Προς το περιεχόμενο

Το Αρχαιότερο Ανθρώπινο Complex


Lucifer

Προτεινόμενες αναρτήσεις

Δημοσ.
Δεν μίλησα πουθενά για σκοτωμούς -πόσο μάλλον για κριτήρια τρίτων.

 

Διάβασε προσεκτικά αυτά που θα γράψω φίλε μου!

 

Μπορεί όντως να μην αναφέρεσαι σε σκοτωμούς, αλλά ο κοινωνικός αποκλεισμός, η εγκατάλειψη, η περιθωριοποίηση των ατόμων που είναι "βάρος" για την κοινωνία οδηγούν σίγουρα σε ψυχικό θάνατο. Να 'σαι σίγουρος ότι κανείς δε θα ΄θελε να βιώσει τέτοια συναισθήματα. Και η παραμέριση των "αδυνάτων" θα τους οδηγήσει σίγουρα και στο σωματικό θάνατο αν δεν έχουν στέγη κι αν δε μπορούν να βγάλουν τα προς το ζην. Όσο για τα κριτήρια: Πώς είναι δυνατόν να υπάρξει κάποιο μοντέλο χωρίς κριτήρια; Με ποιο τρόπο θα γίνεται τότε ο διαχωρισμός "χρήσιμων" και "άχρηστων"; Σίγουρα τα κριτήρια αυτά θα είναι υποκειμενικά (πάντα είναι) κάνοντας έτσι το μοντέλο ακόμη πιο άδικο και χυδαίο απ' ότι θα φάνταζε αρχικά.

 

Ακόμη η υιοθέτηση ενός τέτοιου μοντέλου καταργεί αυτόματα τις βασικές ανθρώπινες σχέσεις: φιλία ("ο φίλος τω φίλω εν πόνοις και κινδύνοις ουκ εγκαταλείπει", αρχαίο ελληνικό ρητό), έρωτα, αγάπη, συναδελφικότητα. Μετατρέπει το συνάνθρωπο σε αντικείμενο το οποίο έχει χρηστική αξία: να προάγει την κοινή ανάπτυξη. Εφ' όσον π.χ. ο φίλος μας δεν έχει πλέον αυτή τη δυνατότητα είναι για πέταμα, δεν έχουμε καμία υποχρέωση απένατί του, όσα κι αν μας είχε κάποτε προσφέρει (με λίγα λόγια δύο μέτρα και δύο σταθμά). Ακόμη το μοντέλο σου είναι άκρως ρατσιστικό. Αυτό γιατί κατηγοριοποιεί τους ανθρώπους χρησιμοποιώντας στερεότυπα (ας ξεπεράσει επιτέλους η κοινωνία μας αυτές της μικρότητες).

 

Το μοντέλο αυτό εισάγοντας το νόμο του ισχυρού δικαιολογεί τους πολέμους. Το ισχυρότερο κράτος υποστηρίζοντας (και όχι λανθασμένα) ότι το φτωχότερο κράτος δε μπορεί να εκμεταλευτεί τους πόρους του λόγω οικονομικής αδυναμίας, και έτσι τους στερεί από τους δυνατούς, θα πρέπει για την περαιτέρω πρόοδο ισχυρών να το καταλάβει!

 

Και τι θα έπρεπε να γίνει με τα εκατομμύρια ανθρώπων που πεθαίνουν στην Αφρική; Θα έπρεπε μάλλον να τους εξοντώσουμε γιατί οι ανθρωπιστικές αποστολές εκεί σπαταλούν πολύ απο τον πλούτο που θα έπρεπε να πάει σε "ανθρώπους" (σε εμάς τους εγωιστές δηλαδή) που τον "αξίζουν". Το μοντέλο αυτό προσβάλλει με το χειρότερο τρόπο όσους θυσιάζονται ανιδιοτελώς (π.χ Γιατρούς χωρίς Σύνορα) για να σώσουν το συνάνθρωπο τους.

 

Τέλος μη ξεχνάς, μη ξεχνάτε, αυτό: Οι "ανήμποροι" οι οποίοι με βάσει το μοντέλο σου δεν έχουν θέση σ' αυτόν τον κόσμο δεν ήταν όλοι πάντα ανήμποροι. Ο άνθρωπος Χ είναι φτωχός επειδή ο ισχυρότερος έχει φροντίσει να τον καταληστέψει, οι Ψ εξαθλιωμένοι μετά από έναν πόλεμο που ξεκίνησε κάποιος για το "κοινό καλό" (πόσο άδικος είναι αυτός ο κόσμος!). Γι' αυτούς που εμείς οι ίδιοι τους ρίξαμε με τον πιο αναξιότιμο τρόπο στην κατηγορία των "άχρηστων" τι προβλέπει αυτό το μοντέλο; Έχει την απαίτηση παρά το κακό που τους κάναμε μέχρι τώρα να τους εξολοθρεύσουμε τελείως; Έλεος, τι υποκριτική κοινωνία!

