Η Sony τερματίζει την παραγωγή των Walkman κασετoφώνων

liopyr δεν έχουμε αλλάξει μόνο εμείς, αλλά κυρίως η βιομηχανία της μουσικής και του θεάματος.

Πάρε για παράδειγμα τις σειρές. Αν δεν μαζευόμασταν να κάνουμε την τρέλα μας, τις παρέες μας, την πλάκα μας και το γούστο μας, υπήρχε περίπτωση να πάρουν το πάνω τους μέσω της "επίσημης" οδού;

(Πχ σήμερα που το μεγαλύτερο ποσοστό μας το άφησε στους επαγγελματίες του χώρου, που βρίσκεται το προϊόν τους; Έχει μεγαλύτερη ή μικρότερη αξία;;; )

Δεν είναι ο περιορισμός των επιλογών μας που μας κάνουν να θαυμάζουμε αυτές που μας αφήνουν αλλά η δική μας αξιολόγηση, η όρεξη και το σωστό στήσιμο της κοινότητας (με την λογική της οργάνωσης, των κανόνων σωστής συμπεριφοράς, ευγένειας, κλπ) είναι που θα αναδείξουν καλλιτέχνες και γενικότερα δημιουργούς.

Αυτό που θέλω να πω είναι ότι ενώ έχουμε περισσότερες επιλογές και πληροφορίες, τελικά επειδή δεν μοιραζόμαστε το ίδιο πάθος (όπως τότε) με άλλους, φίλους και γνωστούς με κοινά ενδιαφέροντα, τελικά χάνουν την όποια αίγλη τους αυτές οι επιλογές και δυνατότητες που έχουμε.

Κατά τα άλλα, ναι, σε μεγάλο βαθμό περνάει σήμερα στον κόσμο "σκαρτούρα" που πριν μερικές δεκαετίες δεν θα υπήρχε περίπτωση να κυκλοφορεί, αλλά και πάλι το μπαλάκι γυρίζει σε εμάς στο να στήσουμε κοινότητες και να αναδεικνύουμε τα όσα κατά την γνώμη μας αξίζουν, τύπου digg δλδ αλλά όχι ανώνυμα (δλδ χωρίς χρήση nickname) και ψυχρά απλά σαν ένα νούμερο αφού δίνουμε διαφορετική βαρύτητα στις επιλογές των φίλων και γνωστών μας που έχουν κοινά ενδιαφέροντα.

Κάποτε και μόνο το εξώφυλλο των δίσκων ήταν ένα έργο τέχνης από μόνο του ενώ οι δημιουργοί ήταν ζήτημα να έβγαζαν 1 δίσκο ανά 2-3 χρόνια οπότε και η επιμέλεια ήταν τελείως διαφορετική. Αλλά η ποιότητα αντικαταστάθηκε από τα σεξουδάκια που μεγιστοποιούσαν τα βραχυπρόθεσμα κέρδη της μουσικής βιομηχανίας.

liopyr δεν έχουμε αλλάξει μόνο εμείς, αλλά κυρίως η βιομηχανία της μουσικής και του θεάματος.

Πάρε για παράδειγμα τις σειρές. Αν δεν μαζευόμασταν να κάνουμε την τρέλα μας, τις παρέες μας, την πλάκα μας και το γούστο μας, υπήρχε περίπτωση να πάρουν το πάνω τους μέσω της "επίσημης" οδού;

(Πχ σήμερα που το μεγαλύτερο ποσοστό μας το άφησε στους επαγγελματίες του χώρου, που βρίσκεται το προϊόν τους; Έχει μεγαλύτερη ή μικρότερη αξία;;; )

Δεν είναι ο περιορισμός των επιλογών μας που μας κάνουν να θαυμάζουμε αυτές που μας αφήνουν αλλά η δική μας αξιολόγηση, η όρεξη και το σωστό στήσιμο της κοινότητας (με την λογική της οργάνωσης, των κανόνων σωστής συμπεριφοράς, ευγένειας, κλπ) είναι που θα αναδείξουν καλλιτέχνες και γενικότερα δημιουργούς.

