evabb Δημοσ. 30 Σεπτεμβρίου 2011 Δημοσ. 30 Σεπτεμβρίου 2011 tarte tatin ειναι βασικα. στο περιπου η ζυμη για ταρτες ειναι απο τις πλεον δυσκολες.
insomniaK Δημοσ. 30 Σεπτεμβρίου 2011 Δημοσ. 30 Σεπτεμβρίου 2011 Λοιπόν, έχετε πάει για τρέξιμο, πονάτε παντού από την προσπάθεια, έχετε κάνει το ντουσάκι σας και τρώτε το γιαουρτάκι σας με 0% λιπαρά. Ξυπνάτε λοιπόν, κατεβαίνετε στην κουζίνα, ανοίγετε το ψυγείο και παίρνετε ένα μπουκαλάκι νερό Εβιάν. Κοίτα που αδέρφεψα στα όνειρα... Είπαμε ξυπνάτε. Το ανοίγετε και διαπιστώνετε πως έχετε: - Φρέσκα τορτελίνια με 4 τυριά. - Μπέικον ΑΑΑ (διότι έχουμε ζηλέψει τα κρεατικά που δείχνει ο τούφας και ψαχνόμαστε με τοπικά προϊόντα)*, μισό πόντο πάχος η κάθε φέτα. - Ροκφορ (Δανίας, όχι τσιγκουνιές) - Παρμεζάνα (Β Ιταλίας, ε) - Cottage cheese, σαν μυζήθρα μαλακιά είναι αυτό, όχι ιδιαίτερης ποιότητας αν τα συγκρίνουμε. - Μαγειρική κρέμα που πήρατε κατα λάθος, σαν γιαούρτι είναι, αλλά όπως διαπίστωσα υγροποιείται με το που ζεσταθεί. - Φρέσκα κρεμμύδια - Πράσο, αυτό να το λέτε στα αγγλικά μόνο μπροστά σε γκόμενενες. - Μανιτάρια που έχουν ξαναφυτρώσει (οκ όλοι έχουμε ξεχάσει μερικά πράγματα στο ψυγείο) - Σπαράγγια (για την γκουρμέ ομελέτα της εβδομάδας, αλλά ήταν σε αμερικάνικη ποσότητα) Νερό για τα τορτελίνια, αν λένε 7 λεπτά για βράσιμο στα 6 τα έχετε βγάλει. Μπεικονάκι σε κύβους, 2 λωρίδες και στο τηγάνι και χαμηλή φωτιά. Κόβετε τα κρεμμυδάκια και το λικ και στη σωστή στιγμή το χώνετε στο τηγάνι μαζί με τα κομμένα και καθαρισμένα μανιτάρια. Στο διπλανό τηγάνι ένα δάχτυλο νερό αλατισμένο, μόλις αρχίσετε να βράζει πετάτε μέσα τα σπαραγγια που έχετε κόψει τις άκρες. Αν είναι λεπτά, στο δίλεπτο τα έχετε βγάλει και τα έχετε βαπτίσει σε κρύο νερό. Αν είναι χοντρουλά, δοκιμάστε και βγάλτε τα αλντέντε (<-Να κολλάνε στο δόντι). Σε ένα μπολ, βάζετε, κομματάκια ροκφορ, αρκετό διότι μας αρέσει, το cottage, αρκετό να τελειώνει η αηδία, μία κουταλιά από την κρέμα, βάλτε και λίγο, ελάχιστο, γαλατάκι (φρέσκο άπαχο, μην το κάνουμε και βαρυ χοχοχοχο), τα χτυπάτε ψιλό για να ομογενοποιηθεί. όσο να ναι. Όλα αυτά πρέπει να κάνετε τόσο γρήγορα, όσο να μην έχουν προλάβει τα φρέσκα κρεμμυδάκια και το πράσο να πάρουν χρώμα στο τηγάνι, βάζετε τις κορυφές των σπαραγγιών και αν ταϊζετε φοιτητές και το υπόλοιπο, (που τα έχετε ελένξει να είναι ομοιόμορφα βρασμένα), τα ψιλοτσιγαρίζεται ίσα ίσα για τη γεύση και βάζετε το μείγμα των τυριών και τα μακαρόνια που δεν τα έχετε ξεβγάλει, όπως μάθαμε πρόσφατα από τον τούφα, με λίγο από το νερό τους, ανακατέβετε μέχρι να πάρει 1-2 βράσεις το μείγμα και να γίνει λιγότερο νερουλό. Σερβίρετε όπως είναι ζεστό, έγω έβαλα και παρμεζάνα λίγη από επάνω, και επειδή είμαι και μπαρμπάριαν εκλεπτυσμένος με ασιατική κουλτούρα (@@ με το συμπάθιο), το συνοδευσα με μια ichiban, ευκολόπιωτη και τιμιότατη. Tip αν σας έχουν βράσει αρκετά τα σπαραγγια, βάλτε στο τέλος ίσα ίσα για να πάρουν σάλτσα γιατί αλλιώς θα γίνουν σκατά. Pro tip, να πάτε για τρέξιμο πριν το φάτε σε ένα μεγάλο πιάτο σχεδόν άδειο. Οκ, μπορώ να ζήσω τρώγοντας μόνο τυριά, είναι ότι νοστιμότερο έχει φτιάξει ο άνθρωπας. * Σε αυτό θα επανέλθω, διότι έχω βρει κάτι χοιρινά καπνιστά ντόπια.