 

Ελπίζω να τα διάβασες όλα αυτά πραγματικά με προσοχή. Σκέψου και προβληματίσου πάνω σε αυτά που είπα.

  • Απαντ. 97
  • Δημ.
  • Τελ. απάντηση
Δημοσ.

Το βρισκω ακρως απανθρωπο και ισως και φασιστικο αυτο το "μοντελο" το οποιο προτεινεις/υποστηριζεις.

Ολοι οι "ανημποροι","αναπηροι" κλπ καποτε ηταν ενεργα μελη της κοινωνιας και προσεφεραν με πολους τροπους.Ακομα και να γενηθουν με καποιο προβλημα και να μην μπορουν να κανουν τιποτα δεν φταινε αυτοι....

Εαν σου τυχει(εσενα προσωπικα η καποιου συγγενη σου θα αλλαξεις γνωμη).

Α και επισης για πες μου αυτους που "αχρηστευοντε κοινωνικα/εργασιακα" απο ατυχηματα που εφταιγαν αλλοι η απο ιατρικα λαθη κλπ πως θα τους χειριζοταν το "συστημα"?και ακομα πως θα χειριζοταν τους υπαιτιους?

Επισης ποιος θα ειναι αυτος που θα αποφασιζει για το αν "αξιζει" καποιος να ζει μεσα στην κοινωνια και αν μπορει να προσφερει?

Οι ανθρωποι ειναι ανθρωποι και οχι μηχανες οι οποιες αφου εδωσαν οτι μπορουσαν να δωσουν πανε στην ανακυκλωση.

Και ναι η ζωη του ανθρωπου για εμενα εχει μεγαλυτερη σημασια απο την ζωη του χελιδονιου,αυτο δεν σημαινει ομωσ οτι θα σκοτωνω ολα τα χελιδονια στην γειτωνια μου.Καποια στιγμη(εφοσον εισαι και θα εισαι ψυχικα υγειης)θα αλλαξεις αποψεις και θα μετανιωσεις μονο και μονο που ειχες αυτες τις σκεψεις.

 

 

Δεν είμαι σε θέση να απαντήσω. Προφανώς δεν διάβασες το αρχικό post που κάπου αναφέρει "Θα μου πείτε θέτοντας ένα human' date=' all too human παράδειγμα, "Δηλαδή προτείνεις να πετάμε τους γέρους και τους αρρώστους από τον Καιάδα?"

Φαντάζει απάνθρωπο έτσι? Βρείτε μου τι άλλο φαντάζει, χωρίς την λέξη "άνθρωπος" στην ετυμολογία του. Μεγαλώσαμε με την ιδέα του ανθρωπισμού μέσα μας, όπως μεγαλώσαμε με την ιδέα του πολιτισμού και είναι δύσκολο να τους ξεφύγουμε. Όπως και να 'χει, η απάντηση στο υποτιθέμενο ερώτημά μου, είναι "όχι". Δεν πετάμε κανέναν από πουθενά."[/quote']

 

Επειδη το προσεξα απο την αρχη αυτο - ναι ο ανθρωπος ειναι το ανωτερο ον στον πλανητη μας,στην κορυφη της τροφικης αλυσιδας και ετσι συμπεριφερεται.Δειχνει ομως πολυ συχνα τον προβληματισμο του και την ανυσηχια του για το τι συμβαινει στους υπολοιπους κρικους της αλυσιδας και προσπαθει να διορθωσει τα λαθη του.Ο ανθρωπος εχει την ευκαιρεια να διαλαξει τι θα κανει και πως θα συμπεριφερθει,αντιθετα με το λιονταρι που ξεσκιζει την γαζελα γιατι ετσι του ΕΠΙΒΑΛΟΥΝ τα πρωτογονα "ενστικτα" του.Γνωριζεις πιστευω οτι αυτο κυριως μας διαφοροποιει απο τα υπολοιπα πλασματα.

 

 

@Harkon: Μα δεν είναι το θέμα μας τι θα έκανα εγώ. Εκεί είναι το κλειδί' date=' ότι αν μιλάμε για τον πατέρα μου πχ που πρέπει (υποθετικά) να ξεσκατίζω και να ταΐζω καθημερινά, όσο και αν με πάει πίσω, επειδή είμαι συναισθηματικά δεμένος θα θυσιαστώ. Αυτό εννοείται, αυτό που λέω είναι πως θα ήταν γαμάτο ο πατέρας μου να καταλάβει πως είναι τροχοπέδη για την ζωή μου (όχι ΜΟΥ εγωιστικά, κάποιου που αγαπάει τεσπα) και να βάλει αυτός ένα δικό του τέλος.

