Formula 1!

[^BOOMBOOM]

Μα και η αεροδυναμική έτσι όπως την επιβάλλουν οι κανονισμοί είναι απίστευτος αναχρονισμός (τροχοί έξω!).

 

Αλλά δυστηχώς μάλλον το κοινό της F1 είναι πολύ συντηρητικό.

[Zderg]

Δεν θα ήταν καλό να έλεγαν στους κατασκευαστές : "Να κάνετε το καλύτερο αυτοκίνητο που μπορείτε χώρις περιορισμούς (ίσως με έναν περιορισμό στις διαστάσεις)";; Δεν λέω να γίνει η F1 έτσι, αλλά ένα νέο πρώταθλημα με υπεραυτοκίνητα... Εκεί να δεις αν η πίστα της τουρκίας γίνεται σε 1 λεπτό ο γύρος!!

[giorgos_k]

Ένα μεγάλο RESPECT στον άνθρωπο που σημάδεψε τη Formula1 με τη πορεία του, το ήθος και το χαρακτήρα του, τον MICHAEL SCHUMACHER

[Bougas]

Σουμαχερ Τελος.

 

Ηρθε η ωρα του κριστιαν κλιν,και του κουμπιτσα!

 

ΥΓ.μεγαλη απωλεια.δεν ξερω αν θα εχω καποιο λογο να συνεχισω να παρακολουθω φορμουλα απο του χρονου.

τα προσπερασματα?

τον ανταγωνισμο?

τις οδηγικες ικανοτητες?

 

.....παει η φορμουλα,δυστηχως.

[accipio]

Συμφωνώ. Μεγάλη απώλεια ο Σουμάχερ... η Φόρμουλα 1 δε θα έχει πια το ίδιο ενδιαφέρον για πολλούς παλιούς οπαδούς...

[kostelo]

Και το ελεεινοτερο ολων για μενα, πως θα αναγκαζομαι να υποστηριζω τωρα το Ραικονεν? Ελεος.... Τελος παντων, Μιχαλακη, οπως εγραψα και ενα fansite του, εισαι ο ζωντανος θρυλος της F1 και σ ευχαριστουμε για ολες τις συγκινησεις και τα πρωταθληματα που μας χαρισες.

 

Edit: Ακυρο τελικα περι της υποστηριξης Ραικονεν. Τερμα η φορμουλα για μενα ή τουλαχιστον δε θα εχω το ενδιαφερον που ειχα σε καμια περιπτωση.

[Sta]

H Formula1 έχει πεθάνει εδώ και πολύ καιρό, νομίζω κίνητρο για να παρακολουθείς είναι το θέαμα και όχι οι άνθρωποι.

 

Επίσης, το αγωνιστικό ήθος του Σούμι δεν πιστεύω ότι κυμάνθηκε σε υψηλά επίπεδα.

[Bougas]

Η τελική κατάταξη:

 

1. M.Schumacher Ferrari ( 1h14:51.975

2. Raikkonen McLaren-Mercedes (M) + 8.046

3. Kubica BMW-Sauber (M) + 26.414

4. Fisichella Renault (M) + 32.045

5. Button Honda (M) + 32.685

6. Barrichello Honda (M) + 42.409

7. Trulli Toyota ( + 44.662

8. Heidfeld BMW-Sauber (M) + 45.309

9. Massa Ferrari ( + 45.955

10. Webber Williams-Cosworth ( + 1:12.602

11. Klien Red Bull-Ferrari (M) + 1 γύρος

12. Coulthard Red Bull-Ferrari (M) + 1 γύρος

13. Speed Toro Rosso-Cosworth (M) + 1 γύρος

14. Liuzzi Toro Rosso-Cosworth (M) + 1 γύρος

15. R.Schumacher Toyota ( + 1 γύρος

16. Sato Super Aguri-Honda ( + 2 γύροι

17. Albers MF1-Toyota ( + 2 γύροι

 

Ταχύτερος γύρος:

Raikkonen, 1:22.559

 

Εγκαταλείψεις:

Οδηγός – Ομάδα – Ελαστικά - Γύρος

Monteiro MF1-Toyota ( 45

Alonso Renault (M) 44

de la Rosa McLaren-Mercedes (M) 21

Yamamoto Super Aguri-Honda ( 23

Rosberg Williams-Cosworth ( 10

 

