doctorkostis Δημοσ. 2 Μαρτίου 2009 Δημοσ. 2 Μαρτίου 2009 ενα κουφο που προσφατα προσεξα, η πολυ γνωστη ταινια ο εραστης της κομμωτριας, τελικα ο τιτλος ειναι λαθος. Mari de la coiffeuse, Le mari ειναι ο αντρας οχι ο εραστης οπως την μετεφρασαν. Ο εραστης ειναι πιο πιασαρικος τιτλος ομως,γιαυτο.Εχει μεσα love story,σεξ,κλπ κλπ.Αυτοι που μεταφραζουν τους τιτλους στις ταινιες ειναι οι αγαπημενοι μου. Πολλα τετοια παραδειγματα.Πχ Amores perros(που σημαινει αγαπες σκυλια).Στα αγγλικα εγινε "Love's a Bitch"(αντε παει στο διαλο,κοντινο ειναι) στα ελληνικα εγινε "χαμενες αγαπες". Το καλυτερο ολων ομως κατα τη γνωμη μου ηταν στο State and Main (http://www.imdb.com/title/tt0120202/).Ενταξει,παραδεχομαι, δυσκολος τιτλος για να τον μεταφρασεις και ακομα πιο δυσκολο να τον μεταφρασεις "πιασαρικα".Οποτε ο ΘΕΟΣ ο μεταφραστης το μεταφραζει "Χωρις τιτλο" και να πα να @@μηθειτε!
washcloud Δημοσ. 2 Μαρτίου 2009 Δημοσ. 2 Μαρτίου 2009 Παίδες, κολλάτε πολύ και το κουράζετε με κάποια πράμματα... Κατ' αρχάς πήγα να γράψω κάτι τις προάλλες...αλλά το παράτησα. Ε σήμερα μου ήρθε πάλι λίγη όρεξη... Πρώτ' απ' όλα, πιάσατε την Όπρα και την τραβήξατε, την τεντώσατε, θα την ξανακάνετε 100 κιλά... : Όχι πρέπει έτσι να συγκρατείς πώς τη βάφτισες στο ένα επεισόδιο, όχι έχουν δικαίωμα στην πολιτιστική επιμόρφωση οι ντόπιοι τηλεθεατές, μη θα γίνουμε ρόμπα στους Αμερικάνους εν Ελλάδι, βρε αμάν έτσι όπως το πας θα μας βάλεις να μεταφράζουμε τον George Bush Γεώργιο Θάμνο κτλ κτλ. Έλεος : ) Eίπα κάποια πράγματα ως τώρα, για να στηρίξω τη λογική μιας τέτοιας προσαρμογής. Δεν είδα τόσα σχόλια όσα περίμενα πάνω σ' αυτά, εκτός από την γενική αντιπαράθεση του "δεν είναι συνεπές". Πράγμα που μας κάνει να καταλήγουμε ότι είναι θέμα γούστου : ΔΕΝ μπορώ βρε αδερφέ να βλέπω το "Τατιάνα". Καλώς... Όμως να ξαναθυμίσω, όταν μου λέτε να μην κολλάω στην Όπρα, πως για πολύ συγκεκριμένο πράγμα μίλησα : υπερασπίστηκα αυτό που φάνηκε "μαργαριτάρι" σε κάποιον, την όποια περίπτωση που μεταφραστές αποδίδουν με τα εγχώρια δεδομένα μια προσωπικότητα. Και τόνισα πως συμφωνώ, ΕΙΔΙΚΑ όταν πρόκειται να βγει ένα αστείο από την εν λόγω μετάφραση (αν είναι μια τυχαία αναφορά ενός ονόματος, σιγά τα λάχανα κι αν το αφήσεις έτσι). Οπότε please, μη το τραβάτε. Σιγά που όλη την ώρα θα