 

Kandinsky, δεν μιλάω για την παγκόσμια οικονομία or sth. Μιλάω για το δικαίωμα ενός ανθρώπου να ζει την ζωή του αποδεσμευμένος από ευθύνες που δεν επέλεξε και δεν καρποφορούν τίποτα.[/quote']

 

 

Ακομα μια φορα τα συνθαισθηματα μας κανουν ανθρωπους και οχι οποιοδηποτε απο τα αλλα ζωα.Πιστεψε με κανεις δεν θελει και δεν νιωθει καλα με το να γινεται βαρος σε καποιον αλλο και ο μονος λογος που μενουν αυτα τα ατομα στην ζωη ειναι τα συναισθηματα που τρεφουν για τους "ανθρωπους τους".Το οτι καποιοι δεν θελουν να φροντιζουν τους "δικους τους" οταν πλεον δεν μπορουν να τους προσφερουν τιποτα(υλικο γιατι σε αυτην την κοινωνια και εποχη μεγαλωσαμε το κερατο μου και γιυτο καποιοι οπως εσυ αναπτησουν τετοιες σκεψεις-χωρις παρεξηγηση) εκτος συναισθηματων το βλεπουμε καθως τα γηροκομεια ειναι γεματα.Τωρα εαν καποιος δεν θελει να φροντισει να τον πατερα,αδερφο(ο οποιος τον φροντιζε ομως για παρα πολλα χρονια) κλπ δικαιωμα του βεβαιως ειναι απο νομικης? αποψεως...

Αν ομως ολοι ηταν ετσι δεν ειχαμε κατα πασα πιθανοτητα γενηθει για να συζηταμε τωρα ....

Δημοσ.
Τωρα εαν καποιος δεν θελει να φροντισει να τον πατερα' date='αδερφο(ο οποιος τον φροντιζε ομως για παρα πολλα χρονια) κλπ δικαιωμα του βεβαιως ειναι απο νομικης? αποψεως...

Αν ομως ολοι ηταν ετσι δεν ειχαμε κατα πασα πιθανοτητα γενηθει για να συζηταμε τωρα ....[/quote']

 

Δεν είναι το ίδιο η υποχρέωση που εχεις να φροντίζεις το παιδί σου με την υποχρέωση που έχεις να φροντίσεις τους γονεις σου στα γηρατειά τους. Η υποχρέωση υφίσταται μόνο για την υποστήριξη που σου έδωσαν αν από ένα σημείο και μετά που μπορούσες να φροντίσεις μόνος σου τον εαυτό σου δεν το έκανες, διότι πριν, είναι υποχρεωμένοι οι γονείς να σε φροντισουν μια και αυτοί διάλεξαν να έρθεις στη ζωή και όχι εσύ.

 

Αν εγώ πριν τα τελευταία μου γίνω βάρος στο παιδί μου και καταδυναστεύω τη ζωή του (ακόμη κι αν αυτό δεν βαρυγκομά) δεν αποτελεί αυτό κατι το ανήθικο? Δεν το εκμεταλλεύομαι? Και κακά τα ψέματα, άντε να φροντίσεις ένα μωρό και άντε ένα γέρο ή/και ανήμπορο. Τεράστια η διαφορά. Τουλάχιστον το μωρό αποτελεί μια νέα ζωή, χαμογελάει, το βλέπεις να παιζει, ευφραίνεται η καρδιά σου.

Δημοσ.
Αν εγώ πριν τα τελευταία μου γίνω βάρος στο παιδί μου και καταδυναστεύω τη ζωή του (ακόμη κι αν αυτό δεν βαρυγκομά) δεν αποτελεί αυτό κατι το ανήθικο? Δεν το εκμεταλλεύομαι? Και κακά τα ψέματα, άντε να φροντίσεις ένα μωρό και άντε ένα γέρο ή/και ανήμπορο. Τεράστια η διαφορά. Τουλάχιστον το μωρό αποτελεί μια νέα ζωή, χαμογελάει, το βλέπεις να παιζει, ευφραίνεται η καρδιά σου.

 

Ανήθικη είναι η εγκατάληψη του ανήμπορου. Όλοι λίγο πολύ κάποτε στη ζωή μας θα έρθουμε σε μια θέση στην οποία θα έχουμε ανάγκη υποστήριξης από το συνάνθρωπο. Τι θα λέγαμε τότε αν κανείς δε μας άπλωνε το χέρι;

Δημοσ.