Αυτό που θέλω να πω είναι ότι ενώ έχουμε περισσότερες επιλογές και πληροφορίες, τελικά επειδή δεν μοιραζόμαστε το ίδιο πάθος (όπως τότε) με άλλους, φίλους και γνωστούς με κοινά ενδιαφέροντα, τελικά χάνουν την όποια αίγλη τους αυτές οι επιλογές και δυνατότητες που έχουμε.

Κατά τα άλλα, ναι, σε μεγάλο βαθμό περνάει σήμερα στον κόσμο "σκαρτούρα" που πριν μερικές δεκαετίες δεν θα υπήρχε περίπτωση να κυκλοφορεί, αλλά και πάλι το μπαλάκι γυρίζει σε εμάς στο να στήσουμε κοινότητες και να αναδεικνύουμε τα όσα κατά την γνώμη μας αξίζουν, τύπου digg δλδ αλλά όχι ανώνυμα (δλδ χωρίς χρήση nickname) και ψυχρά απλά σαν ένα νούμερο αφού δίνουμε διαφορετική βαρύτητα στις επιλογές των φίλων και γνωστών μας που έχουν κοινά ενδιαφέροντα.

Κάποτε και μόνο το εξώφυλλο των δίσκων ήταν ένα έργο τέχνης από μόνο του ενώ οι δημιουργοί ήταν ζήτημα να έβγαζαν 1 δίσκο ανά 2-3 χρόνια οπότε και η επιμέλεια ήταν τελείως διαφορετική. Αλλά η ποιότητα αντικαταστάθηκε από τα σεξουδάκια που μεγιστοποιούσαν τα βραχυπρόθεσμα κέρδη της μουσικής βιομηχανίας.

Και γω ένα sony είχα,μαύρο-γκρι,μου το είχαν φέρει παππούς/γιαγιά,από ισπανία..Με ψηφιακή οθόνη,θυμάμαι,που είχε mode να γυρνάει την κασέτα επιτόπου,την ταινία δηλαδή να την διαβάζει ανάποδα,χωρίς να χρειάζεται να βγάλω από μέσα,την κασέτα και να της αλλάξω πλευρά,και είχε και ράδιο.(είχα και ένα άλλο πιο πριν από αυτό ,όσο ήμουν αρκετά μικρός,ήταν κίτρινο-μαύρο,και άκουγα παραμύθια) .

Με το sony,μέχρι και που τελείωσα την 1η λυκείου,όταν πήρα discman ,άκουγα ράδιο ή έβαζα κασέτες που είχα γράψει.

Το σόνυ ακόμα ζει..

Και γω ένα sony είχα,μαύρο-γκρι,μου το είχαν φέρει παππούς/γιαγιά,από ισπανία..Με ψηφιακή οθόνη,θυμάμαι,που είχε mode να γυρνάει την κασέτα επιτόπου,την ταινία δηλαδή να την διαβάζει ανάποδα,χωρίς να χρειάζεται να βγάλω από μέσα,την κασέτα και να της αλλάξω πλευρά,και είχε και ράδιο.(είχα και ένα άλλο πιο πριν από αυτό ,όσο ήμουν αρκετά μικρός,ήταν κίτρινο-μαύρο,και άκουγα παραμύθια) .

Με το sony,μέχρι και που τελείωσα την 1η λυκείου,όταν πήρα discman ,άκουγα ράδιο ή έβαζα κασέτες που είχα γράψει.

Το σόνυ ακόμα ζει..

Δεν έχεις άδικο digekas, πράγματι η μουσική βιομηχανία έχει βάλει χέρι ακόμα και σε είδη μουσικής που παλιότερα ίσα που άγγιζε ρίχνοντας αναπόφευχτα την ποιότητα τους, παρ'όλα αυτά πιάνοντας τον εαυτό να κάθεται 3 ώρες μπροστά από το Pc ακούγοντας το ΤΙΠΟΤΑ μου κάνει εντύπωση.

Και ήμουν από τα παιδιά που αν δε ξυπνούσαν ή κοιμόντουσαν με μουσική δε καταφέρναν ούτε να κοιμηθούν ούτε να ξυπνήσουν ε.

Δεν έχεις άδικο digekas, πράγματι η μουσική βιομηχανία έχει βάλει χέρι ακόμα και σε είδη μουσικής που παλιότερα ίσα που άγγιζε ρίχνοντας αναπόφευχτα την ποιότητα τους, παρ'όλα αυτά πιάνοντας τον εαυτό να κάθεται 3 ώρες μπροστά από το Pc ακούγοντας το ΤΙΠΟΤΑ μου κάνει εντύπωση.