συναντάς τέτοια. Είπα επίσης πως η "αλλοίωση" αυτή, ΔΕΝ είναι "ελιγμός" : το "κάτι παραπάνω" είναι. Μη κάνετε λοιπόν σα γεροντοκόρες που άμα έχει ξεφύγει κανένα κρόσι απ' το χαλί, παθαίνουν εγκεφαλικό (όποιος μου ξαναπεί ότι άμα το πάμε έτσι, πρέπει και να μεταφράζουμε τον πχ Philip K. Dick ως Φίλιππο Κ. Πούλο,,,θα πάρει τον Φίλιππο ) ...και να σταθώ και λίγο εδώ : Παραπάνω ελευθερία στην τηλεόραση δεν έχεις σε καμία περίπτωση. Μάλλον το αντίθετο. Αλλά εδώ περνάμε σε άλλα χωράφια που δεν έχουν άμεση σχέση με αυτό που συζητάμε. Εκεί ακολουθείς τις γραμμές του κάθε καναλιού/στούντιο/εταιρείας. Αυτό όσο και να το συζητήσουμε εμείς εδώ δε θα επηρεαστεί. Πιο πριν έλεγες ότι με το να μην κάνουμε προσαρμογή λέμε στον άλλον "αν θες άντε ψάξε". Και τώρα λες ότι αν κάνεις προσαρμογή θα ωθήσεις τον άλλον που θέλει να ψάξει να δει πώς πραγματικά λέγεται. Χρειάζεται να επισημάνω την προβληματική λογική εδώ; Τέλος, δε σου ζητάω να μου συντάξεις Εγχειρίδιο Προσαρμογής. Ομως το να κάτσεις να σκεφτείς 5 γραμμές για το πώς θα αντιμετωπίζεις 5 καταστάσεις (τυχαίοι αριθμοί) και να υπάρχει συνοχή σε αυτές είναι θέμα σεβασμού προς την ίδια τη δουλειά και προς τον θεατή. Αλλιώς βγάζεις λίγο μια νοοτροπία "ε μωρε, δε γαμιέται, θα το κάνω εδώ έτσι και παρακάτω βλέπουμε πώς θα μου έρθει". Και εκτός από αυτά, διευκολύνεις και τον εαυτό σου έχοντας ξεκάθαρες τακτικές αντιμετώπισης δυσκολιών. α)...ή δε με πιάνεις....ή έχεις όρεξη ...Σ' ένα βιβλίο -εκτός κι αν έχει "ελαφρό" χαρακτήρα- είπα ότι οφείλεις να κάνεις παρενθέσεις, υποσημειώσεις, ότι τέλος πάντων γοιυστάρεις. Και εντός νοήματος είσαι - και δε θα σου γκρινιάξει και κανείς Tα ίδια αν διαγωνίζεσαι σε κάτι. Στην τηλεόραση, σε στούντιο, δε περνάει κάθε γραμμή σου από εξετάσεις. Όχι όλη την ώρα τουλάχιστο. Και για πολλοστή φορά, δεν είπα να αλλοιώσεις ένα κείμενο σε βαθμό που πχ από επεισόδιο των Friends να φτάσει ακούγεται σαν επεισόδιο του Κόκκινου Κύκλου. Αν το κάνεις αυτό, μάλλον θα πάρεις πόδι. Αλλά τί να λέμε ρε παίδες, εδώ περνάνε τα μαργαριτάρια που και μόνοι σας παραθέτετε εδώ και τόσες σελίδες του thread... Τεσπα. β) (έχω αρχίσει να χαμογελάω ) AΛΛΟ να "λες" στον άλλο "κόψε το λαιμό σου", κι ΑΛΛΟ να τον "τσινάς", κι αν θέλει ας ψαχτεί. Διάβασέ με, κατάλαβέ με, και μετά πες μου αν ακόμα βλέπεις προβληματική λογική. (..