Editorial: Γιατί το NX δεν πρέπει να γίνει το επόμενο Wii

Η εταιρεία από το Κιότο αν και ποτέ δεν έδειξε ιδιαίτερη προτίμηση στην “εντός έδρας” διοργάνωση, είναι αρκετά πιθανό να κάνει φέτος την εξαίρεση και να αποκαλύψει περισσότερες πληροφορίες για το NX. Με το τελευταίο να κυκλοφορεί άλλωστε εκτός συγκλονιστικού απροόπτου τον Μάρτιο του ’17, το TGS 2016 συνιστά την τελευταία μεγάλη έκθεση gaming μέχρι τότε (η E3 διοργανώνεται αρχές καλοκαιριού ενώ και η αυγουστιάτικη gamescom φέτος ήταν ένα κακέκτυπο των προηγούμενων ετών). Συνυπολογίστε ότι ξεκινά λίγες μέρες (15/9) μετά το event της Sony και έχετε το τέλειο timing.

 

 

Όχι άλλος διάδοχος του Wii

 

Θεωρητικά, σκεπτόμενοι στο Κιότο τον ιδανικό τρόπο προώθησης του NX, δεν θα έπρεπε να έχουν και ιδιαίτερα δύσκολο έργο: φτάνει να ρίξουν μια ματιά στα όσα έκαναν στην περίπτωση του Wii U και θα ξέρουν σε πρώτη φάση, τι να μην κάνουν. Το Wii U, βλέπετε, ήταν μια κονσόλα με καλές σχετικά προοπτικές που όμως το κακό μάρκετινγκ οδήγησε στην αποτυχία. Η Nintendo απέτυχε να πείσει τον κόσμο για την αξία του με αποτέλεσμα αυτός να μην καταλάβει ποτέ αν όντως το είχε ανάγκη και τι πραγματικά είχε να περιμένει από ενδεχόμενη αγορά του.

 

Στην περίπτωση του Wii U δεν πήγε τίποτα σωστά –για την ακρίβεια, ό,τι μπορούσε να πάει στραβά, πήγε! Ακόμα και το όνομα της κονσόλας ήταν τέτοιο που πολύς κόσμος δεν αντελήφθη καν ότι επρόκειτο για νέα κονσόλα. Σε αυτό συνέβαλε τα μέγιστα και η γκάφα της Nintendo να επικεντρωθεί στο χειριστήριο του συστήματος αντί γι’ αυτό το ίδιο: χαρακτηριστικά θυμάμαι πως τον καιρό της ανακοίνωσης του Wii U στην E3 του 2011, Τύπος και κοινό αναρωτιούνταν τι ακριβώς ήταν αυτό. Οικιακή κονσόλα; Φορητή; Tablet; Αξεσουάρ; Λίγο απ’ όλα; Η Nintendo είχε προβάλλει τόσο έντονα το GamePad που είχε αφήσει στο παρασκήνιο την κονσόλα –πράγματα ανήκουστα δηλαδή! Το “χαστούκι” του -7,5% και του ιστορικού χαμηλού πενταετίας που δέχτηκε η μετοχή της εταιρείας, ήταν ένας προάγγελος των όσων θα επακολουθούσαν.

 

Μερικά χρόνια πριν, η Ninty είχε γνωρίσει στον κόσμο το Wii με έναν τρόπο σχεδόν αλάνθαστο. Όταν οι δύο ανταγωνιστές της “σφάζονταν” στον βωμό των επιδόσεων και των τεχνικών χαρακτηριστικών, η ίδια στηρίχθηκε στην τεχνολογία κίνησης, παρουσιάζοντας μια καινούρια και άμεση εμπειρία. Το Wii πέτυχε διότι παρουσίαζε στον κόσμο κάτι ξεκάθαρο: απλοϊκό μεν, ξεκάθαρο δε, γι’ αυτό και έπεισε το λεγόμενο “casual” κοινό που ενδεχομένως να μην είχε ξαναπιάσει χειριστήριο στο παρελθόν –και να μην το έκανε ποτέ στο μέλλον. Στην περίπτωση του Wii U όμως, τα πράγματα δεν ήταν ποτέ τόσο ξεκάθαρα: η κονσόλα ποτέ δεν αποφασίστηκε ποιο κοινό θα προσέγγιζε και με τι σχέδιο και κάπως έτσι χάθηκε στο λίμπο του “περίπου”.

