Βιβλία σοκαριστικής λογοτεχνίας

[pantoleon]

Κρίνετε,προτείνετε,κατακρίνετε βιβλία του είδους που ΕΧΕΤΕ διαβάσει.

 

Εγώ διάβασα το βιβλίο του Παναγιώτη Χατζηστεφάνου και παράλληλα έγραψα αυτό που παραθέτω:

 

"Άφωνος!

 

Υπήρξαν στιγμές που απεγνωσμένα προσπαθούσα να πιαστώ από ένα κομματάκι πραγματικότητας.Να διακρίνω την ουσία μέσα απ'την αλληγορία, την αλήθεια μέσα απ'τα συγγραφικά χαϊμαλιά και τις συναρτήσεις μέσα στα νοητικά καλιαρντά.

 

Κουραστικό,ενδιαφέρον,σου αφήνει διάφορες επιγεύσεις αλλά καμμιά δεν είναι εύγευστη.

 

Έπηξα πραγματικά.Σε σημεία ξεπερνά και τον αρχηγό μαρκήσιο ντε Σαντ (120 μέρες στα σόδομα - διαβάστε το,είναι πολυ...ευρηματικό) σε φαντασία.Νοσηρό.

 

Δεν είναι για τον καθένα.Βασικά,δεν είναι για κανένα, κατά μία άποψη, παρά για τους πιο περίεργους κι ανθεκτικούς.

 

Λέει/επιβεβαιώνει τα γνωστά που κυκλοφορούν από στόμα σε στόμα και φροντίζουν να διαψεύδουν τόσο συχνά οι κουτσομπολίστικες εκπομπές και φυλλάδες ούτως ώστε να μην τα ξεχνάμε ποτέ.

Κι ακόμα παραπάνω,άλλα που δεν είχε πάει το μυαλό μας.

Τώρα, πού τελειώνει η πραγματικότητα και πού αρχίζει η αλληγορία θα το κρίνετε μόνοι σας αλλά αφού έχετε διαβάσει τα 2/5 του βιβλίου τουλάχιστον.

 

Τί σημαίνουν άραγε οι αλληγορίες με τα ξεκολλημένα μάτια που κρέμονται συνέχεια από τα οπτικά τους νεύρα??

Με εκνεύρισε αυτή η συνεχής αναφορά απ'την στιγμή που δεν καταλαβαίνω τι εννοεί.

Το άλλο με τα πουλιά/ιπτάμενοι αρουραίοι?Ή τα κομμένα πόδια και χέρια και όλες οι αηδίες???

Το ροδακινί το μίσησα σαν χρώμα.Όλο ροδακινί έντερα-στομάχια-εσωτερικά ,ε,αηδίασα.

Τα αποκεφαλισμένα γκαρσόνια και άνθρωποι που κυκλοφορούν κομμένοι στην μέση και τα σκυλιά που γ@μούν συνέχεια,κυρίως παιδιά ακρωτηριασμένα!!!!

Τί εννοεί?Ήταν απλά άλλη μια σπασμωδική κίνηση εντυπωσιασμού?Είναι ποίηση?Εικαστικό παραλλήρημα μιας ιδιοφυίας??Δεν το νομίζω.

 

Μεγάλο πάθος με το γνωστό κανάλι και τους συντελεστές του.Αυτό πιστεύω είναι.Εκμετάλλευση της σύντομης δημοσιότητας που απέκτησε.

 

Τόσο μεγάλο πάθος με κάνει αντιδραστικό κι αν ακόμα κατά καιρούς έχω σκεφτεί τα χειρότερα για τα διάφορα καλλιστεία -όπως πχ ότι τις σταρ και τις μις και όλες τις κάνουν πόρνες πολυτελείας για ζάμπλουτους άραβες (όπως πιστεύω και για όλες τις κυρίες που κάνουν γυμνές φωτογραφήσεις - για να βρουν καλύτερο "μοντέλο" πλουσιογκόμενο.

 

Έχω την εντύπωση ότι πλούσιοι βλάχοι ξεφυλλίζουν αυτά τα περιοδικά και διαλέγουν ποιά bitch θα "νοικιάσουν" και αυτές τρέχουν για "αρπαχτές") και πρεζάκια κόκας και ότι είναι πολύ ύποπτο να εξαφανίζονται για ένα χρόνο,μέχρι τα επόμενα καλλιστεία εκτός για ελάχιστες εμφανήσεις/φωτογραφήσεις/συνεντέυξεις- τώρα αντιδρώ ευχόμενος να μην είναι έτσι τα πράγματα."

 

Το βιβλίο υπάρχει εδώ: http://panagiotishadjistefanou.blogspot.com/ .

 

Προσωπικά προτιμώ τον Βασίλη Αρναούτογλου (κονάριο) για σοκαριστικό διηγηματογράφο.Ακόμα κι ο συμπαθής Χάρυ Κλυν με απογοήτευσε (διάβασα το Happy birthday Νίκο).

 

Από ξένους λατρεύω τον Clive barker και συμπαθώ τον Graham Masterton.Ξεκίνησα με τον Stephen King,αλλά μετά 30 βιβλία τον βαρέθηκα.

 

Την γνώμη σας για το βιβλίο του Χατζηστεφάνου (όσοι έχουν καταφέρει να το διαβάσουν ή όσοι το διαβάζουν μόνο σας παρακαλώ) και κάποια άλλη πρόταση για σοκαριστική διηγηματογραφία (συγγραφέας-βιβλίο-λινκ-εντυπώσεις).Έλληνες πρώτα και ξένους ύστερα.

 

Σας ευχαριστώ πολύ.

[paschalia]

Δλδ αν καταλαβα καλα , επηρεαστηκες τοσο απο το αρρωστημενο θεμα-υφος του βιβλιου που ειπες να μοιραστεις μαζι μας -με γλαφυροτατη περιγραφη - την αισθηση που σ'αφησε το βιβλιο ? ?

[marios1957]

Δεν έχει θέση εδώ.

 

Υ.Γ.Πολλή αρώστεια βρε παιδί μου...

[paredwse]

Το παρόν forum είναι αμιγώς τεχνολογικό - με δύο μόνον εξαιρέσεις (Κινηματογράφος και Μουσική). Θέματα που δεν ανήκουν σε κάποια από τις υπάρχουσες κατηγορίες, δεν ανήκουν στο παρόν forum.