πρώτες ομάδες. Τώρα έχω την εντύπωση ότι ανετότατα φτιάχνεται μια μη "αμερικανική dream team" από μη αμερικανούς που παίζουν στο NBA, πιθανόν και καλύτερη από την αμερικανική.

 

Θα είχε πραγματικά ενδιαφέρον ένα τέτοιο All-star-game στο, όπως δηλαδή γίνεται στην ελλάδα (ντόπιοι VS ξένοι) παρά Ανατολή-Δύση που γίνεται στο NBA.

Δημοσ.
Θα είχε πραγματικά ενδιαφέρον ένα τέτοιο All-star-game στο, όπως δηλαδή γίνεται στην ελλάδα (ντόπιοι VS ξένοι)[/b'] παρά Ανατολή-Δύση που γίνεται στο NBA.

 

Το κακό είναι πως οι Ινδιάνοι δεν έχουν μεγάλη έφεση στο μπάσκετ! :mrgreen:

 

j/k

Δημοσ.
Το κακό είναι πως οι Ινδιάνοι δεν έχουν μεγάλη έφεση στο μπάσκετ! :mrgreen:

 

j/k

 

Δεν υπήρχε κάποιος διάσημος NBAer που είχε /και ιδιανικές ρίζες?

Δημοσ.
Μια αναφορά στο γνωστό σύνθημα για την έλλειψη μυαλού νομίζω ότι επιβάλλεται. Αφού δεν το πήραν πρέφα στην Πορτογαλία πόσο βαρυά είναι η τσαπού του τσολιά, θα το πάρουν χαμπάρι στο Τόκυο...

 

 

μόνο εμενα δεν ενόχλησε αυτο?

προσωπικα γελασα κιολας.

Ενταξει δε θελουμε να μας θιγουν αλλα πολλοι απο μας το ιδιο θα απανταγαν.

Ο τυπας αυτος εκανε πλακιτσα και φυσικα γνωριζει την ομαδα που τον απεκλεισε απο το euro και που πηρε περυσι το ευρωπαικο στο μπασκετ.Εχουμε και τη μύκονο ντε :D:D

Σοβαρα παντως δε νομιζω οτι ειναι λογος για να νευριαζουμε,σιγα κιολας.

Αν ημασταν εμεις στη θεση του πιθανοτατα θα απανταγαμε το ιδιο,σκεφτητε το ρε μαγκες

Δημοσ.
lol μαρεσει που απαντας σοβαρα ρε kaizer,πλακα κανω

ΠΑΝΤΑ σοβαρα!!!:mrgreen:

 

Διοτι οπως δεν μου αρεσει να μηδενιζονται οι Αμερικανοι "Ελα μωρε πιοι ΝΒΑερς" δεν μαρεσει και το "Ειναι ολοι τους παικταραδες"

 

Δηλαδη απο αυτο το Μουντομπασκετ,αν μου ελεγες "Ανταλλασεις τον Διαμαντιδη με τον Πολ που βγηκε και Ρουκι της Χρονιας" θα μου ελυνες το προβλημα οτι δεν εχω ακουσει καλα καινουρια ανεκδοτα τωρα τελευταια...

 

Απο την αλλη παικτες σαν τον Αντονυ και τον Τζεημς ειναι κακο να θεωρουνται λιγοι επειδη κερδισαμε,44 ποντους μας εβαλαν οι 2 τους και αλλους 19 ο Ουεηντ

Αρχειοθετημένο

Αυτό το θέμα έχει αρχειοθετηθεί και είναι κλειστό για περαιτέρω απαντήσεις.

  • Δημιουργία νέου...