Το Αρχαιότερο Ανθρώπινο Complex

[Forensick]

Cristina, δεν βλεπω να βγαζεις κανενα νοημα...

[Kandinsky]

Δε λέγεται υποχρέωση. Φιλότιμο' date=' αγάπη, ανιδιοτέλεια, προσφορά λέγεται.

Σεβασμός προς στους ανθρώπους που ποτέ δεν μας άφησαν μόνους.

Που ήταν η αγκαλιά τους έτοιμη για να μας προστατεύσει/φροντίσει/κάνει να νιώσουμε πιο καλά όταν το είχαμε ανάγκη, ακόμα και αν φτάσαμε στα 30.

Ένας έμπρακτος τρόπος να πεις «ευχαριστώ» για όλα όσα σου έδωσαν 2 άνθρωποι και ας τους έκανες τη ζωή δύσκολη κάποιες φορές με τις ιδιοτροπίες και τις εφηβικές σου τρέλλες.

Ένα «ευχαριστώ» στους ανθρώπους που για μας θα δίνανε και τη ζωή τους.

Τη ζωή που τους απέμεινε για να χαρούν λιγάκι πιο ξέγνοιαστα, δίπλα στα παιδιά που έκαναν τα πάντα για να είναι ΑΝΘΡΩΠΟΙ.

 

Αν φυσικά λένε πλέον κάτι αυτά...[/quote']

 

Αυτό που δεν γίνεται κατανοητό και προφανώς πρεπει να το ξαναπούμε είναι οτι η συζήτηση δεν γίνεται για την απλή φροντίδα σε δυό γερόντια ή έναν άρρωστο. Γίνεται για ανίατες περιπτώσεις που και κάθε ικμάδα απ' τη δική σου ζωή θα απαιτήσει η φροντίδα τους και δεν θα υπάρξει αποτέλεσμα.

[Cristina]

Τί είναι πιθανότερο να συμβαίνει? Αυτό που λέω εγώ ή αυτό που λες εσύ? Πόσες φορές δε βλέπουμε να τον κρατάνε τον άλλο με κάθε μέσο στη ζωή ακόμα κι αν οι ελπίδες είναι μηδαμινές? Αυτό γιατί λες ότι συμβαίνει? Μήπως ισχύει αυτό που λέω και οι συγγενείς δεν θέλουν να παραδεχτούν ότι όλα τελείωσαν και καλό θα είναι να αφήσεις στον άλλο να πεθανει αξιοπρεπώς παρά να τον έχεις κάνει άλογο απ' τις ντόπες και τα φάρμακα?

 

Γιατί να ισχύει το "να τον κρατήσουμε στη ζωή με κάθε μέσο"? Δεν είναι εγωισμός αυτού που φοβάται να χάσει τον άνθρωπο του αυτό? Δλδ τον αγαπάς τόσο πολύ που θα τον βλέπεις να υποφέρει' date=' να έχει πχ καρκίνο μη αναστρέψιμο και παρόλα αυτά θα δέχεσαι να τον παστώνουν με φάρμακα και να ζει για μήνες μέσα σ' ένα νοσοκομείο? Συγνώμη αλλά δε συμφωνώ μια και κανείς μας δεν αξίζει να είναι φυτό σε ένα νοσοκομείο.[/quote']

Είναι ένα συχνό ηθικό δίλημμα. Οι παράγοντες που θα πρέπει να συνυπολογίσουμε ώστε να αποφανθούμε για κάτι τέτοιο είναι πολλοί και σίγουρα έτσι γενικά και αόριστα δεν μπορούμε να δώσουμε μια απάντηση. Κάθε περίπτωση χρήζει της δικής της ξεχωριστής αντιμετώπισης.

Εν ολίγοις, κάτω από ορισμένες συνθήκες, ναι είναι εγωιστικό το να συμβαίνει αυτό που περιγράφεις, αλλά δεν θα μπορούσα να πω πως είναι και ο κανόνας. Αν μπορούμε να θεωρήσουμε πως υπάρχει κανόνας για τέτοια ζητήματα.