Γιατί να μας το απλώσει αν είναι να καταστρέψει τη δική του ζωή? Ας πάρει νοσοκόμα ο πατέρας μου, γιατί θα πρέπει να κουβαλήσω εγώ το σταυρό του ξεσκατίσματος του απ' τη στιγμή που θα έχω να τα βγάλω πέρα με την ήδη πολύ δύσκολη καθημερινότητα μου?

Δημοσ.
Γιατί να μας το απλώσει αν είναι να καταστρέψει τη δική του ζωή? Ας πάρει νοσοκόμα ο πατέρας μου, γιατί θα πρέπει να κουβαλήσω εγώ το σταυρό του ξεσκατίσματος του απ' τη στιγμή που θα έχω να τα βγάλω πέρα με την ήδη πολύ δύσκολη καθημερινότητα μου?

 

Το να βοηθήσεις κάποιον δε σημαίνει ότι θα καταστρέψεις αναγκαστικά τη ζωή σου. Σήμερα οι άνθρωποι ,στην πλειοψηφία τους τουλάχιστον, δε βοηθούν το συνάνθρωπο ακόμη κι αν δεν τους κάνει ιδιαίτερο κόπο. Και ορισμένες φορές αυτό που για μας είναι απλό για τον άλλο μπορεί μα είναι ζήτημα "ζωής ή θανάτου". Καλό θα ήταν να σκοτώσουμε τον εγωισμό, να αποποιηθούμε κάθε εγωκεντρικής αντίληψης για τη ζωή. Εγώ προσωπικά θαυμάζω όσους βάζουν τη ζωή τους σε δεύτερη μοίρα για να σώσουν όποιον έχει ανάγκη. Π.χ. οι Γιατροί χωρίς Σύνορα αν και κάτω από άλλες συνθήκες θα μπορούσαν να έχουν μία επικερδή καριέρα επιλέγουν να παραμερίσουν την προσωπική τους ζωή και να αφιερωθούν, να προσφέρουν τις υπηρεσίες τους σε όσους τις έχουν ανάγκη!

Δημοσ.

@Kandinsky: Γιατί είναι πατέρας σου! μητέρα σου, αγαπημένο σου πρόσωπο. και ειδικά για τους γονείς μας, έχεις ιδέα τί τράβηξαν αυτοί και τι σταυρό κουβάλησαν αυτοί για να αναπνέουμε εμείς σήμερα; είναι το λιγότερο που τους οφείλουμε.

 

@pusher: συμφωνώ με τα περισσότερα από όσα λες ως τώρα. ειδικά για τους ανθρώπους που "θυσίασαν" τη ζωή τους για να σώσουν άλλες ζωές (πχ γιατροί χωρίς σύνορα, κ.α) πιστεύω πως αυτοί είναι οι πραγματικοί ήρωες της εποχής μας και επίσης πως αυτοί πραγματικά "κερδίζουν" από την ζωή. νομίζω πως όσα υλικά αγαθά και να αποκτήσουμε, λεφτά κτλ, τίποτα δε μπορεί να συγκριθεί με την ψυχική αμοιβή που λαμβάνει κάποιος βοηθώντας το συνάνθρωπο και δει τα άτομα στην Αφρική που δεν έχουν στον ήλιο μοίρα.

 

εύχομαι και ελπίζω κάποτε κι εγώ να μπορέσω να κάνω κάτι ανάλογο γιατί εκεί πιστεύω πως είναι η ουσία της (σύντομης) ζωής μας. όπως έλεγε κι ένα απόφθεγμα που διάβασα κάποτε: "Γιατί ζούμε, αν όχι, για να κάνουμε τη ζωή του συνανθρώπου μας πιο εύκολη". αν αυτό το έκανε κτήμα του ο καθένας θα ζούσαμε σίγουρα σε καλύτερο κόσμο και όχι υιοθετώντας μοντέλα του στυλ "όποιος δε μπορεί να συνεχίσει και γίνεται βάρος να φεύγει ή να μπαίνει στο περιθώριο."

Δημοσ.
@harkon : Μήπως τελικά είναι λίγο εγωιστικό το θέμα? Εννοώ ότι προσπαθούμε να κρατήσουμε στη ζωή έναν άνθρωπο ο οποίος είναι πιθανό να ταλαιπωρείται ήδη αρκετά και ίσως να μην αξίζει τον κόπο και να πρέπει να τον αφήσουμε να φύγει.

