Kandinsky Δημοσ. 1 Αυγούστου 2006 Δημοσ. 1 Αυγούστου 2006 Αν ήξερες πόσα δικά σου ποστ αγαπητέ με έχουν κάνει να μετανιώσω που ξέρω ανάγνωση.....
kirileman Δημοσ. 1 Αυγούστου 2006 Δημοσ. 1 Αυγούστου 2006 Με αφορμή τις φωτογραφίες από το Λίβανο, θα έλεγα ότι ΘΕΛΩ να πιστεύω ότι υπάρχει Θεός γιατί αν δεν υπάρχει, τότε δεν υπάρχει κανείς να μας γλιτώσει από την κατρακύλα (κοινώς we are f@cked). Η αδικία και ο πόνος σε όλες του τις μορφές στον πλανήτη πάνε σύννεφο, λύση από άνθρωπο χέρι δε βλέπω να έρχεται, οπότε αν είναι να δωθεί τέλος σε όλα αυτά θα είναι από κάποιον σαν το Θεό (πείτε το φύση ή όπως αλλιώς θέλετε). Εκτός αν ο Luci ή οποιοσδήποτε άλλος "άνετος" έχει κάποια εναλλακτική πρόταση "ελπίδας" να κάνει στον πατέρα του νεκρού πιτσιρικά ή σε οποιονδήποτε τρέμει για το μέλλον του κόσμου μας... Για μεταθάνατο ζωή δεν θα κάνω λόγο. Φαντάζομαι μόνο ότι ένας άθεος έχει συμβιβαστεί με την ιδέα ότι "ήρθα εδώ να φάω, να πιω, να κάνω κακάκια και να φύγω μια και καλή όταν έρθει η ώρα μου". Μι, νο πρόμπλεμ.
Arioch79 Δημοσ. 1 Αυγούστου 2006 Δημοσ. 1 Αυγούστου 2006 Εδώ είναι και η μεγάλη αντίφαση. Υποτίθεται ότι η θρησκεία είναι ένας τρόπος χαλιναγώγησης των ανθρωπίνων παθών. "Αν δεν είσαι "καλός" θα καείς στη κόλαση". Σαν ένας ύστατος τρόπος να αυτοσυγκρατηθούν οι ισχυρότεροι απέναντι στους λιγότερο ισχυρούς. Και όχι μόνο απέτυχε, αλλά χρησιμοποιήθηκε και σαν δικαιολογία για τα χειρότερα αίσχη της ανθρώπινης ιστορίας.
Kandinsky Δημοσ. 1 Αυγούστου 2006 Δημοσ. 1 Αυγούστου 2006 O μόνος που δεν είναι άνετος σ' αυτό τον κωλόκοσμο, είναι ο άθεος. Αυτός δεν έχει να ελπίζει ούτε σε ανάσταση νεκρών, ούτε σε αιώνια ζωή, ούτε σε παράδεισους χριστιανών, μουσουλμάνων, κοκ, ούτε σε μετενσάρκωση, ούτε σε τίποτα.
Arioch79 Δημοσ. 1 Αυγούστου 2006 Δημοσ. 1 Αυγούστου 2006 Εννοείς ο υλιστής. Sorry που γίνομαι σπαστικός με τις έννοιες, αλλά εγώ θεωρώ τον εαυτό μου άθεο, αλλά δεν αποκλείω ούτε τη μεταθάνατο ζωή ούτε την ύπαρξη ανωτέρων από εμάς όντων. Πάντως βαθύ αυτό που είπες, δεν το είχα σκεφτεί έτσι. Η άποψη που επικρατεί είναι ότι ο υλιστής είναι στ' @@ του, δεν έχει ηθικούς ενδοιασμούς κλπ. Αλλά τελικά μου φαίνεται ότι η ελπίδα να υπάρχει κάτι πέρα από αυτά τα σκατά είναι σημαντικότερη κι από την ελευθερία της ατιμωρησίας. Η λήθη είναι χειρότερη από τη κόλαση.
Kandinsky Δημοσ. 1 Αυγούστου 2006 Δημοσ. 1 Αυγούστου 2006 Έχω την εντύπωση ότι ο ορισμός του άθεου περισσότερο πλησιάζει αυτόν που πιστεύει στο απόλυτο τίποτα, τόσο όσο προς την ύπαρξη του Θεού όσο και προς την μετά θάνατον ζωή.
marios1957 Δημοσ. 1 Αυγούστου 2006 Δημοσ. 1 Αυγούστου 2006 Ρε συ, ο Θεός είναι σαν τον Σόλιντ : Όταν χάνει η ομάδα φταίνε οι παίκτες, οταν κερδίζει υπεύθυνος είναι ο καλός προπονητής......:twisted: Κwλόγαυρε,αρχίζεις και με κερδίζεις.
