mert Δημοσ. 24 Αυγούστου 2005 Δημοσ. 24 Αυγούστου 2005 Εδω μπορειτε να γραψετε σκηνες απο ταινιες που σας ενθουσιασαν,μαγεψαν και χαρακτηκαν στην μνημη σας ως κλασικες.Του καθενος η γνωμη ειναι σεβαστη οποτε αν διαφωνησετε με καποια μην αρπαχτειτε. Ξεκιναω με την σκηνη στο σταθμο του τρενου απο την ταινια The Untouchables και συνεχιζω με την σκηνη του τελους του SE7EN και την παλη του Narrator εναντιον του Angelface στο Fight Club.Ειναι και αλλες πολλες οταν θυμηθω θα ξαναποσταρω.
Super Moderators paredwse Δημοσ. 24 Αυγούστου 2005 Super Moderators Δημοσ. 24 Αυγούστου 2005 Από τις πιο κλασσικές σκηνές ανθολογίας: Ταινία: Apocalypse Now! Χρονιά: 1979 Σκηνοθέτης: Francis Ford Coppola Σκηνή: Ο ήλιος χαράζει και τα ελικόπτερα πλησιάζουν με backround τον Καλπασμό των Βαλκυριών του Wagner.
mert Δημοσ. 24 Αυγούστου 2005 Μέλος Δημοσ. 24 Αυγούστου 2005 Eυγε καταπληκτικη σκηνη.Προσθετω και την σκηνη απο το A Clockwork Orange οταν κανουν πλυση εγκεφαλου στον Αlex(συγκλονιστικη σκηνη).
Gary Δημοσ. 24 Αυγούστου 2005 Δημοσ. 24 Αυγούστου 2005 Αυτή που είπε ο paredwse είναι θεική σκηνη - αυτή σκευτικα και εγω μολις είδα τον τίτλο απο το Κουρδιστό Πορτοκάλι τωρα τι να το πρωτοξεχωρίσεις η μια σκηνή είναι καλύτερη απο την άλλη
^BOOMBOOM Δημοσ. 24 Αυγούστου 2005 Δημοσ. 24 Αυγούστου 2005 Μία απο τις αγαπημένες μου σκηνές, παρμένη απο μία απο τις αγαπημένες μου ταινίες.Υιοθετόντας το format του paredwse: Ταινία: Τhe right stuff Χρονιά: 1983 Σκηνοθέτης: Philip Kaufman Σκηνή: O Chuck Yeager έχει σπάσει το ρεκόρ ύψους, το αεροπλάνο όμως πέφτει και ενα τζιπάκι κατευθήνεται προς τα συντρίμια.Απο μακριά μέσα απο τον καπνό και τον αντικατοπτρισμό της ερήμου φαίνεται ο πιλότος που περπατάει προς το μέρος τους σε μπαρουτοκαπνισμένη και άθλια κατάσταση. Η σκηνή έγινε clopy paste στο indipendance day ...
theobabis Δημοσ. 24 Αυγούστου 2005 Δημοσ. 24 Αυγούστου 2005 Τρεις σκηνες μου ηρθαν κατευθειαν στο μυαλο. Excalibur που καλπαζουν υπο τον ηχο του carmina burana, τo blue velvet οπου ο ben τραγουδαει το in dreams του roy orbison και φυσικα ο jesus με την υποκρουση των gipsy kings και του hotel california
Super Moderators paredwse Δημοσ. 24 Αυγούστου 2005 Super Moderators Δημοσ. 24 Αυγούστου 2005 *** SPOILER ALERT *** Επίσης κλασσική σκηνή ανθολογίας: Ταινία: Rosemary's Baby Χρονιά: 1968 Σκηνοθέτης: Roman Polanski Σκηνή: Η τελευταία σκηνή του έργου, η Rosemary κουνάει το μωρό της στη (μαύρη) κούνια σαν μία κανονική μητέρα και ενώ η κάμερα κάνει zoom out, ακούγεται η ανατριχιαστικά απαλή μουσική...
magma Δημοσ. 25 Αυγούστου 2005 Δημοσ. 25 Αυγούστου 2005 Μια που μου ήρθε στο μυαλό.. Requiem for a Dream Η σκηνή που η μητέρα κοιτάει το γιο και τρίζουν τα δόντια της από τα φάρμακα και έχει δακρύσει (πάλι σε κατάθλιψη θα πέσω σήμερα)
john1987 Δημοσ. 25 Αυγούστου 2005 Δημοσ. 25 Αυγούστου 2005 american history x:η τελευταια σκηνη οπου συμβαινει το μοιραιο..απιστευτη... απο fight club(βασικα mert δεν καταλαβα ποια εννοεις,ποιος ειναι ο angelface?)-SPOILERSSS SPOILERS SPOILERS:εκει που ο νορτον πλακωνεται με τον εαυτο του μπροστα στο αφεντικο του,το βλεμμα που εχει οταν φευγει απο την αιθουσα,και βεβαια...η σκηνη η τελευταια... the straight story:τα τελευταια 2 λεπτα... a clockwork orange(spoilersssss~!!!!~!~!!!!):εκει που ο αλεξ πεφτει απο το παραθυρο,και εκει που τον καταλαβε ο γερος..
