DrLo Δημοσ. 5 Απριλίου 2006 Δημοσ. 5 Απριλίου 2006 Μπράβο, η αντίληψή σου τσακίζει κόκκαλα. Αν από το post μου κατάλαβες ότι είμαι υπερασπιστής των απανταχού νεραϊδόπληκτων, κερδίζεις χρυσούν ωρόλογιο καθώς και δωρεάν πάρκινγκ για το καλάμι που καβαλάς. Αν θέλεις συνέχεια, υπάρχουν και τα pm. Ας μην πηδήξουμε το topic τελείως.[/color'] Δε θέλω Ας αφήσουμε τα πράγματα τα γίνουν μόνα τους
mazda Δημοσ. 5 Απριλίου 2006 Δημοσ. 5 Απριλίου 2006 Αγαπητε DrLo το να εισαι απολυτος σε κατι που ΞΕΡΕΙΣ το κατανοω....περιπου ! το να εισαι ομως απολυτος σε κατι που ΔΕΝ ΞΕΡΕΙΣ η νομιζεις οτι ΞΕΡΕΙΣ ε τοτε ...αντε γεια !!
DrLo Δημοσ. 5 Απριλίου 2006 Δημοσ. 5 Απριλίου 2006 Αγαπητε DrLo το να εισαι απολυτος σε κατι που ΞΕΡΕΙΣ το κατανοω....περιπου !το να εισαι ομως απολυτος σε κατι που ΔΕΝ ΞΕΡΕΙΣ η νομιζεις οτι ΞΕΡΕΙΣ ε τοτε ...αντε γεια !! Δε ξέρω από που κατάλαβες ότι είμαι απόλυτος. Ίσα ίσα που είπα ότι "ΔΕ ΞΕΡΩ αν υπάρχει παραφυσική". Θα χαιρόμουν πολύ να ακούσω οποιαδήποτε απόψη' date=' μελέτη, θεωρία στο μεταφυσικό, διατυπωμένη με τρόπο σαφή, με συνέχεια και τεκμηριομένο επιστημονικά (όχι αποδεδιγμένο) κάτι που οφείλουν να κάνουν άλλωστε όλοι οι ερευνητές. ΥΓ. ε τοτε ...αντε γεια !! Θα χαιρόμουν πολύ να ακούσω οποιαδήποτε απόψη' date=' μελέτη, θεωρία στο μεταφυσικό, διατυπωμένη με τρόπο σαφή, με συνέχεια και τεκμηριομένο επιστημονικά (όχι αποδεδιγμένο) κάτι που οφείλουν να κάνουν άλλωστε όλοι οι ερευνητές.[/quote']
MariaTs. Δημοσ. 5 Απριλίου 2006 Δημοσ. 5 Απριλίου 2006 Μου'χει τύχει το εξής περιστατικό και δεν μπορώ να το εξηγήσω! Όταν ήμουν μικρότερη και όταν έλλειπαν κι οι γονείς απ'το σπίτι άκουγα ραδιόφωνο μέχρι το ξημέρωμα. Ιδιαίτερα ερασιτεχνικούς σταθμούς. Ένα βράδυ κι ενώ ο αδερφός μου κοιμόταν του καλού καιρού, βρήκα την ευκαιρία να τηλεφωνήσω σε κάποιον γνωστό που είχε σταθμό. Πιάσαμε την κουβέντα περί ανέμων και υδάτων -μιας και δεν βλεπόμασταν συχνά- και χωρίς να το καταλάβω η ώρα είχε περάσει ...επικίνδυνα! Δεν μιλούσα δυνατά και δεν έκανα θορύβους για να ξυπνήσω τον αδερφό μου (μην πάει το μυαλό σας στο πονηρό, ήταν απλά μια συνομιλία κουτσομπολιού με έναν γνωστό), ξαφνικά βλέπω τον αδερφό μου μπροστά μου, να μου λέει: "Ακόμη να κοιμηθείς; Σε ποιον μιλάς τόσην ώρα;". Πάγωσα στην κυριολεξία. Αφήνω το ακουστικό κάτω αμέσως και πάω να τον ρωτήσω αν ήθελε κάτι... Αυτός κοιμόταν βαθυά, ροχαλίζοντας (είχε κρεατάκια)! Κρύφτηκα λίγο να παρατηρήσω τι θα