Τι σας εκνευρίζει περισσότερο;

[adi32]

οι αμερικανικες εκφρασεις που κολλαμε κατα καιρους

ειδικα το respect τωρα τελευταια πολυ παιζει εδω μεσα

ελεος

[punky]

οι αμερικανικες εκφρασεις που κολλαμε κατα καιρους

ειδικα το respect τωρα τελευταια πολυ παιζει εδω μεσα

ελεος

 

respect

[Επισκέπτης]

οι αμερικανικες εκφρασεις που κολλαμε κατα καιρους

ειδικα το respect τωρα τελευταια πολυ παιζει εδω μεσα

ελεος

 

Ναι αλλά δεν το προτιμάς από τις ατάκες του Σεφερλή που για ένα διάστημα έλεγε όλη η Ελλάδα;

 

Με εκνευρίζει ο Σεφερλής λοιπόν.

[Forensick]

το "καλο εεεεε?", εχει μεινει, χωρις την ολη κινηση βεβαια, αλλα εχει γινει κλασσικο πλεον. το μονο που δεν μου την σπαει απο τον Σεφερλη.

[talikra]

εμένα πάλι ένα πράγμα που με εκνευρίζει αλλά ταυτόχρονα με κάνει και γελάω είναι εκφράσεις του στυλ

- Και θα γίνουμε αμερική

- και τα αμερικανάκια είναι ηλίθια ενώ εμείς είμαστε σκεπτόμενη

- και το κορυφαίο OK = Ολα Καλά ,μιλάμε respect ο τύπος

[Arxon]

το ΟΚ παρολαυτα αυτα ειναι Ελληνικη λέξη...

 

 

p.s. εμενα μου την δινουν οι βαζελοι...(πλακα κανω,χωρις αυτους δεν θα υπηρχαμε εμεις και αντιστροφα)

[giorkarapas]

το πιο σπαστικό θα έλεγα εγω είναι να έχεις παραγγείλει σουβλάκια ή πίτσα ν αέχεις ριχτεί με τα μούτρα στη μάσα και τα λαδια να έχουν φτάσει μέχρι τον αγκώνα και εκείνη τη στιγμή να χτυπάει το τηλέφωνο, το οποίο πρέπει και να σηκώσεις.και αφού με κάποιο περίεργο τρόπο τα καταφέρεις, συνομιλητής σου δε λέει να σταματήσει να μιλάει και εσυ απλά κοιτάς με λύπη το φαι να κρυώνει και τα ρουχα σου να γεμίζουν με λάδια τα οποία σταζουν σιγά σιγά πάνω τους...

[Lucifer]

Κάποια στιγμή να ανοιχτεί θρεντ περι τηλεφωνικών συνήθειων να σας δώσω μερικές συμβουλές για γρήγορο κλείσιμο.

[punky]

Επίσης με εκνευρίζουν αυτοί που νομίζουν ότι χρειάζομαι τις συμβουλές τους.

[Lucifer]

Μου τη σπάνε όσοι αρνούνται ότι δεν τους προσφέρεται -ειδικά αυτοί που αρνούνται να δουν πως αυτό συμβαίνει επειδή είναι αργά για να τους βοηθήσει.

[Harkon]

το πιο σπαστικό θα έλεγα εγω είναι να έχεις παραγγείλει σουβλάκια ή πίτσα ν αέχεις ριχτεί με τα μούτρα στη μάσα και τα λαδια να έχουν φτάσει μέχρι τον αγκώνα και εκείνη τη στιγμή να χτυπάει το τηλέφωνο, το οποίο πρέπει και να σηκώσεις.και αφού με κάποιο περίεργο τρόπο τα καταφέρεις, συνομιλητής σου δε λέει να σταματήσει να μιλάει και εσυ απλά κοιτάς με λύπη το φαι να κρυώνει και τα ρουχα σου να γεμίζουν με λάδια τα οποία σταζουν σιγά σιγά πάνω τους...

 

+ 1000000000000000000000 σε αυτό...