 

Cristina, δεν βλεπω να βγαζεις κανενα νοημα...

Εξαρτάται από το πως εννοεί ο καθένας μας το «νόημα».

Ο σκοπός μου δεν είναι να κάνω τον φέρων το όνομα του αγαπημένου μου ζωγράφου να συμφωνήσει με τις απόψεις μου.

Ελπίζω να μη φάνηκε κάτι τέτοιο...

[Kandinsky]

Ως γνωστόν, μόνο τα φασιστοειδή και οι παπαρολόγοι με ενοχλούν, κατόπιν τούτου δεν με ενόχλησες καθολου....

[pusher]

Η ερώτηση νομίζω είναι ξεκάθαρη και δεν έχει σχέση με τους Γιατρούς. Δεν αναφέρομαι στην βοήθεια προς τον διπλανό που έχει ανάγκη αλλά σε μια βοήθεια που σε αναγκάζει να υποβιβάσεις τη δική σου ζωή.

 

Αξιοθαύμαστοι όντως οι "οσιομάρτυρες" αλλά κατά την ταπεινή μου άποψη όταν το πράγμα παραγίνεται δύσκολο πρέπει να κρατήσεις μια απόσταση.

 

Τα μέλη ιατρικών ομάδων που τα παρατάνε όλα και κάνουν τη ζωή τους αφάνταστα δύσκολη είναι σαφώς ένα παράδειγμα αυτοθυσίας για το συνάνθρωπο. Αυτοθυσίας που ξεπερνάει τα συνηθισμένα όρια.

[pusher]

Φίλε Lucifer ελπίζω να σκέφτηκες πάνω σε αυτά που έγραψα. Αν διαφωνείς με κάποιο απ' αυτά περιμένω αντίλογο σε κάθε μία από τις θέσεις μου και τα παρδείγματά μου !

 

Αν κρίνω από την αργοπορία σου να απαντήσεις μάλλον πήρες τις βαλίτσες σου και έφυγες. Άντε, καλές διακοπές! Πάντως εγώ θα περιμένω την απάντησή σου όταν γυρίσεις! Μην το παραλείψεις!

[Kandinsky]

Τα μέλη ιατρικών ομάδων που τα παρατάνε όλα και κάνουν τη ζωή τους αφάνταστα δύσκολη είναι σαφώς ένα παράδειγμα αυτοθυσίας για το συνάνθρωπο. Αυτοθυσίας που ξεπερνάει τα συνηθισμένα όρια.

 

Δεν είναι ακριβώς ίδια περίπτωση με το να έχεις αναλάβει αποκλειστικά εσύ και μόνος σου τη φροντίδα ενός ανίατου. Η κοινωνία δεν πρόκειται να κατηγορήσει κάποιον που ήταν στους "Γιατρούς" και αποφάσισε να σταματήσει, θα το κάνει όμως αν εσύ πεις "δεν αντέχω άλλο να τον/την φροντίζω".

[Cristina]

Τα μέλη ιατρικών ομάδων που τα παρατάνε όλα και κάνουν τη ζωή τους αφάνταστα δύσκολη είναι σαφώς ένα παράδειγμα αυτοθυσίας για το συνάνθρωπο. Αυτοθυσίας που ξεπερνάει τα συνηθισμένα όρια.

Pusher, νομίζω πως η άποψη του kandinsky (αν μου επιτρέπεται), δεν επικεντρώνεται στη βοήθεια για την καλυτέρευση συνθηκών διαβίωσης και βελτίωση περιθαλψης των ασθενών σε χώρες (για παράδειγμα) που στερούνται τα αυτονόητα, αλλά σε περιπτώσεις που δεν έχουν ελπίδα από ιατρικής απόψεως, που χωρίς να το έχει διαλέξει κάποιος επωμίζεται καθ' ολοκλήρου το βάρος της ευθύνης ενός ανθρώπου που σχεδόν 100% δεν υπάρχει περίπτωση να επανέλθει στη ζωή και απλώς υφίσταται.