leftermann Δημοσ. 30 Σεπτεμβρίου 2011 Δημοσ. 30 Σεπτεμβρίου 2011 πάει αυτός, εξαμερικανίστηκε. Το επόμενο πόστ του θα είναι φτερούγες κοτόπουλο με σάλτσα μπάρμπεκιου σε καναδέζικη ψησταριά υγραερίου, και η μεθεπόμενη ΧΑΜΠΟΥΡΓΚΕΡ και ΠΕΠΣΙΚΟΛΑ.
billkost Δημοσ. 30 Σεπτεμβρίου 2011 Δημοσ. 30 Σεπτεμβρίου 2011 υπερβολες, ο καθε τροπος εχει τα προτερηματα του. αλλη υφη το ψητο αλλη το βραστο αλλη το τηγανιτο αλλη το vide Πράγματι νομίζω πως υπερβάλλω, απλά έχω παρασυρθεί από έναν άπλετο ενθουσιασμό για την μαγεία που λέγεται "sous vide". Το sous vide ειναι για να εχεις ομοιομορφο ψησιμο σε σταθερη θερμοκρασια. Οτιδηποτε δεν εχει maillard reaction ειναι ανωτερο σε sous vide. Για αυτο και το ψηνεις μετα μια απο το τηγανι στο τελος. Πράγματι έτσι είναι. Τώρα που γράφεις για maillard, ψάξε να βρεις την υπέροχη κρούστα που δημιουργείτε σε ένα steak όταν το μαγειρεύεις με τη μέθοδο του Ducasse, χαμηλότερη φωτιά για αρκετή ώρα. Είναι απίθανη η κρούστα, η γεύση είναι η ίδια όμως . Όπως λέτε και οι δυο, ο συνδυασμός είναι σίγουρα καλύτερος. Απλά όπως είπα πωρώθηκα και νομίζω πως ανακάλυψα τον τροχό! Κύριοι, απλά θέλω να πω πως γουστάρω που βρήκα άτομα που να ψήνονται να μιλάνε για μαγειρική. πάει αυτός, εξαμερικανίστηκε. Το επόμενο πόστ του θα είναι φτερούγες κοτόπουλο με σάλτσα μπάρμπεκιου σε καναδέζικη ψησταριά υγραερίου, και η μεθεπόμενη ΧΑΜΠΟΥΡΓΚΕΡ και ΠΕΠΣΙΚΟΛΑ. Πωπω ρε συ, αυτά τα έχω φάει στη μάπα στην Αμερική και μου τη σπάνε πάρα πολύ. Ευτυχώς υπάρχουν και καλά εστιατόρια αλλά μπορεί να πηγαίνει κανείς μια στις τόσες.
insomniaK Δημοσ. 30 Σεπτεμβρίου 2011 Δημοσ. 30 Σεπτεμβρίου 2011 έ όχι και πεψικόλα. ΚΟΚΑΚΟΛΑ σε κουτάκι. αλλά ψησταριά σίγουρα θα αγοράσω.