μου έχει γίνει άγχος πλέον.. δε θυμάμαι ποτε ΔΕΝ έγινε αυτό.. έλεος...

και ακόμα και αν ρωτάνε "τί κάνεις;" και απαντάω "τρώω",

συνεχίζουν "α ναι; που λες, εγω.. μπλα μπλα μπλαα και μπλα μπλου μπλι!"

γκρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρ

[MsquitoPrincess]

Μου τη σπάει η τυρόπιτα που τρώω αυτή τη στιγμή επειδή δεν είναι νόστιμη

[gtsamour]

Μου τη σπάει κάποιος μ@λ@κας που νομίζει ότι εργασία είναι να πηγαίνεις στη δουλειά, να κάθεσαι στο γραφείο μπροστά στο pc (καθ'ότι στέλεχος),

να προσπαθείς να πείσεις κάποιους εκεί (και μάλλον το αφεντικό) ότι δουλεύεις (τον κόσμο), ενώ στην πραγματικότητα είσαι όοοοοοολο το 8ωρο στην Insomnia και αραδιάζεις πικρόχολες π@π@ρολογίες αμπελοφιλοσοφίες και ακαταλαβίστικες "ξύλινες" μ@λ@κιες.

Σχεδόν τον φωτογράφησα.

Ποιός είναι?????

Όποιος το βρεί κερδίζει.

[punky]

Επίσης μου τη σπάνε όσοι νομίζουν ότι μπορούν να ερμηνεύσουν μια προσωπικότητα που είναι έτη φωτός καλύτερη από τη γεμάτη πιτυρίδα δικιά τους.

Όσοι πηδάνε σε συμπεράσματα.

Και όσοι είναι ηττοπαθείς και λένε ότι είναι πια αργά για κάτι.

 

Επίσης μου τη σπάνε οι συνάδελφοι που στρογγυλοκάθονται στο γραφείο μου όταν γράφω προσωπικά emails και γέρνουν το κεφάλι τους προς την οθόνη μου, λες και μόλις λούστηκαν και δεν βρίσκουν μπατονέτα.

[Επισκέπτης]

Επίσης με εκνευρίζουν αυτοί που νομίζουν ότι χρειάζομαι τις συμβουλές τους.

 

Θανάσης Παπακωνσταντίνου:

 

"Όσοι νομίζουν πως κρατάν της γνώσης τα ευαγγέλια,

και δίχως να τους ζητηθεί, τη γνώμη δίνουνε,

ξυπόλητοι βαδίζουν στης ζωής τα μονοπάτια,

αλλού 'ναι τα αληθινά, κι αλλού σκαλίζουνε."

 

Μου τη σπάει η τυρόπιτα που τρώω αυτή τη στιγμή επειδή δεν είναι νόστιμη

 

Ναι και μένα μου τη σπάει η τυρόπιτα σου που δεν είναι νόστιμη

 

Με εκνευρίζει αφάνταστα που στη σημερινή κοινωνία η κακία έχει γίνει καθεστώς και αντιμετωπίζεται απλά σαν ένας τύπος ανθρώπου. Ακούς για παράδειγμα στις ειδήσεις "ο τάδε έκανε και είπε την τάδε βλακεία" και σχολιάζουν "ε, τι να κάνουμε. Έτσι είναι ο χαρακτήρας του. Τον έχουμε συνηθίσει τόσα χρόνια".

 

Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί όταν κάποιος κάνει επαναλαμβανόμενες βλακείες, παύουν να είναι βλακείες και συγχωρούνται από όλους. Ενώ αν κάποιος που συμπεριφέρεται όμορφα, συμπεριφερθεί ΜΙΑ φορά άσχημα, πέφτουν όλοι πάνω του να τον φάνε.

 

Με εκνευρίζει ίσως περισσότερο γιατί έχω να αντιμετωπίσω από τότε που γεννήθηκα το σύνδρομο του "καλού παιδιού" που σημαίνει ότι η κάθε μικροσκοπική αρνητική πράξη που κάνω, καταγράφεται από όλους και πρέπει να λογοδοτήσω γι' αυτήν.