χαμογελάω...ακόμα ) γ) για επίσης πολλοστή φορά, αν εσύ θέλεις, κάνε τις μεταφράσεις σου "by the book" όπως είπα πριν. No problem. Δεν είπα πουθενά ότι είναι κακό. Και το ότι για 'μενα "τον αφήνεις τον άλλο στην τύχη του",,,έμμεσο "κακό" είναι. Δε πάω να βγάλω άχρηστους αυτούς που την Όπρα θα την αφήσουν Όπρα (άρχισα να τη σιχαίνομαι, ειλικρινά...). Αυτόν όμως που θα την πει Τατιάνα, τον στηρίζω. Και ΠΩΣ είναι δυνατό να μου λες για νοοτροπία "δε γαμείς" ; Δε γαμείς θα ήταν αν την μετέφραζα ως Βουγιουκλάκη. Γι' αυτό μίλησα για κολλήματα ΚΑΙ πριν. Μιλάω για τη λογική του "...α! Δεν είναι σωστό αυτό! Αυτός είναι άσχετος! Δε ξέρει να μεταφράζει! Δημόσιος υπάλληλος είναι!". Ειλικρινά, νομίζεις ότι το από "Oprah" σε "Τατιάνα", είναι δεγαμητισμός ;! ΔΕΝ βλέπεις ότι από πίσω ο άλλος το έχει ΣΚΕΦΤΕΙ το ζήτημα;! Δε μιλάμε να μεταφράσεις ψιψιψόνια και κοκοψόψαρα........ Τεσπα. Οι Έλληνες "είμαστε" πολύ "κυνηγοί αραχνών". ...Όσο για την προοπτική αντιμετώπισης δυσκολιών, ΓΙ' ΑΥΤΟ είπα πριν "δεν προτείνω εγχειρίδιο". Ο καθ' ένας λειτουργεί όπως είναι φτιαγμένος. Άλλος πνίγεται σε μια κουταλιά νερό - άλλος σε λεκανιά, άλλος δεν πνίγεται. Ε, αυτός που δεν πνίγεται, δεν δυσκολεύει έτσι τον εαυτό του, και δε βλέπω γιατί να τον δακτυλοδείξω. Κλείνω, με το να μνημονεύσω μια πααααααααααααλιά εμπειρία, έτσι γιατί μου ήρθε, κι όχι για να "αποδείξω" ντε και καλά κάτι... Ως φυσιολογικός πιτσιρίκος, διάβαζα Μίκυ Μάους (κι όταν λέω Μίκυ Μάους, εννοώ το συγκεκριμένο περιοδικό). Ε τέσπα το γούσταρα πολύ. Όταν είχαν περάσει λίγο τα χρόνια, κι έμπαινα στην εφηβία, είχα "παρατηρήσει" ότι κάποιος μεταφραστής στου Τερζόπουλου, είχε περίεργα κέφια : κάποιες ιστορίες είχαν σε σημεία, μία "πολύ προσωπική μετάφραση". Θυμάμαι δε ότι "μία εποχή", είχανε γίνει "πολύ ό,τι να 'ναι" (ήμουν πλέον σε θέση να προσέχω, να αναλύω, να καταλαβαίνω τεσπα 1-2 πράγματα παραπάνω, από αυτά που διάβαζα, από τότε που ήμουν 8, και αυτό που διάβαζα απλά το "κατάπινα"...). Και μάλιστα θυμάμαι ένα τεύχος, όπου ο τύπος είχε ξεσαλώσει κανονικά ! (αναφορές στην ελληνική πραγματικότητα, διάλογοι που σε σημεία ΦΑΙΝΟΤΑΝ ότι δεν είχαν σχέση με το αρχικό κείμενο κτλ). Ε η αρχική μου αντίδραση ήταν "wtf is this...". Έλα όμως που σε κάποια φάση, ξαναδιαβάζοντας το τεύχος, μπήκα στο τριπ του τύπου, και καραγούσταρα...