 

 

Υπάρχει άσος;

 

Η αλήθεια είναι ότι το τοπίο γύρω από το NX είναι αρκετά ομιχλώδες. Είχε γραφεί πως το σύστημα θα διέθετε τελευταίας τεχνολογίας hardware, κάτι που ναι μεν είναι θετικό (διότι, κατά τα ψέματα, πόσες από τις κινηματογραφικές παραγωγές που “αντέχει” ο ανταγωνισμός να κοντράρει πια ο Mario;) όμως από μόνο του δεν λέει κάτι. Ας μην ξεχνάμε πως αν η Nintendo σκοπεύει να χτυπήσει τον ανταγωνισμό στα τεχνικά χαρακτηριστικά, τότε το ζητούμενο δεν είναι μία κονσόλα ικανή να κοντράρει στα ίσα τα Xbox One και PS4 αλλά μία ικανή να κοιτάξει στα μάτια PS4 Neo και Scorpio –ή όπως αλλιώς λέγονται όταν κυκλοφορήσουν. Άλλωστε και τα “specs” να έχει το NX, θα πρέπει να βρει και κάτι να τα κάνει και με δεδομένη τη σχέση της “μαμάς” Nintendo με τις third-party εταιρείες, θα χρειαστεί ένα διόλου ευκαταφρόνητο χρονικό διάστημα μέχρι αυτή να ανοικοδομηθεί εκ νέου.

 

Αυτό που προέχει για τη Ninty είναι να δημιουργήσει ξανά μία πλατφόρμα, ένα οικοσύστημα από το οποίο όσοι μπουν, δύσκολα θα ξαναβγούν. Για να το πετύχουν αυτό, Microsoft και Sony “έχτισαν” με τον καιρό τα Xbox LIVE και PlayStation Network. Αμφότερα αρχικά είχαν τα προβλήματά τους, τα κενά και τις ελλείψεις τους, όμως στην πορεία όχι απλά βρήκαν τον δρόμο τους αλλά συγκέντρωσαν πληθώρα λειτουργιών και υπηρεσιών, “θωρακίζοντας” τα συστήματα των δύο εταιρειών και κρατώντας όσο πιο “πιστούς” γινόταν τους παίκτες. Αυτό ακριβώς χρειάζεται σε πρώτη φάση η Nintendo, ένα κόνσεπτ στο οποίο ποτέ δεν πίστεψε και εν τέλει, το πλήρωσε. Η εταιρεία αυτή τη στιγμή έχει τα Wii (Wii/Wii U) τα οποία αποτελούν παρελθόν, τα φορητά (2DS/3DS) και βέβαια τη νέα “φάμπρικα” με τη DeNA που αφορά το λανσάρισμα τίτλων σε mobile πλατφόρμες. Αν καταφέρει με κάποιο τρόπο να συνδέσει τα παραπάνω ή τέλος πάντων όποια από αυτά θεωρεί σημαντικά, θα έχει κάνει ένα άλμα προόδου.

 

 

Έχει πάρα πολύ ενδιαφέρον να δούμε την προσέγγιση που ετοιμάζει στο NX η Nintendo. Από το όνομα που εν τέλει θα δώσει στην κονσόλα (αποκλείουμε το ενδεχόμενο να έχουμε να κάνουμε με ακόμα ένα Wii κυρίως λόγω σύγχυσης αλλά και διότι όπως απέδειξε περίτρανα το Wii U, το brand έχει πια “καεί”), μέχρι τα χαρακτηριστικά στα οποία θα επικεντρωθεί για να πείσει τα πλήθη. Με το Wii έδειξε κάτι φρέσκο και εύκολα αντιληπτό. Με το Wii U πάλι δεν κατάλαβε ούτε η ίδια τι ήθελε να προβάλει περισσότερο ή μάλλον, προέβαλλε ένα συγκεκριμένο χαρακτηριστικό της κονσόλας (GamePad) τόσο πολύ που ξέχασε τα υπόλοιπα, οπότε το αποτέλεσμα δεν είχε καμία σχέση με το αναμενόμενο. Το μόνο βέβαιο είναι ότι στην περίπτωση του NX δεν μπορεί να βασιστεί ούτε στη μία, ούτε στην άλλη –προφανώς- περίπτωση: το κοινό έχει ωριμάσει πια σε τέτοιο βαθμό που είναι συζητήσιμο το αν θα ανταποκρινόταν εν έτει 2017 σε μία “αλά Wii” προσέγγιση.

 

Το μόνο βέβαιο είναι ότι η Nintendo δίνει εξετάσεις και όπως συμβαίνει σε κάθε τέτοια περίπτωση, η αντιγραφή τιμωρείται! Το NX δεν πρέπει να γίνει το επόμενο Wii διότι και ο προκάτοχός του το ίδιο προσπάθησε να κάνει και έφαγε τα μούτρα του. Πώς θα μας συστηθεί; Αυτό το ξέρουν μόνο στο Κιότο που διαβάζουν εδώ και καιρό προκειμένου την κατάλληλη στιγμή να εμφανιστούν έτοιμοι. Ελπίζουμε, όχι εστιάζοντας απλά στα SOS…