Βαθμολογία οδηγών:

1. Alonso 108, 2. M.Schumacher 106, 3. Massa 62, 4. Fisichella 57, 5. Raikkonen 57, 6. Button 40, 7. Montoya 26, 8. Barrichello 25, 9. Heidfeld 20, 10. R.Schumacher 18, 11. Coulthard 14, 12. de la Rosa 14, 13. Trulli 12, 14. Villeneuve 7, 15. Kubica 6, 16. Webber 6, 17. Rosberg 4, 18. Klien 2, 19. Liuzzi 1

 

Βαθμολογία κατασκευαστών:

 

1. Ferrari 168, 2. Renault 165, 3. McLaren-Mercedes 97, 4. Honda 65, 5. BMW-Sauber 33, 6. Toyota 30, 7. Red Bull-Ferrari 168. Williams-Cosworth 10, 9. Toro Rosso-Cosworth 1

[KWSN_Men]

Επίσης, το αγωνιστικό ήθος του Σούμι δεν πιστεύω ότι κυμάνθηκε σε υψηλά επίπεδα.

 

Πάλι αυτή η καραμέλα;

[Narayan]

Τον σφάξανε χθες τον Alonso, άκους εκεί "παρεμπόδισε" τον Massa! Σήμερα αναγκάστηκε να τα δώσει όλα για όλα από την 10η θέση και μιας και οι Renault δεν είναι τα τέρατα αξιοπιστίας που ήταν πέρσι τον πρόδωσε ο κινητήρας

 

Για να δούμε, η συνέχεια του πρωταθλήματος αναμένεται συναρπαστική!

[Bougas]

Πρόκειται για τον κορυφαίο -βάση των αριθμών- πιλότο στην ιστορία της φόρμουλα 1. Τον κάτοχο επτά παγκόσμιων τίτλων και των ρεκόρ σχεδόν σε κάθε στατιστική κατηγορία του σπορ. Έναν άνθρωπο, το όνομα του οποίου είναι ταυτισμένο με το κορυφαίο μηχανοκίνητο σπορ. Γιατί, ο Michael Schumacher, είναι η σύγχρονη φόρμουλα 1. Κι ακόμα και αν αποφάσισε να βγει από το κόκπιτ στο τέλος αυτής της σεζόν, η κορυφή του ανήκει και θα του ανήκει για πάρα πολλά ακόμη χρόνια. Ίσως και για πάντα.

 

Προς το παρόν, αυτός θα συνεχίσει το κυνήγι του τίτλου νούμερο οκτώ, ένα κυνήγι που θα ολοκληρωθεί στις 22 Οκτωβρίου, με το πέσιμο της καρό σημαίας του γκραν πρι Βραζιλίας. Από εκεί και πέρα, θα κάθετε αναπαυτικά στο θρόνο του (άσχετα από το αν θα έχει νικήσει ή όχι τον Alonso) και πλέον θα παρακολουθεί από εκεί τις προσπάθειες των διαδόχων του να του μοιάσουν...

 

"Ξέρω ότι θα απογοητεύσω πολλούς από εσάς αλλά δεν πρόκειται να τα παρατήσω", ήταν οι πρώτες κουβέντες του Michael Schumacher στη συνέντευξη τύπου που έδωσε μερικές ημέρες μετά την κατάκτηση του έβδομου παγκόσμιου τίτλου. Τότε ήταν 35. Τώρα, δύο χρόνια μετά, έχει πλέον αποδεχτεί πως ούτε καν αυτός δεν μπορεί να νικήσει τον χρόνο. Ναι μεν, οι "σαραντάρες ίσον με δύο εικοσάρες" αλλά όταν πιέζεις στο όριο με 300 και πλέον χιλιόμετρα ανά ώρα, τα αντανακλαστικά που αδρανοποιούνται με το πέρασμα των χρόνων, παίζουν ρόλο. Και ο Γερμανός, δεν έχει λόγο να ρισκάρει. Έχει κατακτήσει τα πάντα, φεύγει ενώ βρίσκεται στην πρώτη γραμμή της μάχης – ενδεχομένως να φύγει και πρωταθλητής.

