Επιστήμονες στο Johns Hopkins, στο Rutgers, στο Πανεπιστήμιο του Trento στην Ιταλία και στην Ιατρική Σχολή του Harvard αναφέρουν ότι ανέπτυξαν μία νέα τεχνική σε μοριακό επίπεδο με την ονομασία κλωνοποίηση LASSO.

Η κλωνοποίηση LASSO μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την απομόνωση χιλιάδων μακριών αλληλουχιών DNA ταυτόχρονα, πολλών περισσότερων από όσο ήταν δυνατόν ως σήμερα. Τι όμως σημαίνει το παραπάνω;

 

Η νέα τεχνολογία, υποστηρίζουν οι επιστήμονες, βοηθάει στην επιτάχυνση της δημιουργίας πρωτεϊνών, που αποτελούν τα τελικά γονιδιακά προϊόντα, και επομένως είναι μπορεί να μας οδηγήσει στη ταχύτερη ανακάλυψη νέων φαρμάκων και βιοδεικτών για αναρίθμητες νόσους.

 

Σε μία αναφορά πάνω στην ανάπτυξη της τεχνικής που δημοσιεύτηκε στις 26 Ιουνίου στο Nature Biomedical Engineering, οι ερευνητές περιγράφουν την καινοτόμο μοριακή προσέγγιση τους ως εξής: πρόκειται για ταυτόχρονη κλωνοποίηση και έκφραση χιλιάδων αλληλουχιών DNA που κωδικοποιούν πρωτεΐνες σε μία, μοναδική αντίδραση. Μέχρι σήμερα, ο ρόλος ενός γονιδίου καθοριζόταν με τη κλωνοποίηση του DNA και της έκφρασης της πρωτεΐνης του και γινόταν ένα γονίδιο τη φορά. Τώρα, μπορεί να γίνει με χιλιάδες γονίδια ταυτόχρονα.

 

“Ο στόχος μας είναι να κάνουμε οικονομικότερο και απλούστερο για κάθε ερευνητή σε οποιονδήποτε τομέα να κλωνοποιεί και να εκφράζει το σύνολο των πρωτεϊνών από οποιονδήποτε οργανισμό” δήλωσε ο Ben Larman, Ph.D, βοηθός καθηγητή Παθολογίας στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Johns Hopkins και συν-συγγραφέας της μελέτης. “Μέχρι σήμερα αυτή η προοπτική ήταν ρεαλιστική μόνο για ερευνητικές κοινοπραξίες με υψηλή τεχνολογία που μελετούν μοντέλα οργανισμών όπως είναι οι φρουτόμυγες ή τα ποντίκια”.

 

Στη μελέτη περιγράφεται ένας νέος τρόπος δέσμευσης μίας αλυσίδας DNA, χρησιμοποιώντας ένα εργαλείο που οι ερευνητές ονομάζουν λάσο (LASSO) και το οποίο είναι ένας μακρύς προσαρμογέας μονόκλωνου ολιγονουκλεοτιδίου. Πολλά τέτοια εργαλεία LASSO μαζί –που μοιάζουν με τη θηλιά που σχηματίζεται από το σχοινί για να πιάνουν βοοειδή σε φάρμες- μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την απομόνωση των επιθυμητών αλληλουχιών DNA, αλλά στη συγκεκριμένη τεχνική αυτό πραγματοποιείται κατά χιλιάδες τη φορά.

 

Κάθε γονιδιακή αλληλουχία που αποτελεί στόχο μπορεί να υφίσταται από μερικές χιλιάδες βασικά ζευγάρια DNA, μήκος που είναι μάλλον τυπικό για μία γονιδιακή αλληλουχία. Η νέα τεχνική αποτελεί βελτίωση μίας παλαιότερης μεθόδου που ονομάζεται MIPs (Molecular Inversion Probes), και που ήταν ικανή για τη συλλογή περίπου 200 βάσεων DNA, είπε ο Larman. Σε μία μελέτη proof-of-concept, χρησιμοποιήθηκε η τεχνική LASSO για να συλλέξουν περισσότερα από 3000 τμήμα DNA από το γονιδίωμα του βακτηρίου E.coli.

 

“Είμαστε ιδιαίτερα ενθουσιασμένοι για τις πιθανές εφαρμογές της κλωνοποίησης LASSO” δήλωσε ο Larman. “Ελπίζουμε ότι επεκτείνοντας σε μεγάλο βαθμό τον αριθμό των πρωτεϊνών που μπορούν να εκφραστούν και να εξεταστούν παράλληλα, ο δρόμος προς την ενδιαφέρουσα βιολογία και τα νέα θεραπευτικά βιομόρια θα μικρύνει σημαντικά για πολλούς ερευνητές” κατέληξε.

 

Link.png Site: Phys.org