Μήπως είναι εξ ίσου εγωιστικό να θες να «λυτρώσεις» έναν άνθρωπο από τον πόνο του, επειδή εσύ θεωρείς πως δεν τον αντέχει και επειδή εσύ αν ήσουν στη θέση του θα προτιμούσες το θάνατο από μια τέτοια ζωή;

Τις δυνάμεις που μπορεί να κρύβει ένας άνθρωπος που για μας, για τα δικά μας κριτήρια, τις δικές μας δυνάμεις, μοιάζουν υπεράνθρωπες. Δεν ξέρω κατά πόσο έχουμε δικαίωμα να στερούμε την ελπίδα από κάποιον. Είμαι της γνώμης πως μόνο ο ίδιος του, θα ήταν σε θέση να αποφασίσει κάτι τέτοιο. Το ίδιο το άτομο θα κρίνει πόσο αντέχει η ψυχή του τον πόνο που ζει, αν τον αντέχει, αν δεν έχει χάσει και την τελευταία του ελπίδα.

Αν ποτέ σταθείτε τυχεροί να γνωρίσετε έναν άνθρωπο με ένα σοβαρό πρόβλημα, τότε ίσως καταλάβετε πόσο πολύ αγαπούν τη ζωή.

Πως αυτοί οι άνθρωποι εκτιμούν το αγαθό που τους στερείτε κάθε μέρα, πιο πολύ από τον καθένα μας.

Πως η δύναμη και η ζωή που κρίβουν μέσα τους δε συγκρίνεται με αυτό που κρύβει ένας υγιής άνθρωπος.

 

Και στην τελική, αυτό που έχουν πιο πολύ ανάγκη, είναι σεβασμός και αγάπη. Όχι από οίκτο, αλλά επειδή το αξίζουν.

Καμιά φορά, πιο πολύ και από κάποιον, κατά τα άλλα, υγιή...

 

 

Edit:

 

Υ.Γ.:

Αυτό το post, είναι αφιερωμένο στον Luci... 7.999... Παρά τρίχα, ο αγαπημένος αριθμός του... tongue.gif

Δημοσ.

Νομίζω πλέον είναι ξεκάθαρο πως οι θέσεις μου είναι αντιχριστιανικές και πως τα ως άνω παραδείγματα πηγάζουν από μια ηθική που είναι ριζικωμένη στον Χριστιανισμό, ναι pusher?

 

Φτιάχνω βαλίτσα και έρχομαι να απαντήσω στα quotes.

Δημοσ.

@Kandinsky:

 

Γιατι μεχρι να φτασεις στην ηλικια που εισαι σημερα για να γραφεις

αυτα που γραφεις, οι γονεις σου ηταν αυτοι που φροντιζαν να μην σου

λειψει τιποτα. Αυτοι εργαζονταν για να σε μεγαλωσουν και να σε σπουδασουν

ωστε να μπορεις επι του παροντος να σκεφτεσαι και 5 πραγματα παραπανω.

Και στην τελικη ολοι κουβαλαμε ενα μερος των γονεων μας τοσο βιολογικα

οσο και πνευματικα. Μην μου πεις οτι οσα εχεις μαθει (περαν των σπουδων σου)

καθως και ο τροπος που αντιλαμβανεσαι και βλεπεις τα πραγματα οτι σου ηρθαν

ουρανοκατεβατα και δεν εισαι επιρεασμενος απο αυτους?

 

Αν τωρα νομιζεις οτι με το να τους παραμελησεις οταν αυτοι θα σε εχουν αναγκη,

λογω του οτι πλεον μπορεις να φροντιζεις ο ιδιος τον εαυτο σου και επειδη εχεις

οπως λες "τα δικα σου προβληματα" να κοιταξεις τοτε σιγουρα φανταζεις καπως

εγωιστης.

 

Ειναι πιστευω το λιγοτερο που μπορει να κανει ο καθενας μας.

Δεν ειναι τοσο θεμα υποχρεωσης η αγγαρειας προς τους γονεις σου οσο αναγνωριση

των θυσιων που εχουν κανει για σενα ολα αυτα τα χρονια.

 

Μπορει ολα αυτα να ακουγονται τετρημενα οστοσο ειναι η αληθεια.

 

Γενικοτερα τωρα...

 

Και οι "αχρηστοι" ειναι χρησιμοι με το δικο τους τροπο. Σαφως κανεις δεν

ειναι υποχρεωμενος να βοηθαει κανενα (ειτε συγγενη ειτε ξενο). Ειναι θεμα

προσωπικης επιλογης αλλα και διαφοροποιησης απο τα αλλα ζωα του πλανητη.

 

 

@ Lucifer:

 

Αν ζουσαμε και εμεις οπως ζουν τα ζωα, τοτε η αποψη σου ισως φανταζει

αρκετα ορθη...οστοσο αυτο δεν ισχυει πλεον εδω και πολλα χρονια.

 

Εχουμε την πολυτελεια να κανουμε και πραγματα που εχουν βαθυτερο

νοημα περα απο το να σκεφτομαστε αποκλειστικα την προσωπικη μας

επιβιωση. don't you think?