[Forensick]

Τα μέλη ιατρικών ομάδων που τα παρατάνε όλα και κάνουν τη ζωή τους αφάνταστα δύσκολη είναι σαφώς ένα παράδειγμα αυτοθυσίας για το συνάνθρωπο. Αυτοθυσίας που ξεπερνάει τα συνηθισμένα όρια.

 

 

σιγουρα ειναι αυτα που λες, αλλα απο την αλλη ειναι μια επιλογη και αυτο. αυτο δεν σημαινει οτι τους κανει καλυτερους απο αλλους. γιατι ας πουμε, αυτοι μπορει να θυσιαζουν την ζωη τους, ομως ενας αλλος που εχει επιλεξει να ειναι σπιτακι του, να ανακαληψει την θεραπεια για το AIDS ξερω γω...

 

Ως γνωστόν, μόνο τα φασιστοειδή και οι παπαρολόγοι με ενοχλούν

+1

[Lucifer]

Αν κρίνω από την αργοπορία σου να απαντήσεις μάλλον πήρες τις βαλίτσες σου και έφυγες. Άντε, καλές διακοπές! Πάντως εγώ θα περιμένω την απάντησή σου όταν γυρίσεις! Μην το παραλείψεις!

 

http://www.insomnia.gr/vb3/showthread.php?p=1232187#post1232187

[Forensick]

Σχετικά με τους Αφρικανούς τώρα. Θα γίνω μεγάλο καθίκι' date=' αλλά ας εξελίχθούν. Και οι νορβηγοί έφαγαν παγετώνες, και οι κινέζοι φάγανε κατακτητές και επιδρομείς, και η ευρώπη γ@μήθηκε στους λ(ο)ιμούς και τους πολέμους, και η αμερική τσάκισε από το μεγάλο κραχ. Κανείς δεν τα βρήκε έτοιμα -ας εξελιχθούν ή ας μεταναστεύσουν.

[/quote']

 

εδω Luci εχεις ενα μικρο λαθος. μπορει να επαθαν ευρωπη/αμερικη κλπ κλπ διαφορα, αλλα απο αρχαιοτατων χρονων η αφρικη ειναι αυτη που δεχεται βολες απο παντου. παντα τους ειχαν ως δουλους και παντα ΔΕΝ ΤΟΥΣ αφηναν να αναπτυχθουν. ουτε τωρα τους αφηνουν. βλεπεις να δινει κανεις ουσιαστικη βοηθεια?ή μια ηπειρος που δεν εχει τις γνωσεις και την παιδεια(λογω των παραπανω καταστασεων)μπορει να αντιμετωπισει αρρωστιες?

[Ceridwen]

«Θα γίνω μεγάλο καθίκι, αλλά ας εξελίχθούν.»

Γιατί θα έπρεπε να τα πάντα να συμφωνούν με το δικό μας μοντέλο, δεν το κατάλαβα ποτέ μου. Η εξέλιξη, που προτείνεις μπορεί να μην ταιριάζει σε όλους. Μπορεί μερικοί να θέλουν να μείνουν ακίνητοι. Η Αφρική, πχ, αιώνες τώρα πέφτει θύμα εκμετάλλευσης της Δύσης, και το κακό της το χάλι το οφείλει εξ ολοκλήρου σε εμάς. Δεν νομίζω ότι η Νορβηγία έχει υπομείνει αποικιοκράτες, δικτάτορες, δικτάτορες, δικτάτορες, εξάντληση όλων των φυσικών και ανθρώπινων πόρων μέχρι το μεδούλι, αναγκάστηκε ποτέ να παράγει καπνό πχ, (για να καπνίζω εγώ η ευρωπαία) αντί για μαρούλια ή ντομάτες για να μπορεί να θρέψει των πληθυσμό της. (Και η Κίνα είναι hardly παράδειγμα προς μίμηση.)