κάνει, αν θα ανοίξει κάνα μάτι κλπ ή θα αλλάξει πλευρό, να πιάσω βρε παιδί μου εκείνη την στιγμή την πονηρή που τάχα κοιμάτε. Τίποτε, αυτός εκεί! Καληνύχτησα τον γνωστό που περίμενε στο τηλέφωνο και το έκλεισα! Είχα παγώσει κι έτρεμα και δεν μπορούσα να καταλάβω τι είχε συμβεί! Δεν είναι δυνατόν κάποιος να υπνοβατίσει σε δευτερόλεπτα! Άρα κάτι άλλο ανεξήγητο είχε γίνει! :|
Rising1980 Δημοσ. 5 Απριλίου 2006 Δημοσ. 5 Απριλίου 2006 @DrLo: Μπορείς να ξεκινήσεις με τα έργα του Τσαρλς Φορτ ώστε να πάρεις μια γεύση από σοβαρή έρευνα που δεν στερείται humor και δηκτικότητας.
greekboy Δημοσ. 5 Απριλίου 2006 Μέλος Δημοσ. 5 Απριλίου 2006 παιδια ας συνεχισουμε το topic μεσα στο θέμα....παρτε τωρα αλλη μια ιστορια απο το ιδιο site παλι και παλι ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΙΑ ΜΟΥ αλλα ειναι πολυ ενδιαφερουσα... εχοντας την πρωτη μου ανεξηγητη εμπειρια στην Πεντελη, στην πορεια θα προσθετω ο,τι πεφτει στην αντιληψη μου, και ο,τι μαθαινω την Πεντελη την διασχιζω εδω και χρονια πηγαινοντας στον Μαραθωνα οπου εχουν οι γονεις μου ενα εξοχικο σπιτακι. ποτε δεν παρατηρησα κατι παραξενο, με εξαιρεση τον γνωστο δρομο με τα "βαρυτικα" φαινομενα. ενα φθινοπωρο λοιπον, γυριζα με την συντροφο μου και τις δυο μου κορες απο τον Μαραθωνα. σουρουπωνε και ψιλοβρεχε. περιπου εκατο μετρα μετα την διασταυρωση του αγιου Πετρου, παρατηρησα στα δεξια μου και πισω απο τα πευκα ενα φως. ηταν ακινητο, δεν εκπεμπε δεσμη φωτος, δεν φωτιζε τιποτα και δεν δημιουργουσε σκιες. απο την οπτικη γωνια μου εμοιαζε με το φως ενος αστρου, αλλα φαινομενικης διαμετρου γυρω στους πενηντα ποντους. το περιεργο ηταν οτι αν και ημουν σε κινηση, δεν παρεμβαλονταν τα πευκα μπροστα του αλλα το εβλεπα διαρκως. το ακομα πιο περιεργο ηταν πως αντι να αντιδρασω, μια σκεψη γεννηθηκε στο μυαλο μου καλυπτοντας ολες τις αλλες, λεγοντας "ειναι τα φωτα απο αλλο αυτοκινητο". η επομενη στροφη ομως ηταν αριστερη, αρα δεν υπηρχε δρομος στη δεξια πλευρα. με το που εστριψα, σαν να ξυπνησα ξαφνικα και αρχισα να αναρωτιεμαι για το τι ειδα. το ειπα στην συντροφο μου και συμφωνησε πως ειδε κι αυτη κατι, αλλα δεν προλαβε να μου πει γιατι απο την αντιθετη κατευθυνση στα εκατο μετρα περιπου, παρουσιαστηκε ενα αυτοκινητο να στριβει και να γλιστραει βγαινοντας απο τη λωριδα του. τοτε συνεβει το απιθανο... αρχισα να βλεπω σε αργη κινηση, σαν το slow του βιντεο. (το ιδιο συνεβει και στη συντροφο μου, αλλα