Super Moderators paredwse Δημοσ. 25 Αυγούστου 2005 Super Moderators Δημοσ. 25 Αυγούστου 2005 *** SPOILERS ALERT *** Ταινία: Rebecca Χρονιά: 1940 Σκηνοθέτης: Alfred Hitchcock Σκηνή: Η αρχή της «εξομολόγησης» του Maxim στην πρωταγωνίστρια, στο σπιτάκι της παραλίας. Το πάθος με το οποίο σχεδόν ουρλιάζει στην κακομοίρα τη γυναίκα του: "You thought I loved Rebecca? You thought that? I hated her!". Απλά ανατριχιαστικό.
tzinos Δημοσ. 25 Αυγούστου 2005 Δημοσ. 25 Αυγούστου 2005 True romance (1993) Directed by Tony Scott Writing credits : Quentin Tarantino H skhnh me ton Dennis Hopper pou leei ston Christoffer Walker oti oi sescilians einai half niggars gia na ton ekneurisei kai na ton skotosei grhgora kai anodyna, gia mena einai apo tis kalyteres sthn prosfath istoria tou kinhmatografou! Super cool dialogos me autosxediasmous kai apo tous dyo, kataplhtktikes ekfraseis, kinhseis kai morfasmoi pou lene pio polla kai apo ta logia, h xhmia metaksy tous einai tromerh kai dinoun kai oi dyo resital. Epishs h kamera h mousikh kai o fwtismos anebazoun ligo akoma thn skynh auth sta ypsh. APLA TELEIA Parte kai to script dialogue ths skhnhs Coccotti: You know who I am, Mr. Worley? Clifford Worley: I got no idea. Coccotti: I'm the Anti-Christ. You got me in a vendetta kind of mood. You tell the angels in heaven you never seen evil so singularly personified as you did in the face of the man who killed you. My name is Vincent Coccotti. I work as counsel for Mr. Blue Lou Boyle, the man your son stole from. I hear you were once a cop so I can assume you've heard of us before. Am I correct? Clifford Worley: I heard of Blue Lou Boyle. Coccotti: I'm glad. Hopefully it means we can cut out the part of the conversation where you're wondering how full of shit I am. Vincenzo Coccotti: ...your son, the cowboy, it's claimed, came in the room blazin', and didn't stop 'till they were pretty sure everybody was dead. Clifford Worley: What are you talkin' about? Vincenzo Coccotti: Talkin' about a massacre. They snatched my narcotics, hightailed it outta there. Woulda got away with it, but your son, fuckhead that he is, left his driver's license in a dead guy's hand. Vincenzo Coccotti: Sicilians are great liars. The best in the world. I'm a Sicilian. And my old man was the world heavyweight champion of Sicilian liars. And from growin' up with him I learned the pantomime. Now there are seventeen different things a guy can do when he lies to give him away. A guy has seventeen pantomimes. A woman's got twenty, but a guy's got seventeen. And if you know 'em like ya know your own face, they beat lie detectors to hell. What we got here is a little game of show and tell. You don't wanna show me nothin'. But you're tellin' me everything. Now I know you know where they are. So tell me, before I do some damage you won't walk away from. Clifford Worley: You're Sicilian, huh? Coccotti: Yeah, Sicilian. Clifford Worley: Ya know, I read a lot. Especially about things... about history. I find that shit fascinating. Here's a fact I don't know whether you know or not. Sicilians were spawned by niggers. Coccotti: Come again? Clifford Worley: It's a fact. Yeah. You see, uh, Sicilians have, uh, black blood pumpin' through their hearts. Hey, no, if eh, if eh, if you don't believe me, uh, you can look it up. Hundreds and hundreds of years ago, uh, you see, uh, the Moors conquered Sicily. And the Moors are niggers. Coccotti: Yes... Clifford Worley: So you see, way back then, uh, Sicilians were like, uh, wops from Northern Italy. Ah, they all had blonde hair and blue eyes, but, uh, well, then the Moors moved in there, and uh, well, they changed the whole country. They did so much fuckin' with Sicilian women, huh? That they changed the whole bloodline forever. That's why blonde hair and blue eyes became black hair and dark skin. You know, it's absolutely amazing to me to think that to this day, hundreds of years later, that, uh, that Sicilians still carry that nigger gene. Now this... [Coccotti busts out laughing] Clifford Worley: No, I'm, no, I'm quoting... history. It's written. It's a fact, it's written. Coccotti: [Laughing] I love this guy. Clifford Worley: Your ancestors are niggers. Uh-huh. [starts laughing, too] Clifford Worley: Hey. Yeah. And, and your great-great-great-great grandmother fucked a nigger, ho, ho, yeah, and she had a half-nigger kid... now, if that's a fact, tell me, am I lying? 'Cause you, you're part eggplant. [All laugh] Vincenzo Coccotti: Ohhh! Clifford Worley: Huh? Hey! Hey! Hey! [motioning with his hand three times] Vincenzo Coccotti: You're a cantaloupe.