 

Στα 15 χρόνια αυτής της ένδοξης καριέρας, έχει γευτεί τη λατρεία Γερμανών και Ιταλών (αλλά και τα αντίθετα συναισθήματα άλλων αφού για πολλούς είναι ο άνθρωπος που λατρεύουν να μισούν) και έχει κερδίσει αρκετά χρήματα για να ζήσουν πλουσιοπάροχα τα τρισέγγονα των τρισέγγονων του.

 

Ήταν λοιπόν η στιγμή να τα παρατήσει. Αν και όπως μας έχει αποδείξει η ιστορία, ποτέ μη λες ποτέ. Αφού αυτοί οι άνθρωποι, που στις φλέβες τους κυλά βενζίνη, δεν μπορούν μακριά από τους αγώνες. Ποιος ξέρει; Ίσως σύντομα να νιώσει την ανάγκη να επιστρέψει...

 

Οι μελανές στιγμές του Schumacher

 

Για να ικανοποιήσουμε και τον αντίλογο, όλους εκείνους δηλαδή που λατρεύουν να τον μισούν, σας παρουσιάζουμε τις στιγμές που έχει προκαλέσει με τις πράξεις του:

 

Αυστραλία, 1994

Τη χρονιά που έχασε τη ζωή του ο Ayrton Senna, Schumacher και Damon Hill μάχονται μέχρι τέλους για την κατάκτηση του τίτλου. Ο κύκνειος αγώνας της σεζόν διεξάγεται στην Αδελαϊδα της Αυστραλίας και ο Γερμανός πάει εκεί με διαφορά ενός βαθμούς από τον Βρετανό. Στον 35ο γύρο συγκρούονται και αμφότεροι εγκαταλείπουν, σε μία επαφή την οποία πολλοί θεώρησαν εσκεμμένη από την πλευρά του νέου πλέον, παγκόσμιου πρωταθλητή.

 

Χερέθ, 1997

Η δεύτερη σεζόν του Schumacher στη Ferrari, ήταν η πρώτη στην οποία ο Γερμανός κατάφερε να διεκδικήσει στα ίσια τον τίτλο για χάρη της Scuderia. Όλα κρίνονταν πάλι στον τελευταίο αγώνα με το ενδιαφέρον να είναι στραμμένο στην Ισπανική πίστα της Χερέθ όπου διεξαγόταν το Ευρωπαϊκό γκραν πρι. Όπως και τρία χρόνια νωρίτερα, ο Schumi είχε και πάλι προβάδισμα ενός βαθμού, αυτή τη φορά από τον Jacques Villeneuve. Ο Καναδός είχε την pole position αλλά ο οδηγός της Ferrari κατάφερε να του κλέψει την πρωτοπορία. Όμως μετά τα μισά του αγώνα, ήταν σαφές ότι το μονοθέσιο της Williams γυρνούσε ταχύτερα στην πίστα και στον 47ο γύρο, ο Villeneue προσπάθησε να περάσει. Ο Γερμανός θόλωσε από τον εγωισμό του, έστριψε το τιμόνι και έπεσε πάνω στο μονοθέσιο του Καναδού. Ωστόσο, αυτή τη φορά ο αντίπαλος του κατάφερε να συνεχίσει τον αγώνα και να πάρει το πρωτάθλημα ενώ η FIA μηδένισε τον Schumacher για την αντιαθλητική αυτή κίνηση του.

 

Αυστρία, 2002

Μόλις στον έκτο αγώνα μίας θριαμβευτικής για τη Ferrari χρονιάς, ο Jean Todt έδωσε εντολή στον προπορευόμενο Rubens Barrichello να αφήσει τον Schumacher να περάσει και να πάρει τη νίκη ώστε να διευρύνει το προβάδισμα του στη βαθμολογία. Ακολούθησαν αποδοκιμασίες και έντονη κριτική που επισκίασαν τον περίπατο που έκαναν όλη τη σεζόν η Scuderia και ο πέντε φορές πλέον παγκόσμιος πρωταθλητής.