εκεινη τη στιγμη δεν το γνωριζα). αν και ειχα τα παιδια μου στο αυτοκινητο, δεν πανικοβληθηκα γιατι εβλεπα το αλλο αυτοκινητο να κινειται τοσο αργα που μπορουσα να υπολογισω ανετα την τροχια του, και να το αποφυγω μπαινοντας στη δικη του λωριδα. οντως, αρχισα σε αργη κινηση να στριβω λιγο λιγο το τιμονι, οταν φτανοντας στα 15 μετρα το αυτοκινητο εκανε αποτομα στο πλαϊ, σαν να το εσπρωξε καποιος, και βγηκε στο χωμα διπλα στο δρομο συνεχιζοντας την τρελλη του πορεια. εκεινη τη στιγμη επανηλθε η χρονικη μου αντιληψη στο φυσιολογικο, και ενα τεραστιο ΦΕΥΓΑ γεννηθηκε μεσα μου. ενας αλλοκοτος αδικαιολογητος φοβος. δεν εχω ξανανιωσει τοσο εντονα την επιθυμια να το βαλω στα ποδια! ωστοσο ηθελα να δω τι εγινε το αλλο αυτοκινητο γιατι ηταν απο την πλευρα του γκρεμου. ετσι οπως ημουν σταματημενος, και χωρις να κανω οπισθεν καθολου, γυρισα το κεφαλι μου να το δω (εχω φορτηγακι οποτε δεν υπηρχαν πισω παραθυρα) - το αυτοκινητο αν και ετρεχε με μεγαλη ταχυτητα, βρισκοταν ελαχιστα μετρα πισω μου, ενω θα επρεπε απο την φορα του να ειχε απομακρυνθει πολυ. εγω ειδα ενα ασπρο αυτοκινητο με τους επιβατες μεσα, ενω η συντροφος ειδε ενα μπλε αυτοκινητο και δυο απο τους επιβατες εξω. αυτα ομως τα συζητησαμε μετα, γιατι μολις εστριψα στην στροφη απο οπου ηρθε το αλλο αυτοκινητο, παρουσιαστηκε απο το πουθενα ενα καινουργιο αμαξι με τα μεγαλα φωτα αναμενα και κολλησε απο πισω μου. λεω απο το πουθενα, γιατι ειχε νυχτωσει και δεν ειδα φωτα να με πλησιαζουν πριν στριψω. φυσικο ηταν να ξεχασω ο,τι ειχε συμβει μεχρι εκεινη τη στιγμη και να ασχοληθω με το αυτοκινητο που μου ειχε κολλησει και δεν με προσπερνουσε, οσο αργα κι αν πηγαινα, κι ας ειχα βγαλει δεξι φλας για να του υποδειξω οτι μπορει να περασει. περιττο να αναφερω τα μπινελικια που του εριχνα. με ακολουθησε κολλημενος πισω μου μεχρι που φανηκαν τα πρωτα φωτα της πολης και τοτε σταματησε στη μεση του δρομου, και απομακρυνθηκα. στο σπιτι αρχισαμε να συζηταμε τι ειχε συμβει με τη συντροφο μου, οπου μου ειπε οτι ειχε δει ενα φως και αυτη στο σημειο που το ειδα κι εγω, αλλα μεγαλυτερης διαμετρου, πιο ξεθωριασμενο, και μπροστα του περασε ενα ζωο και διαγραφηκε η σιλουετα του. παρολες τις περιγραφες της δεν καταφερα να καταλαβω τι ζωο ηταν - τα χαρακτηριστικα του ηταν περιεργα για την Ελληνικη πανιδα. το θεμα ξεχαστηκε, μεχρι την επομενη ανοιξη, οταν ξαναπερασα ενα μεσημερι απο το ιδιο σημειο αλλα απο την αντιθετη κατευθυνση. φτανοντας