leftermann Δημοσ. 30 Σεπτεμβρίου 2011 Δημοσ. 30 Σεπτεμβρίου 2011 πέπσι πίνουν κυρίως οι αμερικάνοι, έτσι δεν είναι; Στρογγυλή μεγάλη να πάρεις. Πάντα τις ζήλευα στις ταινίες, δεν έχει τέτοιες εδώ γαμώτο;
Toufas Δημοσ. 30 Σεπτεμβρίου 2011 Δημοσ. 30 Σεπτεμβρίου 2011 στο περιπου η ζυμη για ταρτες ειναι απο τις πλεον δυσκολες. τι στο περιπου? ακριβως αυτο ειναι...
evabb Δημοσ. 30 Σεπτεμβρίου 2011 Δημοσ. 30 Σεπτεμβρίου 2011 τι στο περιπου? ακριβως αυτο ειναι... ναι ρε παιδι μου ειναι tarte tatin απλα γενικα σαν ειδος δεν ειναι σαν τις κλασσικες ταρτες. δεν σου την βρισαμε ηρεμισε Πράγματι νομίζω πως υπερβάλλω, απλά έχω παρασυρθεί από έναν άπλετο ενθουσιασμό για την μαγεία που λέγεται "sous vide". ειναι ολοφανερο Πράγματι έτσι είναι. Τώρα που γράφεις για maillard, ψάξε να βρεις την υπέροχη κρούστα που δημιουργείτε σε ένα steak όταν το μαγειρεύεις με τη μέθοδο του Ducasse, χαμηλότερη φωτιά για αρκετή ώρα. Είναι απίθανη η κρούστα, η γεύση είναι η ίδια όμως . Όπως λέτε και οι δυο, ο συνδυασμός είναι σίγουρα καλύτερος. Απλά όπως είπα πωρώθηκα και νομίζω πως ανακάλυψα τον τροχό! τι ειναι η μεθοδος Ducasse ακριβως; επι της ευκαιριας μπορεις να κανεις και λαχανικα με αναλογο τροπο με αυτον που λεει ο τουφας. τα βραζεις λιγο ή τα κανεις στον ατμο και μετα τα παιρνας απο το τηγανι με λιγο βουτυρο και πιπερι. ετσι κανω τα λαχανακια βρυξελλων και γινονται πολυ μιαμ. Κύριοι, απλά θέλω να πω πως γουστάρω που βρήκα άτομα που να ψήνονται να μιλάνε για μαγειρική. Πωπω ρε συ, αυτά τα έχω φάει στη μάπα στην Αμερική και μου τη σπάνε πάρα πολύ. Ευτυχώς υπάρχουν και καλά εστιατόρια αλλά μπορεί να πηγαίνει κανείς μια στις τόσες. ειναι το φαγητο στην αμερικη τοσο χαλια οσο το βλεπουμε στην τηλεοραση;
billkost Δημοσ. 30 Σεπτεμβρίου 2011 Δημοσ. 30 Σεπτεμβρίου 2011 Είναι ένας τρόπος που έχει προτείνει ο μεγάλος Γάλλος chef Alain Ducasse για να μαγειρέψεις ένα steak. Το άρθρο είναι εδώ: http://www.nytimes.com/2002/02/27/dining/27CHEF.html Δυο υλοποιήσεις του από bloggers είναι εδώ, αν ψάξεις στο google θα βρεις άλλους 100: http://thepauperedchef.com/2009/04/the-butter-steak-whats-the-best-way-to-cook-a-steak.html http://forums.egullet.org/index.php?/topic/119838-the-best-way-to-cook-a-thick-steak/ Δυστυχώς οι μοσχαρίσιες στην Αμερική δεν έχουν καμία σχέση με τις αντίστοιχες Αμερικάνικες. Τώρα, το δυστυχώς είναι μεγάλη κουβέντα αφού, εδώ τις ταίζουν ορμόνες και γενικά τα πράγματα είναι λίγο ανθυγιεινά. Πάντως αν καταφέρεις να βρεις κάποια καλή μπριζόλα, έχω να προτείνω κάτι που θα την κάνει ακόμα καλύτερη. Το φαγητό στην Αμερική είναι πράγματι χάλια. Τα καλά εστιατόρια είναι ακριβά και τα φτηνά είναι χάλια. Τα Ιταλικά δε τρώγονται, τα Αμερικάνικα είναι μοσχάρι με barbeque sauce και macaroni and cheese, τα Ασιατικά είναι παντού τα ίδια, και δεν είναι καλά, εκτός ελάχιστων εξαιρέσεων.