 

Η θρησκεια δεν εχει καμια σχεση με τα παραπανω (ασχετα με το αν υποστηριζει

και αυτη τα ιδια).

Δημοσ.
Νομίζω πλέον είναι ξεκάθαρο πως οι θέσεις μου είναι αντιχριστιανικές και πως τα ως άνω παραδείγματα πηγάζουν από μια ηθική που είναι ριζικωμένη στον Χριστιανισμό' date=' ναι pusher?

 

Φτιάχνω βαλίτσα και έρχομαι να απαντήσω στα quotes.[/quote']

 

δεν είναι μόνο στον χριστιανισμό, με εξαίρεση διάφορους "καννίβαλους" η αλληλεγγύη και η αλληλοβοήθεια είναι αρχές σχεδόν κάθε θρησκείας ακόμα και των σατανιστών που βοηθούν τους ομοίους τους. ουσιαστικά κάθε θρησκεία ανεξάρτητα αν υπάρχει θεός, προφήτης κλπ είναι ένα σύνολο κανόνων ηθικών και μη βάση των οποίων ζουν κάποια σύνολα ανθρώπων. Κάτι παρόμοιο συμβαίνει και με τους νόμους ενός κράτους που πηγάζουν από την φύση του ανθρώπου η οποία εξευγενίστηκε με τα χρόνια (πχ η νομοθεσία του Δράκοντα διαφέρει αρκετά). Πως θα σου φαινόταν όπως αντί για θρησκεία να μην υπήρχαν και οι υπόλοιποι νόμοι; Να ερχόμουν παράδειγμα σπίτι σου το απόγευμα και να έκοβα τους λαιμούς όλης σου της οικογένειας ενώ εσένα να σε έδενα πάνω στο μάτι της κουζίνας να κοιτάς ενώ στην συνέχεια ως πιο μάγκας και ισχυρός να πήγαινα σπίτι μου να δω ποδόσφαιρο αφού κανένα νόμος δεν με οριοθετεί.

Δημοσ.
Πως θα σου φαινόταν όπως αντί για θρησκεία να μην υπήρχαν και οι υπόλοιποι νόμοι; Να ερχόμουν παράδειγμα σπίτι σου το απόγευμα και να έκοβα τους λαιμούς όλης σου της οικογένειας ενώ εσένα να σε έδενα πάνω στο μάτι της κουζίνας να κοιτάς ενώ στην συνέχεια ως πιο μάγκας και ισχυρός να πήγαινα σπίτι μου να δω ποδόσφαιρο αφού κανένα νόμος δεν με οριοθετεί.

 

Κάνοντας την παραδοχή πως θα επιζούσες πέρα από το πλατύσκαλο, θα μου φαινόταν άσχημο. Μιας και δεν συμβαίνει μου φαίνεται offtopic, αλλά υποθέτω πως ζητάς την γνώμη μου περί των πρώτων σταδίων της αναρχίας a la CCCP.

Δημοσ.
Το βρισκω ακρως απανθρωπο και ισως και φασιστικο αυτο το "μοντελο" το οποιο προτεινεις/υποστηριζεις.
Φαντάζει απάνθρωπο έτσι? Βρείτε μου τι άλλο φαντάζει, χωρίς την λέξη "άνθρωπος" στην ετυμολογία του. Μεγαλώσαμε με την ιδέα του ανθρωπισμού μέσα μας, όπως μεγαλώσαμε με την ιδέα του πολιτισμού και είναι δύσκολο να τους ξεφύγουμε.

Όσο για το φασιστικό, έχω βαρεθεί λίγο να επαναλαμβάνω και να τονίζω πως η κάθε απόφαση σχετικά με την συνέχιση της ζωής και τον τρόπο αυτής είναι αποκλειστικά ατομικό δικαίωμα το οποίο ως τρίτοι δεν μπορούμε να παραβιάσουμε ή να ωθήσουμε σε μια απόφαση με την οποία εμείς συμφωνούμε.

 

Ολοι οι "ανημποροι","αναπηροι" κλπ καποτε ηταν ενεργα μελη της κοινωνιας και προσεφεραν με πολους τροπους.Ακομα και να γενηθουν με καποιο προβλημα και να μην μπορουν να κανουν τιποτα δεν φταινε αυτοι....