στην επιμαχη στροφη, ειδα απο το πλαϊ ενα ζωακι να κρυβεται στα χαμηλα ξεροχορτα σα να περιμενε να περασει το αυτοκινητο για να διασχισει τον δρομο. χαμογελασα και περιμενα να δω την φατσα του οταν θα περναγα απο μπροστα του. εβλεπα την πλατη του και ειχε καφεκοκκινο χρωμα και ηταν σαν πολυ μεγαλο κουνελι (τουλαχιστον αυτο ελεγε η λογικη μου). φτανοντας ομως μπροστα στο ζωακι εμεινα αφωνος - ειχε κοντο μουσουδι στυλ πεκινουα, αυτια στρογγυλα στυλ μικυ μαους, μικρα διαπεραστικα ματια και κλειδα ανθρωπινη. οσοι εχουν λιγες γνωσεις ζωοολογιας θα καταλαβουν τι εννοω - η κλειδα του ηταν ισια σαν του ανθρωπου. το ανατριχιαστικο ηταν ομως πως αν και ειχα κλειστα τα τζαμια, με κοιταγε στα ματια, ο δε σκυλος μου που ηταν στο πισω μερος του φορτηγου αρχισε να κλαιει τρομοκρατημενος. μολις συναντηθηκαν τα βλεματα μας, γυρισε αστραπιαια και εξαφανιστηκε, δινοντας μου την ευκαιρια να δω την ουρα του. δεν ειχα ξαναδει κατι τετοιο, αν και στο βαθος του μυαλου μου υπηρχε κατι γνωριμο. οταν το περιεγραψα στην συντροφο μου, μου ειπε πως κατι τετοιο ειχε δει να διαγραφεται στην επιφανεια του φωτος. μια εβδομαδα μετα, ανακαλυψα τι ζωο ηταν και που το ηξερα - ηταν το εδαφοβιο ειδος των λεμουριων πιθηκων της Μαδαγασκαρης (απο τα επτα που υπαρχουν), το οποιο ειχα δει πιτσιρικας σε εγκυκλοπαιδεια. πριν απο λιγα χρονια ακουσα τον Ποδωτα να μιλαει σε εκπομπη για την Πεντελη. υποστηριξε οτι απο τις ερευνες του κατεληξε στο συμπερασμα πως η Πεντελη καποιες φορες λειτουργει ως "πυλη" αγνωστου ειδους. ακομη περιεγραψε συναντησεις στο βουνο που αποδειχτηκαν ανυπαρκτες, και πιστευε πως ηταν "προβολες" κατευθειαν στον εγκεφαλο μας. η ολη μου εμπειρια συναδει νομιζω με τις υποθεσεις του... να τελειωσω λεγοντας πως ειμαι ατομο που ερευνα πριν πιστεψει σε κατι, και τα ατια, τα φαντασματα ή ο,τι αλλο δεν τα πιστευω αν δεν τα δω με τα ματια μου. ΥΓ. περιοδικο ανεφερε πως εκεινη τη χρονια σημειωθηκαν πολλες εμφανισεις ζωων στον πλανητη εκτος τοπου και χρονου.
DrLo Δημοσ. 5 Απριλίου 2006 Δημοσ. 5 Απριλίου 2006 @DrLo: Μπορείς να ξεκινήσεις με τα έργα του Τσαρλς Φορτ ώστε να πάρεις μια γεύση από σοβαρή έρευνα που δεν στερείται humor και δηκτικότητας. Έχεις κανα καλό edk| link ? ... να μη κλαίω και τα λεφτά μου
ifrit Δημοσ. 5 Απριλίου 2006 Δημοσ. 5 Απριλίου 2006 Εγώ το προηγούμενο καλοκαίρι είχα OBE. Το επεδίωκα να μου ξανασυμβεί, μέχρι ένα σημείο που φοβήθηκα και τα παράτησα.
