Προσθήκη σχολίου (43 σχόλια)

Αναστάτωση έχει προκαλέσει δημοσίευμα των New York Times, με τους νέους κανόνες που πρότεινε η Ομοσπονδιακή Επιτροπή Τηλεπικοινωνιών των ΗΠΑ (FCC, Federal Communications Commission) σχετικά με την αρχή της ουδετερότητας των δικτύων.

Πράγματι, ενδεχομένως να φτάνουμε στο… τέλος της αρχής ουδετερότητας των δικτύων, αφού ακόμα και μετά το άρθρο των New York Times, όπου επανήλθε στο θέμα ο πρόεδρος της επιτροπής (FCC) για να ξεκαθαρίσει κάποια ζητήματα, κανείς δεν έχει πειστεί για τις προθέσεις του.

 

Πιο συγκεκριμένα, και με βάση όσα μαθαίνουμε από το δημοσίευμα της γνωστής εφημερίδας, εταιρείες περιεχομένου όπως για παράδειγμα οι Netflix, Disney και άλλες, θα μπορούν να πληρώνουν τις εταιρείες τηλεπικοινωνιών και τους πάροχους Internet στις ΗΠΑ, ώστε να τους εξασφαλίζουν «καλύτερες γραμμές», με μεγαλύτερο bandwidth ώστε το περιεχόμενο τους να φτάνει στον τελικό καταναλωτή με το καλύτερο δυνατό τρόπο, όσο αφορά στην ποιότητα απεικόνισης (π.χ σε μεγαλύτερη ανάλυση) και στην ταχύτητα, στην περίπτωση για παράδειγμα που έχουμε να κάνουμε με υπηρεσίες video on-demand κ.ά.

 

Πως όμως οι μικρότερες εταιρείες που δεν έχουν να διαθέσουν τα ίδια χρήματα με τις μεγαλύτερες εταιρείες, και δεν μπορούν να πληρώσουν τα τέλη των πάροχων θα καταφέρουν να επιβιώσουν σε αυτό το ιδιαίτερα ανταγωνιστικό τοπίο; Ενδεχομένως, για να αντιμετωπίσουν τις μεγαλύτερες, να πρέπει να μεταφέρουν το έξοδο στον πελάτη/ καταναλωτή, με αποτέλεσμα την αύξηση στις τιμές των συνδρομών.

 

Ομάδες καταναλωτών, όπως οι Public Knowledge και Free Press, εναντιώθηκαν στις αλλαγές που θέλει να φέρει η Ομοσπονδιακή Επιτροπή Τηλεπικοινωνιών των ΗΠΑ, αναφερόμενοι μάλιστα στην πρώην επαγγελματική διαδρομή του επίτροπου Tom Wheeler στην βιομηχανία των πάροχων τηλεπικοινωνιών και κατηγορώντας τον ως λομπίστα. Οι ομάδες καταναλωτών πιστεύουν ότι οι νέες προτάσεις της FCC θα ευνοήσουν τις μεγάλες εταιρείες, θα «στραγγαλίσουν» οικονομικά τις μικρότερες ενώ και οι καταναλωτές θα επιβαρυνθούν με επιπλέον έξοδα, είτε απολαμβάνουν υπηρεσίες μίας Tier 1 εταιρείας, είτε μίας Tier 2, όπως θα καταντήσουν.

 

Ο Tom Wheeler επανήλθε στο ζήτημα σε μία προσπάθεια να ξεκαθαρίσει το τοπίο με την παρακάτω ανακοίνωση:

 

«Για να γίνω πιο σαφής, προτείνεται:

1) Ότι όλοι οι πάροχοι Internet θα πρέπει να αποκαλύπτουν με διαφάνεια στους συνδρομητές και στους χρήστες τους όλες τις σχετικές πληροφορίες ως προς τις πολιτικές που διέπουν το δίκτυο τους.

2) Ότι νόμιμο περιεχόμενο δεν μπορεί να μπλοκαριστεί και

3) ότι οι εταιρείες παροχής υπηρεσιών Internet δεν μπορούν να ενεργούν εμπορικά κατά τρόπο αδικαιολόγητο που μπορεί να βλάψει το Internet συμπεριλαμβανομένου και του να ευνοούν την κίνηση από μια φιλική προς αυτές οντότητα (εταιρεία)».

 

Το πρόβλημα είναι ότι η ουδετερότητα του δικτύου, όπως είναι συχνά κατανοητή και του τρόπου που η Ομοσπονδιακή Επιτροπή Τηλεπικοινωνιών ισχυρίζεται ότι μπορεί πράγματι να υλοποιηθεί στο πλαίσιο της υπάρχουσας νομοθεσίας, δεν είναι ακριβώς το ίδιο πράγμα. Το θέμα εδώ είναι αν μπορεί κάποιος πράγματι να πιστέψει τον ισχυρισμό της FCC ότι μπορεί και θα ορίσει τον “πήχη ψηλά” σχετικά με το ποια διαχείριση της κίνησης στο Internet είναι “εμπορικά δικαιολογημένη”.

 

Μένει λοιπόν ένα “παραθυράκι” ανοιχτό, το οποίο θα επιτρέψει στους πάροχους να πουλήσουν γραμμές με πολύ μεγαλύτερο bandwidth σε εταιρείες.

“Η ουσία της ύπαρξης ενός στάνταρντ “εμπορικά δικαιολογημένου” είναι οι διακρίσεις” είπε ο Michael Weinberg του Public Knowledge, μιας ομάδας υπεράσπισης των καταναλωτών σε δήλωση του. "Και ο πυρήνας της ουδετερότητας του δικτύου είναι οι μη διακρίσεις".

 

Link.png Site: New York Times

Link.png Site: Engadget