Σε σημείο, ν' αρχίσω να βλέπω τα Μίκυ Μάους μου με άλλο μάτι : Έψαχνα στα παλιά τεύχη, να "εντοπίσω" πιθανές διάσπαρτες "τρελλίτσες" του τυπά, κι όπου τις έβρισκα καραχαιρόμουν... Άσε που, όποτε έπεφτα σε ιστορία που εμφανώς δεν ήταν μεταφρασμένη από αυτόν, ξενέεεεεεεεεεερωνα από εκείνο το σημείο και μετά....Καλά τα Μίκυ, αλλά ποτέ πια δεν τα είδα με το ίδιο μάτι, χωρίς αυτό το αλατοπιπέριασμα... Μη προλάβει κανείς να πει αρκουδιά, με βάση την ιστορία που μόλις έγραψα, θα πλακωθούμε
Sellers Δημοσ. 2 Μαρτίου 2009 Δημοσ. 2 Μαρτίου 2009 Washcloud ξέχασες να κλείσεις μια παρένθεση στην ιστοριούλα και δεν βγαίνει νόημα :devil:
pappous_soulis Δημοσ. 14 Μαρτίου 2009 Δημοσ. 14 Μαρτίου 2009 Δεν πρόκειται για υπότιτλους αλλά για μετάφραση τίτλου ταινίας. Let the right one in "Άσε το κακό να μπει" Τα λόγια είναι περιττά.
Super Moderators Snoob Δημοσ. 18 Μαρτίου 2009 Super Moderators Δημοσ. 18 Μαρτίου 2009 Οποτε ο ΘΕΟΣ ο μεταφραστης το μεταφραζει "Χωρις τιτλο" και να πα να @@μηθειτε! Παρότι είμαστε ένοχοι για διάφορα εγκλήματα σε βάρος της γλώσσας (και των ταινιών/βιβλίων) που μεταφράζουμε, να επισημάνω για το δίκαιο και την ακρίβεια της υπόθεσης ότι η επιλογή του τίτλου δεν εναπόκειται τελικά στο μεταφραστή. Μπορεί να ληφθεί υπόψη η εισήγησή του, αλλά όχι πάντα. Και βέβαια, η μέγιστη ηδονή για μεταφραστή είναι να έρχονται μετά οι εκδότες που απέρριψαν τον ωραιότατο τίτλο που τους πρότεινε και έβαλαν μια παπαριά καμαρωτή, που λέει κι ο Πανούτσος, να τον παρακαλάνε να τους βρει λύση όταν ο τίτλος δεν πουλάει ή βγαίνει ταινία βασισμένη στο βιβλίο αλλά με τον τίτλο που είχε προτείνει ο μεταφραστής.
Tzimmys Δημοσ. 19 Μαρτίου 2009 Δημοσ. 19 Μαρτίου 2009 Σε ταινία που είδα πρόσφατα αλλά δυστυχώς δε θυμάμαι, λέει ο τύπος μετά από σφαγή: -How many are there left? και η μετάφραση όπως φαντάζεστε: Πόσοι είναι αριστεροί? :lol::lol:
doctorkostis Δημοσ. 22 Μαρτίου 2009 Δημοσ. 22 Μαρτίου 2009 (επεξεργασμένο) Χαζευα χτες το απογευμα το ER στο σταρ για να περασει η ωρα.Σε καποια φαση ενω κατι παλευανε να σωσουν καποιον διαβαζω υποτιτλο "Δυο αμπερ επινεφρινης,γρηγορα!".Κατσε λεω, ΠΩΤΣ ΓΕΝΕΝ ΑΥΤΟ??? Μετα συνειδητοπoιησα οτι ο θεος ο μεταφραστης εκανε το 2 amps epinephrine(2 αμπουλες δηλαδη) 2 αμπερ.Πραγματικα ΟΤΙ ΝΑ'ΝΑΙ ομως... Επεξ/σία 23 Μαρτίου 2009 από doctorkostis