Με λίγα λόγια, μια γυναίκα βιάζεται για χρόνια πατόκορφα σε ένα υπόγειο, και εσύ ρωτάς γιατί δεν σπούδασε.

Όσο για την εθελούσια αποχώρηση, (μιας και σου αρέσει η ποίηση)

But that the dread of something after death,

The undiscover'd country from whose bourn

No traveller returns, puzzles the will

And makes us rather bear those ills we have

Than fly to others that we know not of

Αν κάποιος αισθάνεται ως βάρος την φροντίδα κάποιου ανθρώπου του, τότε θα ήταν καλύτερο να εναποθέσει τη φροντίδα σε κάποιον άλλο. Το να φροντίζεις έναν ανήμπορο είναι πολύ ψυχοφθόρο, και αν επιλέξω να μην «πιω αυτό το ποτήρι» είναι προσωπικό μου θέμα αν ύστερα αισθανθώ ένοχη ή όχι. Ας μην φορτώνω λοιπόν τις δικές μου τύψεις ή και λιγοψυχιά σε αυτόν που σίγουρα δεν είναι σε θέση ανάγκης από επιλογή.

[Lucifer]

Λέω να αφήσω την κουβέντα περι Αφρικής στην άκρη, έχετε (Imo) αρκετά καλά points που σκεφτόμουν και ο ίδιος ενώ έγραφα το ποστ, αλλά ως εκ τούτου η κουβέντα θα βγει πολύ μεγάλη.

 

Σχετικά με το 2ο μέρος του ποστ σου τώρα -θυμάμαι πως σου αρέσει η ποίηση εσύ με τα γούστα για παλιούς λάγνους ποιητές- για πολλοστή φορά, δεν βάζω τον εαυτό μου στη θέση του "έχω επιφορτιστεί με το να φροντίζω τον ανάπηρο" -αυτό φυσικά και θα το έκανα από την αγάπη μου και τις συσχετιζόμενες ορμόνες. Το θέμα είναι τι θα έκανα αν ΉΜΟΥΝ ο ανάπηρος, αν ήμουν το βάρος. Εκεί εστιάζω.

[Forensick]

Το θέμα είναι τι θα έκανα αν ΉΜΟΥΝ ο ανάπηρος, αν ήμουν το βάρος. Εκεί εστιάζω.

 

εχεις ενα μικρο λαθος και δω πιστευω. πολλοι αναπηροι ΔΕΝ ειναι βαρος. και δεν μιλαω φυσικα, για ολικα αναπηρους η φυτα, αλλα για τις περιπτωσεις μερικης αναπηριας που ειανι και περισσοτερες. ακομα και ο τυφλος θεωρειται αναπηρος. αυτοι οι ανθρωποι εχουν πολλα να προσφερουν και πολλα να ζησουν. το οτι εχουν μια δυσλειτουργια και χρειαζονται μια ειδικη μεταχειρηση, δεν σημαινει οτι ειναι βαρος. οπως επισης, υπαρχει παντα και η λυση του να εχεις και καποιον να προσεχει σε ορισμενα θεματα τον ανθρωπο(νοσοκομα κλπ). απλα πιστευω οτι χανεις λιγο την ουσια, βλεποντας τον αναπηρο ως βαρος. στην αρχη ειναι δυσκολα σιγουρα, αλλα μετα ερχεται η συνηθεια και βοηθαει(πιστευω)ωστε η αναπηρια πλεον να θεωρειται ως κατι αμελητεο.

[Lucifer]

Πω, το ανέφερα και αυτό σχετικά με το πως ακόμα και ένας ανάπηρος μπορεί να είναι παραγωγικός κτλ.

 

Βρείτε μου μια λέξη για να καταλαβαινόμαστε, "κατεστραμμένος" σας κάνει?