Ούτε και αυτοί που θα τους φάνε στη μάπα φταίνε. Αν εγώ -για οποιονδήποτε λόγο- μπορούσα να κουνήσω μόνο το χέρι μου πχ, θα το χρησιμοποιούσα για να στείλω μια σφαίρα μέσα στο κρανίο μου. Και χέσε την αξιοπρέπεια, όσο καλός και επαρκής λόγος και αν είναι για εμένα, δες την αγάπη ως κίνητρο. Ακριβώς όπως η γυναίκα μου ή το παιδί μου θυσιάζεται καθημερινά φροντίζοντας εμένα που δν του παρέχω τίποτα -εκτός από υποχρεώσεις- μόνο και μόνο επειδή με αγαπάει πραγματικά, έτσι και εγώ έχοντας συναίσθηση του ότι είμαι απλά ένα βάρος το οποίο δεν πετάει κανείς επειδή το αγαπάνε και το σέβονται, θα πετάξω μόνος μου τον εαυτό μου. Δεν έφταιγα εγώ που είμαι/έγινα έτσι και ναι, είναι "άδικο" που μου έτυχε, αλλά δεν θα κάτσω θρονιασμένος σε μια αναπηρική χωρίς να ελπίζω ποτέ να ζήσω κανονικά κάνοντας το βαμπίρ στις ζωές αυτών που αγαπώ.

 

Εαν σου τυχει(εσενα προσωπικα η καποιου συγγενη σου θα αλλαξεις γνωμη).

Μου έχει τύχει και άλλαξα, πριν έλεγα τα ίδια με εσένα.

 

Α και επισης για πες μου αυτους που "αχρηστευοντε κοινωνικα/εργασιακα" απο ατυχηματα που εφταιγαν αλλοι η απο ιατρικα λαθη κλπ πως θα τους χειριζοταν το "συστημα"?και ακομα πως θα χειριζοταν τους υπαιτιους?

Όπως γίνεται και τώρα. Αποζημίωση στα θύματα, ποινές στους υπεύθυνους.

Για τελευταία φορά, ΔΕΝ ΑΠΟΦΑΣΙΖΕΙ ΚΑΝΕΝΑΣ ΓΙΑ ΚΑΠΟΙΟΝ ΑΛΛΟ.

 

Επισης ποιος θα ειναι αυτος που θα αποφασιζει για το αν "αξιζει" καποιος να ζει μεσα στην κοινωνια και αν μπορει να προσφερει?

Ο ίδιος.

 

Επειδη το προσεξα απο την αρχη αυτο - ναι ο ανθρωπος ειναι το ανωτερο ον στον πλανητη μας,στην κορυφη της τροφικης αλυσιδας και ετσι συμπεριφερεται.

Δεν υπάρχει κορυφή στην τροφική αλυσίδα. Η κότα τρώει το σκουλήκι, εσύ τρως την κότα, εσένα σε τρώει το σκουλήκι. Αυτό που μόλις έκανα quote? Αυτό που είπες, περι της κορυφής της τροφικής αλυσίδας? ΑΥΤΟΣ είναι ο τίτλος του thread.

 

Ο ανθρωπος εχει την ευκαιρεια να διαλαξει τι θα κανει και πως θα συμπεριφερθει,αντιθετα με το λιονταρι που ξεσκιζει την γαζελα γιατι ετσι του ΕΠΙΒΑΛΟΥΝ τα πρωτογονα "ενστικτα" του.Γνωριζεις πιστευω οτι αυτο κυριως μας διαφοροποιει απο τα υπολοιπα πλασματα.

Ναι, έχουμε μεγαλύτερο εύρος εγκεφαλικών διεργασιών αναφορικά με τους τρόπους που αποκτούμε αυτά που θέλουμε. Αυτή είναι η διαφορά μας από τα ζώα, οι εξελιγμένες μέθοδοι.

 

Ακομα μια φορα τα συνθαισθηματα μας κανουν ανθρωπους και οχι οποιοδηποτε απο τα αλλα ζωα.Πιστεψε με κανεις δεν θελει και δεν νιωθει καλα με το να γινεται βαρος σε καποιον αλλο και ο μονος λογος που μενουν αυτα τα ατομα στην ζωη ειναι τα συναισθηματα που τρεφουν για τους "ανθρωπους τους".Το οτι καποιοι δεν θελουν να φροντιζουν τους "δικους τους" οταν πλεον δεν μπορουν να τους προσφερουν τιποτα(υλικο γιατι σε αυτην την κοινωνια και εποχη μεγαλωσαμε το κερατο μου και γιυτο καποιοι οπως εσυ αναπτησουν τετοιες σκεψεις-χωρις παρεξηγηση) εκτος συναισθηματων το βλεπουμε καθως τα γηροκομεια ειναι γεματα.Τωρα εαν καποιος δεν θελει να φροντισει να τον πατερα' date='αδερφο(ο οποιος τον φροντιζε ομως για παρα πολλα χρονια) κλπ δικαιωμα του βεβαιως ειναι απο νομικης? αποψεως...