Super Moderators Snoob Δημοσ. 23 Μαρτίου 2009 Super Moderators Δημοσ. 23 Μαρτίου 2009 Ο υποτιτλισμός έχει μέτριες αμοιβές και, ως γνωστόν, ό,τι δίνεις παίρνεις. Χωρίς αυτό να αποτελλεί δικαιολογία ούτε για τις εταιρίες, ούτε για τους μεταφραστές/επιμελητές ή οτιδήποτε άλλο. Είναι, όμως, μια παράμετρος που παίζει κι αυτή το ρόλο της. Τω καιρώ εκείνω ('96) που έφτιαχνα υποτίτλους στη Βρετανία, είχαμε ένα σύστημα που μας επέτρεπε να περνάμε 25 (ή 26) χαρακτήρες ανά γραμμή. Η γκάφα (διότι περί τέτοιας πρόκειται) με τα "αμπέρ" επινεφρίνης μετράει, όπως τη δίνει ο doctorkostis, 30 ή 31 χαρακτήρες (αν έχει φαγωθεί το κενό μετά το κόμα), που σημαίνει πως το σύστημα που είχα μάθει να χρησιμοποιώ εγώ έχει ξεπεραστεί. Με τις "αμπούλες" θα ξέφευγε αρκετά (+3). Θα μπορούσε να είχε γράψει "δόσεις"(+1) ή να βάλει σκέτο, "Επινεφρίνη, γρήγορα" ή "Δύο επινεφρίνες" (εδώ μπορεί να φρίξουν οι γιατροί, δεν ξέρω καν αν λέγεται αυτό το πράγμα). Σίγουρα όχι δύο αμπέρ. Αυτά που συζητάμε είναι αποτελέσματα της ευλογίας και συνάμα κατάρας (τείνω προς το πρώτο) ότι η μετάφραση αποτελλεί ανοιχτό επάγγελμα.
Kasrith Δημοσ. 23 Μαρτίου 2009 Δημοσ. 23 Μαρτίου 2009 Σε ταινία που είδα πρόσφατα αλλά δυστυχώς δε θυμάμαι, λέει ο τύπος μετά από σφαγή:-How many are there left? και η μετάφραση όπως φαντάζεστε: Πόσοι είναι αριστεροί? :lol::lol: Χαχαχαχαχαχα αν είναι ποτέ δυνατόν :p
Moderators GhostRiderLSOV Δημοσ. 23 Μαρτίου 2009 Moderators Δημοσ. 23 Μαρτίου 2009 Πρέπει να δω σήμερα το Ice Road Truckers αν θα έχει τίποτα καλό. Δυστυχώς δεν τα σημειώνω ρε γμτ. Μόλις τα διαβάσω, φρικάρω και τα ξεχνάω μετα.
Επισκέπτης Δημοσ. 23 Μαρτίου 2009 Δημοσ. 23 Μαρτίου 2009 Κατσε λεω, ΠΩΤΣ ΓΕΝΕΝ ΑΥΤΟ??? ΧΑΧΑΧΑ! Χτυπιέμαι ρεεε!
Members gsarig Δημοσ. 23 Μαρτίου 2009 Members Δημοσ. 23 Μαρτίου 2009 Χαχα ναι, κι εγώ γέλασα πιο πολύ με αυτό παρά με τον υπότιτλο! :lol:
Προτεινόμενες αναρτήσεις
Δημιουργήστε ένα λογαριασμό ή συνδεθείτε για να σχολιάσετε
Πρέπει να είστε μέλος για να αφήσετε σχόλιο
Δημιουργία λογαριασμού
Εγγραφείτε με νέο λογαριασμό στην κοινότητα μας. Είναι πανεύκολο!
Δημιουργία νέου λογαριασμούΣύνδεση
Έχετε ήδη λογαριασμό; Συνδεθείτε εδώ.
Συνδεθείτε τώρα