blackwar Δημοσ. 1 Αυγούστου 2006 Δημοσ. 1 Αυγούστου 2006 Αρχικό μήνυμα απο BigBadWolf_γιατι πρεπει να ψαχνουμε βαθυστοχαστα νοηματα για να περιγραψουμε κατι το οποιο δημιουργηθηκε και χρησιμοποιηθηκε απο λιγους για να ελεγχουν τους πολλους. πειτε μου μια εξουσια πλην της θρησκειας που εχει τοση δυναμη στις μαζες... Μ.Μ.Ε..... Μ.Μ.Ε = Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, το όποιο σημαίνει Μέσα Μαζικής Εξημέρωσης.
kirileman Δημοσ. 2 Αυγούστου 2006 Δημοσ. 2 Αυγούστου 2006 Διαβάζοντας κάποια από τα παραπάνω σκεφτόμουν "πόσοι απο μας έχουμε θέσει το ίδιο ερώτημα στον ευατό μας περπατώντας σε ένα λιβάδι το χάραμα, στα ανοιχτά της θάλασσας σε μια βάρκα, στην άκρη μιας βραχώδους ακτής το ηλιοβασίλεμα"; Αν δεν έχετε βρεθεί ποτέ εκεί, ναι, δεν υπάρχει Θεός για σας. Μπροστά από το παλιομηχάνημα, στην κωλοπόλη που ζούμε είναι πολύ εύκολο να καταλήξουμε να μην πιστεύουμε σε τίποτα. Αποκομμένοι από τη φύση είναι βέβαιο ότι απομακρυνόμαστε από το Θεό. Ότι, όμως, δεν μαθαίνεις με την καλή το μαθαίνεις συνήθως the hard way. Άθεος ή θρήσκος, όταν έρθει η κακή στιγμή γυρεύεις βοήθεια παντού, ακόμα και εκεί που πριν έφτυνες. Και όταν σου έχουν τελειώσει οι επιλογές, τη ζητάς από το Θεό.
kallair Δημοσ. 2 Αυγούστου 2006 Δημοσ. 2 Αυγούστου 2006 I was an atheist untill i realised i was God... :-P.
konnak Δημοσ. 2 Αυγούστου 2006 Δημοσ. 2 Αυγούστου 2006 Ρε συ, ο Θεός είναι σαν τον Σόλιντ : Όταν χάνει η ομάδα φταίνε οι παίκτες, οταν κερδίζει υπεύθυνος είναι ο καλός προπονητής......:twisted: Respect the man...
ClouD Δημοσ. 2 Αυγούστου 2006 Δημοσ. 2 Αυγούστου 2006 Αρχικά δηλώνω ότι δεν ξέρω. Ύστερα, με βάση όσα είπε κάποιος για τη φιλοσοφική προσέγγιση του Θείου (όχι του συγγενή) μου δημιουργήθηκε η εξής απορία : Οι παλαιότεροι φιλόσοφοι, όλοι με τον έναν ή τον άλλο τρόπο προσπάθησαν να προσεγγίσουν φιλοσοφικά το θείο. Πότε είναι η τελευταία απόπειρα (από σοβαρό φιλόσοφο) που γνωρίζετε;
BigBadWolf_ Δημοσ. 2 Αυγούστου 2006 Δημοσ. 2 Αυγούστου 2006 Μ.Μ.Ε..... τα μμε (μια εξελιξη της προπαγανδας των ολοκληρωτικων καθεστωτων) ηταν εξυπνη εφευρεση των καπιταλιστικων καθεστωτων. οταν εχεις 200 εκατομυρια κοσμο με διακοσιες διαφορετικες θρησκειες για να τους ελεγξεις προσπαθεις να μειωσεις την επιρροη της εκαστοτε θρησκειας. η σοβιετικη ενωση επεβαλε αθεισμο και αντιπροτεινε τη σοσιαλιστικη ιδεολογια (απετυχε). η αμερικη αποβλακωσε με τα μμε και εμμεσα πετυχε αθεισμο (μεχρι στιγμης πετυχε). ο αραβικος κοσμος στηριζεται στον θρησκευτικο φανατισμο και εξαπλωνεται. ολα γινονται για τον ελεγχο των μαζων. οσο για το αν υπαρχει θεος? εγω παντως αν ημουν ο θεος και εβλεπα ολα αυτα που "εφτιαξα" να βιαζονται καταφορα απο τον ανθρωπο (υλικα και πνευματικα) .... θα ειχα παραιτηθει απο αιωνες...