lalanis Δημοσ. 25 Αυγούστου 2005 Δημοσ. 25 Αυγούστου 2005 Θα γίνω λίγο βλάσφημος, αλλά την είδα πρόσφατα και πολύ μου άρεσε Ταινία:Team America World Police (2004) Η σκηνή όπου ο Gary βγαίνει μεθυσμένος από την πίσω πόρτα του μπαρ και κάνει εμετό... Όποιος είδε την ταινία καταλαβαίνει... Sorry που έριξα λίγο το επίπεδο!
dim_b Δημοσ. 25 Αυγούστου 2005 Δημοσ. 25 Αυγούστου 2005 Ξεκιναω με την σκηνη στο σταθμο του τρενου απο την ταινια The Untouchables Η οποία είναι tribute (γιά να μην πω αντιγραφή ) σε μιά άλλη σκηνή ανθολογίας, τα περίφημα "σκαλοπάτια της Οδησσού" από το Θωρικτό Ποτέμκιν.
Gary Δημοσ. 25 Αυγούστου 2005 Δημοσ. 25 Αυγούστου 2005 Η σκηνή όπου ο Gary βγαίνει μεθυσμένος από την πίσω πόρτα του μπαρ και κάνει εμετό... Γκρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρ BAN εδω και τωρα !!! δεν μπορεί να λεει ο καθένας οτι θέλει :-P :-P :-P
Επισκέπτης Δημοσ. 25 Αυγούστου 2005 Δημοσ. 25 Αυγούστου 2005 Η οποία είναι tribute (γιά να μην πω αντιγραφή ) σε μιά άλλη σκηνή ανθολογίας, τα περίφημα "σκαλοπάτια της Οδησσού" από το Θωρικτό Ποτέμκιν[/url']. E, αυτές οι ταινίες έβαλαν τα θεμέλια. Είναι δύσκολο να μη μπει κανείς στο πειρασμό να τις αντιγράψει. ----SPOILERS (Man on the moon)----- Ταινία: Man on the moon (1999) Σκηνές: Συγγνώμη αλλά θα πω τρεις σκηνές στην ουσία (η μια μετά την άλλη), που για κάποιο λόγο με κάνουν και κλαίω. Η σκηνή στο Κάρνεγκι Χολ, που τους πηγαίνει μετά για γάλα κ μπισκότα, η σκηνή με τους "γιατρούς" που ανακαλύπτει την απάτη και βάζει τα γέλια, και στο καπάκι η σκηνή που έχει πεθάνει και βάζει τους φίλους του και συγγενείς να τραγουδάνε το "It's a friendly friendly world". ----SPOILERS END----- Λίγο προσωπική η επιλογή είναι η αλήθεια, παρά σκηνή ανθολογίας. Τέλος πάντων, ήταν η πρώτη που μου ήρθε στο μυαλό. ΥΓ. Προτείνω να καθιερώσουμε γενικά το να βάζουμε το όνομα της ταινίας που αφορά το spoiler εκεί που γράφουμε ότι ακολουθεί spoiler, γιατί αλλιώς, αφού δεν ξέρεις για ποια ταινία είναι το σποιλερ, ξεκινάς να διαβάζεις θεωρώντας ότι μπορεί να την έχεις δει ούτως ή άλλως. Και καμιά φορά σταματάς όταν είναι πολύ αργά...
Προτεινόμενες αναρτήσεις
Αρχειοθετημένο
Αυτό το θέμα έχει αρχειοθετηθεί και είναι κλειστό για περαιτέρω απαντήσεις.