Rising1980 Δημοσ. 5 Απριλίου 2006 Δημοσ. 5 Απριλίου 2006 @DrLo: κλασσικό σημείο αναφοράς: http://en.wikipedia.org/wiki/Charles_fort
DrLo Δημοσ. 5 Απριλίου 2006 Δημοσ. 5 Απριλίου 2006 Μου'χει τύχει το εξής περιστατικό και δεν μπορώ να το εξηγήσω! Όταν ήμουν μικρότερη και όταν έλλειπαν κι οι γονείς απ'το σπίτι άκουγα ραδιόφωνο μέχρι το ξημέρωμα. Ιδιαίτερα ερασιτεχνικούς σταθμούς. Ένα βράδυ κι ενώ ο αδερφός μου κοιμόταν του καλού καιρού' date=' βρήκα την ευκαιρία να τηλεφωνήσω σε κάποιον γνωστό που είχε σταθμό. Πιάσαμε την κουβέντα περί ανέμων και υδάτων -μιας και δεν βλεπόμασταν συχνά- και χωρίς να το καταλάβω η ώρα είχε περάσει ...επικίνδυνα! Δεν μιλούσα δυνατά και δεν έκανα θορύβους για να ξυπνήσω τον αδερφό μου (μην πάει το μυαλό σας στο πονηρό, ήταν απλά μια συνομιλία κουτσομπολιού με έναν γνωστό), ξαφνικά βλέπω τον αδερφό μου μπροστά μου, να μου λέει: "Ακόμη να κοιμηθείς; Σε ποιον μιλάς τόσην ώρα;". Πάγωσα στην κυριολεξία. Αφήνω το ακουστικό κάτω αμέσως και πάω να τον ρωτήσω αν ήθελε κάτι... Αυτός κοιμόταν βαθυά, ροχαλίζοντας (είχε κρεατάκια)! Κρύφτηκα λίγο να παρατηρήσω τι θα κάνει, αν θα ανοίξει κάνα μάτι κλπ ή θα αλλάξει πλευρό, να πιάσω βρε παιδί μου εκείνη την στιγμή την πονηρή που τάχα κοιμάτε. Τίποτε, αυτός εκεί!Καληνύχτησα τον γνωστό που περίμενε στο τηλέφωνο και το έκλεισα! Είχα παγώσει κι έτρεμα και δεν μπορούσα να καταλάβω τι είχε συμβεί! Δεν είναι δυνατόν κάποιος να υπνοβατίσει σε δευτερόλεπτα! Άρα κάτι άλλο ανεξήγητο είχε γίνει! :|[/quote'] Μου έχει τύχει με ... σουβλάκια (σοβαρά μιλάρω). Με φώναξε το βράδυ ο πατέρας μου και φάγαμε σουβλάκια και το πρωί δε θυμόμουν τίποτα.
DrLo Δημοσ. 5 Απριλίου 2006 Δημοσ. 5 Απριλίου 2006 @DrLo: κλασσικό σημείο αναφοράς: http://en.wikipedia.org/wiki/Charles_fort Εννοώ κανένα ... open source ... βιβλίο του να διαβάσω να δω περί τήνος πρόκειται και πόσο σοβαρά γραμμένο είναι.
Rising1980 Δημοσ. 5 Απριλίου 2006 Δημοσ. 5 Απριλίου 2006 Βρήκα αυτό: http://en.wikisource.org/wiki/The_Book_of_the_Damned Είναι τα 3 πρώτα κεφάλαια από το 1ο βιβλίο του. Αρκετά για μια πρώτη γνωριμία.
Προτεινόμενες αναρτήσεις
Δημιουργήστε ένα λογαριασμό ή συνδεθείτε για να σχολιάσετε
Πρέπει να είστε μέλος για να αφήσετε σχόλιο
Δημιουργία λογαριασμού
Εγγραφείτε με νέο λογαριασμό στην κοινότητα μας. Είναι πανεύκολο!
Δημιουργία νέου λογαριασμούΣύνδεση
Έχετε ήδη λογαριασμό; Συνδεθείτε εδώ.
Συνδεθείτε τώρα