evabb Δημοσ. 30 Σεπτεμβρίου 2011 Δημοσ. 30 Σεπτεμβρίου 2011 φαινεται νοστιμη. χαιρομαι που ζω στο Βελγιο. το φαι ειναι καλο ακομα και στα φτηνα εστιατορια.
billkost Δημοσ. 30 Σεπτεμβρίου 2011 Δημοσ. 30 Σεπτεμβρίου 2011 φαινεται νοστιμη. χαιρομαι που ζω στο Βελγιο. το φαι ειναι καλο ακομα και στα φτηνα εστιατορια. Έχω ακούσει πως οι Βελγικές βάφλες είναι υπέροχες.
freedubus Δημοσ. 30 Σεπτεμβρίου 2011 Δημοσ. 30 Σεπτεμβρίου 2011 χαιρομαι που ζω στο Βελγιο. το φαι ειναι καλο ακομα και στα φτηνα εστιατορια. αν μου πείς οτι οι γυναίκες είναι καλές ακόμα και στα φτηνά μπουρδέλα, μετακομίζω
evabb Δημοσ. 30 Σεπτεμβρίου 2011 Δημοσ. 30 Σεπτεμβρίου 2011 Έχω ακούσει πως οι Βελγικές βάφλες είναι υπέροχες. oooh yes. με κομματακια ζαχαρης μεσα, μυριζουν βανιλια και βουτυρο, απ εξω τραγανη κι απο μεσα μαλακια κι απο πανω να εχει καραμελωσει η ζαχαρη. δεν χρειαζεται ουτε παγωτο, ουτε σαντιγη, ουτε σοκολατα. οχι οτι δεν βρισκεις και τετοια απλα αυτα ειναι για τους τουριστες πιο πολυ, ο βελγος θα φαει την βαφλα του σκετη η αντε με μαυρη σοκολατα πανω και φυσικα ζεστη να αχνιζει μεσα στο κρυο . την τελευταια φορα που εφαγα βαφλα επαθα λιγο σοκ γτ την πηρα με σοκολατα αλλα πως ηταν η σοκολατα... πηρε η τυπισα 3 μικρα μπαστουνακια σοκολατα και τα εμπιξε στην βαφλα απο το πλαι και αυτα ελιωσαν μεσα της. αν μου πείς οτι οι γυναίκες είναι καλές ακόμα και στα φτηνά μπουρδέλα, μετακομίζω τς τς τς λυπησου το θεματακι
billkost Δημοσ. 30 Σεπτεμβρίου 2011 Δημοσ. 30 Σεπτεμβρίου 2011 oooh yes. με κομματακια ζαχαρης μεσα, μυριζουν βανιλια και βουτυρο, απ εξω τραγανη κι απο μεσα μαλακια κι απο πανω να εχει καραμελωσει η ζαχαρη. δεν χρειαζεται ουτε παγωτο, ουτε σαντιγη, ουτε σοκολατα. οχι οτι δεν βρισκεις και τετοια απλα αυτα ειναι για τους τουριστες πιο πολυ, ο βελγος θα φαει την βαφλα του σκετη η αντε με μαυρη σοκολατα πανω και φυσικα ζεστη να αχνιζει μεσα στο κρυο . την τελευταια φορα που εφαγα βαφλα επαθα λιγο σοκ γτ την πηρα με σοκολατα αλλα πως ηταν η σοκολατα... πηρε η τυπισα 3 μικρα μπαστουνακια σοκολατα και τα εμπιξε στην βαφλα απο το πλαι και αυτα ελιωσαν μεσα της. Ζηλεύω. Ρε συ, τώρα που θυμήθηκα! Μπορείς να βρεις καλή μπριζόλα στον Jack O'Shea! Τον είχα μάθει από τον Blumenthal όταν έψαχνε για το "τέλειο" burger.
evabb Δημοσ. 30 Σεπτεμβρίου 2011 Δημοσ. 30 Σεπτεμβρίου 2011 Ζηλεύω. Ρε συ, τώρα που θυμήθηκα! Μπορείς να βρεις καλή μπριζόλα στον Jack O'Shea! Τον είχα μάθει από τον Blumenthal όταν έψαχνε για το "τέλειο" burger. το ξερω, και ξερω που ειναι το μαγαζι αλλα δεν με παιρνει να αρχισω να ψωνιζω τοσο ακριβα κρεατα.
Προτεινόμενες αναρτήσεις