Χρησιμοποιώντας το φασματογράφο εγγύς υπέρυθρης ακτινοβολίας του Webb, οι αστρονόμοι κατέγραψαν νέες εικόνες του Ποσειδώνα που αποκαλύπτουν επιτέλους τη μυστηριώδη σεληνιακή δραστηριότητα του πλανήτη. Αν και αχνές ενδείξεις του σέλαος του Ποσειδώνα εντοπίστηκαν πρώτη φορά κατά την πτήση του Voyager 2 γύρω από τον πλανήτη, η πρόσφατη ανακάλυψη του Webb αποτελεί την πρώτη άμεση απόδειξη του φαινομένου.
"Αποδείχθηκε ότι η απεικόνιση της δραστηριότητας του σέλας στον Ποσειδώνα ήταν δυνατή μόνο με την ευαισθησία του Webb στο εγγύς υπέρυθρο", δήλωσε ο Henrik Melin, ερευνητής στο Πανεπιστήμιο του Northumbria και επικεφαλής συγγραφέας μιας νέας μελέτης που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Nature Astronomy. "Ήταν τόσο εντυπωσιακό όχι μόνο να δω το σέλας, αλλά η λεπτομέρεια και η σαφήνεια του σήματος με σόκαρε πραγματικά."
Ο Ποσειδώνας βρίσκεται στις εξωτερικές άκρες του ηλιακού συστήματος, περίπου 4,8 δισεκατομμύρια χιλιόμετρα μακριά από τον Ήλιο. Σε τέτοια μεγάλη απόσταση, έχει αποδειχθεί δύσκολο να επισκεφθεί κανείς τον πιο μακρινό πλανήτη και να μπορέσει να τον παρατηρήσει από κοντά. Το διάσημο διαστρικό διαστημόπλοιο, Voyager 2, ήταν το μόνο που το έκανε αυτό το 1989, αποκαλύπτοντας την ατμόσφαιρα, τους δακτυλίους και τους δορυφόρους του Ποσειδώνα. Το Voyager 2 αποκάλυψε επίσης ότι ο παγωμένος γίγαντας έχει σέλας - φαινόμενα μαγνητικά επαγόμενα που φωτίζουν τον ουρανό όταν φορτισμένα σωματίδια αλληλεπιδρούν με την ατμόσφαιρα του πλανήτη.
Οι επιστήμονες συνέλεξαν τα πρώτα στοιχεία για σέλας πέρα από τη Γη τη δεκαετία του 1970 μέσω των αποστολών Pioneer και Voyager, οι οποίες ανίχνευσαν ενδείξεις σέλαος στον Δία, τον Κρόνο, τον Ουρανό και τον Ποσειδώνα. Έκτοτε, ο Ποσειδώνας παρέμενε ο μόνος πλανήτης χωρίς άμεσα στοιχεία για το σέλας του. Με τις τελευταίες εικόνες του Webb, οι επιστήμονες έχουν επιτέλους την πλήρη εικόνα της δραστηριότητας του σέλαος σε όλο το ηλιακό σύστημα.
Οι επιστήμονες απέκτησαν τα δεδομένα τον Ιούνιο του 2023, χρησιμοποιώντας τα για να χαρακτηρίσουν τη σύνθεση και να μετρήσουν τη θερμοκρασία της ανώτερης ατμόσφαιρας του πλανήτη. Παρατήρησαν επίσης κάτι περίεργο σχετικά με το σέλας του Ποσειδώνα. Σε αντίθεση με άλλους πλανήτες, όπου το σέλας περιορίζεται στους βόρειους και νότιους πόλους, η δραστηριότητα του στον Ποσειδώνα λαμβάνει χώρα στα γεωγραφικά μέσα πλάτη του πλανήτη (περίπου εκεί που βρίσκεται η Νότια Αμερική στη Γη).
Αυτό οφείλεται στο μοναδικό μαγνητικό πεδίο του Ποσειδώνα, το οποίο έχει κλίση 47 μοιρών από τον άξονα περιστροφής του πλανήτη, σύμφωνα με τη μελέτη. Καθώς η δραστηριότητα του σέλας εντοπίζεται γύρω από το σημείο όπου το μαγνητικό πεδίο ενός πλανήτη συναντά την ατμόσφαιρά του, το σέλας του Ποσειδώνα βρίσκεται μακριά από τους περιστροφικούς του πόλους.
"Καθώς κοιτάζουμε μπροστά και ονειρευόμαστε μελλοντικές αποστολές στον Ουρανό και τον Ποσειδώνα, γνωρίζουμε πλέον πόσο σημαντικό θα είναι να έχουμε όργανα συντονισμένα στα μήκη κύματος της υπέρυθρης ακτινοβολίας για να συνεχίσουμε να μελετάμε το σέλας", δήλωσε ο Leigh Fletcher, πλανητικός επιστήμονας από το Πανεπιστήμιο του Leicester και συν-συγγραφέας της εργασίας.
-
17
ΣΧΟΛΙΑ (14)
Δημιουργήστε ένα λογαριασμό ή συνδεθείτε για να σχολιάσετε
Πρέπει να είστε μέλος για να αφήσετε σχόλιο
Δημιουργία λογαριασμού
Εγγραφείτε με νέο λογαριασμό στην κοινότητα μας. Είναι πανεύκολο!
Δημιουργία νέου λογαριασμούΣύνδεση
Έχετε ήδη λογαριασμό; Συνδεθείτε εδώ.
Συνδεθείτε τώραΔημοσίευση ως Επισκέπτης
· Αποσύνδεση