Προσθήκη σχολίου (29 σχόλια)

Η κωδική ονομασία του πρώτου, πραγματικά νέου, από άποψη σχεδιασμού, πυρήνα επεξεργαστή της Intel, είναι «Sunny Cove» από την εποχή «Skylake», και έκανε το ντεμπούτο του φέτος με τους 10nm επεξεργαστές «Ice Lake», προσφέροντας την πρώτη απτή αύξηση στο IPC (instructions per clock) εδώ και αρκετό καιρό.

Ο ειδικός στο VLSI (Very-Large-Scale Integration, με απλά λόγια στη διαδικασία δημιουργίας ενός ολοκληρωμένου κυκλώματος συνδυάζοντας χιλιάδες transistors σε ένα chip), Jim Keller, στον οποίο έχουμε αναφερθεί αρκετές φορές στο παρελθόν, μιλώντας στο U.C. Berkeley αναφέρθηκε στα μελλοντικά σχέδια της Intel, υποστηρίζοντας μάλιστα ότι ο Νόμος του Moore δεν είναι στην πραγματικότητα… νεκρός, όπως πολλοί υποστηρίζουν τα τελευταία χρόνια. Ο Keller για όσους δεν γνωρίζουν, αποτελεί ένα ζωντανό θρύλο στο χώρο αφού ουσιαστικά έβαλε τις βάσεις, με την αρχιτεκτονική Zen που είναι δικό του δημιούργημα για την επιτυχία που γνωρίζει η AMD σήμερα, βοήθησε την Apple στον σχεδιασμό των A-Series SoCs αλλά και την Tesla στον σχεδιασμό του δικού της SoC πριν αναλάβει επικεφαλής silicon engineering στην Intel.

Ο διάδοχος του «Sunny Cove» που θα ονομάζεται «Willow Cove», δεν πρόκειται να κάνει τη διαφορά από άποψη IPC, αλλά θα διαθέτει ταχύτερες caches και βελτιστοποίηση σε process-level ωστόσο με τον «Golden Cove», που προορίζεται να κάνει το ντεμπούτο του το 2021, θα δούμε σημαντική αύξηση στο IPC (ST perf).

Στην ομιλία του, ο Jim Keller περιγράφει τον επόμενο πυρήνα της Intel ως «σημαντικά μεγαλύτερο» από τον «Sunny Cove» με τεράστιους data- και branch-predictors και 800-wide instruction window, που θα επαναφέρει την Intel σε τροχιά αύξησης της απόδοσης μεταξύ των γενεών επεξεργαστών, όπως συνέβαινε και παλαιότερα. Ο Jim Keller επίσης σχολίασε ότι πρόκειται για μία «αλλαγή νοοτροπίας» στην Intel, η οποία την τελευταία δεκαετία αρκέστηκε να προσφέρει μικρές αυξήσεις στο IPC μεταξύ των γενεών των επεξεργαστών της, και επικεντρώθηκε κυρίως στην αποδοτικότητα. Παλαιότερα, στα τέλη των 90s και στις αρχές της δεκαετίας που ακολούθησε η Intel σημείωνε άλματα μεταξύ των γενεών των επεξεργαστών, όπως για παράδειγμα από τον «Netburst» στον «Conroe» και από εκεί στον «Nehalem». Όμως από τότε, και καθώς η Intel πλησίαζε στην κλίμακα των 10nm και κάτω των 10nm, η άλλοτε ταχύτατη πρόοδος άρχισε να επιβραδύνεται σημαντικά.

TechPowerUp

  • Like 1