Super Moderators paredwse Δημοσ. 2 Αυγούστου 2006 Super Moderators Δημοσ. 2 Αυγούστου 2006 [...'] Η άποψη που επικρατεί είναι ότι ο υλιστής είναι στ' @@ του, δεν έχει ηθικούς ενδοιασμούς κλπ. Αλλά τελικά μου φαίνεται ότι η ελπίδα να υπάρχει κάτι πέρα από αυτά τα σκατά είναι σημαντικότερη κι από την ελευθερία της ατιμωρησίας. Η λήθη είναι χειρότερη από τη κόλαση. Είμαι άθεος. Δεν πιστεύω ούτε σε μεταθανάτια ζωή ούτε σε ανώτερα όντα ούτε σε τίποτα. Αυτή μου η "ιδιότητα" (του άθεου) δεν με κάνει λιγότερο ηθικό από τους χριστιανούς ούτε μου στερεί σύστημα ηθικών αξιών. Όπως έχει ειπωθεί παραπάνω, το ότι το δικό μου σύστημα ηθικών αξιών δεν στηρίζεται σε κάποια θρησκεία, δεν σημαίνει ότι είναι ανύπαρκτο ή κατώτερο από αυτό των χριστιανών ή οποιωνδήποτε άλλων "πιστών". Έχω την εντύπωση ότι ο ορισμός του άθεου περισσότερο πλησιάζει αυτόν που πιστεύει στο απόλυτο τίποτα, τόσο όσο προς την ύπαρξη του Θεού όσο και προς την μετά θάνατον ζωή. I humbly disagree. Πρώτον: δεν υπάρχει συγκεκριμένος ορισμός για τους άθεους. Δεν υπάρχει δόγμα των άθεων, αυτά είναι θρησκευτικά κατάλοιπα. Οι άθεοι είναι ελεύθεροι να αυτοπροσδιορίζονται όπως επιθυμούν. Άλλοι πιστεύουν σε μεταθανάτια ζωή (εντάξει, κατ'εμέ ίσως είναι λιγότερο άθεοι από εμάς τους original ) κι άλλοι (όπως εγώ) δεν πιστεύουν σε τίποτα. Δεύτερον: ο ορισμός του άθεου περισσότερο πλησιάζει αυτόν που πιστεύει στο απόλυτο τίποτα Λυπάμαι αλλά διαφωνώ. Η παραπάνω πρόταση εμπεριέχει θετικό πρόσημο στην πίστη (πιστεύω στο απόλυτο τίποτα). Οι (κατά τη γνώμη μου) άθεοι δεν πιστεύουμε --> αρνητικό πρόσημο στην πίστη. Για να αντιγράψω την υπογραφή του αγαπητού Narayan: Ο Αθεϊσμός είναι θρησκεία, όπως το να μην παίζεις ποδόσφαιρο είναι άθλημα. Με άλλα λόγια: Λάθος ---> Πιστεύω στο απόλυτο τίποτα. Σωστό ---> Δεν πιστεύω. Ελπίζω να είναι διακριτή η διαφορά.
Diablos Δημοσ. 2 Αυγούστου 2006 Δημοσ. 2 Αυγούστου 2006 Πώς γίνεται με τόσα μικρά θαύματα που συμβαίνουν καθημερινά, να καταλήξει κάποιος στο συμπέρασμα πως δεν υπάρχει Θεός; Αρνούμαι να μου πει κάποιος ότι ούτε μια φορά δεν είπε "σε ευχαριστώ θεέ μου", αισθανόμενος την ύπαρξή του. Για πείτε μου λοιπόν. Πώς γίνεται όταν κάποιος καταλαμβάνεται από κάποιο δαιμόνιο, οι προσευχές της εκκλησίας για εξορκισμό να πιάνουν πάντα; Μήπως είναι συνομωσία των εξωγήινων που παίζουν με το μυαλό μας; Δε νομίζω. Και επίσης δε μπορώ να καταλάβω πώς φτάνει κάποιος στο σημείο να δηλώσει άθεος. Τόσο άσχημα σας έχει φερθεί η ζωή και χάσατε την πίστη σας; Έτσι όπως το βλέπω εγώ, θα πρέπει να αισθανόμαστε ευγνώμονες μόνο και μόνο που έχουμε την πολυτέλεια να καθόμαστε στο σπιτάκι μας ή στη δουλειά μας, μπροστά από τον υπολογιστή και να postάρουμε σε αυτό το φόρουμ. Γιατί περί πολυτέλειας πρόκειται. Ίσως το να δηλώνει κάποιος άθεος πρέπει να το μελετήσουμε από ψυχολογικής άποψης. Μπορεί με αυτόν τον τρόπο κάποιος να ξεγελάει τη συνείδησή του και να βγαίνει "υπεράνω" κάθε κρίσης, η οποία βέβαια θα έρθει κάποια στιγμή στη ζωή του. Ή ακόμα να είναι ένα είδος "μαγκιάς" για να ξεχωρίσει από την υπόλοιπη "μάζα". Το είδος μαγκιάς που ωθεί και έναν πιτσιρικά να βάλει πρώτη φορά τσιγάρο στο στόμα του. Αλλά και πάλι τι ξέρω εγώ; Δεν είμαι ψυχολόγος. Πάντα άποψή μου.
Προτεινόμενες αναρτήσεις
Αρχειοθετημένο
Αυτό το θέμα έχει αρχειοθετηθεί και είναι κλειστό για περαιτέρω απαντήσεις.