 

Μονακό, 2006

Το πιο πρόσφατο περιστατικό αντιπαράθεσης με πρωταγωνιστή τον Schumi, ήταν φέτος, στα δοκιμαστικά του γκραν πρι του Μονακό. Έχοντας σημειώσει την καλύτερη επίδοση μέχρι εκείνη τη στιγμή, ουσιαστικά «παρκάρει» τη Ferrari στη Rascasse, καταστρέφοντας τις ύστατες προσπάθειες των υπολοίπων να του κλέψουν την Pole position. Τελικά τιμωρήθηκε από τους αγωνοδίκες αλλά ποτέ δεν παραδέχθηκε ότι το έκανε επίτηδες. Εξακολουθεί να ισχυρίζεται ότι ήταν οδηγικό λάθος, εξαγριώνοντας πολλούς από τους συναδέλφους του.

 

Το who-is-who του Michael Schumacher

 

Γεννήθηκε: 3 Ιανουαρίου 1969

Εθνικότητα: Γερμανός

Οικογενειακή κατάσταση: Παντρεμένος με δύο παιδιά

Χώρα κατοικίας: Ελβετία

Εκκινήσεις: 247

Pole positions: 68

Νίκες: 90

Παρουσίες στο βάθρο: 153

Τίτλοι: 7

 

Οι χρονιές-σταθμοί στην καριέρα του

 

1973: Ξεκινάει τους αγώνες καρτ

1984: Πρωταθλητής Γερμανίας στα καρτ

1985: Πρωταθλητής Γερμανίας στα καρτ

1986: 3ος στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα καρτ

1987: Πρωταθλητής Ευρώπης στα καρτ, Πρωταθλητής Γερμανίας στα καρτ

1988: Πρωταθλητής στη Γερμανική Φόρμουλα Koenig, 2ος στο Ευρωπαϊκό

Πρωτάθλημα Φόρμουλα Ford 1600

1989: 3ος στο Γερμανικό πρωτάθλημα F3

1990: Πρωταθλητής στη Γερμανική F3

1991: Συμμετέχει σε αγώνες πρωτοτύπων και το Γερμανικό Πρωτάθλημα Τουρισμού, Ντεμπούτο στην F1 με τη Jordan και άμεση μεταγραφή στη Benetton, 13ος στην τελική βαθμολογία της F1 με 4 β.

1992: Πρώτη νίκη (στο Βέλγιο), 3ος στην τελική βαθμολογία με 53 β.

1993: 4ος στην τελική βαθμολογία με 52 β.

1994: Παγκόσμιος πρωταθλητής με 8 νίκες και 92 β.

1995: Παγκόσμιος πρωταθλητής με 9 νίκες και 102 β.

1996: Μετεγγράφεται στη Ferrari, 3ος στην τελική βαθμολογία με 3 νίκες και 59 β.

1997: Μηδενίστηκε ενώ ήταν 2ος στην τελική βαθμολογία με 5 νίκες και 78 β.

1998: 2ος στην τελική βαθμολογία με 6 νίκες και 86 β.

1999: 5ος στην τελική βαθμολογία με 2 νίκες και 44 β.

2000: Παγκόσμιος πρωταθλητής με 9 νίκες και 108 β.

2001: Παγκόσμιος πρωταθλητής με 9 νίκες και 123 β.

2002: Παγκόσμιος πρωταθλητής με 11 νίκες και 144 β.

2003: Παγκόσμιος πρωταθλητής με 6 νίκες και 93 β.

2004: Παγκόσμιος Πρωταθλητής με 13 νίκες και 148 β.

2005: 3ος στην τελική βαθμολογία με 1 νίκη και 62 β.

 

 

Μία καριέρα σαν παραμύθι

 

Ήταν 25 Αυγούστου του 1991 όταν ο Michael Schumacher βρέθηκε για πρώτη φορά σε θέση μάχης, εντός του κόκπιτ ενός μονοθεσίου της φόρμουλα 1. Στο ντεμπούτο του, έκανε τον 7ο καλύτερο χρόνο στα δοκιμαστικά του Βελγικού γκραν πρι, με την ανίσχυρη Jordan. Δύο βδομάδες αργότερα, ο άνθρωπος που φτιάχνει πρωταθλητές, ο Flavio Briatore, τον είχε ήδη στρατολογήσει στη Benetton. Την επόμενη χρονιά, ο Γερμανός οδηγός έφυγε από το Spa νικητής…

 

Ακολούθησαν δύο παγκόσμιοι τίτλοι, το 1994 και το 1995. Ο Schumi είχε φτάσει, γευτεί, χορτάσει την κορυφή και ο ουρανός έμοιαζε το όριο... Αλλά αυτό δεν του αρκούσε. Χρειαζόταν μία καινούρια πρόκληση και τη βρήκε. Τόλμησε κάτι που άλλοι δεν θα έμπαιναν στον κόπο να επιχειρήσουν: να προσπαθήσει να αναβιώσει τον θρύλο που άκουγε στο όνομα Ferrari.