Αν ομως ολοι ηταν ετσι δεν ειχαμε κατα πασα πιθανοτητα γενηθει για να συζηταμε τωρα ....[/quote']

Μπλαμπλα, δεν κάνουμε τίποτα εμείς μπλαμπλα, είναι στο χέρι του καθενός να κρίνει, μπλαμπλα. Βαριέμαι να το ξαναγράφω.

 

Το μοντέλο αυτό εισάγοντας το νόμο του ισχυρού δικαιολογεί τους πολέμους. Το ισχυρότερο κράτος υποστηρίζοντας (και όχι λανθασμένα) ότι το φτωχότερο κράτος δε μπορεί να εκμεταλευτεί τους πόρους του λόγω οικονομικής αδυναμίας' date=' και έτσι τους στερεί από τους δυνατούς, θα πρέπει για την περαιτέρω πρόοδο ισχυρών να το καταλάβει!

 

Και τι θα έπρεπε να γίνει με τα εκατομμύρια ανθρώπων που πεθαίνουν στην Αφρική; Θα έπρεπε μάλλον να τους εξοντώσουμε γιατί οι ανθρωπιστικές αποστολές εκεί σπαταλούν πολύ απο τον πλούτο που θα έπρεπε να πάει σε "ανθρώπους" (σε εμάς τους εγωιστές δηλαδή) που τον "αξίζουν". Το μοντέλο αυτό προσβάλλει με το χειρότερο τρόπο όσους θυσιάζονται ανιδιοτελώς (π.χ Γιατρούς χωρίς Σύνορα) για να σώσουν το συνάνθρωπο τους.

 

Τέλος μη ξεχνάς, μη ξεχνάτε, αυτό: Οι "ανήμποροι" οι οποίοι με βάσει το μοντέλο σου δεν έχουν θέση σ' αυτόν τον κόσμο δεν ήταν όλοι πάντα ανήμποροι. Ο άνθρωπος Χ είναι φτωχός επειδή ο ισχυρότερος έχει φροντίσει να τον καταληστέψει, οι Ψ εξαθλιωμένοι μετά από έναν πόλεμο που ξεκίνησε κάποιος για το "κοινό καλό" (πόσο άδικος είναι αυτός ο κόσμος!). Γι' αυτούς που εμείς οι ίδιοι τους ρίξαμε με τον πιο αναξιότιμο τρόπο στην κατηγορία των "άχρηστων" τι προβλέπει αυτό το μοντέλο; Έχει την απαίτηση παρά το κακό που τους κάναμε μέχρι τώρα να τους εξολοθρεύσουμε τελείως; Έλεος, τι υποκριτική κοινωνία![/quote']

 

Συγγνώμη που στο κόβω στη μέση (το post ;p) αλλά πιστεύω πως τα προηγούμενα τα απάντησα ήδη και μέσω του chris. Όσο αφορά στο εθνικό επίπεδο, εντάξει, τραβηγμένο, δεν είχα καθόλου αυτό στο μυαλό μου, αλλά και πάλι μιλάς για αυθαίρετη επέμβαση, κάτι που δεν εγκρίνω.

 

Σχετικά με τους Αφρικανούς τώρα. Θα γίνω μεγάλο καθίκι, αλλά ας εξελίχθούν. Και οι νορβηγοί έφαγαν παγετώνες, και οι κινέζοι φάγανε κατακτητές και επιδρομείς, και η ευρώπη γ@μήθηκε στους λ(ο)ιμούς και τους πολέμους, και η αμερική τσάκισε από το μεγάλο κραχ. Κανείς δεν τα βρήκε έτοιμα -ας εξελιχθούν ή ας μεταναστεύσουν.

 

Και αναφορικά με την τελευταία παράγραφό σου, ναι έτσι γίνεται πολλές φορές. Είναι η θεωρία της φυσικής επιλογής, survival of the fittest. Δεν είναι ευχάριστο, το αναγνωρίζω, δεν είναι δίκαιο, συμφωνώ -αλλά δεν είναι ο άνθρωπος η παρένθεση της εξέλιξης.

Δημοσ.

Luci, αν καταλαβαίνω καλά αυτό που, ουασιαστικά, θες να πεις είναι η συναίσθηση της κατάστασης που πρέπει να αποκτήσει κάποιος με ένα ανίατο πρόβλημα (το οποίο μεταφέρεται πάνω σε άλλους) ώστε να απαλλάξει από την ύπαρξή του τον κόσμο (όσους έχουν επωμιστεί την ευθύνη του) και κατά συνέπεια και από το πρόβλημά του;

Αρχειοθετημένο

Αυτό το θέμα έχει αρχειοθετηθεί και είναι κλειστό για περαιτέρω απαντήσεις.

  • Δημιουργία νέου...