Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι υπάρχει νερό στον Άρη (σε πάγο ή σε αέρια μορφή) αλλά τα ερωτήματα που είχαν μείνει αναπάντητα ήταν τα εξής: υπήρχε κάποτε το νερό σε υγρή μορφή, και αν ναι, μπορούσε να ρέει στην επιφάνεια του πλανήτη ή περιοριζόταν στο υπέδαφος;

Νέα ευρήματα του Curiosity, οδηγούν στο συμπέρασμα ότι ο κρατήρας Gale Crater με διάμετρο 96 μίλια, όχι μόνο είχε νερό σε υγρή μορφή και για πολλά εκατομμύρια χρόνια αλλά ήταν αρκετό ώστε σταδιακά σε περίοδο χιλιάδων ετών, όπως εξάλλου απαιτείται και στο γήινο περιβάλλον, να διαμορφώσει το τοπίο για να σχηματιστεί το Mount Sharp. Επιπλέον, η βάση του κρατήρα είχε τα κατάλληλα υλικά ώστε να υποστηρίζει μικροβιακή ζωή.

 

Ο αναπληρωτής επιστήμονας του εγχειρήματος JPL Curiosity, Ashwin Vasavada, ανέφερε πως αν οι υποθέσεις για το Mount Sharp είναι ορθές τότε κάτι τέτοιο αμφισβητεί την ιδέα ότι το ζεστό και υγρό κλίμα του πλανήτη Άρη ήταν απλά παροδικό, τοπικό ή υπόγειο. Συμπλήρωσε επίσης πως η πιο λογική εξήγηση είναι πως η αρχαία, πυκνότερη ατμόσφαιρα του Άρη ανέβασε θερμοκρασίες πάνω από το μηδέν σε όλο τον πλανήτη, χωρίς να έχει γίνει κατανοητό ως σήμερα πως έγινε κάτι τέτοιο.

 

Το Mount Sharp είναι ένα βουνό ύψους 5.500 μέτρων και βρίσκεται στο κέντρο του κρατήρα Gale Crater, πράγμα που αποτελεί μια ιδιαίτερη διαμόρφωση τοπίου. Το Curiosity φωτογράφισε τα χαμηλότερα τμήματα του βουνού στο οποίο υπάρχουν ιζηματογενή στρώματα που εναλλάσσονται μεταξύ ποταμίσιων, λιμναίων ιζημάτων και αλλουβιακών ριπιδίων, υποδηλώνοντας πως η λίμνη είχε γεμίσει και εξατμιστεί πολλές φορές και επομένως συνέβαλε στην δημιουργία του Mount Sharp. Αυτό σημαίνει πως το βουνό στο κέντρο του κρατήρα δεν υπήρχε όταν διαμορφώθηκε ο κρατήρας, ο οποίος σχηματίσθηκε πιθανόν από τη σύγκρουση ενός αστεροειδούς πριν από περίπου 4 δισεκατομμύρια χρόνια.

 

Το κομμάτι που εγείρει το ενδιαφέρον των επιστημόνων βρίσκεται στα 150 μέτρα υψόμετρο και εμφανίζει ομοιότητες με τα Δέλτα των ποταμών στη Γη, όπου τα ποτάμια μεταφέρουν και αποθέτουν υλικά στις εκβολές τους. Με το καιρό, οι αποθέσεις αποκτούν μεγαλύτερη συνοχή και ο άνεμος δίνει το τελικό σχήμα, το οποίο ήταν και αυτό που αποθανάτισε ο Curiosity κατά τη διαδρομή 8 χιλιομέτρων που διένυσε από τη προσγείωσή του μέχρι τη βάση του βουνού.

 

Οι κλιματικές συνθήκες του κόκκινου πλανήτη παραμένουν άγνωστες αλλά η NASA ευελπιστεί πως η έρευνά της θα αποδώσει καρπούς προκειμένου να κατανοήσουν τις συνθήκες κάτω από τις οποίες ο Άρης θα μπορούσε να φιλοξενήσει ανθρώπους.

 

Link.png Site: C|Net | TheVerge