 

Σε μία εποχή που η Ιταλική ομάδα ήταν φάντασμα του εαυτού της, ο Schumacher πήγε στην Scuderia μαζί με τα άλλα μέλη της μετέπειτα χαρακτηριζόμενης ως dream team, Jean Todt, Ross Brawn, Paolo Martinelli κ.α. Και όλοι μαζί, δούλεψαν, πείσμωσαν από τις τέσσερις σεζόν χωρίς να φτάσουν στον απώτερο στόχο τους αλλά όταν το έκαναν, ξεκίνησαν ένα νέο κεφάλαιο στην ιστορία της φόρμουλα 1. Και τι κεφάλαιο! Στους κατασκευαστές, η κόκκινη κυριαρχία ξεκίνησε το 1999, τη σεζόν που ο Γερμανός έσπασε το πόδι του στο γκραν πρι του Silverstone. Ο Eddie Irvine απέτυχε να γίνει ο πρώτος πρωταθλητής της Ferrari μετά από είκοσι χρόνια αλλά το 2000 ο Schumi δεν έκανε το ίδιο λάθος.

 

Επί τρία χρόνια, Ferrari και Schumacher σάρωναν τα πάντα στο πέρασμα τους. Το 2003, αποτέλεσε απλά ένα καμπανάκι. Οι αντίπαλοι τους δυνάμωσαν, προσπάθησαν να τους εκθρονίσουν αλλά μάταια. Το 2004 ήταν ένας ακόμα περίπατος αλλά την επόμενη χρονιά, ήρθε η πτώση.

 

Η Ferrari έχασε από τη Renault, ο Schumacher ηττήθηκε από τον Fernando Alonso που έγινε ο νεότερος πρωταθλητής στην ιστορία της φόρμουλα 1. Αλλά δεν το έβαλαν κάτω. Δούλεψαν σκληρά για να παρουσιαστούν πάνοπλοι φέτος. Για να διεκδικήσουν και τους δύο τίτλους. Για να είναι αυτή η χρονιά, η τελευταία του Schumacher στην φόρμουλα 1, άλλη μία που θα ολοκληρωθεί με σαμπάνιες, πανηγυρισμούς και δύο τίτλους στο τσεπάκι. Αλλά ακόμα κι αν αυτό δεν συμβεί, ο Schumi θα είναι πάντα στο μυαλό μας ως ο απόλυτος πρωταθλητής...

 

Είτε τον λατρεύεις, είτε λατρεύεις να τον μισείς, δεν μπορείς παρά να υποκλιθείς στο μεγαλείο του...

 

 

 

 

 

http://www.contra.gr

[Sta]

Πάλι αυτή η καραμέλα;

 

Αν και καραμέλα είναι η πραγματικότητα. Επρόκειτο για επίμονο, σταθερό και ταχύτατο οδηγό, που όμως κάποιες φορές ο οδηγικός του εγωισμός τον οδηγούσε σε αντιαθλητικές ενέργειες. Καθένας με τα καλά του και τα κακά του.

[manic]

GOODBYE MR SCHUMACHER

THANKS FOR EVERYTHING

[KWSN_Men]

Αν και καραμέλα είναι η πραγματικότητα. Επρόκειτο για επίμονο, σταθερό και ταχύτατο οδηγό, που όμως κάποιες φορές ο οδηγικός του εγωισμός τον οδηγούσε σε αντιαθλητικές ενέργειες. Καθένας με τα καλά του και τα κακά του.

 

Και όλοι αυτοί που την πιπιλάνε ξεχνάνε όλες τις αντίστοιχες ενέργειες άλλων μεγάλων ή λιγότερο μεγάλων οδηγών.

[konnak]

Τι έγινε με τον Σουμάχερ; Δεν πρόσεξα .