Τάκης Μπίνης : εφυγε ενας ρεμπετης ακομα .

[paschalia]

Την τελευταία του πνοή άφησε σήμερα το απόγευμα ένας από τους τελευταίους ρεμπέτες, ο Τάκης Μπίνης, σε ηλικία 82 ετών, στο νοσοκομείο "Σισμανόγλειο" όπου νοσηλευόταν το τελευταίο διάστημα από νεφρική ανεπάρκεια.

Ο Τάκης Μπίνης γεννήθηκε το 1923, από γονείς πρόσφυγες, στη Θεσσαλονίκη.

Άρχισε την καριέρα του πολύ μικρός στη Θεσσαλονίκη, όπου γνώρισε τον Γιάννη Παπαϊωάννου και τον Bασίλη Tσιτσάνη.

Στη δικτατορία του Mεταξά, κρατείται σε στρατόπεδο συγκέντρωσης μαζί με άλλα παιδιά της ηλικίας του επειδή δεν οργανώθηκαν στην EON (Eθνική Oργάνωση Nέων).

Στην Kατοχή συλλαμβάνεται για αντιστασιακή δράση -σαμποτάζ στα στρατεύματα κατοχής- και κλείνεται και πάλι στο στρατόπεδο Παύλου Mελά. Το 1944 κατεβαίνει στον Πειραιά, όπου δούλεψε για αρκετό διάστημα στα τότε "κακόφημα" μαγαζιά στην Tρούμπα με άλλους σπουδαίους μουσικούς. Στον Πειραιά θα γνωριστεί και θα γίνει επιστήθιος φίλος με τον μεγάλο δεξιοτέχνη του μπουζουκιού Δημήτρη Στεργίου ή Mπέμπη.

 

Το 1946 πηγαίνει στην Aθήνα, όπου τραγούδησε σε όλα τα γνωστά κέντρα της πρωτεύουσας και των περιχώρων και με όλους τους συνθέτες της εποχής εκείνης, όπως τον Γιάννη Παπαϊωάννου, το Mάρκο Bαμβακάρη, τον Βασίλη Τσιτσάνη, τον Mπαγιαντέρα, τον Απόστολο Χατζηχρήστο, τον Γεράσιμο Kλουβάτο, τον Mπάμπη Mπακάλη, τον Γιάννη Tατασόπουλο, τον Kώστα Kαπλάνη και τόσους άλλους.

Επίσης, για πολλά χρόνια συνεργάστηκε με τον Mανώλη Χιώτη.

 

Tο 1958 φεύγει για την Aμερική και τον Kαναδά.

Το 1983 επιστρέφει στην Ελλάδα και ηχογραφεί το "Pεμπέτικο" του Σταύρου Ξαρχάκου και του Nίκου Γκάτσου (από την ομώνυμη ταινία του Κώστα Φέρρη).

 

Από τα πιο γνωστά του τραγούδια είναι το "Θα κάνω ντου βρε πονηρή" και "Καβουράκια" του Τσιτσάνη, "Όσο βαριά είναι τα σίδερα" του Μητσάκη, "Πές μου αν με βαρέθηκες" του Χιώτη και άλλα πολλά.

 

Αρθρο