Και ήμουν από τα παιδιά που αν δε ξυπνούσαν ή κοιμόντουσαν με μουσική δε καταφέρναν ούτε να κοιμηθούν ούτε να ξυπνήσουν ε.

Είχα ένα φοβερό walkan της sony, που τύφλα να 'χουν τα mp3. Αλλά χάλασε το άτιμο. τουλάχιστον αν δούλευε το ραδιόφωνο θα το κράταγα μια ζωή. Είμαι πολύ τυχερός που έζησα την εξέλιξη της τεχνολογίας.

Είχα ένα φοβερό walkan της sony, που τύφλα να 'χουν τα mp3. Αλλά χάλασε το άτιμο. τουλάχιστον αν δούλευε το ραδιόφωνο θα το κράταγα μια ζωή. Είμαι πολύ τυχερός που έζησα την εξέλιξη της τεχνολογίας.

liopyr πολύ μεγάλο δίκιο .

Από το "τρέξιμο" για να βρούμε μια κασσέτα μετά στο όλη μέρα σε ένα δισκοπωλείο (ρίζος,discobole) να ακούσουμε το δισκάκι και να μας θυμάται ο τυπάς να μας δώσει το ψαγμένο whitelebel , στις τεράστιες λίστες mp3 ,μερικές δεκάδες πλέον GB τα οποία δεν προλαβαίνουμε καν να ακούσουμε και ξανά πίσω στα flac με ακόμα περισσότερα GB και ακόμα μεγαλύτερες λίστες ready to dl κτλ κτλ

liopyr πολύ μεγάλο δίκιο .

Από το "τρέξιμο" για να βρούμε μια κασσέτα μετά στο όλη μέρα σε ένα δισκοπωλείο (ρίζος,discobole) να ακούσουμε το δισκάκι και να μας θυμάται ο τυπάς να μας δώσει το ψαγμένο whitelebel , στις τεράστιες λίστες mp3 ,μερικές δεκάδες πλέον GB τα οποία δεν προλαβαίνουμε καν να ακούσουμε και ξανά πίσω στα flac με ακόμα περισσότερα GB και ακόμα μεγαλύτερες λίστες ready to dl κτλ κτλ

 

[...]Κατά τα άλλα, ναι, σε μεγάλο βαθμό περνάει σήμερα στον κόσμο "σκαρτούρα" που πριν μερικές δεκαετίες δεν θα υπήρχε περίπτωση να κυκλοφορεί [...]

 

προκλητικό statement...

[ame]http://www.youtube.com/watch?v=BneheAii01U[/ame]

Μπα κάνεις τον θετικό, συγκριτικό ή ακόμα καλύτερα υπερθετικό βαθμό και είσαι καλυμμένος.

Κατά τα άλλα συμφωνώ, διαχρονική αξία ο Σάκης μας και πάντα εξίσου ποιοτικός. :the-Indian-all-around-head-movement-emoticon-caution-not-to-be-too-much-confused-with-the-The-Exorcists-movie-head-spin:

When the political system goes down, the politically correct statements should follow also.

(all copy-left-read-write-understand-right is highly prohibited for non-unconscious reasons)

Ασύμφορο να κρατήσεις μία γραμμή παραγωγής όταν η ζήτηση μειώνεται δραματικά. Από την άλλη δεν θα εκλείψουν τελείως. Προφανώς και θα υπάρχει κάποιο απόθεμα στις αποθήκες το οποίο θα καλύψει την όποια ζήτηση τα επόμενα χρόνια. Σε ποια τιμή βέβαια αυτό είναι άλλη ιστορία όπως έγινε και με τα πικάπ ή τα ανταλλακτικά τους.

Κατά τα άλλα η τεχνολογία προχωράει και αντικαθιστά την προηγούμενη. Τώρα το αν η παλαιότερη ήταν σε διάφορους τομείς καλύτερη και αντικαθίσταται από νέα όχι τόσο ποιοτική αλλά φθηνότερη τόσο ως προς την κατασκευή των συσκευών όσο και των μέσων... ο καθένας μας από τις γνώσεις και τα βιώματά του βγάζει και τα συμπεράσματά του, σωστά;